Fokken met aantoonbare (kleine) afwijking

[Sita]

Ligt aan de afwijking en de populatie van het ras. Bij de golden retriever zou ik niet fokken met een bekende afwijking. Bij de stabij zou ik er afhankelijk van de afwijking er over na willen denken, als de hond iets zou kunnen bijdragen aan het ras. Maar dan moet er wel een vrije hond tegenover staan.

[Maeve]

Nou, wat een eer jongens. Mijn hond die als voorbeeld mag dienen in een algemene discussie. Maar wel even alle feiten juist verwoorden graag.

Vandaag hebben mijn honden een ECVO test gehad en Nilo was vrij van oogafwijkingen, bij Coda werden 2 haren gezien op het onderooglid. Distichiasis dus. Dit is binnen de rasvereniging geen fokuitsluitende afwijking, en wel om verschillende redenen:
A: Het zijn bij Tollers vrijwel altijd zachte haren die geen klinische klachten veroorzaken. In de gehele historie zijn er welgeteld 2 gevallen bekend waarbij honden wel last hadden van deze haren. Dit op een populatie waarvan ongeveer 30-40% distichiasis heeft.
B: De vererving is onbekend. Dat het erfelijk is kunnen we aannemen, maar we weten niet hoe het werkt. Lijders uitsluiten betekent dat je dus zo'n 40% van je genenpool kwijt bent. Je hoeft geen populatiegeneticus te zijn om te bedenken wat dit betekent voor de diversiteit binnen een ras? En wat een sterk verkleinde populatie doet met andere (recessieve) erfelijke afwijkingen?
C: Het ras kent inderdaad ergere problemen. Mijn honden zijn getest op HD, ED, PRA, CEA, JADD en CP1 en hierop wordt geselecteerd. Zo is Nilo JADD drager en die wordt inderdaad alleen gecombineerd met een hond die vrij is zodat er geen pups met JADD geboren kunnen worden? Waarom? Omdat JADD een ernstige en dodelijke aandoening is. Dit vind ik in een heel ander licht staan dan 2 zachte haren op een onderooglid waarvan de hond geen enkele last heeft. Even voor de duidelijkheid: Coda ziet prima, heeft geen irritatie aan haar ogen, geen traanstrepen etc.
D: De ECVO test is een momentopname. Nilo is nu voor de tweede maal vrij verklaard maar hij kan net zo goed distichiasis hebben, maar heel toevallig momenteel geen haren op zijn oogleden. Ook maar uitsluiten dan?

Dus, mijn mening: mensen moeten niet direct in een spasme schieten bij het woord "erfelijke aandoening" en de feiten zien zoals ze zijn

[kloesje]

Ik maak het juist persoonlijk en benoem m'n eigen situatie. Snap ook niet dat de bewuste (kleine) afwijking niet gewoon genoemd kan worden.

Juist doordat iedereen het persoonlijk opvat en zijn eigen ervaringen deelt, kun je een mooi beeld krijgen.
Het ras an sich maakt dan denk ik niet zo heel veel uit, gezien de afwijking waarover ik het heb bij meerdere rassen voorkomt.

Dan kan de afwijking toch gewoon benoemd worden?

Maar om die alleen op die afwijking in te gaan was het niet benoemd, wou het breder trekken.
Het gaat in de Facebook discussie over distichiasis, maar nogmaals het topic is niet enkel daarover bedoeld

[crutz]

Weet je wel hoeveel honden er (erfelijke) afwijkingen hebben, waar niet op getest wordt? Waar de hond ook geen last van heeft en die ook niet verplicht zijn om te testen?

Je kan nou eenmaal niet alles testen dus ik zou het geen probleem vinden, al is het wel afhankelijk van de afwijking.

Dat dus, wat ik ook zeg, 7 jaar geleden werden herders amper op de rug getest.

[Dartel]

Ik fok met honden die een navelbreukje hebben. Dat is een aantoonbare, erfelijke afwijking. Mijn honden, en tot nu toe alle nakomelingen, hebben hier nooit last van gehad. Maar er bestaat een risico als het navelbreukje te groot is dat er een operatie moet plaatsvinden.

Het is wel een selectie criterium voor me als ik een pup aanhou, maar niet het enige. Ik heb wel eens een pup aangehouden met klein navelbreukje terwijl er ook een teefje in het nest zat zonder. Maar daar was dan weer iets anders mee. Bij de schapendoes komt het veel voor, als je alle honden daarop uit zou sluiten zou het ras snel ter zielen zijn.

Dit is volgens mij het eeuwige dilemma van een goede fokker. Selectie versus overselectie. Wat goed is voor een individueel nestje is niet automatisch goed voor het ras. Genenbehoud is zo belangrijk voor een gezonde rashond, en dat bereik je niet door heel streng te selecteren. Er zijn teveel aandoeningen, teveel exterieureisen (iedereen wil een rastypische hond fokken), teveel karaktereisen om alleen voor de allerbeste honden te gaan. Dan krijg je dat iedereen naar diezelfde reu rent, die toevallig ook nog eens kampioen is en als negatief getest is op alle mogelijke aandoeningen. En dan blijkt een aantal generaties verder dat er geen hond te vinden is zonder die vaderhond en duik je de fuik van inteelt in. En dan blijkt hij toch een tot voor kort zeldzame aandoening te hebben, waar geen test voor bestaat en die nu intussen door het hele ras verspreid is.

Voor mij is het echt belangrijk dat het welzijn van de hond niet in gevaar komt. En het gebied is zo grijs, wie bepaalt dan wat goed of fout is? Ik merk dat veel beginnende fokkers heel stellig zijn, ze fokken alleen met gezonde honden. Maar dan fok je wat langer en je merkt dat er ook bij jouw nakomelingen kleine dingentjes voorkomen. Maar de ook de meest geweldige honden komen er uit die lijn. Dan ontdek je dat als je de kleine aandoeningen echt niet wilt er ineens niet zo heel veel reuen meer overblijven die nooit ergens iets gegeven hebben of in hun voorouders hebben.

En je ontdekt dat erfelijkheid niet zwart-wit is. Dat er maar heel weinig aandoeningen echt enkelvoudig vererven. Dat er van heel veel zaken niet eens bekend is hoe het vererft of dat het überhaupt erfelijk is.

Neem cataract, een aandoening waar de hond blind van wordt. Niet mee fokken dus. Maar, heeee, er zijn verschillende soorten cararact! Naast de juveniele en de seniele cataract zijn er nog meer vormen. Er is een soort die pas op latere leeftijd ontstaat, zo rond het 6e jaar of ouder. Heel veel honden worden dan al niet meer getest. Verder merk je niets aan de hond, dus waarschijnlijk lopen er heel veel honden rond die deze aandoening hebben maar waarvan het nooit opgemerkt wordt. Hier worden ze voorlopig niet blind van, waarschijnlijk worden ze er wel nooit blind van of ze worden eerst blind van de seniele cataract. In het buitenland wordt deze vorm ook aangegeven als niet erfelijk, daar wordt er gewoon mee gefokt. In Nederland staat het op het ECVO formulier als erfelijk en wordt volgens mij ook zo behandeld. Dus ook deze aandoening is dus niet zwart-wit.

Dus wat mij betreft, niet zomaar uitsluiten. En iedere fokker moet voor zichzelf bepalen waar de grens ligt. Dat zal ook per ras verschillen. En fokkers die zeggen dat ze uitsluitend fokken met gezonde honden neem ik met een korreltje zout. Want een gezonde hond wil niet zeggen dat er in de lijnen niet iets akeligs zit, of dat hij drager is van een aandoening.

Fokken is kiezen, kiezen wat je wilt en wat je absoluut niet wilt. Kiezen of je puur voor het individuele nestje gaat, of dat je ook een bijdrage wilt leveren aan het ras.

[kloesje]

Nou, wat een eer jongens. Mijn hond die als voorbeeld mag dienen in een algemene discussie. Maar wel even alle feiten juist verwoorden graag.



Dus, mijn mening: mensen moeten niet direct in een spasme schieten bij het woord "erfelijke aandoening" en de feiten zien zoals ze zijn

Nogmaals bedoeld voor een algemene discussie, enkel aangewakkerd door de discussie die ik inderdaad zag bij jou op Facebook, maar enkel om na te gaan hoe anderen er in staan. En juist ook in andere gevallen

[AnneBP]

Ik zou bij een kleine afwijking het alleen overwegen als het iets aan het uiterlijk is waar een hond zelf geen last van heeft. Gaat het om iets ernstigs zoals DCM (hartziekte) dan zou ik er absoluut niet mee fokken. Ook niet als dit aangetoond is bij een van de ouders en de hond zelf gezond is.

Dit is ook het geval bij Yazoo. Ik had er heel graag een nestje van gehad wegens haar uitmuntende karakter en hoewel ze zelf gezond is, is bij haar vaderlijn de ziekte wel aangetoond.
No way dat ik het risico wil lopen dat er hondjes met die aandoening gefokt worden door mij. Ik ben al blij als ze het zelf niet alsnog krijgt op latere leeftijd.

Helaas neemt niet iedereen die verantwoordelijkheid, met het zusje van Yazoo wordt vrolijk doorgefokt (NIET door haar fokker maar door degene die haar gekocht heeft)

[Dinos]

Ik denk dat ik zeg nee
Maar Dinos dekreu en spondylose in lichte vorm geconstateerd wat erfelijk kan zijn in sommige gevallen
en hier wordt niet op getest.
Bij Dinos is het dus de hernia die waarschijnlijk de spondylose heeft veroorzaakt.
Dus niet erfelijk, laat ik hem nog dekken? Ik weet het nog niet voorlopig in ieder geval nog niet, is hij na 1.5 jaar nog steeds pijn en klacht vrij denk ik het wel als er geschikte teef in beeld is.
Als er echt erfelijke afwijkingen zijn zeker niet.

[Maeve]

Nou, wat een eer jongens. Mijn hond die als voorbeeld mag dienen in een algemene discussie. Maar wel even alle feiten juist verwoorden graag.



Dus, mijn mening: mensen moeten niet direct in een spasme schieten bij het woord "erfelijke aandoening" en de feiten zien zoals ze zijn

Nogmaals bedoeld voor een algemene discussie, enkel aangewakkerd door de discussie die ik inderdaad zag bij jou op Facebook, maar enkel om na te gaan hoe anderen er in staan. En juist ook in andere gevallen

Maar benoem dan ook even de volledige feiten. Als je die hebt dus, want de meeste mensen weten inderdaad wel dat het om mijn hond gaat en ik heb mijn FB profiel niet voor niets niet openbaar staan

[duitse herder]

Nou, wat een eer jongens. Mijn hond die als voorbeeld mag dienen in een algemene discussie. Maar wel even alle feiten juist verwoorden graag.

Vandaag hebben mijn honden een ECVO test gehad en Nilo was vrij van oogafwijkingen, bij Coda werden 2 haren gezien op het onderooglid. Distichiasis dus. Dit is binnen de rasvereniging geen fokuitsluitende afwijking, en wel om verschillende redenen:
A: Het zijn bij Tollers vrijwel altijd zachte haren die geen klinische klachten veroorzaken. In de gehele historie zijn er welgeteld 2 gevallen bekend waarbij honden wel last hadden van deze haren. Dit op een populatie waarvan ongeveer 30-40% distichiasis heeft.
B: De vererving is onbekend. Dat het erfelijk is kunnen we aannemen, maar we weten niet hoe het werkt. Lijders uitsluiten betekent dat je dus zo'n 40% van je genenpool kwijt bent. Je hoeft geen populatiegeneticus te zijn om te bedenken wat dit betekent voor de diversiteit binnen een ras? En wat een sterk verkleinde populatie doet met andere (recessieve) erfelijke afwijkingen?
C: Het ras kent inderdaad ergere problemen. Mijn honden zijn getest op HD, ED, PRA, CEA, JADD en CP1 en hierop wordt geselecteerd. Zo is Nilo JADD drager en die wordt inderdaad alleen gecombineerd met een hond die vrij is zodat er geen pups met JADD geboren kunnen worden? Waarom? Omdat JADD een ernstige en dodelijke aandoening is. Dit vind ik in een heel ander licht staan dan 2 zachte haren op een onderooglid waarvan de hond geen enkele last heeft. Even voor de duidelijkheid: Coda ziet prima, heeft geen irritatie aan haar ogen, geen traanstrepen etc.
D: De ECVO test is een momentopname. Nilo is nu voor de tweede maal vrij verklaard maar hij kan net zo goed distichiasis hebben, maar heel toevallig momenteel geen haren op zijn oogleden. Ook maar uitsluiten dan?

Dus, mijn mening: mensen moeten niet direct in een spasme schieten bij het woord "erfelijke aandoening" en de feiten zien zoals ze zijn

Nilo heeft toch atrose? Heb dat ergens van de week gelezen op het forum.
Of je wel of niet ermee moet fokken, is geheel aan jezelf. Als de hond verder een goede hond is, zou het zonde zijn om alle genen uit te sluiten.
Noah heeft een flapoor, verder hartstikke gezond. Was het ras met uitsterven bedreigd, dan zou ik nestje zeker overwegen. Maar de DH is zo populair, dan kan je prima uitsluiten.

[Maeve]

Nou, wat een eer jongens. Mijn hond die als voorbeeld mag dienen in een algemene discussie. Maar wel even alle feiten juist verwoorden graag.

Vandaag hebben mijn honden een ECVO test gehad en Nilo was vrij van oogafwijkingen, bij Coda werden 2 haren gezien op het onderooglid. Distichiasis dus. Dit is binnen de rasvereniging geen fokuitsluitende afwijking, en wel om verschillende redenen:
A: Het zijn bij Tollers vrijwel altijd zachte haren die geen klinische klachten veroorzaken. In de gehele historie zijn er welgeteld 2 gevallen bekend waarbij honden wel last hadden van deze haren. Dit op een populatie waarvan ongeveer 30-40% distichiasis heeft.
B: De vererving is onbekend. Dat het erfelijk is kunnen we aannemen, maar we weten niet hoe het werkt. Lijders uitsluiten betekent dat je dus zo'n 40% van je genenpool kwijt bent. Je hoeft geen populatiegeneticus te zijn om te bedenken wat dit betekent voor de diversiteit binnen een ras? En wat een sterk verkleinde populatie doet met andere (recessieve) erfelijke afwijkingen?
C: Het ras kent inderdaad ergere problemen. Mijn honden zijn getest op HD, ED, PRA, CEA, JADD en CP1 en hierop wordt geselecteerd. Zo is Nilo JADD drager en die wordt inderdaad alleen gecombineerd met een hond die vrij is zodat er geen pups met JADD geboren kunnen worden? Waarom? Omdat JADD een ernstige en dodelijke aandoening is. Dit vind ik in een heel ander licht staan dan 2 zachte haren op een onderooglid waarvan de hond geen enkele last heeft. Even voor de duidelijkheid: Coda ziet prima, heeft geen irritatie aan haar ogen, geen traanstrepen etc.
D: De ECVO test is een momentopname. Nilo is nu voor de tweede maal vrij verklaard maar hij kan net zo goed distichiasis hebben, maar heel toevallig momenteel geen haren op zijn oogleden. Ook maar uitsluiten dan?

Dus, mijn mening: mensen moeten niet direct in een spasme schieten bij het woord "erfelijke aandoening" en de feiten zien zoals ze zijn

Nilo heeft toch atrose? Heb dat ergens van de week gelezen op het forum.
Of je wel of niet ermee moet fokken, is geheel aan jezelf. Als de hond verder een goede hond is, zou het zonde zijn om alle genen uit te sluiten.
Noah heeft een flapoor, verder hartstikke gezond. Was het ras met uitsterven bedreigd, dan zou ik nestje zeker overwegen. Maar de DH is zo populair, dan kan je prima uitsluiten.

Nilo heeft inderdaad artrose aan z'n voorpoot na een blessure daar. Geen erfelijk verhaal dus

[Roo]

Ik vind een hond met een afwijking inzetten voor de fok kwalijk. Als je daarmee een uitstervend of in zijn algemeenheid ongezond ras staande wil houden ook. Het kan die hond niet schelen wat voor ras hij is en je weet dat de kans groter is dat je een ziek wezen op de wereld zet. Honden hebben hierin niks te kiezen en daarom zouden mensen dat juist zorgvuldig moeten doen. Het zou de hond niks kunnen schelen welke kleur hij heeft maar wel dat hij een gezond leven kan leiden.

Een (ras)hond kopen is altijd een egoistische keuze en opzich prima, maar niet meer goed te praten als je weet dat het dier mogelijk onder die keuze kan lijden.

[kloesje]

Maar benoem dan ook even de volledige feiten. Als je die hebt dus, want de meeste mensen weten inderdaad wel dat het om mijn hond gaat en ik heb mijn FB profiel niet voor niets niet openbaar staan

Nogmaals het topic gaat niet over jou.. door jouw facebook bericht is er een discussie op gang gekomen.. die ik juist los trek van jouw situatie.. dus ik heb bewust geen feiten genoemd..

Dus trek het niet te persoonlijk aan, ga de discussie aan of laat m links liggen

[Machie]

Bij de Puli mag je ook fokken met distichiasis. Mits de andere hond vrij is.

[Jaap*]

Ik vind het macromanagen vooral exemplarisch voor de manier waarop tegenwoordig veel gefokt wordt. Incidenteel en op kleine schaal op huiskamerniveau waarbij elk nest 100 punten moet zijn en alles onder een publiek vergrootglas ligt, met vijanden op de loer.
In tegenstelling tot het verleden, toen er grote kennels met heel veel eigen honden waren, en er gefokt werd met overschot om naar een beter eindproduct toe te werken. Snelle doorlooptijden, hoge omzetten qua aantallen, meer diversiteit, minder gehinderd door kennis, maar de schaalgrootte maakte dat ook minder belangrijk waarschijnlijk.

[Maeve]

Maar benoem dan ook even de volledige feiten. Als je die hebt dus, want de meeste mensen weten inderdaad wel dat het om mijn hond gaat en ik heb mijn FB profiel niet voor niets niet openbaar staan

Nogmaals het topic gaat niet over jou.. door jouw facebook bericht is er een discussie op gang gekomen.. die ik juist los trek van jouw situatie.. dus ik heb bewust geen feiten genoemd..

Dus trek het niet te persoonlijk aan, ga de discussie aan of laat m links liggen

Ik geloof dat ik de discussie inmiddels meer dan voldoende ben aangegaan. Zowel hier als op FB Maar dit kun je mijn inziens niet in het algemene trekken, omdat het afhankelijk is van veel factoren. Ik vind zachte haren op een onderooglid ook al anders dan een dubbele rugwervel. Het is afhankelijk van de populatie, de erfelijkheid, de ernst van de afwijking etc.

[Dinos]

Mijn antwoord is gebaseerd op wat ik voel of vind en niet op basis van voorkennis.
Ik ken niemand van het forum en geef mijzelf blanco.
Zijn er mensen die een pup van ander lid hebben gekocht vindt ik dat bij problemen je dit privé zou moeten kunnen bespreken.

[duitse herder]

Nilo heeft inderdaad artrose aan z'n voorpoot na een blessure daar. Geen erfelijk verhaal dus

Aha vandaar. Daar is niks erfelijks aan inderdaad.

[Brindlecardi]

Ik zou er persoonlijk niet mee fokken, gewoon omdat ik zelf geen fokker ben en alleen zou fokken als de hond echt een wezenlijke bijdrage kan hebben in rasverbetering. Dus dan zou de hond op alle vlakken goed moeten zijn.
Maar, anderzijds zou ik er minder moeite mee hebben een hond te kopen van ouderdieren die dergelijke kleinere erfelijke aandoeningen hebben.

[crutz]

Ik vind eigenlijk vooral dat mensen zich veel te veel mening vormen op basis van onjuiste informatie of een volkomen gebrek daar aan.
Je moet van iets dat geen probleem is, geen probleem vormt en niet als probleem gezien wordt geen probleem maken. Van spijkers op laag water zoeken knapt geen enkele gesloten populatie op.

Das zeker waar. Weet dat een halfzus van mijn jonge hond te koop is aangeboden omdat de eigenaar door mijn "probleem" met haar nu niet meer durft te fokken terwijl zij helemaal oke is. Dat noem ik overselectie

[luna2906]

Ik vind eigenlijk vooral dat mensen zich veel te veel mening vormen op basis van onjuiste informatie of een volkomen gebrek daar aan.
Je moet van iets dat geen probleem is, geen probleem vormt en niet als probleem gezien wordt geen probleem maken. Van spijkers op laag water zoeken knapt geen enkele gesloten populatie op.

Maar daarmee reageer je alleen op de discussie die blijkbaar op Fb gaande is en niet op de vraag / stelling die TS neer zet n.a.v. die discussie. Bedoeld in algemene zin. Mensen maken het nu allemaal persoonlijk en over 1 individuele situatie. Dat is toch helemaal niet de vraag?

Of je moet vinden dat voor alle kleine genetische afwijkingen geldt dat meenemen in je overweging om te fokken gelijk staat aan spijkers op laag water zoeken. In dat geval heb ik niks gezegd.

[Nawosh]

Het ligt aan de afwijking, met een lichte gebitsfout of iets anders wat niet van invloed is op de gezondheid of het welbevinden van de hond zou ik rustig fokken, als je iedere scheve haar uitsluit dan houd je helemaal niks meer over.
Serieuze aandoeningen als epilepsie zouden voor mij wel een reden zijn om niet met de hond te gaan fokken.
Als ik zou twijfelen over de ernst van de aandoening en/of het mogelijke effect ervan op het nageslacht dan zou ik het niet doen.

[Maeve]

Ik vind eigenlijk vooral dat mensen zich veel te veel mening vormen op basis van onjuiste informatie of een volkomen gebrek daar aan.
Je moet van iets dat geen probleem is, geen probleem vormt en niet als probleem gezien wordt geen probleem maken. Van spijkers op laag water zoeken knapt geen enkele gesloten populatie op.

Maar daarmee reageer je alleen op de discussie die blijkbaar op Fb gaande is en niet op de vraag / stelling die TS neer zet n.a.v. die discussie. Bedoeld in algemene zin. Mensen maken het nu allemaal persoonlijk en over 1 individuele situatie. Dat is toch helemaal niet de vraag?

Of je moet vinden dat voor alle kleine genetische afwijkingen geldt dat meenemen in je overweging om te fokken gelijk staat aan spijkers op laag water zoeken. In dat geval heb ik niks gezegd.

Maar de ene (kleine) genetische afwijking is de andere niet. Het gaat hier om 2(!) haren op een onderooglid. Zachte haren waar de hond niets van merkt. Dat vind ik niet te vergelijken met bijvoorbeeld cataract of zelfs distichiasis in een andere vorm waarbij de hond er wel last van heeft. Dus die algemene zin is mij iets te vaag in deze discussie.

[Dinos]

Ik vind eigenlijk vooral dat mensen zich veel te veel mening vormen op basis van onjuiste informatie of een volkomen gebrek daar aan.
Je moet van iets dat geen probleem is, geen probleem vormt en niet als probleem gezien wordt geen probleem maken. Van spijkers op laag water zoeken knapt geen enkele gesloten populatie op.

Maar daarmee reageer je alleen op de discussie die blijkbaar op Fb gaande is en niet op de vraag / stelling die TS neer zet n.a.v. die discussie. Bedoeld in algemene zin. Mensen maken het nu allemaal persoonlijk en over 1 individuele situatie. Dat is toch helemaal niet de vraag?

Of je moet vinden dat voor alle kleine genetische afwijkingen geldt dat meenemen in je overweging om te fokken gelijk staat aan spijkers op laag water zoeken. In dat geval heb ik niks gezegd.

Ik bedoel vooral dat je moet weten waar je het over hebt als je de afweging gaat maken in hoeverre die aandoening acceptabel is en in hoeverre het de populatie schaadt.

Dat is de verantwoording van de fokker , ik heb een jubelteen mijn zoon niet mijn dochter wel nu ben ik
gesteriliseerd haha

[Brindlecardi]

Ik zou er persoonlijk niet mee fokken, gewoon omdat ik zelf geen fokker ben en alleen zou fokken als de hond echt een wezenlijke bijdrage kan hebben in rasverbetering. Dus dan zou de hond op alle vlakken goed moeten zijn.
Maar, anderzijds zou ik er minder moeite mee hebben een hond te kopen van ouderdieren die dergelijke kleinere erfelijke aandoeningen hebben.

En wat beschouw jij dan wel als rasverbetering? Want dát vind ik toch zo'n inhoudsloze en subjectieve kreet.

Een hond die qua karakter stabiel is en wat verder past binnen de rasstandaard.
En daarnaast een hond die qua bouw functioneel is en niet mee gaat met de hedendaagse overdrijving.
Maar goed, natuurlijk is dat subjectief, op basis daarvan koop je toch uiteindelijk ook een hond.

[Dinos]

Ik zou er persoonlijk niet mee fokken, gewoon omdat ik zelf geen fokker ben en alleen zou fokken als de hond echt een wezenlijke bijdrage kan hebben in rasverbetering. Dus dan zou de hond op alle vlakken goed moeten zijn.
Maar, anderzijds zou ik er minder moeite mee hebben een hond te kopen van ouderdieren die dergelijke kleinere erfelijke aandoeningen hebben.

En wat beschouw jij dan wel als rasverbetering? Want dát vind ik toch zo'n inhoudsloze en subjectieve kreet.

Een hond die qua karakter stabiel is en wat verder past binnen de rasstandaard.
En daarnaast een hond die qua bouw functioneel is en niet mee gaat met de hedendaagse overdrijving.
Maar goed, natuurlijk is dat subjectief, op basis daarvan koop je toch uiteindelijk ook een hond.

Dan ben je dus een typische en gemiddelde hond aan het fokken. Die kan zowel ondergemiddeld binnen de standaard zijn als bovengemiddeld. Van het verbeteren van een heel ras is hoe dan ook geen sprake.
Ik vind het echt een heel nikszeggende term, vooral gebruikt door fokkers die verder inhoudelijk niet zoveel te melden hebben.

Wat is verbetering van het ras? Gaat gewoon om vraag en aanbod hoor.
Als de vraag chi met super bolle ogen is komt die er en zit jij met 10 nestjes gezonde chi's te koekeloeren.

[nathalie]

Het ligt aan de afwijking, met een lichte gebitsfout of iets anders wat niet van invloed is op de gezondheid of het welbevinden van de hond zou ik rustig fokken, als je iedere scheve haar uitsluit dan houd je helemaal niks meer over.
Serieuze aandoeningen als epilepsie zouden voor mij wel een reden zijn om niet met de hond te gaan fokken.
Als ik zou twijfelen over de ernst van de aandoening en/of het mogelijke effect ervan op het nageslacht dan zou ik het niet doen.

Hier sluit ik mij bij aan. Ik heb een epilijder gehad en honden met dit soort aandoeningen, daar fok je gewoon echt niet mee. Een van Kells haar pups heeft een gebitsfout (omgekeerd schaargebit en daar was al een topic over) en de eigenaar van deze pup vroeg zich af of ik verder zou moeten/willen fokken met Kells. Ik heb deze vraag even laten bezinken en ook besproken met andere fokkers. De conclusie was eigenlijk vrij simpel; een foutloze hond bestaat niet! Als je om dit soort redenen honden gaat uitsluiten, dan houden we geen honden meer over.

Gebitsfouten binnen een ras waarbij dit absoluut niet hoeft (normale schedel), vind ik persoonlijk wel kwalijk. Maar, komt het van Kells of de reu? Of door de combinatie? Dat is het lastige verhaal eraan.

[lieke]

Het ligt aan de afwijking, met een lichte gebitsfout of iets anders wat niet van invloed is op de gezondheid of het welbevinden van de hond zou ik rustig fokken, als je iedere scheve haar uitsluit dan houd je helemaal niks meer over.
Serieuze aandoeningen als epilepsie zouden voor mij wel een reden zijn om niet met de hond te gaan fokken.
Als ik zou twijfelen over de ernst van de aandoening en/of het mogelijke effect ervan op het nageslacht dan zou ik het niet doen.

Hier sluit ik mij bij aan. Ik heb een epilijder gehad en honden met dit soort aandoeningen, daar fok je gewoon echt niet mee. Een van Kells haar pups heeft een gebitsfout (omgekeerd schaargebit en daar was al een topic over) en de eigenaar van deze pup vroeg zich af of ik verder zou moeten/willen fokken met Kells. Ik heb deze vraag even laten bezinken en ook besproken met andere fokkers. De conclusie was eigenlijk vrij simpel; een foutloze hond bestaat niet! Als je om dit soort redenen honden gaat uitsluiten, dan houden we geen honden meer over.

Epilepsie en dergeljke levensbedreigende aandoeningen behoren bij mij tot fokuitsluitende fouten. Niet alleen van de individuele hond maar van de hele directe lijn.
Nou komt bij mijn ras epilepsie niet of nauwelijks meer voor (i.t.t. een jaar of 25-30 geleden) maar de laatste jaren steekt DM de kop op en er zijn maar heel weinig fokkers die hier op testen terwijl er een betrouwbare dna-test beschikbaar is.
Dat vind ik eerlijk gezegd schandalig.
Een gebitsfout, verkeerd geplaatst oor of verkeerde kleur kan ik totaal niet mee zitten. Distichiasis trouwens ook niet. Dit komt ook wel bij collies voor (en dan niet altijd zachte haren), met een simpele laserbehandeling is het afdoende te verhelpen.
PRA is weer een ander verhaal en zou ook fokuitsluitend moeten zijn (wat het overigens ook al is bij de collie).

Daarnaast vind ik dat een karakter niet passend bij de rasstandaard overigens ook in alle gevallen fokuitsluitend moeten zijn. Net zo rigoreus als lichamelijke aandoeningen.

[Brindlecardi]

Ik zou er persoonlijk niet mee fokken, gewoon omdat ik zelf geen fokker ben en alleen zou fokken als de hond echt een wezenlijke bijdrage kan hebben in rasverbetering. Dus dan zou de hond op alle vlakken goed moeten zijn.
Maar, anderzijds zou ik er minder moeite mee hebben een hond te kopen van ouderdieren die dergelijke kleinere erfelijke aandoeningen hebben.

En wat beschouw jij dan wel als rasverbetering? Want dát vind ik toch zo'n inhoudsloze en subjectieve kreet.

Een hond die qua karakter stabiel is en wat verder past binnen de rasstandaard.
En daarnaast een hond die qua bouw functioneel is en niet mee gaat met de hedendaagse overdrijving.
Maar goed, natuurlijk is dat subjectief, op basis daarvan koop je toch uiteindelijk ook een hond.

Dan ben je dus een typische en gemiddelde hond aan het fokken. Die kan zowel ondergemiddeld binnen de standaard zijn als bovengemiddeld. Van het verbeteren van een heel ras is hoe dan ook geen sprake.
Ik vind het echt een heel nikszeggende term, vooral gebruikt door fokkers die verder inhoudelijk niet zoveel te melden hebben.

A ik ben geen fokker, en B, prima dat jij dat nietszeggend vind, ben wel benieuwd wat dan wel voldoet aan jouw eisen , wat dan wel ineens inhoudelijk zou moeten zijn?

[Rebble]

Dan ben je dus een typische en gemiddelde hond aan het fokken. Die kan zowel ondergemiddeld binnen de standaard zijn als bovengemiddeld. Van het verbeteren van een heel ras is hoe dan ook geen sprake.
Ik vind het echt een heel nikszeggende term, vooral gebruikt door fokkers die verder inhoudelijk niet zoveel te melden hebben.

Maar waarom moet er perse iets verbeterd worden? En valt er wel iets te verbeteren als je een groep honden van een willekeurig ras hebt wat gewoon gezond is? Of zitten er in alle rassen op grote schaal dusdanige afwijkingen dat de rashonden van nu allemaal verbeterd moeten worden?

Ik ben geen fokker, ken geen fokker, heb niet eens een rashond maar ik verbaas me dus elke keer weer bij topics over fokken of specifieker over nakomelingen dat het heel vaak over rasverbetering gaat. Is een rashondengroep ook wel eens gewoon goed? Waaróm moet je met fokken iets verbeteren?