Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
Misschien verwacht ik veel, maar goed het zijn mijn dure centen.
Ik verwacht dat hij mij en mijn hond serieus neemt dwz mij uitleg geeft als ik iets niet begrijp, dat hij mijn zorgen serieus neemt; het zijn inmmers mijn zorgen! Ik verwacht dat ik niet te pas en te onpas in discussie hoef te gaan over het soort voer dat ik geef of het vaccinatiebeleid dat ik voer.
Verder wil ik overleg en uitleg over medicatie als een hond van mij bepaalde middelen krijgt, intraveneus of in tabletvorm; ik wil weten wat erin gaat en waarom.
Het is mooi meegenomen als hij zich sympathiek opstelt tegenover mij en/of mijn hond, maar kundigheid vind ik vele malen belangrijker.
Mijn vorige d.a. was buitengewoon vriendelijk, maar chaotisch maar maakte de iets te veel blunders, zo wuifde hij een patella luxatie weg die ik vermoedde (en paar maanden later alsnog door hem werd vastgesteld), wist na 4 jaar nog niet dat mijn hond een turk was, ofschoon hij destijds jaarlijks zijn vaccinatieplakkers in een turks hondenpaspoortje plakte en verklootte belangrijke bloeduitslagen en zei doodleuk: hij test negatief op de gevraagde waardes
Hoe sympathiek hij in principe was, gegeven moment was de maat vol.
Sinds enige jaren heb ik een d.a. die me altijd serieus neemt, zeer kundig is, maar toegeeft waar zijn kennis ophoudt, die de tijd neemt, mijn vaccinatieprogramma accepteert, me alles uitlegt wat ik vraag. Toevallig is hij ook nog eens ontzettend lief voor mij en mijn hond(en) en word ik erg rustig van hem. Zucht, als hij niet gay was geweest, maakte ik er werk van
Eventhough you're gone, we're still a team'. (r.i.p. Yuki / Askiem Yoshi)
Wat je er van verwacht. Toen ik net mijn katten had ging ik gewoon naar een dierenarts in de buurt en daar deed ik het mee. Toen ik de hond kreeg die een andere dierenarts ook in de buurt gewend was ging ik daarheen. En dan merk je dus verschil. Ik althans. Nadien nog bij 3 andere dierenartsen geweest ook met de andere hond en dan kun je verschillen merken, en vind ik dat ik kan bepalen voor mezelf wat ik fijn vind en wat ik als minder prettig ervaar.
Van de dierenarts die ik het fijnst vind waardeer ik de kennis, de uitleg, de tijd en de nuchterheid waarmee ze de mensen behandeld/benaderd/te woord staat en de houding waarmee ze met het dier omgaat die ze voor zich heeft staan om te behandelen.
De kennis vind ik belangrijk. Vaak genoeg dat je tegenwoordig wat gaat googelen na een diagnose. Ik heb menigmaal bepaalde medicatie doorgesproken met haar, het is bijna niet voorgekomen dat zij een middel of ondersteunend middel of therapie niet kende. Ze luisterde ook, vertelde haar ervaringen ermee, ook bepaalde zaken die ze bij haar eigen honden had gebruikt en soms weinig tot geen resultaat zag. Heel eerlijk daarin. Middelen of manieren die ze niet kende schreef ze op en op zeker dat ze er dan in duikt voor mijn gevoel. Ze wuift eigen meedenken niet weg in ieder geval. En discussie wil ze ook wel aangaan zeker als zij stellig is in haar diagnose en een andere da heeft een andere diagnose gesteld.
Hou van een dierenarts met kennis op verschillende vlakken, die open staat voor alternatieven die ze zelf niet kent. Doorstuurt als ze zelf de kennis of apparatuur niet heeft om tot een goed oordeel te komen, je niet van alles aansmeert en je duidelijk laat zien wat haar diagnose is en verteld hoe het te behandelen, of hoe het na een diagnose zo makkelijk mogelijk te houden voor het dier.
Heb er zo een. En het is er ook een die een 06- aan heeft staan voor noodgevallen voor vaste "klanten".
Nou ik hoop in ieder geval dat de nieuwe Da wel de tijd voor m'n honden en voor mij neemt.
En dat ze idd luistert naar wat ook ik te zeggen heb. Dat ze openstaan voor mijn mening of iig het willen meenemen of uit willen zoeken.
Zoals @blondie hierboven al aangeeft. Er zijn genoeg mensen die zich verder verdiepen in hetgeen wat hun hond/kat mankeert en dan wens ik niet dat dat van tafel geveegd wordt.
Ik snap dat een Da ervoor geleerd heeft, maar ik kom niet van lillo
Scheep me niet af met het feit dat het nagenoeg bijna niet voorkomt, want misschien heb ik net die hond die het wel heeft.
Hij/zij hoeft niet alles te weten en graag een beetje nuchter met humor.
Graag geen koetsie koetsie gedoe ,want hij/zij hoeft niet vann mijn hond te houden.
Niet gelijk met een vlooienkammetje klaarstaan en behandeld worden alsof je met je baby op consultatie bureau staat.
Liefst niet te duur en wel graag op gelijk niveau.
Fouten maken mag maar wees eerlijk.
Bij mijn vorige dierenarts kwam ik al 15 jaar, maar ik ben drie jaar geleden op een andere overgestapt vanwege een aantal incidenten.
Ten eerste mijn suikerkat, mijn kat met diabetes en pancreatitis. Zijn klachten begonnen met de hele dag zeuren om eten, heel veel drinken, enorm afvallen en chronische diarree. Hij had namelijk zoveel suiker in zijn bloed dat het de darmen overirriteerde. Maar mijn dierenarts dacht aan een darmprobleem en gaf me dieetvoeding mee. Ik had gezegd dat ik nogal moeilijk zat met geld en dat ik een uitgebreid bloedonderzoek even niet kon betalen. Had ik beter niet kunnen zeggen. Want mijn kat werd natuurlijk steeds zieker en toen ik weer terugging, kreeg ik weer alleen de dieetvoeding mee. Nou lang verhaal kort, hij woog op het laatst 2,8 kilo (vanaf 4,5) en toen heb ik een test op diabetes geeist, die natuurlijk positief uitviel. En hoe kwam dat? Omdat ze dachten dat ik geen geld had, en dat klopte ook wel, maar een test op diabetes kost bijna niks en dat kon ik natuurlijk wel betalen. Mijn kat had het zo koud dat ik jasjes voor hem had gemaakt. Nu denk ik, ik was gek dat ik niet naar een ander ben gegaan, maar ja.
Toen mijn konijn, Dolly, die door mijn onwetendheid twee nestjes achter elkaar kreeg voor haar eerste verjaardag. Mijn schuld, klopt. Maar toen bleek ze, toen haar tweede nestje 6 weken oud was, een abces te hebben achter haar kaak. Dat was niet te zien geweest omdat ze een baard had. Ze moest natuurlijk onder het mes ervoor, en toen bleek dat het abces al verbindweefseld was en niet weggehaald kon worden. Het was op een vrijdagmiddag en ik kreeg haar in mijn armen gedrukt met een hele korte uitleg. Ik kreeg prikken penicilline en pijnstilling mee en daar moest ik maar mee proberen. Het abces was half opengesneden en slecht aan elkaar geplakt, het zag er rauw en pijnlijk uit. 's Avonds kreeg ze stuipen en ging gillen zoals een konijn doet in levensgevaar. Ik heb haar alle prikken pijnstilling maar gegeven toen maar toch ging ze gillend het leven uit, gelukkig wel in mijn armen. Dat had anders gekund en gemoeten, ze had zo weinig kans op herstel dat ze ingeslapen had moeten worden. Dat had ik ook prima gevonden. Maar ja, vrijdagmiddag enzo.
En toen Ronja. Ze kwam niet meer aan met 6 maanden en ik ging met haar langs. Ik maakte me zorgen om haar hart namelijk, ze had een hele hoge hartslag die door haar hele lijfje dreunde. Ze was net een stoomlocomotief als ze op mijn borst lag te slapen. Maar hij kon geen afwijkingen constateren. Ze ging als een idioot tegen hem tekeer helaas, en hij begon wel over gehoorzaamheidstraining. Drie weken later was ze dood, en ik denk dat het o.a. haar hart was. Ik vind dat hij mij meer serieus had moeten nemen. En naar een hart luisteren terwijl de hond heel hard blaft, beetje raar natuurlijk, dan kun je niet veel horen lijkt me. Maar ik was de vorige incidenten nog niet vergeten en met Ronja was de druppel. Nou, eigenlijk was de druppel dat ze na haar dood over de telefoon tegen me zeiden dat ze zo vermagerd was en hoe dat toch kwam, ergens suggererend nog dat ik haar te weinig zorg had geboden oid. Het lef. Daarvoor kwam ik drie weken geleden bij jullie!
Wat ik van een dierenarts verwacht is dat hij/zij snapt dat mijn dieren heel erg belangrijk voor me zijn. Hij/zij moet grondig zijn en echt uit willen zoeken wat er mis is in detail. Ik wil hem/haar kunnen vertrouwen. Hij mag alle kosten maken die nodig zijn, maar ik ben heel kritisch en zal me er altijd mee bemoeien wat ie doet. Dat moet mogelijk zijn, meepraten en meedenken. Eigenwijs zijn moet ook kunnen, het zijn uiteindelijk mijn dieren en ik beslis. Daar moet ie respect voor hebben. Ik verwacht ook dat hij met een spoedgeval zijn praktijk stilzet. Ook wil ik graag merken dat er overlegd wordt onderling, ook met de assistente. Een lijn hebben in wat ze aan je melden bijvoorbeeld. Geen afgeraffel omdat het vrijdag is of bijna sluitingstijd en geen slordigheid graag. En mijn nieuwe dierenarts voldoet aan al die verwachtingen, gelukkig. En dat mag ook wel want hij is niet goedkoop. Maar goedkoop vind ik echt helemaal niet belangrijk, gelukkig ben ik ook niet meer zo blut als toen. Laat de man maar heerlijk drie keer per jaar op vakantie gaan, zoals hij voor mijn dieren zorgt, vind ik dat ie dat verdiend. Ik heb hem zelfs een keer een groot boeket gestuurd, gewoon zomaar, omdat ie het zo goed doet in mijn ogen. Was ie heel blij mee, nou, ik ook met hem.
Deskundigheid, capabel... dat er niet gelijk gegrepen wordt naar snuitjes en muilkorven, want gut het is een herder en die zijn niet te vertrouwen (ja zo was mijn vorige, daar was ik rap weg). Ik wil idd mijn eigen idee ook kwijt kunnen en dat daar serieus op ingegaan wordt. Voor de rest laat ik heel veel aan zijn oordeel over, ga er vanuit dat hij er verstand van heeft.
Verder ben ik wellicht een mieperd: ik wil een mannelijke dierenarts en geen vrouw. Ik heb een enkele keer een vrouw gehad en dat vond ik niks...
Een hond heeft meer aan een boomstam dan aan een stamboom.
Iemand die kundig is, vriendelijk (vooral ook tegen de dieren), duidelijk kan uitleggen wat er aan de hand is, niet dwingend dingen aan probeert te smeren en de tijd neemt voor je. Vooral dit laatste en de duidelijke uitleg mis ik een beetje bij mijn huidige dierenarts en ik ga dus weer op zoek naar een nieuwe.
Framboise schreef:Ik verwacht van mijn dierenarts uiteraard kundigheid, dat hij/zij de juiste diagnose stelt en de juiste behandeling start. Dat is het belangrijkst.
Daarnaast verwacht ik inderdaad dat ze goed bereikbaar zijn of duidelijk het noodnummer aangeven op site en voicemail. Ik vind het ook van groot belang dat ze me gewoon serieus nemen en niet maar wat doen zonder dit goed te overleggen, of proberen om een behandeling op te dringen. Daar word ik helemaal kriegel van.
Ik houd er ook niet van om in een hokje gestopt te worden. Ik had een tijdje geleden een jonge dierenarts die met rode koeienletters "STUDEERT GENEESKUNDE, BETWETER" boven het dossier van mijn hond had gezet na een kennismakingsconsult (nota bene) omdat ze direct een afspraak wilde plannen voor een sterilisatie en ze de daarop volgende discussie niet kon winnen. Deze tekst zag ik omdat een andere dierenarts een paar maanden later bij het vaccineren haar scherm niet had weggedraaid. Dat leverde nogal een pijnlijke situatie op. Professioneel gedrag is dus ook gewoon heel belangrijk.
Ik had in een deuk gelegen van het lachen
En daarna een andere DA gezocht
"The perfection of a life with a gundog, like the perfection of an autumn, is disturbing because you know, even as it begins, that it must end.
Time bestows the gift and steals it in the process."
(citaat van George Evans)
De da die ik heb voldoet meer dan prima. Nuchter persoon die niet probeert het geld uit mijn beurs te trekken. Bemoeit zich niet met voeding of training en neemt mijn ideeën serieus.
hier een super kliniek, Storm met zijn maagtorsies werd 24/7 altijd liefdevol en deskundig opgevangen. Nooit was hij gespannen en vol vertrouwen liet hij zich telkens weer behandelen. Ook met de andere honden, kat en zelfs met de kippen altijd zeer tevreden. Ze hebben veel deskundigheid maar staan echt naast je en niet boven je. Noemen alle opties en maken samen met ons de keuze. Echt super!
ik heb persoonlijk ook liever een man als dierenarts, uitzonderingen daargelaten. Ten tijde van Yuki hebben we ze denk ik allemaal gehad hier in de regio bij weekend en avonddiensten.
Ook eens eentje gehad die naar een afgebroken tand ging kijken en schrok van het feit dat mijn hond een blauwe tong had.
Eventhough you're gone, we're still a team'. (r.i.p. Yuki / Askiem Yoshi)
De praktijk waar ik nu met Boomer ga is een stukje rijden, als je kijkt naar hoeveel DA's er in de buurt zijn, maar ik voel me daar op mijn gemak, Boomer wat minder
Er zijn 3 dierenartsen, 2 mannen en 1 vrouw. Ze zijn alle drie even kundig, vind ik.
Boomer vind de vrouw het prettigste, die heeft het niet zo op mannen. Overigens doet hij helemaal niets, hij verstijft alleen compleet.
1 van de mannen heeft een opvanger geopereerd, die zou hoogstwaarschijnlijk gecastreerd moeten worden vanwege een tumor. Tijdens de operatie bleek castratie niet nodig te zijn en dus heeft hij dat niet gedaan. Dat vond ik wel heel goed
Ook heb ik wel eens gezegd dat ik Boomer dan maar liet castreren, omdat hij continu aangevallen werd, ook als hij de andere hond niet eens gezien had. Hij vond dit dus niet nodig en wilde het niet. Prima, fijn, iemand die meedenkt.
Er wordt uitgelegd wat er aan de hand is, wat eraan gedaan kan worden en wat de beste optie is.
Overigens zijn de assistentes ook erg prettig, ze denken mee, maken tijd en vragen na. Dat vind ik ook belangrijk, want zij zijn toch het 1e contact.
Niet dwingen tot het voeren van hun voer. Dat haaaat ik. De kliniek hier heeft een achterlijke reclame wachtkamer stikvol met hun voer. Zodra je hond iets heeft krijg je dat daar gelijk aangesmeerd. Ik vind dat erg vervelend.
crutz schreef:Kundigheid, grondigheid, besef dat een specialist meer kan weten & ERG belangrijk, bereikbaarheid!!! Dat ik niet met spoed snachts of in t weekend naar een vreemde DA hoef.
Bestaan die DA's nog?
Ja, de kliniek van Maarten Kappen in Eersel is 24/7 bereikbaar. Vandaar dat ik voortaan alle DA's hier in Eindhoven links laat liggen. Ik ben met 20 minuten in Eersel, dat kan ik ook moeten rijden als ik naar een plaatsvervangende dierenarts moet of misschien meer, die vaak minder kunnen bieden als zijn praktijk. Als ik met Yentle gewoon meteen naar Eersel was gereden met haar gebroken pootje, i.p.v. naar een DA hier in Eindhoven, was ze meteen geopereerd (dat kon de DA in Eindhoven niet) en was haar genezingsproces met zeker 2 weken korter geweest.
Verder kundig en als ik vragen stel, dat ik een duidelijk antwoord krijg en niet met een kluitje in het riet word gestuurd.
Framboise schreef:Ik had een tijdje geleden een jonge dierenarts die met rode koeienletters "STUDEERT GENEESKUNDE, BETWETER" boven het dossier van mijn hond had gezet na een kennismakingsconsult (nota bene) omdat ze direct een afspraak wilde plannen voor een sterilisatie en ze de daarop volgende discussie niet kon winnen.
Niet!!!
Wat onprofessioneel zeg, daar had ik toch een beste klacht over ingediend.
Nu heb ik over dit geval natuurlijk geen inhoudelijke mening, maar sommige mensen nodigen ook wel heel erg uit tot zulk soort acties
Ik kan me er in ieder geval wel iets bij voorstellen, en ik vind het ontzettend lachwekkend, ook al hoort het niet
Twee honden, 't waren hele nette, hechtten zeer aan het fatsoen. Ze gingen eerst een boom opzetten, om aldaar hun plas te doen.
Framboise schreef:
Ik had een tijdje geleden een jonge dierenarts die met rode koeienletters "STUDEERT GENEESKUNDE, BETWETER" boven het dossier van mijn hond had gezet na een kennismakingsconsult (nota bene) omdat ze direct een afspraak wilde plannen voor een sterilisatie en ze de daarop volgende discussie niet kon winnen.
Niet!!!
Wat onprofessioneel zeg, daar had ik toch een beste klacht over ingediend.
Ach pff wil je niet weten hoevaak dat soort acties worden uitgehaald.
Bij mij hadden ze er op een gegeven moment ook boven gezet dat ik paraveterinair was (gelukkig geen betwetert )
En heb dus een keer gehad bij mn vorige herder dat ze echt iets uit de poot ofzo moesten halen, dat deed zeer dus toen had ik gevraagd of ze voor de zekerheid een snuitje om wilden doen.
Geen probleem, keer erop kwam ik en dierenarts had dus ook zn scherm zo staan... pakte ten eerste al direct een snuitje en toen ik vroeg waarom wees hij op zn scherm... Stond daar dus VALSE HOND SNUITJE OMDOEN!!
Toen heb ik overigens wel enigszins ehm geirriteerd gereageerd
Een hond heeft meer aan een boomstam dan aan een stamboom.
Framboise schreef:
Ik had een tijdje geleden een jonge dierenarts die met rode koeienletters "STUDEERT GENEESKUNDE, BETWETER" boven het dossier van mijn hond had gezet na een kennismakingsconsult (nota bene) omdat ze direct een afspraak wilde plannen voor een sterilisatie en ze de daarop volgende discussie niet kon winnen.
Niet!!!
Wat onprofessioneel zeg, daar had ik toch een beste klacht over ingediend.
Ach pff wil je niet weten hoevaak dat soort acties worden uitgehaald.
Bij mij hadden ze er op een gegeven moment ook boven gezet dat ik paraveterinair was (gelukkig geen betwetert )
En heb dus een keer gehad bij mn vorige herder dat ze echt iets uit de poot ofzo moesten halen, dat deed zeer dus toen had ik gevraagd of ze voor de zekerheid een snuitje om wilden doen.
Geen probleem, keer erop kwam ik en dierenarts had dus ook zn scherm zo staan... pakte ten eerste al direct een snuitje en toen ik vroeg waarom wees hij op zn scherm... Stond daar dus VALSE HOND SNUITJE OMDOEN!!
Toen heb ik overigens wel enigszins ehm geirriteerd gereageerd
Daar zou ik dus absoluut niet geïrriteerd over zijn. Liever een snuitje om & een hond die bij de DA bekend staat als gevaarlijk dan andersom. Dat ook hier meegemaakt. Hond in kwestie was onder narcose dus geen snuitje nodig, alleen hadden ze niet genoeg gespoten & zat de DA ruim 6 weken in de ziektewet
fes/lou schreef:Eerlijkheid, deskundigheid en een fatsoenlijke omgang met mijn dieren
Dat inderdaad. Het laatste is voor mij onlangs een reden geweest om over te stappen naar een ander. Ik heb nog nooit een dierenarts zo hysterisch zien reageren op een hond, ze bleef maar roepen dat Jody "niet goed" (?) was en durfde niet bij haar in de buurt te komen. Een cursus kon de hond misschien nog redden..
Ik ben dezelfde dag nog naar een ander gegaan.
Framboise schreef:Ik had een tijdje geleden een jonge dierenarts die met rode koeienletters "STUDEERT GENEESKUNDE, BETWETER" boven het dossier van mijn hond had gezet na een kennismakingsconsult (nota bene) omdat ze direct een afspraak wilde plannen voor een sterilisatie en ze de daarop volgende discussie niet kon winnen.
Niet!!!
Wat onprofessioneel zeg, daar had ik toch een beste klacht over ingediend.
Ach, ik zeg ook niet dat ik volledig onschuldig ben in deze: zij streek mij meteen tegen de haren in door direct mijn hond in te willen plannen voor sterilisatie en me er rechtstreeks van te beschuldigen niet het beste met haar voor te hebben als ik dat niet zou doen. Aangezien ik me vlak voor ik daar kwam nog had ingelezen in het onderwerp (niet wetend dat het direct aan bod zou komen, maar uit interesse) sloeg ik haar met allerlei resultaten uit wetenschappelijke artikelen om de oren waardoor zij de discussie niet kon winnen. Uiteindelijk begon ze dus maar niet-inhoudelijk krengerig te doen en het erg persoonlijk te maken waarop ik iets heb gezegd in de trant van 'Ai, vakkennis niet op peil en je professionele gedrag laat ook heel wat te wensen over...misschien moet je nog even terug naar Utrecht?' Dat was van mij ook niet helemaal comme il faut, maar wie kaatst kan de bal verwachten.
Zij had die discussie niet eens zo ver moeten laten gaan en mijn keuze moeten accepteren. Voor mij was de kous daarmee gewoon wel af. Discussie gevoerd, agree to disagree, ik vind jou een trut, jij vindt mij een trut, vriendelijk gedag zeggen en weer door met je leven. Dat werk. Ik ben niet zo van de wrok. Zij kennelijk wel.
Ik moest ook wel vrij hard lachen toen ik het zag, maar ik heb wel duidelijk gemaakt dat, indien ik deze dierenarts nog een keer zou treffen tijdens een consult (is een erg grote praktijk) ik wel eerst excuses verwacht. En dat ze dat wel even onder die rode letters mochten zetten met mijn hartelijke groeten. Anders zorgen ze er zelf maar voor dat ik haar niet meer tref, dat vind ik ook prima. Als ik daar met mijn hond kom heb ik wel belangrijker zaken aan mijn hoofd dan sparren met de dierenarts. Ik wil gewoon vertrouwen kunnen hebben in zijn/haar competentie.
De andere dierenartsen die ik daar gezien heb waren allemaal heel goed, dus ik ga ook niet weg vanwege de aanwezigheid van één flauwe miep.
crutz schreef:
Daar zou ik dus absoluut niet geïrriteerd over zijn. Liever een snuitje om & een hond die bij de DA bekend staat als gevaarlijk dan andersom. Dat ook hier meegemaakt. Hond in kwestie was onder narcose dus geen snuitje nodig, alleen hadden ze niet genoeg gespoten & zat de DA ruim 6 weken in de ziektewet
Dat is dan toch ook een hele andere situatie??? In mijn geval was mijn herder de meest grote goedzak ooit. Dat met die poot deed gewoon zeer en toen heb ik gevraagd om voor de zekerheid een snuitje om te doen.. want je weet maar nooit.... Hij heeft toen overigens niet eens een poging tot naar reageren gedaan.
Om uit die vraag gelijk de conclusie te trekken: hond is vals en dat dan in het scherm te noteren, nee dat vind ik erg kort door de bocht en dat irriteert mij dus wel.
Als het daadwerkelijke een valse hond zou zijn is het een heel ander geval
Een hond heeft meer aan een boomstam dan aan een stamboom.
Mijn dierenarts moet eerlijk tegen me zijn, geen vermoedens verzwijgen.
Betrokken bij het dier zijn, het dier op zijn / haar gemak kunnen stellen ( voor zover dat mogelijk is. )
De tijd nemen voor mij / mijn dier.
All my dreams... would still be dreams.. if there hadn't been you... Bonnie 09-05-'99 ~ 06-09-'15
crutz schreef:
Daar zou ik dus absoluut niet geïrriteerd over zijn. Liever een snuitje om & een hond die bij de DA bekend staat als gevaarlijk dan andersom. Dat ook hier meegemaakt. Hond in kwestie was onder narcose dus geen snuitje nodig, alleen hadden ze niet genoeg gespoten & zat de DA ruim 6 weken in de ziektewet
Dat is dan toch ook een hele andere situatie??? In mijn geval was mijn herder de meest grote goedzak ooit. Dat met die poot deed gewoon zeer en toen heb ik gevraagd om voor de zekerheid een snuitje om te doen.. want je weet maar nooit.... Hij heeft toen overigens niet eens een poging tot naar reageren gedaan.
Om uit die vraag gelijk de conclusie te trekken: hond is vals en dat dan in het scherm te noteren, nee dat vind ik erg kort door de bocht en dat irriteert mij dus wel.
Als het daadwerkelijke een valse hond zou zijn is het een heel ander geval
De betrokken hond was ook niet vals, wel eenkennig, maar onder narcose....t kan dus altijd, heb liever dat de DA voorzichtiger is dan dat er ongelukken gebeuren....
Boeit me echt niet of m'n hond als "vals" bekend staat bij de DA.
crutz schreef:
De betrokken hond was ook niet vals, wel eenkennig, maar onder narcose....t kan dus altijd, heb liever dat de DA voorzichtiger is dan dat er ongelukken gebeuren....
Boeit me echt niet of m'n hond als "vals" bekend staat bij de DA.
Die van mij was ook niet eenkennig, ik was zelf voorzichtig. Ja ik vind het dan heel vreemd dat het zo overtrokken wordt doorgetrokken en notities worden gemaakt die niet correct zijn... maarre lets agree to disagree
Een hond heeft meer aan een boomstam dan aan een stamboom.
massam schreef:
open staan voor mijn mening al is hij het oneens hij moet mij serieus nemen.
Dat. Het zijn mijn dieren dus ik bepaal.
Hij kan gerust met dit of dat aankomen als optie (per slot heeft hij daarvoor geleerd) maar ik maak uit of we dat dan voorts ook gaan doen.
Ik heb het gelukkig erg getroffen met mijn dierenarts op dat gebied
Ik vind dat hij/zij eerlijk is ook als het om leven en dood gaat. Dingen wat zij vermoeden niet verzwijgen - zij hebben daarvoor geleerd al zijn het ook mensen.
Dat ze met mij ergens rekening houden en niet al teveel in medische termen dingen uitspreken over jou heen als ze met 1 van DAA'en in conclaaf zijn wat wij als de gewone mens totaal niet van snappen.
Dat ze alle tijd en rust nemen voor mij en Pepper nemen.
Ook dat ze voor andermans meningen open staan of gewoon gerust zeggen als je eigen mening niet klopt.
Hoe je mensen beter leert kennen des te meer je van dieren gaat houden
Precies dat wat ze doet. Ze is eerlijk, begaan met de dieren..dat gaat voor geld heb ik uit ervaring gemerkt.
Ik kan alles zeggen, en mijn input wordt serieus genomen en gewaardeerd. Ook als ik er volkomen naast zit. Maar ze laat wel merken dat ze het waardeert dat ik meedenk. En dat waardeer ik dan weer. Want ja..zij heeft er voor geleerd, maar ik ken mijn dier het best.
Ik heb jaren geleden, toen mijn kat bij haar intern was, gemerkt dat zij echt ging voor het welzijn van mijn kat. Dat geld..dat was wel bespreekbaar. Ze is heel lief voor de beestjes. Heel rustig, betrekt je erbij waar het kan. Maar wel eerlijk.
Dat bevalt mij goed. Belang van het dier gaat voorop. Ik heb met geen enkel dier problemen gehad om daar te komen. Die kundigheid is er wel, en ik geloof ook zeker dat als er iets met een van mijn dieren zou zijn, waar haar vakgebied niet toe reikt, ze me zal doorverwijzen.
en de houding waarmee ze met het dier omgaat die ze voor zich heeft staan om te behandelen. 
Bonnie 09-05-'99 ~ 06-09-'15
