semmyboy schreef:Misschien dat ik hier me antwoord vind.
Zelf heb ik een onwijze schat van een duitse herder!
En ik geniet van alle wandelingen die ik met hem maak vooral als hij lekker los is.
Hij kan genieten van het spelen met andere honden!
Maar als ik ergens loop op straat zie ik als mensen mij aan zien lopen met de hond, hun eigen hond vast maken en een grote boog om me heen maken. Hun hond valt niet uit ofzo dus dat is het niet.
Dus dan zou het de stomme vooroordeel zijn: Ojee een herder die zijn vals!
Ik vind dat volkomen belachelijk want de herders zijn de liefste en de trouwste honden die er zijn.
Tuurlijk zullen er paar valse tussen zitten.Maar de hond is niet vals, de mens maakt hem vals.
Ik heb eigenlijk veel meer maltesertjes, terriers chiwawa's en nog meer van die kleine dingen vals gezien en agressief.
Dat komt ook puur omdat ze zo schattig zijn en vaak als een mens worden behandeld.
Mijn hond kan het met iedere hond goed opschieten groot of klein maakt hem niet uit.
Maar ik vind het toch echt belachelijk dat de vooroordeel er nog steeds is over herders!
Zijn er hier mensen die een grote boog om een herder heen lopen?
Ik zou graag mensen van die vooroordeel af willen helpen. Want ik word er soms chagrijnig van

Mijn zus had eind jaren zestig begin jaren zeventig een prachtige, grote, perfect bruin/zwart getekende DH teef, Cora. Ze had haar niet vanaf pup, maar van bejaarde buren overgenomen toen ze een jaar of 2 was ofzo. Ik was toen nog een kleuter/net op de basisschool. Ik scheel maar 5 en 6 jaar met haar 2 oudste dochters. Toen die 2 peuters waren, konden ze echt letterlijk ALLES met Cora doen, die liet alles toe. Het was net een levend speelgoedbeest, niets geen kwaad in de zin. Kon met alle soorten mensen en honden overweg. Door haar zijn DH's mijn lievelingshonden geworden. Helaas kreeg ze later HD en moest worden ingeslapen.
Vele jaren later hadden buren van ons een DH reutje vanaf pup. Bentley. Ook weer een fysiek prachtig exemplaar en heel zacht van karakter. Kreeg helaas al vrij jong HD.
Dat waren twee DH's waarvan ik weet dat ze in heel rustige, sociale "roedels" leefden en er helemaal happy waren.
De paar DH's die we nu wel eens tegenkomen hebben wij telkens maar met 1 en dezelfde persoon gezien en 1 ervan is duidelijk helemaal op zijn baas gericht, maar wel zo erg, dat hij tegen alles dat binnen een straal van 10 meter komt begint te grommen. Dat is de prachtige herder die voor macho doeleinden lijkt te zijn aangeschaft.
De andere DH is ook heel mooi en heel groot (groter dan wat wij van DH's gewend zijn) maar is dus een agressieve hond met een bijtgeschiedenis.
Zulke gevallen zijn jammer, want het zijn zulke prachtdieren, vooral die met niet zo'n aflopende achterhand. En ondanks negatieve ervaringen met de twee genoemde DH's blijven ze als ras mijn lievelingshonden, maar deze twee exemplaren gaan (niet alleen) wij zeker uit de weg.