Hoeveelheid appèl tijdens loslopen

[blondie]

Ik heb persoonlijk misschien een tikkie teveel appel op me hond bij losloopgebieden, door akefietjes die zijn ontstaan omdat een andere baas er niet bij was om in te kunnen of willen grijpen waardoor er conflict ontstond.. voor die gebeurtenissen was ik redelijk relaxed, liet m effe snuffen en genoeg was genoeg.. van die tijd uit heeft ie leuke kennissen, nu ben ik teveel op me hoede omdat ik niet meer de bazen vertrouw als ik zie dat beide honden over gaan tot domineer en dreighouding..
Dit is waarom ik mijn hond tegenwoordig dan maar bij voorbaat ook bij me roep.. ook niet echt bevorderlijk.. maar aan de andere kant.. het blijft bij een snuf en geen spel met elkaar dus waarom risico lopen..
had ie iets toleranter en speelser met anderen geweest dan had ik t anders gedaan misschien trouwens dat ik toch meer vertrouwen weer moet krijgen, dan zal t ook wel loslopen.. maar dat risico dat er weer een knokpartij plaatsvind vind ik altijd zo lastig..
Jouw dober lijkt super met de situaties om te gaan en is nog niet in gevecht beland.. lekker los laten en hem zo sociaal laten zijn.. heb je alleen maar plezier van!
Ik moet dat gevoel ook weer zien terug te krijgen, liep voorheen met een drietal forumwandelingen mee en daar is niets gebeurd, hij ging zijn eigen gang dat wel maar geen confrontaties of zo..

[*Linda*]

Hier geen appél tijdens de wandelingen. Ik loop lekker, en de honden stiefelen achter mij aan of rennen voor mij uit. Mocht het nodig zijn ze bij mij te roepen, wordt daar naar geluisterd en klaar. Gebeurd eigenlijk nooit, ik wandel vaak uren zonder ook maar één woord te (hoeven) zeggen. Behalve het geteut natuurlijk

[malinois]

hier moeten ze eerst goed luisteren en het hier commando kennen eerder komen ze niet los... ja als pup wel meteen dan blijven ze toch wel in de buurt... wordt het daarna minder komen ze niet eerder los dan dat ze luisteren... heb daar zelf nog maar weinig problemen mee gehad overigens... ze luisteren allemaal prima over het algemeen.

[Moon]

Het wordt een beetje vervelend, maar ik ben het (weer) met je eens! Ik woon in de randstad en loop vaak (wat moet je anders) in gebieden waar het druk kán zijn (is het tot mijn verbazing ook vaak niet ). Maar tot nu toe weinig tot geen problemen. Nu heb ik makkelijk praten ws. met mijn 'makkelijke' hond, maar ik kom ook geregeld rassen tegen die moeilijker zouden kunnen zijn met andere honden. Op de een of andere manier doen mensen hier in de buurt niet zo ingewikkeld; veel geven en nemen of zo denk ik... Of misschien ben ik een erg naïeve hondenbaas Mijn hond heeft ook af en toe zeer irritante trekjes; in voor- en najaar, als er veel teefjes tegelijk loops zijn, zijn de hormonen wat prominent aanwezig zeg maar Hij is dan, zoals al eerder genoemd in dit topic, de bekende vervelende reu die nogal vaak een andere hond lastig valt (reu of teef, of soms zelfs pup, valt niet altijd te voorspellen ). Heel vervelend, valt ook totaal niet te voorspellen wanneer hij weer 'the mood' krijgt, maar gelukkig reageren andere hondenbezitters begrijpend erop. Geen irritaties, zij of ik plukken hem eraf en klaar zijn we (ik verontschuldig me dan altijd natuurlijk). Maar meestal zie ik aan zijn lichaamstaal 'hoe laat het is' en kan het voorkomen. Als ik hier soms lees hoe soms gereageerd wordt op elkaar, verbaasd me dat. Prijs me gelukkig dat ik die ervaringen niet heb!

Oh, maar ik vind dat er wel een enorm verschil zit tussen 'even dwars' zijn (bijv. onder invloed van hormonen) of een hond die volkomen zijn eigen gang gaat, terwijl een baas het allemaal wel best vind, het verkeerd inschat of het het niet eens ziet (bellen, kwekken ).
Toen ik nog voor de dagelijkse rondjes/wandelingen vooral afhankelijk was van drukke uitlaatplaatsen heb ik daar toch wel heel wat staaltjes van meegemaakt (vooral op zondag... :N: ) en dat is toch best irritant. Maar als ik zag dat een baas moeite deed om zijn of haar (jonge of ongetrainde) hond bij zich te houden vind ik het al weer wat anders.
Billy staat nu echt goed onder appèl, maar toen hij jonger was (en idd zijn l*l achterna liep ) heb ik me toch wel heel vaak moeten verexcuseren!

kijk, en daar ben ik het nu weer helemaal mee eens .

Weet je, als ik sommige topics lees, gaat weleens door me heen of er niet tè kritisch naar anderen gekeken wordt. Als ik me zou moeten ergeren aan alles wat andere hondenbaasjes 'verkeerd' doen (in mijn ogen dan), wandel ik nooit meer ontspannen en kan ik ook nooit meer genieten. Hier in de buurt valt het op als mensen zich iets meer in het 'fenomeen hond' hebben verdiept; dus kun je nagaan . Bovendien heb ik met mijn hond eeerg vaak aan de 'andere kant' gestaan (en nog weleens, zoals ik al schreef), dus vandaar mijn begrip.
Maar nogmaals; ík heb makkelijk praten met een hond die weinig tot geen neiging tot agressie heeft, dat is natuurlijk een heel ander verhaal.
En ik erger me ook weleens; zeker aan het voorbeeld wat Rami geeft (het eeuwige geklets in die mobieltjes ) want voor mij is het onbegrijpelijk dat je die quality-time met je hond niet volledig benut

[Jaap*]

Weet je, als ik sommige topics lees, gaat weleens door me heen of er niet tè kritisch naar anderen gekeken wordt.

Juist, een beetje navelstaarderig
Niet elke hondenbezitter lult dagindaguit over honden of leest alles wat los en vast zit over honden.
Soms is een hond nu eenmaal onvoorspelbaar, 100% controle bestaat niet.
Het is een autonoom denkend wezen, geen machine
Een mening hebben die is gestoeld op excessen vindt ik niet veel toevoegen, tuurlijk zijn er vervelende baasjes, maar er zijn ook leuke baasjes. Wat dat betreft is een losloopgebied niets anders dan de gemiddelde snelweg, qua irritatie.

[Baily]

Als ik in een losloopgebied wandel met mijn honden, begrijp ik zeker dat er wel eens vreemde honden naar mijn eigen honden toelopen. Als ik alleen honden zou hebben die daar goed mee om kunnen gaan, dan zou het trouwens ook helemaal geen probleem zijn al worden we het hele bos door gestalkt door die vreemde hond.

Maar waar ik wel een probleem mee heb zijn dus de hondeigenaren, die hun lompe hond op mijn teefje van 13 jaar oud met zere heupen laten rijden. En dat ze dan piept, omdat ze pijn heeft door dat gehang op haar rug. En dat zo´n eigenaar dan niet even in de versnelling gaat om zijn/haar hond er af te plukken. Uiteraard grijp ik dan zelf in, maar soms is ze een meter of 20 van me af, omdat ze altijd langzaam achter ons aan sukkelt, en dan ben ik te laat. Ze schijnt nogal lekker te ruiken, ondanks dat ze gecastreerd is, dus het gebeurt nog al eens. En daar kan ik dan echt wel erg kwaad om worden.

Niet om een jonge hond die niet luistert, of om mensen die hun best doen om hun hond bij zich te houden. Maar wel als mensen zien dat de situatie nogal explosief is tussen 1 van mijn honden en die van hun, en dan niks doen, en mij met een probleem opknappen.

Mensen met hele sociale honden snappen vaak niet waarom jouw hond niet lekker mag spelen met die van hun. Want daarom komen ze naar het bos. En dat snap ik best want mijn hele roedel speelt sinds kort met een allerschattigste pup van 5 maandjes, die uit het buitenland komt. Dat pupje komt ons steeds opzoeken, en het is een heerlijk ding. Zo leuk om haar te zien spelen. Maar over het algemeen zijn mijn honden niet geschikt om zo met andere honden om te gaan, dus het zou fijn zijn als daar ook gewoon begrip voor is. Een losloopgebied is niet de plek waar je gewoon maar je honden ongecontroleerd hun gang kan laten gaan. Dus een beetje appel moet er zeker zijn. Dat het niet altijd lukt, oke. Maar het zijn vaak dezelfde mensen waarbij het maar niet kan lukken om de hond onder controle te krijgen. Of omdat ze er gewoon niks van snappen, of om dat ze geen moeite doen. En dat kan irriteren.

[Rami]

Weet je, als ik sommige topics lees, gaat weleens door me heen of er niet tè kritisch naar anderen gekeken wordt. Als ik me zou moeten ergeren aan alles wat andere hondenbaasjes 'verkeerd' doen (in mijn ogen dan), wandel ik nooit meer ontspannen en kan ik ook nooit meer genieten. Hier in de buurt valt het op als mensen zich iets meer in het 'fenomeen hond' hebben verdiept; dus kun je nagaan . Bovendien heb ik met mijn hond eeerg vaak aan de 'andere kant' gestaan (en nog weleens, zoals ik al schreef), dus vandaar mijn begrip.
Maar nogmaals; ík heb makkelijk praten met een hond die weinig tot geen neiging tot agressie heeft, dat is natuurlijk een heel ander verhaal.
En ik erger me ook weleens; zeker aan het voorbeeld wat Rami geeft (het eeuwige geklets in die mobieltjes ) want voor mij is het onbegrijpelijk dat je die quality-time met je hond niet volledig benut

Misschien wordt er idd te kritisch gekeken, ik leg - denk ik - zelf de lat waarschijnlijk ook te hoog. Maar dat komt ook omdat ik vind dat je niet alles hoef te weten van het 'fenomeen hond' en tegelijkertijd toch kunt zorgen dat jouw hond geen 'last' veroorzaakt.
En met last bedoel ik: een hond die snel op een andere hond klapt, een hond die constant rij-gedrag vertoont, of een hond die achter kleine hondjes aanjaagt of een hond die als een gek op andere honden afdenderd, ook al zijn die honden in kwestie aangelijnd.
Je moet gewoon je verantwoordelijheid nemen, rekening houden. En als dat inhoudt dat je moet trainen met je hond, dat je ze aan moet lijnen of dat je op tijden/plekken moet gaan wandelen waar je niet zo veel hondencontacten op doet, dan is dat maar zo.
Daar hoef je geen hondenfanaat of hondengek (zoals 'wij' hier op het HF ) voor te zijn, alleen je gezonde verstand te gebruiken.

Overigens, de keren dat ik op zondag in het bos of op het strand was heb ik heel wat staaltjes van niet-luisterende-honden gezien en echt 'fout' gaat het dan - gelukkig- niet altijd maar ik vind het gewoon te veel gedoe en vooral te massaal.
Met zijn allen naar het bos op de eerste mooie herfstdag, met zijn allen naar het strand op de eerste warme zondag, met zijn allen naar Ikea op tweede paasdag (of is het tweede pinksterdag, weet ik veel ), ik houd daar niet van.
Ik hou er van om samen met mijn honden een uur langs langs de rivier te sjouwen en niemand tegen te komen. Geen geluid behalve de wind, het eigenaardige 'gekwek' van de fuut, het kabbelen van het water. Lopen en kijken naar de vrolijk zwiepende hondenstaarten die voor me uitgaan. Dan krijg ik altijd een beetje dat 'oer-gevoel': ik en mijn honden die de wijde wereld intrekken.

[Rami]

Dan krijg ik altijd een beetje dat 'oer-gevoel': ik en mijn honden die de wijde wereld intrekken.

waan je jezelf ayla uit 'de kinderen van de aarde' .

Haha, ja! En dan denk ik de rijnaken en de flatgebouwen in de verte gewoon ff weg.

[estelle]

Ik vind het zelf ook best lastig op het moment.
Hera en Chello staan priam onder apel, gaan niet bij ons weg, komen als we roepen etc etc, Ghaya was precies zo.
Maar Chika is daarin wat lastiger, die vind het soms toch net wat spannender om even te gaan kijken bij de andere hond of gewoon een wandelaar. Ze doet niks, gewoon nieuwsgierigheid maar vervelend vind ik het wel.
Zelf ben ik er namelijk nooit zo heel erg van gediend als er honden op ons afkomen omdat ik dus wat asociale honden heb. Kijk als iemand zijn best doet, prima, ik zorg wel dat er geen gaten vallen maar sommige mensen.....

Als ik dus met Chika wandel dan een zak vol frolic mee, en toch proberen haar bij me te krijgen en 100x excuses als ze toch niet komt als ik haar roep. Lange lijn, ja dan luisterd ze prima, weet ze dondersgoed.
Moet zeggen dat ik tot nu toe ook nooit boze gezichten heb gehad, ze zien ook wel dat ik mn best doe en dat de andere wel luisteren.

[Dobervrouw]

Kunnen jullie me vertellen, wat ik kan doen aan mijn eigen onzekerheid/nervositeit tijdens het wandelen/ op het trainingsveld?
Ik probeer al een rustigere houding aan te nemen en dat werkt rustiger op mijn gevoel. Iemand nog meer advies?

[Jaap*]

Kunnen jullie me vertellen, wat ik kan doen aan mijn eigen onzekerheid/nervositeit tijdens het wandelen/ op het trainingsveld?
Ik probeer al een rustigere houding aan te nemen en dat werkt rustiger op mijn gevoel. Iemand nog meer advies?

Jenever

[ranetje]

Kunnen jullie me vertellen, wat ik kan doen aan mijn eigen onzekerheid/nervositeit tijdens het wandelen/ op het trainingsveld?
Ik probeer al een rustigere houding aan te nemen en dat werkt rustiger op mijn gevoel. Iemand nog meer advies?

Neem zelf eens wat druppeltjes Bach rescue?
Het wordt hier op het forum (ook door mij ) nog wel eens aangeraden voor onzekere en/of nerveuze honden.
Maar voor jezelf helpt het soms ook

Dan wordt het trainen van jezelf om een rustiger houding aan te nemen misschien ook wat gemakkelijker

[Jaap*]

Kunnen jullie me vertellen, wat ik kan doen aan mijn eigen onzekerheid/nervositeit tijdens het wandelen/ op het trainingsveld?
Ik probeer al een rustigere houding aan te nemen en dat werkt rustiger op mijn gevoel. Iemand nog meer advies?

Even serieus (eventjes maar hoor)
Draag makkelijk zittende kleren waar je jezelf goed in voelt, visualiseer van te voren wat je wilt gaan doen en dat dat lukt (net zoals een atleet )
Leg de lat niet te hoog, succes komt met kleine stapjes, als je de oefeningen opbouwt met kleine stapjes is de kans op succes groter waardoor het vaker goed gaat. Succes is de beste motivator
De kans op succes kun je zelf creeeren door het jezelf en de hond niet te moeilijk te maken door te snel te veel te verwachten

[JML]

Maddox heeft twee keer in paniek de benen genomen (niet bij mij). Hierdoor ben ik niet echt relaxt als ik hem los laat lopen, ook al is hij als mijn tweede schaduw.

Klinkt gek, maar ik oefen los lopen dus vroeg op de dag, dan heb ik nog de hele dag om hem te zoeken voordat het donker wordt.
Slaat nergens op, maar die gedachte maakt mij al wat rustiger.

Verder wat mensen die je vertellen dat het allemaal prima gaat en dat 'ie het al knap doet' helpt ook wel hoor!

[Geer]

Ik vrees dat mijn honden meer met bananen hebben dan met appels.

Dus laat ik ze alleen los als ik weet dat ze anderen geen overlast bezorgen. Gedragsmatig bezorgen ze andere honden sowieso geen overlast. Ted moet aan het lijntje bij picknickers, verliefde stellen en eentjesvoerende wiebelpeuters. Sophie bedroop zichzelf altijd wel. Nadat ze vorige week echter na herhaaldelijk luidkeels waarschuwen hier in het park onder een fiets schoof gaat ze in de buurt van 't fietspad aan de riem.

[ranetje]

Draag makkelijk zittende kleren waar je jezelf goed in voelt, visualiseer van te voren wat je wilt gaan doen en dat dat lukt (net zoals een atleet )
Leg de lat niet te hoog, succes komt met kleine stapjes, als je de oefeningen opbouwt met kleine stapjes is de kans op succes groter waardoor het vaker goed gaat. Succes is de beste motivator
De kans op succes kun je zelf creeeren door het jezelf en de hond niet te moeilijk te maken door te snel te veel te verwachten

helemaal mee eens. als er mij iets niet helemaal lukt met een hond ga ik onmiddellijk een stapje terug (of meerdere stapjes) tot ik weer op het niveau ben dat comfortabel voelt voor ons allebei.

af en toe gebeurt het wel eens dat ik daarvoor in een les op de hondenschool niet of nauwelijks de kans toe krijg en daar voel ik me altijd heel rot onder - is welbeschouwd ook één van de hoofdredenen waarom ik het trainen op een hondenschool vaak niet leuk (genoeg) vind.

Daar ben ik het ook helemaal mee eens.
Ik ben net terug van training.
Er was iemand uit een andere KC die verbaasd zei dat het zo prettig toe ging.
Geen geschreeuw en geruk en getrek en de oefeningen aangepast aan de baas en de hond. En de honden waren zo vrolijk :smile1:
Dat was ze helemaal niet gewend.
Maar ze vond het hartstikke leuk

[reem]

Mensen bespringen en bekrassen, omdat je toevallig met een apport klaar staat voor je eigen hondje.

Ja hoor je hebt het tegen ons en daarna gaat ie netjes zitten zodat hij het apport kan ontvangen.Heel serieus.Volgens mn trainers moet ik dat er vooral niet uithalen.Je schijnt heel snel het enthousiasme eruit te halen maar het niet makkelijk meer erin te krijgen.Een apport maakt het leven de moeite waard voor mijn hond.Ik zelf stop wel altijd mijn wild of dummies weg wanneer ik andere honden zie.

[Pak-de-bal]

mij maakt dat niets uit , maar heeeeel belangrijk vind ik wel:

Dat zijn of haar hond geen andere honden aanvalt en verwond zelfs,
"for the fun" , of door erge dominatie-perikelen!!

Dat komt helaas nog wel eens voor en die moeten geweerd worden in een losloopgebied .

[Golden Stanley]

Mensen bespringen en bekrassen, omdat je toevallig met een apport klaar staat voor je eigen hondje.

Ja hoor je hebt het tegen ons en daarna gaat ie netjes zitten zodat hij het apport kan ontvangen.Heel serieus.Volgens mn trainers moet ik dat er vooral niet uithalen.Je schijnt heel snel het enthousiasme eruit te halen maar het niet makkelijk meer erin te krijgen.Een apport maakt het leven de moeite waard voor mijn hond.Ik zelf stop wel altijd mijn wild of dummies weg wanneer ik andere honden zie.

Als tie netjes gaat zitten, mag hij blijven. Mag tie zelfs nog Stan zijn apportje gaan halen ook. Dat doen er dan ook heeeeeeel veel.
Maar die gluiperdjes die echt lettelijk boven je nek uitspringen en op je klappen, terwijl ik mijn dummy allang heb weggestopt......... die mogen een klein schoppeltje de andere kant op.........

[reem]

Mensen bespringen en bekrassen, omdat je toevallig met een apport klaar staat voor je eigen hondje.

Ja hoor je hebt het tegen ons en daarna gaat ie netjes zitten zodat hij het apport kan ontvangen.Heel serieus.Volgens mn trainers moet ik dat er vooral niet uithalen.Je schijnt heel snel het enthousiasme eruit te halen maar het niet makkelijk meer erin te krijgen.Een apport maakt het leven de moeite waard voor mijn hond.Ik zelf stop wel altijd mijn wild of dummies weg wanneer ik andere honden zie.

Als tie netjes gaat zitten, mag hij blijven. Mag tie zelfs nog Stan zijn apportje gaan halen ook. Dat doen er dan ook heeeeeeel veel.
Maar die gluiperdjes die echt lettelijk boven je nek uitspringen en op je klappen, terwijl ik mijn dummy allang heb weggestopt......... die mogen een klein schoppeltje de andere kant op.........

Hij loopt hier nu al glimmen dat ie mag blijven en een apportje mag halen.Nee hoor niks geen schoppeltje de andere kant op .Netjes gedragen en zo dicht mogelijk bij het apportje.

[Zoek stok!]

Kunnen jullie me vertellen, wat ik kan doen aan mijn eigen onzekerheid/nervositeit tijdens het wandelen/ op het trainingsveld?
Ik probeer al een rustigere houding aan te nemen en dat werkt rustiger op mijn gevoel. Iemand nog meer advies?

Misschien heb ik wat gemist, maar waar ben je dan onzeker/nerveus over?

[Golden Stanley]

Mensen bespringen en bekrassen, omdat je toevallig met een apport klaar staat voor je eigen hondje.

Ja hoor je hebt het tegen ons en daarna gaat ie netjes zitten zodat hij het apport kan ontvangen.Heel serieus.Volgens mn trainers moet ik dat er vooral niet uithalen.Je schijnt heel snel het enthousiasme eruit te halen maar het niet makkelijk meer erin te krijgen.Een apport maakt het leven de moeite waard voor mijn hond.Ik zelf stop wel altijd mijn wild of dummies weg wanneer ik andere honden zie.

Als tie netjes gaat zitten, mag hij blijven. Mag tie zelfs nog Stan zijn apportje gaan halen ook. Dat doen er dan ook heeeeeeel veel.
Maar die gluiperdjes die echt lettelijk boven je nek uitspringen en op je klappen, terwijl ik mijn dummy allang heb weggestopt......... die mogen een klein schoppeltje de andere kant op.........

Hij loopt hier nu al glimmen dat ie mag blijven en een apportje mag halen.Nee hoor niks geen schoppeltje de andere kant op .Netjes gedragen en zo dicht mogelijk bij het apportje.

Dan mag tie blijven.............................en uit de buurt van Whooperdefloop blijven...............

[reem]

Kunnen jullie me vertellen, wat ik kan doen aan mijn eigen onzekerheid/nervositeit tijdens het wandelen/ op het trainingsveld?
Ik probeer al een rustigere houding aan te nemen en dat werkt rustiger op mijn gevoel. Iemand nog meer advies?

Hoihoi,ik weet niet wat je verhaal is maar ik weet wel dat mijn hond uit elkaar spatte van spanning op training.Zaterdagochtend hadden we training en zondagavond kwam ik altijd weer een beetje bij.Die spanning bracht ik echt over op mijn hond.Iedere week kwam ik weer vol spanning aan.Tussen de oefeningen door begaf ik het bijna.Mijn hond naast me die graafde voor ons beide een gat naar Australie.Bij een drukke training moest de brandweer me uit de kuil redden Heb toen een tijdje met Anke Bogaerts getraind[aanrader].Ik dacht echt dat het graven en zijn neurose het probleem was maar nadat zij in 1 seconde het graven eruit had,bleef er een hond over waar ze niks mis mee vond.Tja :
denken: toen kwamen we bij mijn persoontje.Ik wilde veel te snel voor deze hond.Een drukke hond vraagt wat meer tijd.Kleinere stapjes.Een simpele apport.Goed belonen en klaar.Enthousiast houden maar niet teveel willen.Rust uitstralen en dat het allemaal wel goedkomt.Wel met de gewone puppencursus gestopt.Andere training.Meer uitdaging maar toch simpel.Hij werd er zelfverzekerder van en ik daardoor ook.Komen was daar belonen.Helaas was het komen soms wel wat later dan ik hoopte maar ik moest enthousiast zijn[voelde heel anders hoor].Nu is het zn beste onderdeel naast het kussen.Er zijn wel momenten geweest dat ik in mn eentje een half uur in het bos liep.Af en toe een glimp en wat gehup om me heen maar op een gegeven moment verdween het.Ook de ongerustheid dat ie zou verdwijnen.Ik heb nooit gefloten of geroepen in die buien trouwens.Ik zou er toch niks mee hebben bereikt en heb geleerd dat je alleen bij 99 procent kans op succes moet fluiten.Nu is fluiten komen op 1 procent na.

[Jaap*]

Kunnen jullie me vertellen, wat ik kan doen aan mijn eigen onzekerheid/nervositeit tijdens het wandelen/ op het trainingsveld?
Ik probeer al een rustigere houding aan te nemen en dat werkt rustiger op mijn gevoel. Iemand nog meer advies?

Hoihoi,ik weet niet wat je verhaal is maar ik weet wel dat mijn hond uit elkaar spatte van spanning op training.Zaterdagochtend hadden we training en zondagavond kwam ik altijd weer een beetje bij.Die spanning bracht ik echt over op mijn hond.Iedere week kwam ik weer vol spanning aan.Tussen de oefeningen door begaf ik het bijna.Mijn hond naast me die graafde voor ons beide een gat naar Australie.Bij een drukke training moest de brandweer me uit de kuil redden Heb toen een tijdje met Anke Bogaerts getraind[aanrader].Ik dacht echt dat het graven en zijn neurose het probleem was maar nadat zij in 1 seconde het graven eruit had,bleef er een hond over waar ze niks mis mee vond.Tja :
denken: toen kwamen we bij mijn persoontje.Ik wilde veel te snel voor deze hond.Een drukke hond vraagt wat meer tijd.Kleinere stapjes.Een simpele apport.Goed belonen en klaar.Enthousiast houden maar niet teveel willen.Rust uitstralen en dat het allemaal wel goedkomt.Wel met de gewone puppencursus gestopt.Andere training.Meer uitdaging maar toch simpel.Hij werd er zelfverzekerder van en ik daardoor ook.Komen was daar belonen.Helaas was het komen soms wel wat later dan ik hoopte maar ik moest enthousiast zijn[voelde heel anders hoor].Nu is het zn beste onderdeel naast het kussen.Er zijn wel momenten geweest dat ik in mn eentje een half uur in het bos liep.Af en toe een glimp en wat gehup om me heen maar op een gegeven moment verdween het.Ook de ongerustheid dat ie zou verdwijnen.Ik heb nooit gefloten of geroepen in die buien trouwens.Ik zou er toch niks mee hebben bereikt en heb geleerd dat je alleen bij 99 procent kans op succes moet fluiten.Nu is fluiten komen op 1 procent na.

Mooi!

[Biko]

Draag makkelijk zittende kleren waar je jezelf goed in voelt, visualiseer van te voren wat je wilt gaan doen en dat dat lukt (net zoals een atleet )
Leg de lat niet te hoog, succes komt met kleine stapjes, als je de oefeningen opbouwt met kleine stapjes is de kans op succes groter waardoor het vaker goed gaat. Succes is de beste motivator
De kans op succes kun je zelf creeeren door het jezelf en de hond niet te moeilijk te maken door te snel te veel te verwachten

helemaal mee eens. als er mij iets niet helemaal lukt met een hond ga ik onmiddellijk een stapje terug (of meerdere stapjes) tot ik weer op het niveau ben dat comfortabel voelt voor ons allebei.

af en toe gebeurt het wel eens dat ik daarvoor in een les op de hondenschool niet of nauwelijks de kans toe krijg en daar voel ik me altijd heel rot onder - is welbeschouwd ook één van de hoofdredenen waarom ik het trainen op een hondenschool vaak niet leuk (genoeg) vind.

Daar ben ik het ook helemaal mee eens.
Ik ben net terug van training.
Er was iemand uit een andere KC die verbaasd zei dat het zo prettig toe ging.
Geen geschreeuw en geruk en getrek en de oefeningen aangepast aan de baas en de hond. En de honden waren zo vrolijk :smile1:
Dat was ze helemaal niet gewend.
Maar ze vond het hartstikke leuk

Helemaal mee eens, hou het zo leuk mogelijk. Doe oefeningen niet te lang zodat ze gaan vervelen. Tussendoor even spelen met je hond of een grappige oefening of kunstje doen.
Zoveel mogelijk succes hebben, maakt het hardstikke leuk voor jou en voor de hond. Lukt het even niet, dan een stapje terug. En bedenken dat je er staat voor jou en je hond en niet voor de trainster of die andere mensen. Het gaat om het plezier voor jullie!

[schelsey]

redelijk wat eigenlijk, ze mogen niet naar andere honden of mensen lopen zonder dat ik toelating heb gegeven en niet te ver van me af, geen andere dieren lastig vallen zoals vee of kleinvee en dat gaat allemaal goed, alleen konijnen is nog niet echt gelukt, daar jagen ze nog achter en kenji en ruiters is ook oppassen.

kenji staat heel goed onder appel alsik alleen ben met hem en schelsey, maar als er andere honden bij zijn gaat het minder goed

verder mag ik niet klagen ze luisteren vind ik persoonlijk goed

[Dobervrouw]

Volgens mij begrijpen jullie me verkeerd, want ik krijg nu allemaal tips, hoe ik er voor kan zorgen dat mijn hond luistert. Bedankt voor de reacties, maar dit is het probleem niet. Nando doet het goed in losloopgebieden
Het gaat om mij, ik blijf nerveus 'oh wat als dit gebeurt' of 'wat als dat gebeurt' snappen jullie?

[Biko]

Volgens mij begrijpen jullie me verkeerd, want ik krijg nu allemaal tips, hoe ik er voor kan zorgen dat mijn hond luistert. Bedankt voor de reacties, maar dit is het probleem niet. Nando doet het goed in losloopgebieden
Het gaat om mij, ik blijf nerveus 'oh wat als dit gebeurt' of 'wat als dat gebeurt' snappen jullie?

ohw.. ehm.. maar hij luistert netjes? Dan moet je daar gewoon meer vertrouwen in krijgen!
Er kan altijd wat gebeuren, maar het is zooooo vaak alleen maar een hoop herrie en he-le-maal niets aan de hand.
Dus loslaten die spanning, Adem innnnnnnn, Adem uittttttt

[Jaap*]

Volgens mij begrijpen jullie me verkeerd, want ik krijg nu allemaal tips, hoe ik er voor kan zorgen dat mijn hond luistert. Bedankt voor de reacties, maar dit is het probleem niet. Nando doet het goed in losloopgebieden
Het gaat om mij, ik blijf nerveus 'oh wat als dit gebeurt' of 'wat als dat gebeurt' snappen jullie?

Dan moet je hoognodig leren om wat meer in het moment te leven. Niet in het verleden of in de toekomst
Problemen komen vanzelf, je hoeft ze helemaal niet van te voren te bedenken. Als je daar een beetje aan vast kunt houden komt het vast wel goed
Nando verdient best wel een beetje vertrouwen zo te lezen

[reem]

NJaa dan lijkt mij die tip van de jenever toch geen slechte.Nee sorry geen tips.Ben misschien wat te simpel maar heb je dit dan ook niet gewoon zonder je hond?Wat angstig zonder reden?Nou misschien kan je samen met je hond mooi door een proces.Het lijkt me reuze onhandig nl.
Hoop dat er een paar goede tips komen.