Het HondenForum

laeken schreef:

renee-uk schreef: oh en ik gaf ook nog borstvoeding, zie niet helemaal wat dat met de hond te maken heeft of waarom het anders zou zijn als je je kind de fles geeft?

Ik heb morgen afgesproken met mensen om met een groepje lekker een middag te wandelen in een prachtig natuurgebied hier. We zijn echt niet met een uurtje thuis. Als ik een baby had die borstvoeding kreeg kon ik die niet zomaar een middag weg doen. Zeker niet in de eerste paar maanden. Ja, je kan kolven, de fles aanleren en doen. Maar meestal ben je blij als je wat slaap kan pakken als de baby slaapt merk ik in mijn omgeving. Ik snap gewoon niet helemaal hoe een kersverse moeder nog aan veel anders toe kan komen dan voeden, slapen, wassen, baby dragen en slapeloze nachten De ene baby is de andere niet maar met mijn eigen nichtje kan ik niet 3 uur de polder in in de regen. Die gaat huilen, wil eten en nog veel meer.....

Tuurlijk, waar een wil is is een weg. En alles kan. Eens. Maar de praktijk zal bij heel veel moeders en jonge gezinnen toch richting het kind gaan. Als dat niet zo was dan stonden er geen paar honderd honden per maand op MP ivm kinderen en tijdgebrek.

nee, die baby neem je gewoon lekker mee, geen gedonder met flessenwarmers want je borst heb je toch al bij je
maar er zijn toch altijd wel dingen die je even niet kunt doen vanwege hond of kind of werk?
en als je dat voldoende compenseert is er toch niks aan de hand?

edit: en ja je hebt gelijk, er worden een hoop honden weggedaan vanwege kinderen en tijdgebrek, maar ik heb het idee dat die honden op een gegeven moment toch wel het veld hadden moeten ruimen.
je hebt helaas nou eenmaal mensen die niet zo goed beseffen dat een hond geen paar schoenen is en die met hetzelfde gemak afstand doen van honden als van die afgedragen schoenen

laeken schreef:
Ik denk dat dat in veel gevallen niet realistisch is. Hoe gaat moeders wandelen met de baby in de winter? Stel dat vader werkt om even in een standaard ouderwets patroon te vallen. Hij gaat weg om 8 uur en komt thuis om 1800 uur. En dan? In het donker naar het strand? Die hond gaat nooit krijgen wat hij nodig heeft omdat dat niet kan. Kindje ziek, kindje kan nooit alleen thuis blijven de eerste wat? 8-10 jaar. Hoe ga je dagelijks een baby uren en uren meeslepen als vader werkt? Oppas voor de baby? Dat doet geen enkele moeder de eerste maanden als je borstvoeding geeft voor een hond. Hond gaat inboeten, altijd. Kan ook gewoon niet anders. Zou zot zijn als de baby na de hond kwam kwa prioriteit. Ik heb geen kinderen, nu onweert het. Ik heb zelfs vandaag geen zin om te gaan met Bas. Als ik nu een baby in huis had liggen was Bas op zeker niet elke dag uitgelaten deze week. Ik ga echt niet met een draagzak met een baby onder een regenjas door de polder kuieren. De baby wordt hartstikke ziek dan

Kinderen worden niet zomaar ziek hoor. Toen ik Suus kreeg was mijn dochter 9 maanden. Ik kleedde haar op het heersende weer en ging gewoon wandelen, geen probleem. Ruim 2 uur per dag, hup in de wandelwagen met regen een hoes erom en als het koud was zo'n dikke voetenzak.
Met storm bleef ik tussen de huizen anders woei de buggy om

Voor Suus had ik ouwe Ko nog, liep ik ook gewoon lange rondes anders vond ik het de moeite van het inpakken van mijn dochter niet waard.

Heel erg in zijn algemeen zou ik zeggen neem een rustig, onverstoorbaar ras dat niet teveel voor zichzelf vraagt. Dat is straks het makkelijks te combineren als iedereen oververmoeid is door de doorwaakte nachten. Maar dat is wel heel algemeen want ik weet ook vanuit de praktijk dat een veeleisende hond ook goed kan gaan zolang de baasjes maar kundig genoeg zijn om dat te begeleiden.

Toen mijn kinderen baby's waren had ik 2 bastaard honden. Hele gewone, gezeglijke honden. Dat ging eigenlijk heel goed. Hoewel er natuurlijk wel eens dagen waren waarop ze erbij inschoten, maar ik denk dat dat zonder kinderen ook wel eens gebeurt. De mijne legden zich daar in ieder geval gewoon bij neer.

Kinderen zijn ook maar relatief kort baby. De tijd dat ze rondlopen komt al snel en dan wordt het uitlaten ook eenvoudiger heb ik gemerkt. Als je het een beetje slim aanpakt is uitlaten ook meteen speeltijd voor het kind. Wij namen vaak een schepje en een emmertje mee of een visnetje en dan maar de natuur in.

Nanna schreef:Stel.
Er is een jong stel met een kinderwens, maar die wens wordt nog even een jaar of twee, drie op de lange baan geschoven.
Wel wil het stel alvast een hond zodat die wat ouder is als de baby arriveert. Ze willen iig een rashond.
Aan de eisen die het ras stelt gaat volledig tegemoetgekomen worden.
Welk ras zouden jullie aanraden en waarom?

Ik vind dat zo open, hoe zit t met grootte, vacht, wel of geen jacht/waak/ schapenhoed/gezelschap weet ik veel wat voor hond.
ze zullen toch een idee hebben wat ze leuk vinden neem ik aan.
dit doe een slag naar t ras vind ik net even te open, want t zou van alles kunnen zijn

Mensen die honden wegdoen voor de kinderen en tijdgebrek, zijn sowieso makkelijk met de hond wegdoen.
In het voorbeeld wordt gezegd dat aan de eisen van de hond tegemoet gekomen wordt, dat zijn geen mensen die de hond wegdoen als het wat lastiger plannen is.

Ik zou zelf een kleinere hond adviseren, wel zo makkelijk naast de wagen.

Ik zie dan wel iets in een Amerikaanse Cockerspaniel. Gemakkelijk, tolerant en kunnen best een dagje met wat minder beweging. Niet te groot en te lomp, maar ook niet zo klein dat ze kwetsbaar zijn. Of een klein bulletje, die kunnen ook prima tegen een stootje en zijn vaak heel tolerant.

Daarnaast is het ook hoe de ouders er in staan, een ouder die het heerlijk vind om erop uit te trekken en die graag naast de baby ook nog iets met de hond wil doen is misschien wel super blij met een leuke herderachtige als een collie, schapendoes of sheltie. Ik denk dat de persoonlijke voorkeur dan belangrijker is, wel of niet langharig, wel of niet sportief, wel of niet regelmatig alleen zijn, groot, klein of middenslag. Voor al die voorkeuren zijn er denk ik wel geschikte honden te vinden die dan ook nog met (kleine) kinderen kunnen.

Een wetterhoun; lekker robuust, vriendelijk en zelfstandig. Beschermend genoeg, maar ook weer niet zo dat je niemand meer kunt uitnodigen. En ook nog eens actief, lekker het bos in met het hele gezin. En ze hebben ook nog eens humor en zien er lief uit. Misschien zijn sommige wetters wat lomp, maar ik vind dat niet per se een nadeel.

Ik was 4 maanden zwanger van mijn dochter toen ik met een kennis haar 2 bouvier pups ging halen, een paar uur later had ik zelf een bouvier pup.
Mijn dochter en de hond waren altijd samen, ze lag soms te slapen tussen haar poten, haar eerste stapjes deed ze terwijl ze haar vacht vasthield.

Ja maar, jullie zijn dus hondenmensen. Ik hoop van harte dat een toekomstig gezin met een hondenwens het advies van laeken ter harte neemt.

Die babyfase is trouwens nog het gemakkelijkst, je doet het kind op je buik en gaat wandelen. Bij een lange wandeling kan het kind slapen en kun je tussendoor voeden. Vaak heb je dan nog zwangerschapsverlof en hoeft niet meer zoveel te regelen. Het zijn de jaren erna die lastiger worden. Er wordt weer gewerkt, er is meer te regelen. Kinderen krijgen vriendjes die bang zijn en hond wordt weggesloten. Ik noem maar wat dingen. Dan moet je gewoon echt bewust tijd en energie stoppen in de hond en dat lukt, lijkt mij, inderdaad alleen als je een echt hondenmens bent die écht niet zonder kan.

Andersom daarentegen; je hebt een gezin, alles draait en gaat zijn gangetje. Dán kun je de hond erin passen in plaats van andersom. Neem je een paar weken vrij (mits mogelijk natuurlijk, voordat we daar weer discussie over krijgen) om de hond het gezin te laten leren kennen.

Ik snap dat het kan. Maar ik zou in het voorbeeld in de OP gewoon wachten tot alle kinderen geboren zijn en het liefst ook al naar de basisschool gaan.

in een paar jaar tijd kun je best ook een hondenmens worden hoor, of in elk geval je weg met je hond gevonden hebben en dat staat ook in de openings topic:

Nanna schreef:Stel.
Er is een jong stel met een kinderwens,maar die wens wordt nog even een jaar of twee, drie op de lange baan geschoven.
Wel wil het stel alvast een hond zodat die wat ouder is als de baby arriveert. Ze willen iig een rashond.
Aan de eisen die het ras stelt gaat volledig tegemoetgekomen worden.
Welk ras zouden jullie aanraden en waarom?

renee-uk schreef:in een paar jaar tijd kun je best ook een hondenmens worden hoor, of in elk geval je weg met je hond gevonden hebben en dat staat ook in de openings topic:

Zou het? Ik heb toch altijd gedacht dat je een hondenmens bent óf niet. Waarbij niet alle mensen die een hond hebben, hondenmensen zijn. Terwijl in principe alle hondenmensen een hond hebben.

Alex schreef:

renee-uk schreef:in een paar jaar tijd kun je best ook een hondenmens worden hoor, of in elk geval je weg met je hond gevonden hebben en dat staat ook in de openings topic:

Zou het? Ik heb toch altijd gedacht dat je een hondenmens bent óf niet. Waarbij niet alle mensen die een hond hebben, hondenmensen zijn. Terwijl in principe alle hondenmensen een hond hebben.

nou ja, een mens met een hond dan
als ze die hond al een jaar of twee, drie hebben mag je toch veronderstellen dat ze weten hoe het beest in elkaar steekt en dat ze een bepaalde routine hebben ontwikkeld in de omgang met diezelfde hond.
maar dat zei ik al, 'of in elk geval je weg met je hond gevonden hebben'

ik vind het er nogal uitzien als mensen geen hond zouden mogen hebben voordat hun kinderen een jaar of 6 zijn, stel dat je er drie krijgt dan zou je 10 jaar moeten wachten voordat je een hond zou mogen nemen

als ik 1 ras moet kiezen zou ik zeggen een golden retriever. Omdat ik dat de braafste honden vind die ik ken, die zich (wellicht helaas) overal in schikken. De meesten vind ik ook nog gewoon echt alleen maar lief. Hier in de buurt woont er ook een, Puck, nou daar zou je zo een baby bijzetten hoor. Bij Pom zou het ook wel kunnen trouwens, ik zou nooit bang zijn voor grommen of bijten..

Sommige rassen hebben inderdaad een streepje voor, maar je moet ook kijken wie zijn de ouders, en hoe is het gedrag van het individu.
en kleine honden zijn vaak hanteerbaarder en gaan makkelijker mee, maar zijn soms wel wat onzekerder/bang, terwijl grotere honden soms loeisterk en lomp kunnen zijn.
Ik zou zelf gewoon blijven rondkijken, maar geen ''tijd'' aan vast koppelen, maar ook niet blindstaren op een bepaald ras, sommige kruisingen kunnen ook superleuk zijn.

Toen ik klein was hadden m'n ouders een kruising kooiker / boerenfox gekocht voor 50 gulden bij een boerderij, diertje was anderhalf jaar toen.
Was een verschrikkelijke lieve hond naar iedereen en alles, en nog bijna 20 jaar geworden ook
Maar die wilde alleen nooit binnen slapen, ze wilde pas binnen slapen toen ze een jaar of 10 was

renee-uk schreef:

Alex schreef:

renee-uk schreef:in een paar jaar tijd kun je best ook een hondenmens worden hoor, of in elk geval je weg met je hond gevonden hebben en dat staat ook in de openings topic:

Zou het? Ik heb toch altijd gedacht dat je een hondenmens bent óf niet. Waarbij niet alle mensen die een hond hebben, hondenmensen zijn. Terwijl in principe alle hondenmensen een hond hebben.

nou ja, een mens met een hond dan
als ze die hond al een jaar of twee, drie hebben mag je toch veronderstellen dat ze weten hoe het beest in elkaar steekt en dat ze een bepaalde routine hebben ontwikkeld in de omgang met diezelfde hond.
maar dat zei ik al, 'of in elk geval je weg met je hond gevonden hebben'

Jawel, maar je routine verandert zo drastisch wanneer er een kind of kinderen komen. En misschien past die hond er dan niet meer in, of moeilijker. Terwijl het me andersom, bestaand gezin, hond komt erbij, makkelijker lijkt.

ik vind het er nogal uitzien als mensen geen hond zouden mogen hebben voordat hun kinderen een jaar of 6 zijn, stel dat je er drie krijgt dan zou je 10 jaar moeten wachten voordat je een hond zou mogen nemen

10 jaar wachten is inderdaad wat overdreven. Ik schetste grof de situatie die in mijn opinie het meest ideaal zou zijn, in de praktijk gaat het toch altijd anders en dat is misschien maar goed ook.

renee-uk schreef:

laeken schreef:

renee-uk schreef: oh en ik gaf ook nog borstvoeding, zie niet helemaal wat dat met de hond te maken heeft of waarom het anders zou zijn als je je kind de fles geeft?

Ik heb morgen afgesproken met mensen om met een groepje lekker een middag te wandelen in een prachtig natuurgebied hier. We zijn echt niet met een uurtje thuis. Als ik een baby had die borstvoeding kreeg kon ik die niet zomaar een middag weg doen. Zeker niet in de eerste paar maanden. Ja, je kan kolven, de fles aanleren en doen. Maar meestal ben je blij als je wat slaap kan pakken als de baby slaapt merk ik in mijn omgeving. Ik snap gewoon niet helemaal hoe een kersverse moeder nog aan veel anders toe kan komen dan voeden, slapen, wassen, baby dragen en slapeloze nachten De ene baby is de andere niet maar met mijn eigen nichtje kan ik niet 3 uur de polder in in de regen. Die gaat huilen, wil eten en nog veel meer.....

Tuurlijk, waar een wil is is een weg. En alles kan. Eens. Maar de praktijk zal bij heel veel moeders en jonge gezinnen toch richting het kind gaan. Als dat niet zo was dan stonden er geen paar honderd honden per maand op MP ivm kinderen en tijdgebrek.

nee, die baby neem je gewoon lekker mee, geen gedonder met flessenwarmers want je borst heb je toch al bij je
maar er zijn toch altijd wel dingen die je even niet kunt doen vanwege hond of kind of werk?
en als je dat voldoende compenseert is er toch niks aan de hand?

edit: en ja je hebt gelijk, er worden een hoop honden weggedaan vanwege kinderen en tijdgebrek, maar ik heb het idee dat die honden op een gegeven moment toch wel het veld hadden moeten ruimen.
je hebt helaas nou eenmaal mensen die niet zo goed beseffen dat een hond geen paar schoenen is en die met hetzelfde gemak afstand doen van honden als van die afgedragen schoenen

Wat renee zegt, incl lastste alinea
Vanmiddag was ik op een feestje in een etablissement. Veel kindertjes, ook een baby, die kreeg op een gegeven moment de borst - geen gedoe, nauwelijks iemand heeft het gemerkt. Behalve mijn tekkel ( ) Eebie: die had de dag van haar leven met al die kindertjes en vooral die geurige baby

Als je gewoon een gezellig hondje wilt en er verder niet veel van wilt zou ik een Benno-achtig iets nemen. Dus shih tzu, Maltezer, iets in die trant. Je kunt er einden mee wandelen, maar het hoeft niet elke dag. Als ze bij je kunnen zijn, zijn ze eigenlijk al snel tevreden. Bovendien verharen en kwijlen ze niet, ook handig

Vraag je nu naar eigen ervaringen? Opgroeiend heb ik geleerd dat er veel rassen in aanmerking kunnen komen. Van poedel tot rottie, we hebben ze gehad
Ook Skadi blijkt héél erg goed met kleine kinderen om te gaan, dan is ze uiterst zorgzaam, maar wel lollig als het kind dat wil, zonder dat ze er per ongeluk tegen aan loopt.

Maar hét voorbeeld van 'good parenting' dat ik ooit zag van een hond was een Bordeauxdog. Kind in de buggy, papa erachter (kletsend met mij), Skadi als jonge hond er omheen dartelend. En die BD die niks deed, behalve zich opstellen tussen Skadi en de buggy. Of tussen mij en de buggy. Héél relaxt allemaal, en supervriendelijk, maar erg zorgzaam. Ik vond het echt prachtig om te zien.
En ja, ik weet dat er tegenwoordig lijers tussen zitten. Maar deze hond was voor mij het voorbeeld van een goede gezinshond. En dan laat ik het verhaal van Skadi die heel rustig speelde met een wild rondrennende tweejarige buiten beschouwing.

Ik kan alleen spreken uit eigen ervaring.
a. Airdale terrier. Tijdens de zwangerschap was ze niet meer bij mijn vrouw weg te slaan. Sliep naast het bedje en was enorm voorzichtig met de kleintjes. De twee oudste heeft ze zelfs leren lopen. Dan lag ze op de grond met een kruipend peutertje in haar nabijheid. Als die de haren vastpakte stonde de Airdale heel voorzichtig op en liep heel langzaam met hen door de tuin.

b. Ruwharige Foxterrier. Enorm lief voor babies. Maar nog leuker voor opgroeiende kinderen. Altijd zin om te spelen. Heerlijke tijd gehad met die honden.

Maar binnen een bepaald ras kunnen er natuurlijk verschillen in zitten qua karakter. Dus zeker goed op de ouderdieren letten.

NB. Als beiden werken zou ik absoluut geen hond aanschaffen. Daar is naar mij mening niemand bij gebaat.
Zelf heb ik een traditioneel huwelijk gehad. Dat is een wereld van verschil natuurlijk.

Ik vind de vraag te algemeen om een advies te willen geven. Ligt toch echt aan dat pakketje wat ze zoeken en aan willen voldoen.

Zelf heb ik, met diezelfde wens in achterhoofd heel bewust voor een Figo gekozen.
Maar die zou ik niet iedereen aanraden. Mijn schoonmoeder en mijn familie begreep de keuze niet. Weer een Herder Ik vind het een geweldige hond, een knuffelkont en hij doet het ideaal tussen kinderen. Ik zie het mezelf nu best redden als er een kindje zou komen. Maar dat blijft wel werken, en ik zou tegen die tijd best nog wel een foeteren, maar dat zie ik wel goed komen. Als het zover zou komen.

Lijkt me totaal niet te doen, een baby nemen terwijl je al een hond hebt.
Echt, waar halen mensen de tijd vandaan?

Leonie. schreef:Lijkt me totaal niet te doen, een baby nemen terwijl je al een hond hebt.
Echt, waar halen mensen de tijd vandaan?

als t er is dan kan t allemaal, ik had al 6 jaar een vuilnisbakkie toen ik de 1 ste kreeg, ging prima- was echt een no-brainer.
ging allemaal vanzelf, soms moet je dingen niet te veel analyseren en t gewoon doen

Leonie. schreef:Lijkt me totaal niet te doen, een baby nemen terwijl je al een hond hebt.
Echt, waar halen mensen de tijd vandaan?

Andersom lijkt het me nog lastiger; en pup opvoeden als je net een baby hebt. Dat is ook de reden dat wij nu voor een hond hebben gekozen. Mocht er een kind komen dan zit de basis er in ieder geval in.

Ja, het lijkt me allebei lastig. Snap ergens ook wel dat sommige mensen het in een handomdraai doen hoor, maar ik hou het lekker bij hondjes.

Ik vind dat er veel teveel waarde aan een rasbeschrijving wordt toegekend, en te weinig aan veel belangrijkere factoren, als een rasnaam bepalend is voor welke hond geschikt is bij kinderen.

Alex schreef:

renee-uk schreef:

Alex schreef:

renee-uk schreef:in een paar jaar tijd kun je best ook een hondenmens worden hoor, of in elk geval je weg met je hond gevonden hebben en dat staat ook in de openings topic:

Zou het? Ik heb toch altijd gedacht dat je een hondenmens bent óf niet. Waarbij niet alle mensen die een hond hebben, hondenmensen zijn. Terwijl in principe alle hondenmensen een hond hebben.

nou ja, een mens met een hond dan
als ze die hond al een jaar of twee, drie hebben mag je toch veronderstellen dat ze weten hoe het beest in elkaar steekt en dat ze een bepaalde routine hebben ontwikkeld in de omgang met diezelfde hond.
maar dat zei ik al, 'of in elk geval je weg met je hond gevonden hebben'

Jawel, maar je routine verandert zo drastisch wanneer er een kind of kinderen komen. En misschien past die hond er dan niet meer in, of moeilijker. Terwijl het me andersom, bestaand gezin, hond komt erbij, makkelijker lijkt.

ik vind het er nogal uitzien als mensen geen hond zouden mogen hebben voordat hun kinderen een jaar of 6 zijn, stel dat je er drie krijgt dan zou je 10 jaar moeten wachten voordat je een hond zou mogen nemen

10 jaar wachten is inderdaad wat overdreven. Ik schetste grof de situatie die in mijn opinie het meest ideaal zou zijn, in de praktijk gaat het toch altijd anders en dat is misschien maar goed ook.

gelukkig maar dat een heleboel mensen er anders over denken.
ik zou niet graag, vanwege een hoop theoretische mitsen en maren en lijden dat gevreesd wordt en nooit op komt dagen, een kind het plezier om met een hond op te groeien ontzeggen.

Jaap* schreef:Ik vind dat er veel teveel waarde aan een rasbeschrijving wordt toegekend, en te weinig aan veel belangrijkere factoren, als een rasnaam bepalend is voor welke hond geschikt is bij kinderen.

Dat denk ik ook.
Hoewel je denk ik niet een hond uit de overactieve sector neemt bij een baby die je nog handen vol tijd kost ..........als je je dat bewust bent tenminste.

Ik ken een gezin waar eerst een hond werd aangeschaft en (en wat eerder dan in de hypothese van Nanna) enkele maanden later werd het eerste kind geboren.
Dat ging uitstekend.
Ik heb met veel plezier gekeken naar het gemak waarmee die hond opgroeide naast de baby/peuter/kleuter met na twee jaar nog een kindje er bij.
Lijkt me eigenlijk volgens de hypothese van Nanna nog gemakkelijker als de hond de regels al snapt voor er een kind komt.
En als je weet dat er in de toekomst meer geschipperd moet gaan worden kan je daar natuurlijk best al op inspelen als je zo serieus bent zoals in die hypothese.

Laeken vroeg zich af hoe je dat 's winters moest doen met de baby als de hond uit moest?

Ik liep met baby in de kinderwagen eindeloos buiten.
Baby lekker warm ingepakt en goed beschut tegen weer en wind.
En ik kon lekker sjouwen.
Zie het probleem niet zo
En wat voeding betreft.
Als je de borst geeft heb je de voeding altijd bij je en op de juiste temperatuur ook nog.
Geen flessenwarmertje nodig

Ik vind het handiger om de hond op te voeden als er nog geen kinderen zijn, dan heb je er meer tijd voor en kun je consequenter zijn, want je wordt minder afgeleid. Ik vond het heel fijn dat Kita en Pol 'af' waren voordat dochter geboren werd en omdat ze ook al wat ouder waren, was hun energieniveau ook niet meer zo hoog. Prima te combineren dus, wandelingen van 1-1,5 uur gingen ook met baby prima, ook in de winter en als het een keer echt baggerweer was, dan deden we een dagje minder en dat was ook prima. Ik heb trouwens ook regelmatig op een bankje of in het gras langs de maas dochterlief de borst gegeven, niks makkelijker dan borstvoeding.
Een hond nog moeten opvoeden, binnen- en buitenshuis als er kleine kinderen zijn lijkt mij veel moeilijker, dat is ook de reden dat Pol nog steeds enigshond is. We willen heel graag een tweede hond, maar ik weet niet hoe ik dat moet combineren, een hond opvoeden met een baby en een peuter in huis.

Ik zie alleen ook geregeld om me heen wat Laeken beschrijft, maar dat zijn toch mensen die anders over honden denken dan ik (of dan de meeste forummers).

renee-uk schreef:in een paar jaar tijd kun je best ook een hondenmens worden hoor, of in elk geval je weg met je hond gevonden hebben en dat staat ook in de openings topic:

Nanna schreef:Stel.
Er is een jong stel met een kinderwens,maar die wens wordt nog even een jaar of twee, drie op de lange baan geschoven.
Wel wil het stel alvast een hond zodat die wat ouder is als de baby arriveert. Ze willen iig een rashond.
Aan de eisen die het ras stelt gaat volledig tegemoetgekomen worden.
Welk ras zouden jullie aanraden en waarom?

Ik ben het met je eens, Renee. Het zou wat zijn als je geen hond zou moeten nemen voordat er kinderen zijn, of pas kinderen als die hond dood zou zijn. Wij wisten helemaal niet of we hondenmensen waren toen Tessa kwam. Ja,mijn vriend was hele dagen op sleeptouw met de honden bij hem thuis, ik met onze hond. En met Tessa weer en nu met Tay. Als alles meezit komt er zelfs nog een derde hond voordat wij aan kinderen beginnen.

Ik vind een hond van 2 of 3 jaar zelfs idealer als je kleine kinderen hebt, dan dat je met een pup moet gaan beginnen als ze naar school gaan.

Qua ras, geen idee. Ik vind mijn Duitsers ideaal met kinderen, maar het is veel te algemeen om ook maar iets te kunnen roepen.

Nanna schreef:Ik zie zelf deze types als het meest geschikt.
KLIK
Hebben berenveel geduld met kinderen, zijn geen wildebrassen die de koters omgooien en ze bewaken ze ook nog redelijk goed. Ik zou tenminste daar niet die poortdeur doorlopen om dat kind te pakken
De hond in het filmpje is een Landseer maar daar kun je ook Newfoundlander voor in de plaats zetten.

edit: die ouders zitten alvast niet erg met de hygiëneregels, haha!

Ik zou ook denken aan een Newfoundlander o.i.d. Rustig en verdraagzaam. Toen mijn kinderen klein waren hadden we een kruising Sint Bernard x Leonerger, ging perfect met de kinderen.