chemische castratie of implantaat(evt difinitieve castratie)

[StormenRoxy]

onze Storm heeft vorig jaar een chip gehad voor zijn agressie tegen reuen het heeft mij goed bevallen en hij is uiteindelijk definitief gecasteerd.

wij hebben geen problemen gehad met verergering van gedrag rond de 4e week waar wel voor is gewaarschuwd.

[freskin]

geen 1 van beide honden zal ik herplaatsen.
ik heb het idee dat jullie denken dat het hier de hele dag fout gaat maar dat is totaal niet het geval.
het is nu 1x goed uit de hand gelopene maar merk naar dat dat de jongste een stuk voorzichtiger is met wat hij doet.
ik heb genoeg ervaring met het ras en ook genoeg contacten met andere kangal houders voor evt ervaringen te delen.
het is hier ook totaal geen gevaarlijke situatie of wat dan ook want anders had ik allang ingegrepen.
ik heb het idee dat jullie een totaal verkeerde beeld hebben van het overzicht.
de kangal is een ras apart dat weet ik en heb ik voor gekozen en weet ook persies wat het ras inhoud.
de oudste is misschien redelijk makkelijk maar dit is ook anders geweest op het begin.

Misschien had hij wel een flink pak slaag van zijn moeder nodig. Heeft ze hem nog nooit gecorrigeerd? Ook niet toen hij pup was? Hij wordt nu volwassen en zal zijn grenzen steeds meer gaan verkennen. Castratie gaat inderdaad niet helpen.
Als je ze niet wilt/kan scheiden of er constant bovenop wilt zitten, zullen ze het (behalve het eten) toch zoveel mogelijk onderling moeten uitzoeken. Ik ben niet bekend met Kangals, maar zou moeders echt haar zoon naar het leven staan als de vlam in de pan vliegt? (of andersom) Anders zou je er meer bovenop moeten zitten en de zoon bij moeders wegsturen als hij weer aan het staren is. Dat hij niet zonder zijn moeder kan lijkt maar zo. Ik zou gewoon doorzetten. Hij begint echt wel weer te eten op een gegeven moment. Ook als moeders zou komen te overlijden zal de wereld echt niet voor hem vergaan. Dat maakt de mens er maar van. Hij al eerst wel "rouwen", maar al snel weer verder gaan met het leven. Het is ook maar hoe je zelf bent en reageert naar hem toe. Ze voelen je heel goed aan. Niet teveel vermenselijken,al zegt je gevoel vaak anders

Sterkte en succes. Het lijkt me best wel een lastig probleem.

[Hutsje]

wat doe je eigenlijk met de honden? worden ze uberhaupt uitgelaten, worden ze getraind? doen jullie leuke dingen met ze op zitten ze alleen maar op de plaats buiten?

[booster]

geen 1 van beide honden zal ik herplaatsen.
ik heb het idee dat jullie denken dat het hier de hele dag fout gaat maar dat is totaal niet het geval.
het is nu 1x goed uit de hand gelopene maar merk naar dat dat de jongste een stuk voorzichtiger is met wat hij doet.
ik heb genoeg ervaring met het ras en ook genoeg contacten met andere kangal houders voor evt ervaringen te delen.
het is hier ook totaal geen gevaarlijke situatie of wat dan ook want anders had ik allang ingegrepen.
ik heb het idee dat jullie een totaal verkeerde beeld hebben van het overzicht.
de kangal is een ras apart dat weet ik en heb ik voor gekozen en weet ook persies wat het ras inhoud.
de oudste is misschien redelijk makkelijk maar dit is ook anders geweest op het begin.

Misschien had hij wel een flink pak slaag van zijn moeder nodig. Heeft ze hem nog nooit gecorrigeerd? Ook niet toen hij pup was? Hij wordt nu volwassen en zal zijn grenzen steeds meer gaan verkennen. Castratie gaat inderdaad niet helpen.
Als je ze niet wilt/kan scheiden of er constant bovenop wilt zitten, zullen ze het (behalve het eten) toch zoveel mogelijk onderling moeten uitzoeken. Ik ben niet bekend met Kangals, maar zou moeders echt haar zoon naar het leven staan als de vlam in de pan vliegt? (of andersom) Anders zou je er meer bovenop moeten zitten en de zoon bij moeders wegsturen als hij weer aan het staren is. Dat hij niet zonder zijn moeder kan lijkt maar zo. Ik zou gewoon doorzetten. Hij begint echt wel weer te eten op een gegeven moment. Ook als moeders zou komen te overlijden zal de wereld echt niet voor hem vergaan. Dat maakt de mens er maar van. Hij al eerst wel "rouwen", maar al snel weer verder gaan met het leven. Het is ook maar hoe je zelf bent en reageert naar hem toe. Ze voelen je heel goed aan. Niet teveel vermenselijken,al zegt je gevoel vaak anders

Sterkte en succes. Het lijkt me best wel een lastig probleem.

de moeder corriceerd hem ook erg vaak maar laatst was ze het erg beu en viel ze hem meer aan van nu is het klaar.
als ik iets zie dan reageer ik daar ook meteen op.
het scheiden gaat niet of ik moet inderdaad een kennel bouwen waar ze beide een eigen plek hebben maar het is niet zo dat het de hele dag door zo gaat en verder gaan ze gewoon super met elkaar om.
ze spelen samen ook enzo.
het is niet zo dat het hier nu een hell is omdat ze soms ruzie hebben en omdat de jongste soms heel erg irrietant kan zijn tegen over de oudste.

[booster]

wat doe je eigenlijk met de honden? worden ze uberhaupt uitgelaten, worden ze getraind? doen jullie leuke dingen met ze op zitten ze alleen maar op de plaats buiten?

als je onder me naam zoekt dan zie een aantal dingen wat we hier doen maar maak de laatste tijd niet veel foto's meer dus is al even geleden dat ik een topic geopent heb met foto's van 1 van onze wandelingen.

[booster]

onze Storm heeft vorig jaar een chip gehad voor zijn agressie tegen reuen het heeft mij goed bevallen en hij is uiteindelijk definitief gecasteerd.

wij hebben geen problemen gehad met verergering van gedrag rond de 4e week waar wel voor is gewaarschuwd.

dank je voor je antwoord, ik neem zo ie zo nog contact op met de dierenarts om te zien wat die adviceerd.

[gaga,rusty]

ik kom dagelijks bij booster over de vloer en ken die honden door en door en door te zeggen herplaatsen, scheiden, ect.... zal niks goed doen voor de jongste want hij vreet zijn eigen van binnen op als mammie weg is laat staan als hij haar al een paar weken niet meer heeft gezien en wat krijg je dan een uitgemergelde hond die uiteindelijk overlijdt aan verdriet. is niet zo dat de situatie daar gevaarlijk is want is totaal NIET!!!! het geval. de jongste is voornamelijk heel irri tegen over de oudste kwa gedrag. booster zodra ze iets ziet is ze buiten of reageert er direct op. booster en ik wandelen super vaak met onze honden en ze hebben altijd veel plezier en we varieeëren met de wandel gebieden. als iemand goed voor haar honden is dan is het booster wel. en kwa ervaring met kangals is het zij wel want ze heeft mede kangal eigenaren vaak zat geholpen met problemen.

[Biet]

Nou ik reageer ook alleen maar op wat ik lees, heb er verder niets van gezien.
Ik geloof alleen niet dat een hond zichzelf uit zal hongeren omdat ie z'n "mammie" niet meer ziet.
Volgens mij zitten hondenrelaties anders in elkaar.
Dat ie nogal met haar bezig is, lees ik ook, alleen denk ik wel dat het aan de baas is daar wat aan te veranderen.
Ik zou veel meer met die hond individueel gaan doen, nu bepaalt die hond veel te veel, naar mijn smaak.

[gaga,rusty]

dan geloof je het niet maar toch is het zo dat hij zo aanhankelijk is aan zijn moeder. en ze doet heel veel dingen met hun gescheiden en toch blijft te aanhankelijk aan de oudste. ten 2de ben ik het er niet mee eens dat het aan de baas ligt maar ligt toch echt aan de jongste. de hond krijgt juist zijn zin NIET!!! om negatieve dingen te voor komen. alleen wordt hier in deze topic een beeld gecreërd van de hond wat totaal niet klopt

[Machie]

ik kom dagelijks bij booster over de vloer en ken die honden door en door en door te zeggen herplaatsen, scheiden, ect.... zal niks goed doen voor de jongste want hij vreet zijn eigen van binnen op als mammie weg is laat staan als hij haar al een paar weken niet meer heeft gezien en wat krijg je dan een uitgemergelde hond die uiteindelijk overlijdt aan verdriet. is niet zo dat de situatie daar gevaarlijk is want is totaal NIET!!!! het geval. de jongste is voornamelijk heel irri tegen over de oudste kwa gedrag. booster zodra ze iets ziet is ze buiten of reageert er direct op. booster en ik wandelen super vaak met onze honden en ze hebben altijd veel plezier en we varieeëren met de wandel gebieden. als iemand goed voor haar honden is dan is het booster wel. en kwa ervaring met kangals is het zij wel want ze heeft mede kangal eigenaren vaak zat geholpen met problemen.

Waarom mogen de honden het niet zelf uitzoeken dan?

Ik bemoei me zo min mogelijk met hun omgang. Alleen geouwehoer om eten wil ik perse niet hebben. Verder laat ik ze zo veel mogelijk zelf uitzoeken.

[booster]

Ik laat ze veel dingen zelf uitzoeken omdat ik anders in de roedel het probleem blokkeer en dan blijft het probleem terug komen maar met sommige dingen spring ik wel in.
Het is inderdaad een beetje zo als Gaga,Rusty zegt zij maakt het hier dagelijk mee want ze is hier nog net geen meubel stuk en heeft hier nog net geen bed staan.
mensen die mij en me honden persoonlijk kennen zeggen allemaal van als de oudste overlijd krijg jij een probleem met de jongste en reken op het ergste.
ik ken iemand die ook 2 kangals had en die waren lang niet zo aanhankelijk aan elkaar als mijn honden...1 moest ingeslapen worden ivm gezondheid en de andere liet zich verhongeren uit eindelijk hebben ze die er bovenop gekregen met dwangvoeding maar nu nog niet de oude geworden en is al zeker een jaar geleden.
dit was maar een voorbeeldje dus ja ik geloof erin dat een hond hierdoor een trauma kan oplopen omdat ik het zelf ook van dichtbij heb meegemaakt.
en die waren lang niet zo aan elkaar geplakt als de jongste aan de oudste en zie al veel kenmerken die dan een probleem kunnen gaan worden en reken dan ook op het ergste.

[renee-uk]

onze Storm heeft vorig jaar een chip gehad voor zijn agressie tegen reuen het heeft mij goed bevallen en hij is uiteindelijk definitief gecasteerd.

wij hebben geen problemen gehad met verergering van gedrag rond de 4e week waar wel voor is gewaarschuwd.

dank je voor je antwoord, ik neem zo ie zo nog contact op met de dierenarts om te zien wat die adviceerd.

hou je er wel rekening mee dat DA's er voornamelijk zijn voor het medische gedeelte en ze over het algemeen niet echt heel kundig zijn als het om gedragsproblemen gaat?

ik denk dat je het met castratie alleen maar erger maakt, mams heeft hem zo te horen prima onder de duim.
denk dat ze hem goed aan kan geven waar haar grens is.
al laat ze meer toe dan jij zou willen, als puntje bij paaltje komt krijgt ie toch afdoende op zijn falie van haar

[booster]

onze Storm heeft vorig jaar een chip gehad voor zijn agressie tegen reuen het heeft mij goed bevallen en hij is uiteindelijk definitief gecasteerd.

wij hebben geen problemen gehad met verergering van gedrag rond de 4e week waar wel voor is gewaarschuwd.

dank je voor je antwoord, ik neem zo ie zo nog contact op met de dierenarts om te zien wat die adviceerd.

hou je er wel rekening mee dat DA's er voornamelijk zijn voor het medische gedeelte en ze over het algemeen niet echt heel kundig zijn als het om gedragsproblemen gaat?

ik denk dat je het met castratie alleen maar erger maakt, mams heeft hem zo te horen prima onder de duim.
denk dat ze hem goed aan kan geven waar haar grens is.
al laat ze meer toe dan jij zou willen, als puntje bij paaltje komt krijgt ie toch afdoende op zijn falie van haar

De oudste die heeft hem inderdaad erg goed onder de duim want ze laat hem goed weten wat de grenzen zijn.
Als hij bv van mij op zijn donder krijgt dan krijgt hij het ook nog eens van haar want ze ontmoederd nog steeds over hem.
De dierenarts zou mij misschien wel de ervaringen kunnen vertellen want die zien dit vaker en misschien weten ze ook wel meer over de effecten.

[renee-uk]

De oudste die heeft hem inderdaad erg goed onder de duim want ze laat hem goed weten wat de grenzen zijn.
Als hij bv van mij op zijn donder krijgt dan krijgt hij het ook nog eens van haar want ze ontmoederd nog steeds over hem.
De dierenarts zou mij misschien wel de ervaringen kunnen vertellen want die zien dit vaker en misschien weten ze ook wel meer over de effecten.

vragen kun je natuurlijk altijd, maar ik zou me persoonlijk niet blind staren op de mening van een DA als het om gedragsproblemen gaat.
maar eigenlijk valt het toch wel mee zeg je zelf in latere berichten?
als dat inderdaad zo is waarom wil je dan toch nog ingrijpen op een manier waarmee je kans hebt de hele aard van een hond te veranderen?
dat lijkt mij zo onlogisch.
als mams nou totaal ondergesneeuwd zou worden en geen leven meer had kan ik me er nog iets (nou ja een heel klein ietsje ) bij voorstellen, maar dat is niet zo zeg je.
mams corrigeert alleen pas later dan jij graag zou zien, maar als ze het doet doet ze het zo goed dat zoonlief wel weer meteen zijn plaats weet.
tenminste, dat is wat ik ervan begrijp uit dit topic?

[booster]

Hij is gewoon heel erg irritant tegen over zijn moeder op geregelde momenten.
Hij gunt de rust van haar niet terwijl zij graag en veel wilt rusten. ( ze is 5.5 jaar maar gedraagt zich als een omaatje).
hij gaat haar vaak aanstaaren enzo ( maar dit doet hij vaker en niet alleen bij haar maar ook bv naar een muur of de grond)
laatste keer was het dus een keer goed uit de hand gelopen omdat de oudste het goed beu geworden was.
zij is zijn irritatie heel erg beu.
Ik snap het dan ook volledig dat zij dit beu is want zou mijn partner het zo bij mij doen had ik ook zo gereageerd als haar.
de oudste is totaal ook niet voorzichtig met hem en gelukkig maar want anders liet ze over der heen lopen dor hem en dat doet ze niet.
het is totaal niet zo dat ze gevaarlijk zijn of dat de situatie niet onder controlle is want ik hou in de gaten wat er gebeurt en grijp evt in mocht het nodig zijn maar laat ze het ook geregeld zelf uitzoeken als bv de oudste de jongste op zijn plek zet behalve van de week omdat het uit de hand liep en ik heb 1x eerder meegemaakt dat er bij de oudste een knop omsloeg en dat was deze keer ook en moest dus ingrijpen omdat zij dan door blijft gaan en niet zomaar zal stoppen.
normaal zit op deze knop een erg grote slot want zij pikt altijd heel veel normaal maar zal wel waarschuwen.

dat van het castratie idee was meer omdat hij zo dominant probeerd te zijn en omdat hij ook de laatste tijd erg veel in de lucht aan het rijden is ( de oudste staat niet toe dat hij haar aanraakt en daarom doet ie het in de lucht).
hij lekt ook weleens.
en dacht misschien is dit een oplossing maar omdat er veel ervaringsverschillen zijn dacht ik eerst aan chemisch of implantaat om te zien hoe hij er op zal reageren omdat ik eigelijk niet wil castreren alleen als laatste oplossing.

[renee-uk]

dat luchtrijden is dan toch een prima oplossing voor hem, hij respecteert daarmee mams grenzen.
en lekken doen reuen nou eenmaal, dat is gewoon de natuur maar daarvoor ga je toch niet castreren?
mijn reu heeft regelmatig natte dromen, nou ja lekker voor hem denk ik dan en pak een stuk keukenrol om het op te ruimen

maar weet je, zoals ik het lees valt het echt allemaal nog wel mee met die dominatie.
hij respecteert ook met rijden de grens die mams aangeeft; dat ie dan in de lucht rijdt zal meer met zijn hormonen dan met dominantie te maken hebben, lijkt mij tenminste.
door te castreren zal dat rijden misschien wel ophouden (en dat is nog niet eens zeker), maar je krijgt er wel een andere hond voor terug.
ik vraag me af of je je daarmee niet veel meer problemen op de hals haalt.

[booster]

het rijden en het druppelen vindt ik totaal ook niet erg omdat hij het in de lucht doet en niet op haar ( zal toch zinloos zijn de oudste is gesterliceerd) het ging me voornamelijk om zijn gedrag.
dominantie vertoont hij wel alleen is zijn moeder is dominanter en daarom dat hij zich ook nog een erg irritant gedraagt.
zijn hormonen zullen ook erg veel opspelen want hij is pas laat uitgebloeit.
hij is erg lang onderdanig geweest en dat begint nu te uiten in dominantie.
hij vindt het bv ook erg leuk om naar zijn moeder te lopen en daar zijn poot omhoog te doen en dan proberen er over heen te pissen.

[gyanty]

Omdat het over honden gaat die je kent, lijken de adviezen niet te passen: dat kan, maar ik zie hier niemand eigenlijk met doemscenarios. Die komen alleen vanuit het perspectief waarin je leest en tja als iets persoonlijk wordt, kan dat best eens moeilijk slikken zijn.

Nog 1 ding die ik zeg over niet eten. Dat is wel degelijk de omgeving. Heb nog een heel mooi aantal voorbeelden, van honden die moeilijk aten, waarbij de eigenaren met allerlei alternatieven kwamen. Een vrouw bij dierenarts kwam omdat haar windhond alleen nog maar biologische karnemelk bliefte en een man waarvan de hond alleen nog maar karbonade met mayonaise wilde eten. Beide honden zijn overigens weer normaal geworden: de windhond dronk weer gewoon water, de andere hond at weer normaal hondenvoer. Dit zijn even de extreemste gevallen, het is wel degelijk de omgeving die van invloed is op de eetgewoonte van de hond. Ik heb zelf ook altijd moeilijke eters en honden die dus aan de magere kant zijn. Gek genoeg heb ik hier nooit levensgrote problemen of knappen de honden hier met eetproblemen wel degelijk op. Een hond die zo het eten als dwangmiddel gebruikt, tja daar ben ik snel klaar mee. En alle honden hier waren er toen heel snel klaar mee.

[booster]

Omdat het over honden gaat die je kent, lijken de adviezen niet te passen: dat kan, maar ik zie hier niemand eigenlijk met doemscenarios. Die komen alleen vanuit het perspectief waarin je leest en tja als iets persoonlijk wordt, kan dat best eens moeilijk slikken zijn.

deze snap ik even niet hellemaal

[booster]

Nog 1 ding die ik zeg over niet eten. Dat is wel degelijk de omgeving. Heb nog een heel mooi aantal voorbeelden, van honden die moeilijk aten, waarbij de eigenaren met allerlei alternatieven kwamen. Een vrouw bij dierenarts kwam omdat haar windhond alleen nog maar biologische karnemelk bliefte en een man waarvan de hond alleen nog maar karbonade met mayonaise wilde eten. Beide honden zijn overigens weer normaal geworden: de windhond dronk weer gewoon water, de andere hond at weer normaal hondenvoer. Dit zijn even de extreemste gevallen, het is wel degelijk de omgeving die van invloed is op de eetgewoonte van de hond. Ik heb zelf ook altijd moeilijke eters en honden die dus aan de magere kant zijn. Gek genoeg heb ik hier nooit levensgrote problemen of knappen de honden hier met eetproblemen wel degelijk op. Een hond die zo het eten als dwangmiddel gebruikt, tja daar ben ik snel klaar mee. En alle honden hier waren er toen heel snel klaar mee.

Er zit een verschil tussen een verkeerde eetgewoonte en rouwen.
een verkeerde eetgewoonte is een aangeleerd iets en rouwen kan je niet aanleren.
Hier zal ook in beide gevallen anders mee om gegaan moeten.

[gyanty]

Omdat het over honden gaat die je kent, lijken de adviezen niet te passen: dat kan, maar ik zie hier niemand eigenlijk met doemscenarios. Die komen alleen vanuit het perspectief waarin je leest en tja als iets persoonlijk wordt, kan dat best eens moeilijk slikken zijn.

deze snap ik even niet hellemaal

was een reactie op het feit dat je zelf het idee had dat wij het idee hadden dat het de hele dag fout gaat daar.... Ik zie dat niet, zag dat zelf niet, maar las dat ook niet in andere stukjes terug. Daar doelde ik op

[booster]

Door de reactie's scheide, kennels of evt herplaatsing had ik idd het idee dat jullie een verkeerde beeld vormde ( misschien dat ik bepaalde stukken verkeert geformeleerd had).
ik kreeg het vermoede dat jullie het zo zagen dat er hier de hele dag gevochten werdt en dat de jongste agressief is etc. ( dit door bepaalde reactie's)
dit is dus niet omdat het persoonlijk werdt ofzo want als ik daar niet tegen kan dan zou ik niet op een forum zitten.

[gyanty]

Het zijn adviezen waar je gewoonweg wel terdege rekening mee moet houden. Correct me if i'm wrong, maar kangals lijken mij met uitstek een ras wat behoorlijk laat volwassen is? Je jongste zit nu in fase van volwassen worden gok ik zo. Het begint nu met kleine irritaties, die kunnen heel goed gaan uitbreiden. Daarbij zou ik er niet op wachten tot het echt een keer volledig escaleert, maar dat je zeer waakzaam op deze signalen moet zijn en dat je op tijd maatregelen moet nemen.

Trouwens dan nog klopt er nog iets niet, wat je in het beeld schept over de jongste (we moeten het immers doen met het beeld doen wat jij van hem schetst). Als hij echt zo afhankelijk is van zijn moeder, dan zal dominantie over zijn moeder sowieso een probleem gaan worden, want je kan niet afhankelijk zijn en dominant zijn over 1 iets.... Dat zouden tegenstrijdige signalen zijn, moederskindje of niet. Als hij echt baas gaat worden, zal het probleem van eten overigens ook niet meer afhankelijk van de moeder zijn.....

[booster]

Het zijn adviezen waar je gewoonweg wel terdege rekening mee moet houden. Correct me if i'm wrong, maar kangals lijken mij met uitstek een ras wat behoorlijk laat volwassen is? Je jongste zit nu in fase van volwassen worden gok ik zo. Het begint nu met kleine irritaties, die kunnen heel goed gaan uitbreiden. Daarbij zou ik er niet op wachten tot het echt een keer volledig escaleert, maar dat je zeer waakzaam op deze signalen moet zijn en dat je op tijd maatregelen moet nemen.

Trouwens dan nog klopt er nog iets niet, wat je in het beeld schept over de jongste (we moeten het immers doen met het beeld doen wat jij van hem schetst). Als hij echt zo afhankelijk is van zijn moeder, dan zal dominantie over zijn moeder sowieso een probleem gaan worden, want je kan niet afhankelijk zijn en dominant zijn over 1 iets.... Dat zouden tegenstrijdige signalen zijn, moederskindje of niet. Als hij echt baas gaat worden, zal het probleem van eten overigens ook niet meer afhankelijk van de moeder zijn.....

De kangal is inderdaad later volwassen en rond de 1.5 jaar kunnen ze een gedragsverandering krijgen.
hij is nu 2.5 jaar en wordt deze zomer 3 jaar.
Het is een laat bloeier en het kan zijn dat hij niet met 1.5 jaar een gedrags verandering is ondergaan maar nu pas.
Dit zijn dingen waar ik zeker rekening mee hou.
Alle adviezen lees ik goed door en denk ik ook echt over na.
Ik verwacht niet dat hij kwa dominantie van zijn moeder zal winnen maar houd in me achterhoofd wel rekening dat het wel kan gebeuren.
Kijk over scheiden van hun is eigelijk het laatste wat ik wil omdat het niet zo is dat ze elkaar de van de plaats afvechten en mocht ik merken dat er het vaker fout gaat of ik vang evt andere dingen op dan zal ik dit wel overwegen omdat herplaatsing geen optie is en dan doel ik niet op het eten maar ook voor me eigen ( klinkt eggoisties) ik wil geen van beide honden kwijt.
Hier is zijn thuis en dat blijft het ook er zijn genoeg andere middelen om het op te lossen ( laatste oplossing evt gescheiden in kennels en om de beurten eruit of de plaats halveren door middel van kenneldelen )

Hij is heel erg aanhankelijk naar haar, de oudste vindt het allemaal wel goed dat hij er is maar zou hij er bv niet meer zijn zal zij zo weer door gaan met haar leventje maar anders om zal het moeilijker worden.
als zij al mee uit wandelen gaat jankt ie alles bij elkaar blaft alles bij elkaar en piept alles bij elkaar tot zij terug is.
hij zal nog geen biefstuk aanpakken op dat moment.
hij is ook niet rustig te krijgen tot zij er weer is.

ik doe erg veel met hem apart ik leer hem de basis dingen en doe spelletjes met hem om onze band te vergroten omdat die heel lang erg laag is geweest omdat hij mij eigelijk niet zag staan als maatje omdat hij te veel gefocust was op zijn moeder.
ik ben al erg lang actief bezig om met hem die band wel op te bouwen en het wordt ook steeds beterder want als zijn moeder ooit overlijd dan moet hij weten dat hij nog een maatje heeft en dat er meer is dan zijn moeder.
ik probeer dan ook alles te doen om hem af te leide van zijn moeder.

ik heb zitten denken om hem bij een hondenschool in te schrijven voor de basiscurus waar hij al 2x op een opendag is geweest 1x met zijn moeder en 1 x zonder en toen zonder ging het super goed en was hij daar ook redelijk ontspannen voor zijn doen.
hiermee hoop ik onderandere onze band meer te vergroten maar ook meer effect heeft op zijn gedrag.
dit is een andere hondenschool dan waar we eigelijk een cursus zouden volgen en waar ik het toen uiteindelijk met zijn moeder afgemaakt hebben.

[Biet]

Toen ik schreef over die kennels, had ik die gefocussedheid op zijn moeder ook in mijn achterhoofd.
Naar mijn lees ik teveel een verstoorde baas-hond relatie. In je laatste post heb je het over een maatje zijn voor je hond.
Niks mis mee, maar volgens mij is hij van het kaliber die het nodig heeft te voelen dat je ook echt de baas bent.
Een kennel is dan alleen maar een hulpmiddel om duidelijk te maken dat jij bepaald waar, wanneer en wat hij doet.

[booster]

Toen ik schreef over die kennels, had ik die gefocussedheid op zijn moeder ook in mijn achterhoofd.
Naar mijn lees ik teveel een verstoorde baas-hond relatie. In je laatste post heb je het over een maatje zijn voor je hond.
Niks mis mee, maar volgens mij is hij van het kaliber die het nodig heeft te voelen dat je ook echt de baas bent.
Een kennel is dan alleen maar een hulpmiddel om duidelijk te maken dat jij bepaald waar, wanneer en wat hij doet.

Ik heb hier voor hun onderandere 1 hele duidelijk regel waar ze zich altijd aan moeten houden en dat is dat ik de baas ben en dat weten ze ook heel goed.
ik doel hier ook meer op naast het baas zijn moet je ook een maatje zijn ervoor en dat ben ik aan het opbouwen.
om zijn gefocus op zijn moeder te minderen zal die band meer opgebouwt moeten worden zodat hij niet constant aan zijn moeder vast geplakt zit.
Het is al beter dan het was maar nog veelste veel en er zal nog hard door gewerkt moeten worden.

hier werdt gesproken over scheiden en toen over kennel en legde ik meteen de link kennel en scheiden in 1 ( mijn fout had beter moeten lezen en het niet met elkaar moeten combineren)