Het HondenForum

Ik ben niet alleen we hebben gewoon erg veel geluk met Lola. Ze is trouwens geen pup, dat scheelt natuurlijk.

Ik denk dat alles al zo'n beetje genoemd is, je moet er gewoon van uitgaan dat er een gezinslid bijkomt en daar moet je rekening mee houden. De ene hond is wel wat makkelijker als de andere, maar ze hebben allemaal hun portie aandacht, tijd en geld nodig. Maar voor mij weegt niets daar tegenop, ik vind het heerlijk om ermee te wandelen, knuffelen en zorgen voor. De blije kop als je weer thuiskomt (ook al ben je maar even de vuilniszak weg wezen brengen), bedenken wat hij lekker vindt om te eten, en de trots als je heel lang aan het oefenen bent met hem en hij snapt het ineens, heerlijk!
Heb je geen familie of vrienden met honden, die je kan verzorgen in de vakantie bijvoorbeeld? Het is natuurlijk niet hetzelfde als je eigen hond maar misschien ontdek je na een week of zo wel dat je je toch teveel gebonden voelt of vind je het vervelend dat er zand en haren in je huis liggen. Goed idee om je voor te bereiden hoor, dat zouden meer mensen moeten doen .

Lizanne schreef:Ik ben niet alleen we hebben gewoon erg veel geluk met Lola. Ze is trouwens geen pup, dat scheelt natuurlijk.

Dat alleen zijn bedoelde ik voor TS :p
Maar ik sta meestal ook gewoon om 8 uur op nadat mijn vriend met dr heeft gelopen, en ik moet zeggen, ik hou van uitslapen (eerder sliep ik zo tot een uur of 11), maar je hebt een stuk meer aan je dag met een beetje ritme!

Lizanne schreef:

wiebel schreef:Alles is wel genoemd ondertussen.. Op 1 ding na.. Je kan niet meer uitslapen! Persoonlijk voor mij een nadeel, ben nogal een slaap kont en kon eerder als ik vrij was heeeeel lang slapen. (maargoed, je kan het ook als iets positiefs zien, want ik heb nu meer ritme en onderneem meer)

Edit: en een positief puntje voor mij is ontspanning. Even stil staan tijdens de wandeling en een momentje voor jezelf en je hond. Dan kan de rest van de wereld even gestolen worden. Op dat moment ben ik helemaal Zen, haha..


zonder hond kunnen? Nee denk het niet. Misschien wel een paar maand als hij over een heeele tijd dood gaat, maar denk dat het gemis van een hond in huis snel weer boven komt.

Dat ligt aan je hond, haha. Als ik op zondag een uur of 9 Lola's mandje verhuis van de hoek van de slaapkamer naar pal naast het bed, kijkt ze om 11/12/1 uur gerust verontwaardigd op waarom we uit bed moeten.

Ja ik ben wel alleen en ik kan tot uur of 8 blijven liggen hoor, maar dan word boef wakker en hoor ik hem in de gang. Draai me nog wel eens een half uurtje om en dan wacht hij ook netjes. Dus mag eigenlijk ni klagen

Dat is inderdaad wel lekker! Achja die van ons is nogmaar 4,5 maand dus komt vast ook nogwel!

Miranda schreef:Praktisch gezien zijn de nadelen enorm. Als je alleen daar naar kijkt zou je volslagen idioot moeten zijn om een hond te nemen.
Maar dat weegt op geen enkele manier op tegen het hebben van een goede band met je hond.

Ik ga nu vast mensen tegen schenen schoppen, maar het lijkt voor mij op het zorgen voor kinderen. Het kost klauwen vol met geld, tijd, kopzorgen. Je huis is nooit meer opgeruimd of schoon. Je kleren zijn een zooitje.
Maar dat blije bekkie als ze je zien, dat maakt alles goed

geen verrassing maar voor mij niet.
kinderen ontwikkelen zich tot volwassenen een hond blijft voor ons mensen op een bepaald nivo steken. een hond spreekt je niet tegen, een hond hoef je weinig uit te leggen, een hond kan je alleen thuislaten (nou ja de meeste dan).

Corneliana schreef:

Miranda schreef:Praktisch gezien zijn de nadelen enorm. Als je alleen daar naar kijkt zou je volslagen idioot moeten zijn om een hond te nemen.
Maar dat weegt op geen enkele manier op tegen het hebben van een goede band met je hond.

Ik ga nu vast mensen tegen schenen schoppen, maar het lijkt voor mij op het zorgen voor kinderen. Het kost klauwen vol met geld, tijd, kopzorgen. Je huis is nooit meer opgeruimd of schoon. Je kleren zijn een zooitje.
Maar dat blije bekkie als ze je zien, dat maakt alles goed

geen verrassing maar voor mij niet.
kinderen ontwikkelen zich tot volwassenen een hond blijft voor ons mensen op een bepaald nivo steken. een hond spreekt je niet tegen, een hond hoef je weinig uit te leggen, een hond kan je alleen thuislaten (nou ja de meeste dan).

niet mee eens
een hond kan wel degelijk tegenspreken, al is het alleen maar door schijt aan zijn baas te hebben, en honden die weinig uitleg krijgen zullen zich ook niet bijzonder goed gedragen.
het is maar net hoe je het wil zien en hoever je wil gaan om voor je hond begrijpelijke taal te spreken.
en daarin zie ik dan weer overeenkomsten met kinderen: je legt dingen aan een kind uit groep 8 ook anders uit dan aan een peuter of een kleuter.

renee-uk schreef:

Corneliana schreef:

Miranda schreef:Praktisch gezien zijn de nadelen enorm. Als je alleen daar naar kijkt zou je volslagen idioot moeten zijn om een hond te nemen.
Maar dat weegt op geen enkele manier op tegen het hebben van een goede band met je hond.

Ik ga nu vast mensen tegen schenen schoppen, maar het lijkt voor mij op het zorgen voor kinderen. Het kost klauwen vol met geld, tijd, kopzorgen. Je huis is nooit meer opgeruimd of schoon. Je kleren zijn een zooitje.
Maar dat blije bekkie als ze je zien, dat maakt alles goed

geen verrassing maar voor mij niet.
kinderen ontwikkelen zich tot volwassenen een hond blijft voor ons mensen op een bepaald nivo steken. een hond spreekt je niet tegen, een hond hoef je weinig uit te leggen, een hond kan je alleen thuislaten (nou ja de meeste dan).

niet mee eens
een hond kan wel degelijk tegenspreken, al is het alleen maar door schijt aan zijn baas te hebben, en honden die weinig uitleg krijgen zullen zich ook niet bijzonder goed gedragen.
het is maar net hoe je het wil zien en hoever je wil gaan om voor je hond begrijpelijke taal te spreken.
en daarin zie ik dan weer overeenkomsten met kinderen: je legt dingen aan een kind uit groep 8 ook anders uit dan aan een peuter of een kleuter.

Eens met Renee. Alleen jammer dat ze je niet precies duidelijk maken waar ze last van hebben (bv Miep toen met die beginnende BMO; ik zié dat er wat aan de hand is, maar wàt???).

Zonder honden zou mijn huis een zooi stenen zijn, waar wat spullen in staan die ik aangeschaft heb. Met honden is het mijn warme thuis, waar ik heel graag naar toe ga. Als we een verjaardag in het westen hebben, dan beginnen we al ergens bij Utrecht te roepen "Meisjes, we komen eraan hoor!"

Voordelen:
De gezelligheid en het gezelschap
Je lacht wat af met een huisdier
Er is altijd iemand blij als je thuiskomt
Elke dag heerlijk wandelen met een hond, is nog gezond ook
Leuke contacten opdoen via je hond


Nadelen:
Je moet er ook uit als het regent of ziek bent
Soms lastig te iets te regelen als je weg wilt of met vakantie bent
Ze maken een puinzooi van je schone huis
Kost (een hoop) geld

Ik ga met Lieke mee, met nog één toevoeging bij de nadelen; het afscheid nemen, dat vind ik echt
verschrikkelijk. Daar ben ik maanden letterlijk en figuurlijk echt ziek van.

En vergis je niet een huisdier kan ook vor een hoop ergernis zorgen. Iig bij mij wel. Ik hou van beide dames maar als Lizzie (klopt even af want gaat nu goed) weer eens wat van het aanrecht afjatte en ik dus geen vlees voor de kinderen had bij het avondeten kon ik haar wel achter het behang plakken. Of toen mijn kinderen nog klein waren en Dushi in een enorm blafsalvo uitbrak zodra er eimand de oprit opliep, ik hartsikke moe was en daardoor de kinderen wakker werden . Uiteindleijk is alles wel redelijk in banen te leiden, dat kan soms bloed zweet en tranen kosten (maar als het dan lukt ben je ook wel extra blij)

Ik kom net thuis en er buitelen 2 pupjes over elkaar heen, om maar zo snel mogelijk bij me te komen. Ik ga zitten en ze springen op schoot, om en om vallen ze me aan voor de kusjesdood.

Dan vergeet je álle nadelen, kan ik u vertellen

Ik vind het boekje '(g)een hond' van Klaas Wijnberg altijd wel goed om te lezen voor potentiële hondenbezitters

renee-uk schreef:honden verrijken je leven, voor sommigen zijn ze een eerste levensbehoefte
en dat weegt allemaal ruimschoots op tegen de nadelen.

Zo is het. Alhoewel: ik ervaar geen nadelen

Mit schreef:Ik kom net thuis en er buitelen 2 pupjes over elkaar heen, om maar zo snel mogelijk bij me te komen. Ik ga zitten en ze springen op schoot, om en om vallen ze me aan voor de kusjesdood.

Dan vergeet je álle nadelen, kan ik u vertellen

Heerlijk is dat he?
Ik moet elke dag weer lachen om Nani bij thuiskomst. Die loopt gewoon los.
Komt aangerend naar de voordeur, staartje gaat zo hard heen en weer, schudden met het kontje, hele dansjes doet ze

tekkel schreef:

renee-uk schreef:honden verrijken je leven, voor sommigen zijn ze een eerste levensbehoefte
en dat weegt allemaal ruimschoots op tegen de nadelen.

Zo is het. Alhoewel: ik ervaar geen nadelen

nou, als ik net bloedig heb staan stofzuigen en dweilen, eindelijk klaar ben en binnen 5 minuten loopt er een spoor van zwarte hondenvoetjes over mijn blinkend schone vloer vraag ik me wel eens af waarom ik dat stofzuigen en dweilen eigenlijk doe

maar echte nadelen, nee die zie ik eigenlijk ook niet

*Esther schreef:Als nadeel kan ik alleen maar bedenken dat ze relatief maar kort leven en het afscheid nemen gewoon erg moeilijk is.

Dit dus.

renee-uk schreef:

Corneliana schreef:

Miranda schreef:Praktisch gezien zijn de nadelen enorm. Als je alleen daar naar kijkt zou je volslagen idioot moeten zijn om een hond te nemen.
Maar dat weegt op geen enkele manier op tegen het hebben van een goede band met je hond.

Ik ga nu vast mensen tegen schenen schoppen, maar het lijkt voor mij op het zorgen voor kinderen. Het kost klauwen vol met geld, tijd, kopzorgen. Je huis is nooit meer opgeruimd of schoon. Je kleren zijn een zooitje.
Maar dat blije bekkie als ze je zien, dat maakt alles goed

geen verrassing maar voor mij niet.
kinderen ontwikkelen zich tot volwassenen een hond blijft voor ons mensen op een bepaald nivo steken. een hond spreekt je niet tegen, een hond hoef je weinig uit te leggen, een hond kan je alleen thuislaten (nou ja de meeste dan).

niet mee eens
een hond kan wel degelijk tegenspreken, al is het alleen maar door schijt aan zijn baas te hebben, en honden die weinig uitleg krijgen zullen zich ook niet bijzonder goed gedragen.
het is maar net hoe je het wil zien en hoever je wil gaan om voor je hond begrijpelijke taal te spreken.
en daarin zie ik dan weer overeenkomsten met kinderen: je legt dingen aan een kind uit groep 8 ook anders uit dan aan een peuter of een kleuter.

dat is waar
ik vond het nivo van Sky vaak gelijk aan een anderhalfjarige
en dan vooral in het leren door herhaling

Marion. schreef:

renee-uk schreef:

Corneliana schreef:

Miranda schreef:Praktisch gezien zijn de nadelen enorm. Als je alleen daar naar kijkt zou je volslagen idioot moeten zijn om een hond te nemen.
Maar dat weegt op geen enkele manier op tegen het hebben van een goede band met je hond.

Ik ga nu vast mensen tegen schenen schoppen, maar het lijkt voor mij op het zorgen voor kinderen. Het kost klauwen vol met geld, tijd, kopzorgen. Je huis is nooit meer opgeruimd of schoon. Je kleren zijn een zooitje.
Maar dat blije bekkie als ze je zien, dat maakt alles goed

geen verrassing maar voor mij niet.
kinderen ontwikkelen zich tot volwassenen een hond blijft voor ons mensen op een bepaald nivo steken. een hond spreekt je niet tegen, een hond hoef je weinig uit te leggen, een hond kan je alleen thuislaten (nou ja de meeste dan).

niet mee eens
een hond kan wel degelijk tegenspreken, al is het alleen maar door schijt aan zijn baas te hebben, en honden die weinig uitleg krijgen zullen zich ook niet bijzonder goed gedragen.
het is maar net hoe je het wil zien en hoever je wil gaan om voor je hond begrijpelijke taal te spreken.
en daarin zie ik dan weer overeenkomsten met kinderen: je legt dingen aan een kind uit groep 8 ook anders uit dan aan een peuter of een kleuter.

Eens met Renee. Alleen jammer dat ze je niet precies duidelijk maken waar ze last van hebben (bv Miep toen met die beginnende BMO; ik zié dat er wat aan de hand is, maar wàt???).

Zonder honden zou mijn huis een zooi stenen zijn, waar wat spullen in staan die ik aangeschaft heb. Met honden is het mijn warme thuis, waar ik heel graag naar toe ga. Als we een verjaardag in het westen hebben, dan beginnen we al ergens bij Utrecht te roepen "Meisjes, we komen eraan hoor!"

dat doen peuters ook niet helaas
die hebben meestal "buikpijn" en dan kan het een oorontsteking zijn ofzo
kunnen babbelen en uiten is nog een heel verschil.

Er zijn natuurlijk aardig wat praktische nadelen (zoals gebonden zijn, spullen die stuk gaan, viezigheid die naar binnen komt etc) en daarvan moet je gewoon bedenken of je daarmee kunt leven.

Maar de echte nadelen vind ik toch de enorme zorgen die je je maakt als je hond ziek is en alle twijfels, verdriet en pijn rond het definitieve afscheid. Maar dat geldt natuurlijk voor alles wat je dierbaar is. Je zou er bijna bindingsangst van krijgen.

renee-uk schreef:honden verrijken je leven, voor sommigen zijn ze een eerste levensbehoefte
en dat weegt allemaal ruimschoots op tegen de nadelen.

Hier kan ik mij bij aansluiten. Ik ben alleen met mijn honden, wat zal mijn leven zaai en leeg zijn zonder ze.

Zamunda schreef:Maar de echte nadelen vind ik toch de enorme zorgen die je je maakt als je hond ziek is en alle twijfels, verdriet en pijn rond het definitieve afscheid. Maar dat geldt natuurlijk voor alles wat je dierbaar is. Je zou er bijna bindingsangst van krijgen.

Mee eens. Ik heb een tijdje gedacht om geen hond te nemen, omdat het me zo verschrikkelijk lijkt als hij overlijdt

Leonie. schreef:

Zamunda schreef:Maar de echte nadelen vind ik toch de enorme zorgen die je je maakt als je hond ziek is en alle twijfels, verdriet en pijn rond het definitieve afscheid. Maar dat geldt natuurlijk voor alles wat je dierbaar is. Je zou er bijna bindingsangst van krijgen.

Mee eens. Ik heb een tijdje gedacht om geen hond te nemen, omdat het me zo verschrikkelijk lijkt als hij overlijdt

dat is het ook en daar ben je ook niet maar zo overheen.
maar al dat verdriet en de enorme pijn wegen toch niet op tegen het plezier dat je tijdens hun leven van je honden gehad hebt.
ik huil me nog steeds haast elke nacht in slaap, maar ik had voor geen goud en al de tranen in de wereld de jaren met jan en gina willen missen.

Jion schreef:

renee-uk schreef:ik huil me nog steeds haast elke nacht in slaap,

daarom zei ik het niet hoor, het was meer om te benadrukken het plezier dat je honden je tijdens hun leven gegeven hebben belangrijker is dan het verdriet dat je ervan hebt als ze er niet meer zijn.
there are no roses without thorns, toch?

Het is ook maar net hoe groot je die nadelen voor jezelf maakt.
Je kan het ook accepteren als iets wat er bij hoort. En natuurlijk kan je dan wel eens denken van goh, het zou wel handig zijn dat ik zus of zo kan doen zonder rekening te moeten houden met een hond.
Maar uiteindelijk haal je er veel meer uit dan dat. Het is fijn en gezellig in huis, het dwingt je om iedere dag wandelingen te maken, als je sociale honden hebt kan je de andere hondeneigenaren leren kennen etc. Als je daarnaast een beetje een hondvriendelijke familie hebt en kennissenkring dan kan je ook negen van de tien keer je hond gewoon gezellig meenemen.
Ik zou niet weten hoe het leven is zonder hond. Ik hoef dat ook eigenlijk niet te weten.

voordeel:
- een beste vriend die je troost als je sip bent, die je leven gewoon veranderd (de mijne tenminste)
- wandelen doet je altijd goed. je bent vaker buiten, gezond. Ook als je er tegenop ziet, of als je je slecht voelt is het toch lekker dat je buiten bent.
- je ontmoet buurtbewoners en andere honden (komt meer in contact met mensen)

nadeel:
- in regen lopen ;p
- kosten
- borstelen (wassen vind ik wel leuk haha)

ik neem denk ik geen pup...
juist omdat ze niet zindelijk zijn en allerlei regels moeten leren kennen... `s nachts eruit...
ze zijn echt om op te vreten, maar ik moet ook verder kijken en ik heb totaal geen zin in al dit soort dingen met een pup. geef mij een zindelijke, volwassene hond die gewoon al regeltjes kent

voordeel:
- een beste vriend die je troost als je sip bent, die je leven gewoon veranderd (de mijne tenminste)
- wandelen doet je altijd goed. je bent vaker buiten, gezond. Ook als je er tegenop ziet, of als je je slecht voelt is het toch lekker dat je buiten bent.
- je ontmoet buurtbewoners en andere honden (komt meer in contact met mensen)

nadeel:
- in regen lopen ;p
- kosten
- borstelen (wassen vind ik wel leuk haha)

ik neem denk ik geen pup...
juist omdat ze niet zindelijk zijn en allerlei regels moeten leren kennen... `s nachts eruit...
ze zijn echt om op te vreten, maar ik moet ook verder kijken en ik heb totaal geen zin in al dit soort dingen met een pup. geef mij een zindelijke, volwassene hond die gewoon al regeltjes kent

voordeel:
- een beste vriend die je troost als je sip bent, die je leven gewoon veranderd (de mijne tenminste)
- wordt heerlijk begroet, als ik een rotdag heb ben ik toch wel blij
- wandelen doet je altijd goed. je bent vaker buiten, gezond. Ook als je er tegenop ziet, of als je je slecht voelt is het toch lekker dat je buiten bent.
- je ontmoet buurtbewoners en andere honden (komt meer in contact met mensen)

nadeel:
- in regen lopen ;p
- kosten
- borstelen (wassen vind ik wel leuk haha)

ik neem denk ik geen pup...
juist omdat ze niet zindelijk zijn en allerlei regels moeten leren kennen... `s nachts eruit... kan je niet alleen laten
ze zijn echt om op te vreten, maar ik moet ook verder kijken en ik heb totaal geen zin in al dit soort dingen met een pup. geef mij een zindelijke, volwassene hond die gewoon al regeltjes kent

oops er is een klein beetje iets fout gegaan, excuse me!

lieke schreef:

Miranda schreef: Ik ga nu vast mensen tegen schenen schoppen, maar het lijkt voor mij op het zorgen voor kinderen. Het kost klauwen vol met geld, tijd, kopzorgen. Je huis is nooit meer opgeruimd of schoon. Je kleren zijn een zooitje.
Maar dat blije bekkie als ze je zien, dat maakt alles goed

Niet helemaal een goede vergelijking. Want honden zijn véél eerder zindelijk, luisteren stukken beter, vragen nooit om zakgeld. Laat staan een verhoging ervan, je hoeft (als het tenminste geen naakthonden zijn) geen dure kleren voor ze te kopen en ze geven nooit een grote bek.
Honden zijn dus als je het goed bekijkt te prefereren.

Alleen worden kinderen ooit zelfstandig en onafhankelijk en gaan uiteindelijk op zichzelf wonen.

Honden laten ook veel haren achter op de bank en op het kleed, ze ruien. Je hebt er werk mee. Niet half zoveel werk als met kinderen, maar zelfs dat is voor veel mensen nog te veel gevraagd.

Verder moet je ze net als kinderen opvoeden, en dat kost veel tijd en energie. Dat moet je er voor over hebben. Zelf heb ik vier honden, dat is eigenlijk 2 te veel. Want ik neem ze graag overal mee naartoe.

Maar wat je hebt, doe je niet weg. Ik althans niet.
Ik zou niet meer zonder hond kunnen. Geen hond hebben ervaar ik als armoede.

Voordeel: meestal zijn ze heel leuk.

Nadeel: soms zijn ze heel stom.