uitvallen naar honden: wie heeft het eruit gekregen?

[sjm]

Wel grappig. Lees veel die zeggen: Een keertje goed duidelijk zijn dat dat gewoon NIET gebeurt en dan is het klaar.

Ik wil jullie wel eens zien met zo'n klein huftertje, een pittige chihuahua. Kijken of het dan nog zo makkelijk klaar is.

[bouvierpoedel]

Wel grappig. Lees veel die zeggen: Een keertje goed duidelijk zijn dat dat gewoon NIET gebeurt en dan is het klaar.

Ik wil jullie wel eens zien met zo'n klein huftertje, een pittige chihuahua. Kijken of het dan nog zo makkelijk klaar is.

Die hebben een fontanel waar je de duim op moet zetten.

[sjm]

Wel grappig. Lees veel die zeggen: Een keertje goed duidelijk zijn dat dat gewoon NIET gebeurt en dan is het klaar.

Ik wil jullie wel eens zien met zo'n klein huftertje, een pittige chihuahua. Kijken of het dan nog zo makkelijk klaar is.

Die hebben een fontanel waar je de duim op moet zetten.

Nope, hebben ze niet. Volgende poging.

[bouvierpoedel]

Wel grappig. Lees veel die zeggen: Een keertje goed duidelijk zijn dat dat gewoon NIET gebeurt en dan is het klaar.

Ik wil jullie wel eens zien met zo'n klein huftertje, een pittige chihuahua. Kijken of het dan nog zo makkelijk klaar is.

Die hebben een fontanel waar je de duim op moet zetten.

Nope, hebben ze niet. Volgende poging.

Kut die krengen doen ook alles om je dwars te zitten.

[saffie]

Hier niet. Het is langzamerhand wel veel beter geworden maar ik heb het er nooit helemaal uit gekregen.

[Neeltje]

Ja een flinke lel en verbaal op zijn flikker geven . Kappen NU, wil je niet aangevallen worden moet je het zelf ook niet uitlokken , bek houden, doorlopen , kappen.
1 en 1 is 2 en geen hogere wiskunde.

Dit dus. Lotje reageert fel naar honden die haar uitgekafferd hebben. Het lukt nu steeds beter om haar door te laten lopen en 10 meter verder is er niets meer aan de hand. Het zijn er gelukkig maar een paar, 4 of zo, en als ik ze op tijd zie, steek ik over of ga andere kant uit. Gelukkig vindt ze het gros van de honden leuk en wil ze alleen spelen.

[Pepie]

Mijn honden vielen naar alle honden uit maar dat is er gelukkig helemaal uit.
Als ze nu een hond passeren kijken ze heel rustig naar de andere hond en vervolgens naar mij waar hun koekje blijft.

Dit doet dol ook
Bij elke hond die ze passeert komt ze haar koekje opeisen Ook bij honden waar ze totaal geen problemen mee heeft.

[Lemuria]

Wel grappig. Lees veel die zeggen: Een keertje goed duidelijk zijn dat dat gewoon NIET gebeurt en dan is het klaar.

Ik wil jullie wel eens zien met zo'n klein huftertje, een pittige chihuahua. Kijken of het dan nog zo makkelijk klaar is.

Die hebben een fontanel waar je de duim op moet zetten.

Nope, hebben ze niet. Volgende poging.

Gewoon je innerlijke CM kanaliseren en die hond een schopje tegen z'n zij geven.

[Sabi85]

Wij proberen Wilma het al een jaar af te leren, maar het is nog niet gelukt. Corrigeren, afleiden, negeren, afstand vergroten helpt allemaal niet. Op de hondenschool zat ze eerst in een groep waar meer honden in zaten die uitvielen. We deden ook oefeningen met het passeren van andere honden. Daar deed ze het perfect, ik denk omdat ze die honden kende. Zelfs als een hond naar haar uitviel reageerde ze niet. Zodra ik het veld afliepen begon ze weer met blaffen en uitvallen naar andere honden .

[Hilde]

Maar hoe groot was je afstand dan? Sommige honden hebben wel honderd meter of meer nodig.

[Lucia]

Ja grotendeels wel, maar ik hou ook meer rekening met de afstand die mijn honden graag houden.
Rechtstreeks passeren moet ik echt inschatten en daarbij laat ik ze vaak nog wel even zitten en leid ik ze wel af.

Bij honden van meer dan 2 m afstand heb ik: kijken naar de andere hond = koekje, gedaan, eerst heel snel en nu is het zover dat ze rustig kijken en dan naar mij kijken, nu krijgen ze iets als we voorbij zijn of als we ernaast zijn (bij de honden waar ze het wat moeilijker vinden)

[Caro.]

Maar hoe groot was je afstand dan? Sommige honden hebben wel honderd meter of meer nodig.

Nou precies, soms (vaak) werkt dat prima, maar soms gaat een hond al uit zijn dak bij een puntje in de verte... of zoals Puchu, bij de
plas van een andere reu. Dat kan ik toch echt zelf niet ruiken, dus 1) aan mijn houding lag het niet 2) ik kon niet anticiperen.

Kaya, Rottweiler dus, was ook een pittige, maar die vond het erg als je boos op haar was, die was gek op een balletje en wilde gewoon gehoorzaam zijn.
Die had ik binnen één week aangeleerd 'bij mij blijven is een koekje' en dus als ze een vreemde hond zag, kwam ze snel naar mij toe.
Daarnaast was dus een bal alles voor haar en kon ik haar feilloos, zelfs los, langs andere honden krijgen.

Bij Puchu heb ik bijna 5 jaar me uit de naad gewerkt en werkelijk niets hielp. Totdat hij chemische gecastreerd werd en bereikbaar voor training en
nu gaat het redelijk. Nog bij lange na niet feilloos en hij gaat nog steeds bij sommige reuen, maar binnen de perken, niet meer volledig hysterisch
voor een uur lang.

Vaak zijn er dus vrij eenvoudige oplossingen, maar soms is het echt heel erg lastig of zelfs niet aan te leren.

[grover]

Grotendeels. met veel rust, afstand vergroten en heul veul snoepjes. Oll is ook rustiger geworden en meer op mij gericht, ik heb hem beter leren lezen wat ook helpt. Helemaal weg is het denk ik niet maar in de praktijk valt ie nauwelijks meer uit

Schreeuwlelijken werkte voor ons niet. Niet mijn ding en oll trok zich er daarom waarschijnlijk ook geen hol van aan

[Paisley]

Ik ben van de BP aanpak.

Ik heb een opvanger gekregen die alles uitkrijsde op straat. Ik had motieven om dat er zo snel mogelijk uit te krijgen.
A - ik wilde niet met zo'n schreeuwlelijk over straat
B - Op die manier kreeg ik m nooit geplaatst en bleef ik dus nog een hele tijd met de schreeuwlelijk opgescheept.

Hij begon eerst tegen Mayke natuurlijk bij de kennismaking. Ik heb hem zonder pardon van de oude eigenaar over genomen en heb een stevige mars ingezet en we gingen als een illuster trio over straat. Een verbijsterde Mayke, ik met een verbeten kop, en een krijsende hond die halfslachtige pogingen deed om naar Mayke uit te vallen en te vluchten, wat ik beide heb voorkomen. Na een kwartiertje was het klaar en konden ze mee naar binnen.

Ik heb die hond onder TBS gezet. Jij zegt geen Boe. Jij zegt geen Bah.
Jij slaapt hier. Ik wil je niet horen, ik wil je niet zien. Jij mag niets. Tenzij ik het zeg dat jij wel wat mag

Nou het werkte als een tierelier. Dat arme beest leek een zucht van verlichting door te maken. De eigenaar waarvan hij terug kwam, had er een half jaar mee lopen stoeien. En ik was er binnen een week vanaf. De oude eigenaar was verbijsterd want ze had "alles geprobeerd"
Ik had het niet durven dromen, maar het was weg. En toen hij normaal kon doen, mocht hij met al zijn tere emoties, jeugdtraumas en pleinvrees eens rustig kennismaken met wat honden uit de buurt.
T lieve dier kwam er achter dat je krijgt wat je geeft, en dat de hele wereld zo kwaad nog niet was. Hij liep na een week los, maakte normaal contact met andere honden en kon op de site geslingerd worden als 'sociaal met andere honden', wat hij na de adoptie ook zeker bleek te zijn.

Het was geen hardnekkig geval, maar t zag er allemaal wel heftig uit. Wat zo'n hond goed kan doen is de verandering van de omgeving, een beetje gedecideerde aanpak en een rolmodel die m t leven een beetje kan voordoen.
De oude eigenaar heeft op 1 of andere manier dit gedrag veroorzaakt. De hond kwam bij haar als 3 maand oude pup uit een groepskennel. Hoe goed ze ook haar best deed - het is heel moeilijk om gedrag om te buigen wat je zelf heb veroorzaakt.

[ranetje]

Ik heb de hardhandige aanpak een keer gezien van een trainer die voor deed met een hond hoe dat moest.
Uitvallen was een klets voor de kop.
Bij de volgende keer viel de hond uit en dook vervolgens weg om de klets voor de kop te voorkomen.
Het werkte daar dus niet zoals de bedoeling was.

Soms werkt zo'n correctie wel.
Vaak bereik je meer met counter conditioning.
Natuurlijk dan wel op ruime afstand beginnen met trainen.
En de BAT training schijnt goed te werken, maar die ken ik niet goed, dus wat daarvan het uiteindelijke effect is weet ik niet.

[M@scha]

Ik heb de hardhandige aanpak een keer gezien van een trainer die voor deed met een hond hoe dat moest.
Uitvallen was een klets voor de kop.
Bij de volgende keer viel de hond uit en dook vervolgens weg om de klets voor de kop te voorkomen.
Het werkte daar dus niet zoals de bedoeling was.

Soms werkt zo'n correctie wel.
Vaak bereik je meer met counter conditioning.
Natuurlijk dan wel op ruime afstand beginnen met trainen.
En de BAT training schijnt goed te werken, maar die ken ik niet goed, dus wat daarvan het uiteindelijke effect is weet ik niet.

ik weet zelf niet veel van het BAT verhaal, een kennis van mij is GT (en in mijn ogen een goeie) en die is heel positief over BAT en de effecten ervan.

[Manuma]

Ik vind het opvallend hoeveel honden er uitvallen aan de riem, niet alleen op het forum hoor
Met uitvallen wordt er blaffen bedoeld neem ik aan? En merken jullie nog of het afhankelijk is van de omgeving waar je loopt, of de lengte van je riem? Je gezelschap?
Ik ben enkel nieuwsgierig, ik vind het wel interessant wat oorzaken kunnen zijn en zelf heb ik er geen ervaring mee.
Ja eentje, dat er geblaft werd naar een andere hond, ik was te verbaasd om te reageren en daarna is het ook nooit meer voorgekomen. Bij alle vier de honden niet, zal wel aan die honden liggen want ik heb geen idee hoe het komt. Fijn vind ik het wel

[Hylos]

Bij BAT gaat het er eigenlijk om dat je de hond zelf keuzes laat maken. Je werkt met een lange lijn (ca 5 meter) waar je geen spanning op hebt zodat de hond het idee krijg dat hij semi los loopt.. en dus de keus kan maken om zich bijvoorbeeld om te draaien en weg te gaan. Jij loopt altijd achter hem aan. Geeft ook geen suggesties waar je naartoe wilt of wat je wilt dat hij doet. Zolang het bij snuffelen en kijken blijft, laat je het aan de hond over.
Mocht het zo zijn dat je ziet dat het teveel/te dichtbij is en je hond kan het niet meer oplossen, dan help je natuurlijk wel door weg te gaan van de situatie.

Het is wel echt iets wat je samen moet leren. Ik vind het grappig om te zien dat baasgerichte honden echt geen idee hebben wat ze moeten doen. Die blijven maar kijken en wachten op een commando. Het is dan ook voor het eerst dat Xavi het meteen wel redelijk deed, die let niet op mij namelijk

[blondie]

Ik vind het opvallend hoeveel honden er uitvallen aan de riem, niet alleen op het forum hoor
Met uitvallen wordt er blaffen bedoeld neem ik aan? En merken jullie nog of het afhankelijk is van de omgeving waar je loopt, of de lengte van je riem? Je gezelschap?
Ik ben enkel nieuwsgierig, ik vind het wel interessant wat oorzaken kunnen zijn en zelf heb ik er geen ervaring mee.
Ja eentje, dat er geblaft werd naar een andere hond, ik was te verbaasd om te reageren en daarna is het ook nooit meer voorgekomen. Bij alle vier de honden niet, zal wel aan die honden liggen want ik heb geen idee hoe het komt. Fijn vind ik het wel

Als ik zo lees is het bij veel herplaatsers hier gedrag wat ze hadden en waar mensen mee wat mee moesten. Ik had geen honden die aangelijnd uitvielen naar andere honden of passanten. 1 x mijn reu onverwachts wel bij het oversteken waarbij ons een hond passeerde. En ik was van de actie reactie moet ik bekennen. Nog geen idee waarom hij het deed want de hond kwam niet richting hem, ze zullen ongetwijfeld oogcontact hebben gehad maar zijn actie vond ik gewoon niet ok. Oh en in mijn geval was het dus niet blaffen maar hij vloog om me heen richting die hond.

Teef en reu die ik had werden overigens wel enorm alert op andere honden die hun uitkafferden maar hielden het bij houding, en Bluf reageerde vaak af met een kopschud op de bal die ze in altijd en eeuwig in haar bek had. Terug kafferen of uitvallen wilde ik gewoon niet hebben, en kon ik ook gewoon niet hebben met twee van dat spul aan de lijn

Bij de jonge pup eigenlijk bij de eerste momenten van eventueel blaffen naar andere honden, of reageren op andere honden die lelijk deden naar hem toe het al omgebogen en aangegeven dat ik het niet wil hebben.
Nu is hij ruim over het jaar, vanmorgen viel een herder uit en hij reageerde maar een kort Nee, hier en zit was weer voldoende om hem bij mijn les te houden. Ik zit er wel redelijk bovenop dat ik teruguitvallen niet wil hebben. Maar ook zelf aanstoot geven is no go.

[Paisley]

Het is wel echt iets wat je samen moet leren. Ik vind het grappig om te zien dat baasgerichte honden echt geen idee hebben wat ze moeten doen. Die blijven maar kijken en wachten op een commando. Het is dan ook voor het eerst dat Xavi het meteen wel redelijk deed, die let niet op mij namelijk

Maar vind je dit niet een signaal dat die BAT aanpak eigenlijk ook zo zn kritische puntjes heeft? Want bij een hond die om leiding vraagt, zie ik geen enkele reden om hem het zelf uit te laten zoeken. Die leiding kan hij dan krijgen ook. "Jij loopt naast me, we passeren een hond en jij houdt gewoon je kop en laten we genieten van deze dag"
Als je hond geen boodschap heeft aan wat zn baas doet, zou ik daar aan gaan werken.

Mijn honden zouden echt onzeker worden als ik achter ze aan ga lopen met een lange lijn zonder dat ze weten wat de bedoeling is. Zo kan Mayke wel eens blaffend het tuinpad afstormen als ik de voordeur voor dr open gooi en er blijkt een kat in de tuin, maar als ik voor haar uit naar buiten stap, doet ze dat niet.
Als ik de leiding naar haar afsta zowel fysiek als t weggeven van het initiatief, kan ik er vanuit gaan dat ze niet wenselijke initiatieven neemt.

[Hilde]

Daar zijn manieren genoeg voor binnen BAT hoor, voor honden die gaan afwachten wat de baas wil. Beau is bij uitstek een hond die achterom gaat kijken wat ik nou wil, maar met hem pas ik regelmatig dingen uit de BAT toe.

[Caro.]

Ik vind het opvallend hoeveel honden er uitvallen aan de riem, niet alleen op het forum hoor
Met uitvallen wordt er blaffen bedoeld neem ik aan? En merken jullie nog of het afhankelijk is van de omgeving waar je loopt, of de lengte van je riem? Je gezelschap?
Ik ben enkel nieuwsgierig, ik vind het wel interessant wat oorzaken kunnen zijn en zelf heb ik er geen ervaring mee.
Ja eentje, dat er geblaft werd naar een andere hond, ik was te verbaasd om te reageren en daarna is het ook nooit meer voorgekomen. Bij alle vier de honden niet, zal wel aan die honden liggen want ik heb geen idee hoe het komt. Fijn vind ik het wel

De oorzaak bij Puchu is puur hormoon gerelateerd: andere reuen.
Teven zijn leuk, pups fantastisch (ook pup reu), kleine honden daar is blijkbaar geen concurrentie van dus ook daar zijn reuen meestal veilig.
Maar middelgrote tot grote reuen is/was gewoon compleet drama. Hij viel niet alleen uit aan de lijn, maar was compleet hysterisch en ook niet alleen op het moment dat hij die reu zag (of rook), maar net zolang totdat we weer thuis waren; al liep ik daarna nog een uur, hij bleef dat uur lang hysterisch tot het moment dat we de deur weer binnenkwamen en op slag was hij weer rustig.
Rook hij een plas van een andere reu, dan had dat bijna dezelfde impact.
Ik heb bijna 5 jaar getraind om het eruit te krijgen, waarbij ik eerlijk moet zeggen dat ik het het laatste half jaar op had gegeven en het gedrag totaal negeerde en 'gewoon' doorliep (gewoon tussen aanhalingsteken, want met een hysterische hond van 32 kilo loop je niet zo heel gemakkelijk door).
Uiteindelijk heb ik het opgegeven en naar mijn man geluisterd en Puchu chemisch gecastreerd... na 3 weken van de ene op de andere dag een andere hond
Natuurlijk, het gedrag was inmiddels ingesleten en hij viel nog steeds uit, maar niet meer hysterisch. Hij was bereikbaar voor een correctie en afleiding en bovendien was hij het na 30 seconde weer vergeten en was hij weer aan het snuffelen en kalm
We hebben die tijd hard benut met trainen, maar toen de chemische castratie was uitgewerkt, begon het weer allemaal opnieuw. Ik had echt de puf niet meer en wist ook niets meer te verzinnen om te trainen, want in de 5 jaar had ik al zoveel geprobeerd en het werkte gewoon niet. Dus toen hebben we hem definitief gecastreerd. Ik vond het vreselijk, maar het was geen doen.
De definitieve castratie had hetzelfde effect als de chemische castratie: gedrag zat erin, maar de hysterie was er vanaf. We zijn doorgegaan met trainen en de meeste honden gaat hij nu redelijk voorbij, een enkele vijand (waar hij daarvoor al een bloedhekel aan had) uitgezonderd, maar ook dan is hij na een minuut of twee weer vrij rustig.

[Joey.K]

Wel grappig. Lees veel die zeggen: Een keertje goed duidelijk zijn dat dat gewoon NIET gebeurt en dan is het klaar.

Ik wil jullie wel eens zien met zo'n klein huftertje, een pittige chihuahua. Kijken of het dan nog zo makkelijk klaar is.

Op je knieen er naast mee lopen zodat je op tijd kan afleiden met een snoepje voor zn neus... Of eens een flinke correctie waardoor je hond 6 meter door de lucht vliegt en dan stopt hij nog alleen omdat de flexi lijn niet langer is

Hahah dat is met kleine hondjes toch iets lastiger dan met honden die een 'normale'grootte hebben


Alhoewel ik zag laatst een stel in het bos met een loslopende 5/6 maanden oude staffordgeval en die vond het nodig een 3 maanden oude aangelijnde labrador eens ff goed vast te grijpen.. Nou die baasjes van die stafforddinges hadden het goed begrepen die kreeg een flinke correctie. Twee keer flink op zn bek geramd met het handvat van de flexilijn door vrouwtje en toen dacht baasje 'wachts es effuh, dah kannik betur' dus die nam een aanloopje en schopte hem nog eens even goed vol in zn flank. Nou zal je denken dan snap je hem wel he!! dat dachten de baasjes ook nadat ze nog een 'goed gesprek' met de hond hadden gehad al half omhoog tillend aan zijn nekvel lieten ze hem los waarna hij 3 stappen normaal liep en vervolgens vol op de volgende afging.

[gyanty]

Wel grappig. Lees veel die zeggen: Een keertje goed duidelijk zijn dat dat gewoon NIET gebeurt en dan is het klaar.

Ik wil jullie wel eens zien met zo'n klein huftertje, een pittige chihuahua. Kijken of het dan nog zo makkelijk klaar is.

Die hebben een fontanel waar je de duim op moet zetten.

Nope, hebben ze niet. Volgende poging.

Gewoon je innerlijke CM kanaliseren en die hond een schopje tegen z'n zij geven.

Dat is nog verdomde moeilijk met een normale schoenmaat, want ook dan als je gericht in de zij een schopje wil geven, hak je meteen zijn harses in zijn romp. En tja met een naaldhak aan heb je meteen verse sate........

[gyanty]

Overigens bij Norah na 3 jaar nog er niet uit, wel hanteerbaar in veel gevallen. Nu weet ik dat Norah gewoon voor kleine hondjes zeker voor de kil gaat en ligt het probleem in overprikkeling. En of je nu afleid of haar flink op haar flikker geeft, het los het probleem van overprikkeling niet op. Ik zal haar op dat punt ook nooit vertrouwen. Puur omdat zij van zo veel zaken overprikkeld wordt en dat als je de ene obsessies weghaalt ze een volgende verzint er geen licht aan het einde van de tunnel is.

Overigens heb ik wel mijn weg erin gevonden en kan ik haar in veel gevallen wel door de situatie loodsen, maar of wij er beter van worden. Een uitvallende hond is voor iedereen duidelijk, daar moet mijn hond niet naar toe. Nu ik haar aandacht in de meeste gevallen bij mij kan houden, denken mensen ineens dat ze niet vals is ofzo of dat ik mij aanstel met mijn hond (ze ziet er niet vals uit..... ), waardoor mensen totaal de situatie verkeerd inschatten en waardoor ik enkel nog maar redden kan wat er te redden valt (en daar sta je dan met je hond van 20 kilo in de lucht terwijl een chihuahua om je benen huppelt......)

[Sabi85]

Maar hoe groot was je afstand dan? Sommige honden hebben wel honderd meter of meer nodig.

De afstand lijkt niet zo veel uit te maken. Hond zien en er niet naartoe kunnen = uitvallen. Als ze een hond in de verte ziet gaat ze al blaffen. Vaak ziet ze een hond eerder dan ik, omdat ze enorm alert is. Juist als een hond dichtbij komt gaat het meestal beter. Het gebeurt nogal eens dat er een loslopende hond op haar af komt als ze aan de lijn is. Ze gaat dan eerst blaffen en grommen. Als de hond vlakbij is wil ze even snuffelen en loopt dan rustig weer door.

[runninggirl]

Maar hoe groot was je afstand dan? Sommige honden hebben wel honderd meter of meer nodig.

Nou precies, soms (vaak) werkt dat prima, maar soms gaat een hond al uit zijn dak bij een puntje in de verte... of zoals Puchu, bij de plas van een andere reu. Dat kan ik toch echt zelf niet ruiken, dus 1) aan mijn houding lag het niet 2) ik kon niet anticiperen.

Dat doet Jura ook wel eens, meestal bij plasjes van honden die vlak voor ons huis hebben gepiest. Het is al wel een heel stuk beter geworden, nu kan ik haar vaak gewoon laten snuffelen en gaat haar nekhaar overeind en even een beetje boos ademhalen en that's it. Maar af en toe komt er toch even een goeie blaf uit de lucht in, even die hond laten weten dat DIT NIET DE BEDOELING IS!
Volgens mij is het bij haar ook hormoongestuurd, vooral bij plasjes van teefjes die ze niet mag. Ik heb haar na het blaffen steeds goed beloond wanneer ze wél weer aandacht voor me had, en zo werd dat blaffen steeds korter en keek ze mij steeds sneller aan.

[sjm]

Wel grappig. Lees veel die zeggen: Een keertje goed duidelijk zijn dat dat gewoon NIET gebeurt en dan is het klaar.

Ik wil jullie wel eens zien met zo'n klein huftertje, een pittige chihuahua. Kijken of het dan nog zo makkelijk klaar is.

Die hebben een fontanel waar je de duim op moet zetten.

Nope, hebben ze niet. Volgende poging.

Gewoon je innerlijke CM kanaliseren en die hond een schopje tegen z'n zij geven.

*ziet Chihuahua's rondvliegen*

[sjm]

Heel vaak is al die uitvallerij ook riemgerelateerd. Ik kwam laatst op een smal bospad een mevrouw tegen die ik wel ken, met haar enorme Duitse herderreu. Die begon al
Dus zij zegt " ik loop wel even terug"
Ik weer " Nee hoor, hoef je niet te doen, laat maar gewoon los"

"Ja maar dan vliegt ie jouw honden aan"
" dat is dan geheel voor mijn rekening. Laat nou gewoon maar los"
Dus zij dat beest losklikken. En hij wandelde door mijn roedel of ze niet bestónden

Zo, jij durft.

[Caro.]

Heel vaak is al die uitvallerij ook riemgerelateerd. Ik kwam laatst op een smal bospad een mevrouw tegen die ik wel ken, met haar enorme Duitse herderreu. Die begon al
Dus zij zegt " ik loop wel even terug"
Ik weer " Nee hoor, hoef je niet te doen, laat maar gewoon los"

"Ja maar dan vliegt ie jouw honden aan"
" dat is dan geheel voor mijn rekening. Laat nou gewoon maar los"
Dus zij dat beest losklikken. En hij wandelde door mijn roedel of ze niet bestónden

Ja, maar jij loopt met een flinke roedel. Honden zijn over het algemeen niet gek.
Als ik Puchu loslaat, dan stormt hij echt wel naar die reu toe, dat is in het verleden ook een paar keer gebeurd. Het is nooit echt vechten geworden,
want hij gaat op een metertje afstand staan en gromt en patst dat het een lieve lust is. Meestal afhankelijk van de andere reu, wordt het een
potje matten of niet. Een enkele keer was het een klein gevecht zonder schade.
Staan daar echter 5 honden, dan haalt hij het niet in z'n hersens om daarheen te rennen natuurlijk
Puchu is ook geen echte vechter, maar door zijn gedrag had hij behoorlijk wat kunnen uitlokken en heb ik straks 2 kleinere Puchu's

Ik vergeet nooit Kaya op een forumwandeling: zij was ook best een pittige (maar veel beter onder controle te houden) en toen kwamen er 2, of het
kunnen er ook 3, Duitse Doggen aan die aan haar kwamen snuffelen. Goh, wat werd het ineens een onderdanig meisje