Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
Inge O schreef:ik denk overigens dat het wel of niet veel poeha verkopen ook rasgebonden is. als ik mijn honden als voorbeeld neem moet ik zeggen dat dit bijna hun geliefkoosde sport is - ook onderling - dus ook de roedelleider verkoopt hier vaak veel poeha, gewoon omdat ze dat leuk vindt, niet persé uit onzekerheid .
Hahaha, je kunt je natuurlijk afvragen hoeveel waarde je daaraan moet toekennen. Wij zijn ook doorlopend bezig met het bepalen en/of bevestigen van onze rol in een groep. Toch zijn we ons daar zelden bewust van, omdat het zo gewoon is.
Bij de ene familie uit zich dat door elkaar doorlopend liefdevolle verwensingen toe te schreeuwen, en bij de andere familie uit zich dat door elke avond een bordspelletje te spelen met bijbehorende steken onder water links en rechts
Alleen als er iemand voordringt bij de kassa willen we allemaal wel eens uit onze slof schieten. En zo is het bij roedeldieren ook denk ik
Twee honden, 't waren hele nette, hechtten zeer aan het fatsoen. Ze gingen eerst een boom opzetten, om aldaar hun plas te doen.
Jaap* schreef:Een werkelijk dominante, of liever gezegd zelfverzekerde, hond is in de regel een hele fijne stabiele kameraad. Het kan zelfs een heel gevoelige hond zijn.
klopt hoor, maar dan heb je het over een dominante hond - los daarvan heb je ook nog dominant gedrag.
De vraag is alleen of je het dan nog wel dominant gedrag moet noemen
hoe zou je het dan wel noemen? wat is er mis mee om die term (mitsssss van toepassing!) te gebruiken? ik vind mensen ook soms dominant overkomen hoor, dus waarom zou ik dat van honden niet mogen vinden ?
Ik bedoel, als je (zoals ik doe) stelt dat een hond die erg veel poeha maakt van actieve dominantie handelingen zelden de baas is, hoe terecht is het dan om die handelingen dominant te noemen?
Zouden niet juist de handelingen die een werkelijk souvereine leider vertoont (weinig dus ) als dominant moeten worden benoemd?
Dan noemen we ongepaste dominantiehandelingen voortaan gewoon onzekerheid ofzo
Twee honden, 't waren hele nette, hechtten zeer aan het fatsoen. Ze gingen eerst een boom opzetten, om aldaar hun plas te doen.
Inge O schreef:ik denk overigens dat het wel of niet veel poeha verkopen ook rasgebonden is. als ik mijn honden als voorbeeld neem moet ik zeggen dat dit bijna hun geliefkoosde sport is - ook onderling - dus ook de roedelleider verkoopt hier vaak veel poeha, gewoon omdat ze dat leuk vindt, niet persé uit onzekerheid .
Hahaha, je kunt je natuurlijk afvragen hoeveel waarde je daaraan moet toekennen. Wij zijn ook doorlopend bezig met het bepalen en/of bevestigen van onze rol in een groep. Toch zijn we ons daar zelden bewust van, omdat het zo gewoon is.
Bij de ene familie uit zich dat door elkaar doorlopend liefdevolle verwensingen toe te schreeuwen, en bij de andere familie uit zich dat door elke avond een bordspelletje te spelen met bijbehorende steken onder water links en rechts
Alleen als er iemand voordringt bij de kassa willen we allemaal wel eens uit onze slof schieten. En zo is het bij roedeldieren ook denk ik
Jaap* schreef:Kortom, een hond die veel spatsies maakt mbt dominant gedrag is meestal een hond die in onzekerheid verkeert.
Een werkelijk dominante, of liever gezegd zelfverzekerde, hond is in de regel een hele fijne stabiele kameraad. Het kan zelfs een heel gevoelige hond zijn.
Ben ik zeker met je eens ook wat betreft de gevoeligheid .
Jaap* schreef:Ik vind dat stukje van de kc delft trouwens niet zo gek hoor, ik heb al eens eerder gelezen dat veel gedragsonderzoeken naar in het wild levende wolven zijn gestopt vanwege een gebrek aan interessante activiteiten
De focus wordt in dat stukje meer gelegd op het samenleven in plaats van op de hierarchie, ik denk ook dat een roedel een veel genuanceerdere zaak is dan het rechtoe rechtaan bepalen en in stand houden van een hierarchie. Het is geven en nemen, óók in de dierenwereld denk ik.
Ja heb ik ook weleens gelezen maar ook dat die regels weer wel veel vaker opgingen in roedels wolven die in gevangenschap leven en dus niet het hele bos ter beschikking hadden maar een stuk daarvan.
Onze honden leven natuurlijk ook in gevangenschap en met samengestelde roedels waar ze zelf geen zeggenschap in hebben gehad qua ontstaan daarvan.
Het geven en nemen vind ik wel heel herkenbaar tenminste in het roedel hier gaat dat zeker op
Ianthe schreef: Als ik denk aan dominatie denk ik aan de hond met oren naar voren en staart omhoog die op zijn tegen loopt om de onderdanige hond die met zijn staart laag en oortjes naar achtere staat, letterlijk te overheersen (erboven te gaan staan)
En als aanvulling alle vormen die daartussen zitten en alles wat 'ogenschijnlijk' lijkt.
Als ik naar mijn eigen honden kijk heb ik een zelfverzekerde maar 'eerlijke' reu, en een onderdanig teefje. Alleen over het teefje heb ik zo mijn aarzelingen. Ze flikt soms dingen bij andere honden dat ik denk: óf je bent zo slim dat je je onderdaniger voordoet dan je bent óf je bent nog steeds groeiende.
Jouw teefje maakte op mij in ieder geval geen onderdanige indruk tijdens de wandelingen.
Ik meen me zelfs nog te herinneren dat ze Orson behoorlijk aanblafte en hij haar flink toebrulde toen ze wat dichter bij hem in de buurt kwam iets wat hij niet doet bij een hond doet die zich onderdanig opstelt naar hem ,die negeert hij in de regel volkomen.
Nu is hij ook niet altijd even goed met herders in het algemeen ,ik ken nog een herderteefje die hij altijd even afsnauwt als ze in de buurt komt dus daar kan het ook aan liggen misschien
Ik weet eerlijk gezegd (nog) niet onder welke 'categorie' ik haar moet moet plaatsen. Ze laat wisselend gedrag zien. Soms zelfverzekerd maar vaak onzeker met angstrestanten (weet even niet hoe ik het anders uit moet leggen). Ze is een niet gesocialiseerd ex-kennelhondje wat 'onderdrukt' is geweest door volwassen herders. De da en ik vermoeden zelfs dat ze jonger is dan mij toendertijd werd opgegeven. Dat zou dus betekenen dat toen ze hier kwam tussen ze de 6 á 8 maanden was i.p.v. de opgegeven 14 maanden. Aan de riem en heel soms ook los probeert ze grote honden weg te blaffen. Los in een groep honden is ze altijd speels, vrolijk en zijn er nooit problemen. Aan de riem kán ze soms nog lelijk uitvallen.
Ik heb het idee dat haar ware ikje nog steeds niet helemaal tevoorschijn is gekomen
Inge O schreef:euhhhh, ja, ik begrijp wat je bedoelt, maarrrrrrrrr...... die handelingen worden wel vaak gesteld door een hond met een dikke nek wat leiderschapsambities betreft - hij vertoont dat gedrag dus vaak wel met een bepaald, al is het ook voor hemzelf onbewust, doel ('de dominant' te worden). dat hij daar dan compleet nooit in slaagt is dan het lot van een onzekere hond, maar de handeling op zich vind ik daarom nog niet onzeker (in veel gevallen) .
Die honden noemen we voortaan Anton Geesink,..een dikke nek en niet al te slim
Twee honden, 't waren hele nette, hechtten zeer aan het fatsoen. Ze gingen eerst een boom opzetten, om aldaar hun plas te doen.
Ianthe schreef: Als ik denk aan dominatie denk ik aan de hond met oren naar voren en staart omhoog die op zijn tegen loopt om de onderdanige hond die met zijn staart laag en oortjes naar achtere staat, letterlijk te overheersen (erboven te gaan staan)
En als aanvulling alle vormen die daartussen zitten en alles wat 'ogenschijnlijk' lijkt.
Als ik naar mijn eigen honden kijk heb ik een zelfverzekerde maar 'eerlijke' reu, en een onderdanig teefje. Alleen over het teefje heb ik zo mijn aarzelingen. Ze flikt soms dingen bij andere honden dat ik denk: óf je bent zo slim dat je je onderdaniger voordoet dan je bent óf je bent nog steeds groeiende.
Jouw teefje maakte op mij in ieder geval geen onderdanige indruk tijdens de wandelingen.
Ik meen me zelfs nog te herinneren dat ze Orson behoorlijk aanblafte en hij haar flink toebrulde toen ze wat dichter bij hem in de buurt kwam iets wat hij niet doet bij een hond doet die zich onderdanig opstelt naar hem ,die negeert hij in de regel volkomen.
Nu is hij ook niet altijd even goed met herders in het algemeen ,ik ken nog een herderteefje die hij altijd even afsnauwt als ze in de buurt komt dus daar kan het ook aan liggen misschien
Ik weet eerlijk gezegd (nog) niet onder welke 'categorie' ik haar moet moet plaatsen. Ze laat wisselend gedrag zien. Soms zelfverzekerd maar vaak onzeker met angstrestanten (weet even niet hoe ik het anders uit moet leggen). Ze is een niet gesocialiseerd ex-kennelhondje wat 'onderdrukt' is geweest door volwassen herders. De da en ik vermoeden zelfs dat ze jonger is dan mij toendertijd werd opgegeven. Dat zou dus betekenen dat toen ze hier kwam tussen ze de 6 á 8 maanden was i.p.v. de opgegeven 14 maanden. Aan de riem en heel soms ook los probeert ze grote honden weg te blaffen. Los in een groep honden is ze altijd speels, vrolijk en zijn er nooit problemen. Aan de riem kán ze soms nog lelijk uitvallen.
Ik heb het idee dat haar ware ikje nog steeds niet helemaal tevoorschijn is gekomen
In ieder geval zit ze nu wel op een veel beter plekje dan eerst
Inge O schreef:mijn baas vindt het absurd dat ik wat dat betreft dierengedrag met mensengedrag vergelijk - hij vindt dat ik daar compleet fout zit.
Ik mag het vergelijk met mensen ook gaag maken, niet in de zin van het toekennen van menselijke eigenschappen, maar puur als vergelijk. Daar worden veel zaken vaak ineens veel duidelijker van.
In die zin zet ik ook mijn vraagtekens bij de stelling dat je "hondentaal" moet spreken naar je hond. Hoe moet dat dan, dat kan ik niet
Ik kan alleen mensentaal spreken, met dien verstande dat ik heel goed rekening houdt met de beperkingen van een hond daarin. Dus spreek ik mensentaal op voor een hond begrijpbare manier. Met veel gebaren en mimiek.
Ik doe mijn best om rekening met de hond te houden, maar ik prikkel de hond ook om enige inspanning te doen om mij te begrijpen
Dat houdt hem scherp
Twee honden, 't waren hele nette, hechtten zeer aan het fatsoen. Ze gingen eerst een boom opzetten, om aldaar hun plas te doen.
Ik wil maar zeggen, het is vaak overbodig om te melden dat je kwaad bent. Dat ziet iemand op een kilometer afstand aan je kop en houding. Toch zijn er veel mensen die vinden dat ze hun hond er mondeling van in kennis moeten stellen
Waarom denk ik dan, dat weet die hond allang
Twee honden, 't waren hele nette, hechtten zeer aan het fatsoen. Ze gingen eerst een boom opzetten, om aldaar hun plas te doen.
Jaap* schreef: Dus spreek ik mensentaal op voor een hond begrijpbare manier. Met veel gebaren en mimiek.
Dat is helemaal niet nodig Hier tenminste niet, ze snappen de kleinste beweging (als het hen tenminste uitkomt).
Beweeg ik héél voorzichtig 1 vinger naar het laatje waar mijn toetsenbord op staat, om dat dicht te schuiven, dan staat de hele meute al gillend bij de achterdeur. We gaan uit!
Als ik een koffiekopje op tafel zet waar nog wat in zit is er niks aan de hand, als ik een leeg koffiekopje op tafel zet gaat z'n kop omhoog
Aan z'n oren ligt het niet
Twee honden, 't waren hele nette, hechtten zeer aan het fatsoen. Ze gingen eerst een boom opzetten, om aldaar hun plas te doen.
Jaap* schreef: Dus spreek ik mensentaal op voor een hond begrijpbare manier. Met veel gebaren en mimiek.
Dat is helemaal niet nodig Hier tenminste niet, ze snappen de kleinste beweging (als het hen tenminste uitkomt).
Beweeg ik héél voorzichtig 1 vinger naar het laatje waar mijn toetsenbord op staat, om dat dicht te schuiven, dan staat de hele meute al gillend bij de achterdeur. We gaan uit!
Als ik een koffiekopje op tafel zet waar nog wat in zit is er niks aan de hand, als ik een leeg koffiekopje op tafel zet gaat z'n kop omhoog
Aan z'n oren ligt het niet
Jan rookt geen shag meer maar als hij in het verleden zijn pakje oppakte en opstond was dat het sein tot vertrekken
Jaap* schreef:Ik wil maar zeggen, het is vaak overbodig om te melden dat je kwaad bent. Dat ziet iemand op een kilometer afstand aan je kop en houding. Toch zijn er veel mensen die vinden dat ze hun hond er mondeling van in kennis moeten stellen
Waarom denk ik dan, dat weet die hond allang
Ja, dat weet de hond allang, maar dat wil niet zeggen dat het erg opluchtend kan werken om ook mondeling je ongenoegen te ventileren over het abjecte gedrag van je beestje
Daar zoek ik meestal gewoon een toevallige passant voor uit
Twee honden, 't waren hele nette, hechtten zeer aan het fatsoen. Ze gingen eerst een boom opzetten, om aldaar hun plas te doen.
Inge O schreef:euhhhh, ja, ik begrijp wat je bedoelt, maarrrrrrrrr...... die handelingen worden wel vaak gesteld door een hond met een dikke nek wat leiderschapsambities betreft - hij vertoont dat gedrag dus vaak wel met een bepaald, al is het ook voor hemzelf onbewust, doel ('de dominant' te worden). dat hij daar dan compleet nooit in slaagt is dan het lot van een onzekere hond, maar de handeling op zich vind ik daarom nog niet onzeker (in veel gevallen) .
Die honden noemen we voortaan Anton Geesink,..een dikke nek en niet al te slim
Inge O schreef:euhhhh, ja, ik begrijp wat je bedoelt, maarrrrrrrrr...... die handelingen worden wel vaak gesteld door een hond met een dikke nek wat leiderschapsambities betreft - hij vertoont dat gedrag dus vaak wel met een bepaald, al is het ook voor hemzelf onbewust, doel ('de dominant' te worden). dat hij daar dan compleet nooit in slaagt is dan het lot van een onzekere hond, maar de handeling op zich vind ik daarom nog niet onzeker (in veel gevallen) .
Die honden noemen we voortaan Anton Geesink,..een dikke nek en niet al te slim
maar wel sterk he
Even voor de belgen onder ons :
Twee honden, 't waren hele nette, hechtten zeer aan het fatsoen. Ze gingen eerst een boom opzetten, om aldaar hun plas te doen.
Lees dit stuk nog maar eens.
En ik zeg nogmaals: op sommige punten heb ik het idee dat ze gelijk hebben maar geen roedel, geen rangorde daar geloof ik voorlopig nog niet in.
Ik denk niet dat dit stuk een kwestie is van gelijk hebben maar gewoon een andere zienswijze op hondengedrag.
Ik zie er wel wat in: de hond als opportunist wat je in je voordeel kunt gebruiken.
Ik heb overigens nooit geloofd in rangorde en roedelregeltjes. Een hond respecteert je (als je dat zo kunt noemen) of niet. En dat heeft m.i. niks te maken met wie als eerst de voordeur uit mag of het eerst eet enz.
Lees dit stuk nog maar eens.
En ik zeg nogmaals: op sommige punten heb ik het idee dat ze gelijk hebben maar geen roedel, geen rangorde daar geloof ik voorlopig nog niet in.
Ik denk niet dat dit stuk een kwestie is van gelijk hebben maar gewoon een andere zienswijze op hondengedrag.
Ik zie er wel wat in: de hond als opportunist wat je in je voordeel kunt gebruiken.
Ik heb overigens nooit geloofd in rangorde en roedelregeltjes. Een hond respecteert je (als je dat zo kunt noemen) of niet. En dat heeft m.i. niks te maken met wie als eerst de voordeur uit mag of het eerst eet enz.
ik vind dat in het stukje eigenlijk niks gezegd wordt wat rangorde op zich tegenspreekt, het keurt wel (en terecht!) het gebruik van stomme 'roedelregeltjes' af zoals het de laatste jaren door sommigen gepromoot werd.
ik ben het helemaal met het stuk eens en toch geloof ik wel in een (flexibele) rangorde als basis voor het vreedzame samenleven en dus ook in dominante en onderdanige lichaamstaal en gedrag.
maar ik ben er verder ook helemaal van overtuigd dat honden dit bij absolute voorkeur juist gebruiken om vriendelijk en ontspannen met elkaar te kunnen omgaan, niet om er een hitleriaanse soldaatjesstructuur van te maken (zoals die strakke, stomme 'regeltjes' ons wel willen doen geloven).
Nee, ik geloof ook zeker niet in dat laatste. Rangorde tussen honden zie ik vooral als er iets op het spel staat en eigenlijk is dat ook logisch toch? Bram pikt bijv. vrij veel van bekende intacte reuen. Je zou bijna zeggen dat hij zich op z'n kop laat zitten. Totdat het er echt om draait (als er eten in het spel is of een teef oid). Dan zie je dat de andere reu ineens omslaat en onderdanige signalen afgeef. Als dit niet snel genoeg gaat, krijgen ze een blik van Bram waar zelfs ik van weg zou lopen
Toch zullen veel mensen Bram niet dominant noemen omdat hij niet vecht. Ik houd mezelf ook maar ver van die term omdat er vaak zo'n negatieve lading aan zit.
Ik denk niet dat iedereen weet wat dominantie is. Je kan een hond hebben die dominant is naar mens en dier of een hond die alleen dominant is naar dieren.
Wampie mijn eerste hond, was dominant naar dieren, maar zeer zacht naar mensen toe. Bentie heeft een zachtaardig karakter, zowel naar mens en dier.
Julia en Bentie schreef:Ik denk niet dat iedereen weet wat dominantie is. Je kan een hond hebben die dominant is naar mens en dier of een hond die alleen dominant is naar dieren.
Wampie mijn eerste hond, was dominant naar dieren, maar zeer zacht naar mensen toe. Bentie heeft een zachtaardig karakter, zowel naar mens en dier.
En hoe uitte die dominantie naar dieren zich dan?
Ik vraag me als ik zoiets lees, namelijk direct af of het geen gebrek aan socialisatie met andere dieren is, frustratie, jachtinstinct, angst en noem de riedel maar op. Blaffende honden aan een riem zijn niet per definitie dominant
.
