Apple schreef:Paisley schreef:Apple schreef: daar kan je denk ik ook niet over oordelen als je het ras niet van dichtbij kent.
Ik ken Apple niet van dichtbij, maar er lopen hier wel meer corgi's hoor

en zoals ik eerder zei - ik vind ze allemaal flegmatisch en weinig looplustig overkomen.
Maar wat Cleva zegt - het is bijna lachwekkend om te bediscussiëren of het hebben van minipootjes beperkt in het rennen.
Ik vind het een beetje jammer dat er nu gedaan wordt alsof ik een mislukte hond in huis hebt die niet kan hardlopen.
Dus je voelt je persoonlijk aangevallen? Ik vind dat jammer.
Je hebt gekozen voor een hondje met superkleine pootjes. Sommige hondjes zullen daarmee best hard kunnen lopen, of zelfs redelijke afstanden misschien. Maar daar zijn ze niet voor op de wereld gezet en t zal geen verrassing voor je zijn toch?
Er zijn toch genoeg andere leuke dingen om met je hondje te doen dan hardlopen?
Apple kan Flyball. Mijn hond is dan weer mislukt op dat vlak, een kelpie die geen ballen lust?!

Als ik met haar 15km door de duinen kan wandelen, waarbij juist een hond met korte pootjes al gauw draaft, dan is het hardlopen niet een probleem door haar fysieke gesteldheid. .
Hier even een reactie van het vriendje van Runninggirl.
Allereerst een kleine introductie, ik ben langeafstandsloper en wandel ook regelmatig afstanden van zo'n 50km. Ik loop 7000 kilometer per jaar en train voor een wedstrijd over 100 kilometer en krijg wekelijks begeleiding van de sportfysio van de Nederlandse atletiektoppers. Ik denk dat ik hier een en ander over kan zeggen.
In 2012 ben ik chronisch geblesseerd geraakt door 1 misstap. M'n knie was hooguit een graad gedraaid. Vanaf die tijd heb ik gewoon altijd kunnen blijven wandelen. Van zonsopgang tot ver na zonsondergang. Maar hardlopen.. nog geen 15 minuten voor de pijn begon. Wandelen en hardlopen zijn gewoon niet met elkaar te vergelijken. De krachten tijdens het hardlopen zijn vele malen groter, de spanning op de spieren is anders, de beweging is anders.
M'n knie gaat nooit herstellen omdat het net als bij een hond een gebied is wat niet goed doorbloed wordt. Al vier jaar train ik knetterhard de spieren rondom de zwakke delen zodat ze een mechanische zwakte (die een corgi in extreme mate heeft) kunnen opvangen. Maar nog steeds kan ik geen lange afstanden lopen zonder ondersteuning (brace of sporttape)
Het is gewoon heel eenvoudig, wanneer je niet goed loopt, wanneer je poten niet goed onder je lijf staan dan moeten andere spieren (niet alleen in de poten, maar denk ook aan rug, en heupen)overcompenseren om het bij te benen. Dit leidt in het gunstigste geval tot blessures maar kans is groot wanneer je er mee doorgaat het leidt tot ernstige problemen in de spieren en gewrichten die nooit meer over gaan.
Mensen hebben het relatieve gewicht van een corgi al genoemd en gelijk hebben ze. Het is gewoon een vorm van overgewicht en mensen met (veel) overgewicht zouden ook eerst moeten afvallen voor ze beginnen met hardlopen (en niet gaan hardlopen om af te vallen). De verhouding spier / gewicht is gewoon slecht wat leidt tot blessures en erger.
Ze zal echt wel een keertje kunnen rennen, maar ga je hardlopen met je hond dan garandeer ik dat ze problemen krijgt. En dat wil je je hondje toch niet aan doen. Mijn advies is gewoon om lekker te blijven wandelen.
ps.
Een goede hardloper zet z'n voeten niet voor zich neer maar precies onder z'n lichaam. Wanneer een goede canicrosshond of een wolf rent dan zie je ook dat het zwaartepunt precies boven de poten ligt. (ze maken zich klein, en strekken zich uit) een corgi kan dit niet. Hij kan zich niet klein maken in de lucht en uitstrekken bij het afzetten. Dus wanneer je een voorwaartse beweging maakt zullen die kleine voorpootjes klappen moeten opvangen die in verhouding groter zijn dan bij een hond die geschikt is om te rennen.
Je denkt onderstaande hond zet z'n voorpoten voor zich neer:

Maar uiteindelijk ziet het er zo uit:
