Help! Puppy blues!!

[janeway]

heheh zo herkenbaar. Ik had niet heel lang een dip maar toen Koda een week of 3/4 bij ons was zag ik het echt niet meer zitten. 3 pubers die zo goed weten hoe het zou moeten.. En er vooral niks mee doen. Jongste van 11 die toch de hond niet helemaal aankan, waardoor stoeien bijten werd en zij ging huilen, van hij bijt mij.. Zo vaak vertellen hij bijt nog niet echt maar je moet het nu ook niet goed vinden.. Dus kind en hond opvoeden. Het hyperactieve dat hij gewoon niet te stoppen was, te moe om tot rust te komen. Dat we hem dan oppakten en hem vasthielden tot hij eindelijk ontspande. Waarna hij dan wel lekker een paar uur out of order was. Hij is nu 4,5 maand oud en we zijn er nog lang niet maar het gaat iig een stuk beter. Neemt zelf zijn rust. Het stoeien is nog iets waar wat mee moet gebeuren. Het wisselen is begonnen dus van alles in zijn bekkie is wel prettig. Maar ja herkenbaar. Het moment dat je het even niet meer trekt

[Sas]

DE momentEN eigenlijk.

[Shibby]

Ik hoor zoveel mensen over die puppygeur. Ik vind puppy's echt vreselijk stinken
En ze bijten, schijten, pissen, klooien, slopen en wat al niet meer en waardanook.
Nee, brrrrr niks voor mij

En als mijn herplaats straatrat dan op de bank pist, ruim ik daarna met alle liefde de boel op terwijl ik er bij een pup flink chagrijnig van wordt.
Misschien ben ik ook wel een beetje raar

[*Skye*]

Haha Shibby, daar ben ik het echt mee eens. Sorry, maar pup lief is na dag 1 toch echt meteen in bad gegaan...

Hier ook even puppy blues, ze is nu bijna 8 weken bij ons en tot nu toe nog niet echt toegeslagen, deze keer was ik echt voorbereid op het feit dat ik alles over me heen moest laten komen. Manlief is net vertrokken op vakantie met vrienden. En vanmiddag om 13u ga ik de honden wegbrengen naar mijn ouders voor een nachtje. Even oefen logeren voor de kleine druif. Maar ik heb gewoon tot zondag 20u even vrij. Even niet de hele tijd alert zijn, even niet de hele tijd aan moeten staan, even rust.

En toen ik net even mee naar buiten liep om mijn man uit te zwaaien heeft ze midden in de woonkamer gepoept en 2x geplast... terwijl de deur naar de tuin open stond. Grrr...

Leuk joh pups Nee, ik vind het wel echt leuk, maar serieus ik ben haar gewoon groot aan het kijken. En Skye is nu een soort van 'af' dus daar geniet ik echt van. Dus ik hou me er maar aan vast dat over ongeveer 1,5jr ik 2 honden heb die 'af' zijn. En dan kan het grote genieten gaan beginnen.

[Jackira]

Ik ben gek op pupjes, en nu na m'n 5e pup gaat het me makkelijk af. Ik heb gemerkt dat veel dingen zich vanzelf oplossen. Of je er nu mee aan de slag gaat of niet, het gaat over. Zoals de wagenziekte, het bijten, nergens meer aan toekomen zelf, niet alleen kunnen zijn, niet aan de lijn willen lopen, duizend keer naar buiten en dan net weer even binnen plassen

Alles is maar tijdelijk en het komt heus goed. Hoe meer ontspannen je zelf bent des te beter zal het gaan. Ik zit nu met m'n jongste hond in de puberfase. Dat vind ik veel moeilijker dan een pup. Te moeten zien hoe mijn o zo brave en slimme pup soms de commando's aan haar laars lapt. Nee dat is echt even slikken Maar ook dat komt weer goed weet ik uit ervaring. En er zijn steeds meer dagen dat het wel weer goed gaat.

[Bishy]

Ik vond mijn hond niet zo leuk als pup. Dat ik bijna overspannen was door zijn onzindelijkheid (pas zindelijk met 7/8 maanden!), gesloop, gejaag en gehap naar m'n katten hielp niet echt om een goede band op te bouwen.
Maar het is voorbij gegaan en nu vind ik hem geweldig. Het gaat echt over en ze worden echt leuk. Later kijk je terug en lijkt die periode heel snel voorbij gegaan.

[Lemuria]

Oh die puppygeur is héerlijk Ik kan me echt van elke hond afzonderlijk nog herinneren hoe ze als puppy roken, vanaf de eerste Jack Russel thuis. Helaas heb ik Soof van de week onder de douche moeten keilen, dus die is er wel ver af

[sjm]

Met Noortje hebben we dat ook heel erg gehad, dat was echt de allerallerallerergste pup ook. Die beet zó erg en zoveel en je kon er helemaal niks mee. Ze reageerde op geen enkele aanpak. Maar inmiddels is het de liefste hond en ook een van de makkelijkste van t nest.

Gewoon loslaten, niet teveel overal over nadenken en te perfect willen doen. De pup moet gewoon meedraaien in jullie gezin. Een hond past zich prima aan, ook op de camping.

Na 2 Schapendoespups wilde ik ook nooit meer een pup
Ze zijn echt erg vind ik .
Maar nu na 2 Herderpups vind ik pups weer leuk

Bizar hoor dat die schapendoezen zo erg zijn... Als ik ook kijk naar andere schapendoezen.. De een na de ander in een opvoedkliniek etc..

Ik weet niet of je het laatste filmpje hebt gezien? Dat een paar dagen geleden werd geplaatst? Wel een héél duidelijk beeld van de baas kreeg ik daarvan. Als je een hond die in je mouw hangt gaat negeren dan komt het natuurlijk niet vanzelf goed

Even zoeken, weet niet precies wat je bedoelt.

[sjm]

Met Noortje hebben we dat ook heel erg gehad, dat was echt de allerallerallerergste pup ook. Die beet zó erg en zoveel en je kon er helemaal niks mee. Ze reageerde op geen enkele aanpak. Maar inmiddels is het de liefste hond en ook een van de makkelijkste van t nest.

Gewoon loslaten, niet teveel overal over nadenken en te perfect willen doen. De pup moet gewoon meedraaien in jullie gezin. Een hond past zich prima aan, ook op de camping.

Na 2 Schapendoespups wilde ik ook nooit meer een pup
Ze zijn echt erg vind ik .
Maar nu na 2 Herderpups vind ik pups weer leuk

Bizar hoor dat die schapendoezen zo erg zijn... Als ik ook kijk naar andere schapendoezen.. De een na de ander in een opvoedkliniek etc..

Ik weet niet of je het laatste filmpje hebt gezien? Dat een paar dagen geleden werd geplaatst? Wel een héél duidelijk beeld van de baas kreeg ik daarvan. Als je een hond die in je mouw hangt gaat negeren dan komt het natuurlijk niet vanzelf goed

Oh gut, ik zie t filmpje. Erg.. Bizar. Maar goed, een schapendoes is in ieder geval geen beginners hondje en ook geen hondje voor de positief en negeer methode.

[Iriszonnetje]

Ik ken het wel heeel goed, de puppy blues! Ik heb zelf nu (mijn eerste) hondje van nu 10 weken oud. Hij is 2 weken bij ons en mijn hele gestel van binnen is van slag omdat ik het enorm moeilijk vind om aan hem te wennen. Ook ik had nooit van mijzelf gedacht dat ik zo'n neuroot zou zijn maar ik kan zo slecht tegen het gebijt. Zodra ik hem als hij rustig is even wil aanhalen komen die tandjes alweer! Wel is de hardheid ervan sterk verminderd en gaat hij ook al vaak op zijn rug liggen bij mij.

Ook het gehap naar vreemden op straat die hem willen aanhalen vind ik heeel lastig. Hoe dit aan te pakken. Snel waarschuw ik mensen dat hij nog erg happerig is. Ik voel ook nog geen band met hem en hoop dat dit wel gaat komen. We gaan wel met hem naar puppencursus.

Ik ben ook ineens zoo bang dat hij doordat ik het misschien niet goed doe,tot een valse en/of dominante hond krijg waar geen land mee te bezeilen valt.. Hoe groot is die kans dat dat gebeurt? Wat moet ik overdag als hij niet moet rusten met hem doen? Hij vreet alles op van de straat en op het gras is geen takje veilig. Ik probeer hem dmv van snoepjes af te leiden en naar mij te laten kijken. Zolang ik het snoepje vast hebt werkt dat ook wel redelijk....

Ik ben soms wel wat wanhopig..ik wil ook graag een hond waar ik fijn mee kan wandelen en een balletje kan gooien maar die in huis lekker gaat liggen pitten of zichzelf vermaakt met zijn eigen speeltjes...De puppentijd vind ik echt helemaal niet leuk!

[Jackira]

Ik ken het wel heeel goed, de puppy blues! Ik heb zelf nu (mijn eerste) hondje van nu 10 weken oud. Hij is 2 weken bij ons en mijn hele gestel van binnen is van slag omdat ik het enorm moeilijk vind om aan hem te wennen. Ook ik had nooit van mijzelf gedacht dat ik zo'n neuroot zou zijn maar ik kan zo slecht tegen het gebijt. Zodra ik hem als hij rustig is even wil aanhalen komen die tandjes alweer! Wel is de hardheid ervan sterk verminderd en gaat hij ook al vaak op zijn rug liggen bij mij.

Ook het gehap naar vreemden op straat die hem willen aanhalen vind ik heeel lastig. Hoe dit aan te pakken. Snel waarschuw ik mensen dat hij nog erg happerig is. Ik voel ook nog geen band met hem en hoop dat dit wel gaat komen. We gaan wel met hem naar puppencursus.

Ik ben ook ineens zoo bang dat hij doordat ik het misschien niet goed doe,tot een valse en/of dominante hond krijg waar geen land mee te bezeilen valt.. Hoe groot is die kans dat dat gebeurt? Wat moet ik overdag als hij niet moet rusten met hem doen? Hij vreet alles op van de straat en op het gras is geen takje veilig. Ik probeer hem dmv van snoepjes af te leiden en naar mij te laten kijken. Zolang ik het snoepje vast hebt werkt dat ook wel redelijk....

Ik ben soms wel wat wanhopig..ik wil ook graag een hond waar ik fijn mee kan wandelen en een balletje kan gooien maar die in huis lekker gaat liggen pitten of zichzelf vermaakt met zijn eigen speeltjes...De puppentijd vind ik echt helemaal niet leuk!

Het klinkt inderdaad alsof je er helemaal geen raad mee weet. Relax Als hij wakker is lekker even wandelen buiten, leren loslopen, spelen met andere honden. Oefenen op aandacht voor jou. En heel veel belonen. Dan kom je thuis, pup is moe en jij gaat dan even je eigen gang. Dan gaat de pup vanzelf slapen. zo verloopt de hele dag een beetje. Even wat activiteit, het vooral leuk houden en de lat niet te hoog. Zorgen dat hij blij is en graag bij je in de buurt is. Gewoon geen zorgen maken over hoe de pup uitgroeit. Het is nog maar een pupje en hij wordt echt niet vals of bijterig. Wel als hij onterecht gecorrigeerd wordt omdat je je nu onterecht zorgen maakt om z'n gedrag. Want dat je zegt dat hij al vaak voor je op z'n rug gaat liggen daarover ben ik wat verbaasd

[Jeannet]

Met Noortje hebben we dat ook heel erg gehad, dat was echt de allerallerallerergste pup ook. Die beet zó erg en zoveel en je kon er helemaal niks mee. Ze reageerde op geen enkele aanpak. Maar inmiddels is het de liefste hond en ook een van de makkelijkste van t nest.

Gewoon loslaten, niet teveel overal over nadenken en te perfect willen doen. De pup moet gewoon meedraaien in jullie gezin. Een hond past zich prima aan, ook op de camping.

Na 2 Schapendoespups wilde ik ook nooit meer een pup
Ze zijn echt erg vind ik .
Maar nu na 2 Herderpups vind ik pups weer leuk

Bizar hoor dat die schapendoezen zo erg zijn... Als ik ook kijk naar andere schapendoezen.. De een na de ander in een opvoedkliniek etc..

Ik vond mijn schapendoes Lotje als pup één van de makkelijkere honden. Nu nog steeds eigenlijk. Ik heb weer meer moeite gehad met de herder Uschka en de laatste sheltie Ruby vond ik ook niet echt leuk als pup

[Iriszonnetje]

Ri@, Waarom ben je verbaasd dat de pup snel opp zijn rug gaat liggen bij mij? Is dat een slecht teken?????

Ben ik dan misschien te streng ofzo? Ik probeer met een zachte stem hem te corrigeren als hij (te) hard bijt. Slaan doe ik sowieso niet.. geef hem een speeltje als hij mij wil bijten. En beloon hem als hij dat aanpakt met "goed zo" en een aai of klopje. Met attentie lopen doet hij het best al redelijk goed. Dan is hij goed gefocust op mij en af en toe beloon ik dat dan, dat hij het snoepje mag pakken uit mijn open hand.

[Paisley]

Ik had met Mayke ook wel last van puppyblues maar ik denk dat ik het nu niet meer zou hebben als ik een nieuwe pup zou krijgen.
Ik was toen zoveel minder ervaren. Mijn verwachtingen waren zo hoog, ik had er zooo veel van verwacht. Het kon niet anders dan een tegenvaller worden.

Ik heb enorm van Mayke genoten als pup maar ik heb het mezelf enorm moeilijk gemaakt door me ook heel veel zorgen te maken en gelijk teveel te willen. Ik ben een keer helemaal doorgedraaid toen ik de trein moest halen en Mayke deed er alles aan om me die trein te laten missen. Ik heb daar achteraf verschrikkelijk spijt van. Ook had ik een keer een huilbui te pakken omdat Mayke niet te handelen was tijdens een familie barbecue en ik mezelf zat af te vragen of ik de komende 10 jaar met een onhandelbaar jengelbeest zou komen te zitten die ik nergens mee naar toe kan nemen.
En achteraf zit ik me af te vragen waarom ik het zo nodig vond om vanalles te willen in de eerste twee maanden. Ik had gewoon een tandje terug moeten doen

[tobi__]

Naast wat verontrustend ook erg leerzaam dit topic. Onze pup komt over een paar weken, en kan me echt nog geen voorstelling maken over hoe dit allemaal gaat reilen en zeilen

Maar kan wel geloven dat je soms tot wanhoop wordt gedreven, denk ik hetzelfde als met (kleine) kinderen. Dan gaat ook nooit iets zoals je zelf gepland hebt.

[Iriszonnetje]

Ik heb een labrador pup.

Omdat ik gehoord had dat je die zacht moet corrigeren vanwege hun meestal zachte karakter, probeer ik mij daar altijd aan te houden. Schreeuwen tegen hem doe ik ook niet (althans..daar probeer ik zeker rekening mee te houden ) Ik denk ook dat ik het té goed probeer te doen en misschien zijn mijn verwachtingen ook té hoog en verwacht té snel dat hij alles al snapt wat ik hem probeer te leren. En als dat niet zo gebeurt raak ik gestresst en ben ik bang dat ik het misschien wel verkeerd doe en het "verpruts"... Verder is het een droppie, dat al best al een hoop geleerd heeft in de twee weken dat we hem pas hebben.

Hoe kan ik een foto plaatsen om hem te laten zien?

[miriam]

Ik wil in elk geval nooit meer een pup als eerste hond. Beide tollers kwamen als pup toen er al een volwassen hond in huis was. Een wereld van verschil vind ik. Bovendien waren ze echt heel gemakkelijk Bij mijn eerste pup had ik die stress en wanhoop ook geregeld. Inderdaad ook door slaapgebrek. Komt goed...echt.

[Jeannet]

@Jeannet natuurlijk zijn er ook makkelijke Schapendoespups hoor
Maar ik geloof ook dat er best wat tussen zitten ( vooral reuen) met een flinke eigen wil.

Misschien is mijn referentie wel wat anders, omdat ik mijn andere hondjes als pups wel als lastig ervaarden, waarvan de border collie en deze herder wel de kroon spannen . Dan was Lotje als pup een verademing
Lotje heeft inderdaad ook wel een eigen willetje, maar dan kan ik wel mee omgaan

[Jeannet]

@Jeannet natuurlijk zijn er ook makkelijke Schapendoespups hoor
Maar ik geloof ook dat er best wat tussen zitten ( vooral reuen) met een flinke eigen wil.

Misschien is mijn referentie wel wat anders, omdat ik mijn andere hondjes als pups wel als lastig ervaarden, waarvan de border collie en deze herder wel de kroon spannen . Dan was Lotje als pup een verademing
Lotje heeft inderdaad ook wel een eigen willetje, maar dan kan ik wel mee omgaan

Dat kan natuurlijk ook . Nu ben ik wel heel benieuwd wat je dan zo lastig vond bij je herder

Uschka als pup:
- erg vernielzuchtig,
- moeilijk zindelijk te krijgen,
- moeilijk alleen kunnen zijn (dat had ik absoluut niet verwacht met nog twee andere honden om haar heen), nog steeds vindt ze het geen hobby om alleen te zijn;
- toen al niet sociaal (uitvalsgedrag) naar andere honden (nog steeds niet trouwens),
- auto rijden drama (nog steeds).
Dit is de eerste hond waar ik het nog steeds moeilijk mee blijf hebben, vooral het uitvalsgedrag Ik had er wel rekening mee gehouden dat ze niet goed met andere honden kan, maar in deze mate had ik geen rekening gehouden.
Ik vertrouw haar zelfs niet altijd bij mensen, vooral niet bij mensen die al wat angstig voor honden zijn. Jammer genoeg, denk ik dat ik in de toekomst geen herder meer neem

[*Wolf*]

Jammer genoeg, denk ik dat ik in de toekomst geen herder meer neem

Of een herplaatsherder, dan weet je al wat beter wat zijn mindere kanten zijn.

[sjm]

Grappig die verschillen . Mijn Schapendoes was juist érg vernielzuchtig . En herder niet . Zindelijkheid merk ik geen verschil . Moeilijk alleen is voor voor mij ook weer juist iets waar ik bij de Schapendoes heel veel problemen mee heb gehad en de herder helemaal niet die sliep als pup meteen vanaf de eerste nacht door . Schapendoes is erg sociaal en valt niet uit inderdaad . Herder is ook erg sociaal en valt alleen uit naar honden die haar eerst aanblaffen.

Autorijden is bij de Schapendoes nog steeds na 8 jaar een ramp terwijl de herder vrolijk om haar heen zit te kijken

Schapendoes hier is niet vernielzuchtig en kan heel goed alleen zijn. Maar kon niet ophouden met bijten en springen, echt om moedeloos van te worden. Ze reageerde NERGENS op om daarmee te stoppen. Inmiddels een jaar geweest en eigenlijk gewoon een hele leuke hond. In de auto wel concerten.

[Thijssen_s]

Na het starten van dit topic, wennen aan de hond, de hond aan mij, het lezen van alle reacties, bijstellen van mijn verwachtingspatroon en focussen op wat goed gaat ben ik inmiddels al n stuk minder neurotisch geworden . En dat merk ik ook weer bij haar terug!
Ook het ritme bewuster maken, slapen doet ze bijna niet uit zichzelf, heeft mij veel geholpen.
Haar rust dwing ik dus af op de momenten dat ik weet dat ze moe is in de bench. Als ik dat niet doe wordt ze hyper, gaat ze graven, klieren etc.
Maar op de momenten dat er toch even een tegenvaller(tje) is blijft de buikpijn echt nog wel even heftig opkomen...

Vandaag had ik ook zo'n momentje.... De eerste dagen heeft ze n niet zo'n leuke ontmoeting gehad met n jonge ridgeback reu, 6 maanden, hier in de straat. De eigenaar hield hem niet een hij liep haar volledig omver. Niet uit kwaaiigheid hoor, echt speels gedrag. Zij voelde zich waarschijnlijk volledig in het nauw gedreven en blafte en 'viel uit'. Een week later elkaar weer tegengekomen, nu eerst afstand gehouden, later een keertje wat dichterbij op haar eigen initiatief. Nog steeds spannend maar ook steeds meer interesse.
Vandaag kwamen we ze weer tegen en begin ze hem uit te dagen om te spelen. Dat wilde hij ook wel maar dusdanig enthousiast dat ze toch weer omver werd gelopen met als gevolg dat ze echt weer van zich af begon te bijten en keffen... Ik weet echt wel dat hij ten eerste heel groot, heel sterk en heel enthousiast is en dat dit voor haar best bedreigend kan zijn. Maar het hoge gekef en 'uithalen' vond ik zeker ook niet prettig om te zien. Ze verdedigt zichzelf, maar het ziet er dan bijna meteen vals uit.
(Alarm, alarm: heb ik n valse hond ?? begint de neuroot in mn achterhoofd dan meteen...)
Nu heeft ze met meerdere honden al gespeeld en dat ging echt wel goed. Ze piept soms wat snel als ze omver wordt gelopen of t iets te hard gaat, dat wel.
Maar, gelukkig kan ik de buikpijn wel steeds beter beredeneren! En duurt hij daardoor minder lang.
Er zit dus verbetering in!

[*Skye*]

Goed te horen dat je er een beter gevoel bij hebt.

Vergeet niet dat jij bepaalt met welke honden jouw hond contact heeft. Ik ben er altijd heel voorzichtig in. Misschien wel tot het extreme. Maar zodra ik merk dat het voor 1 van de honden niet mee leuk is loop ik door. Schiet er een hond los en weet ik niet zeker of het leuk wordt til ik Nova gewoon op. Maar Nova is heel angstig en ik wil niet dat zij het gevoel heeft het zelf op te moeten lossen.

Maar goed te horen dat het de goed kant op gaat. Vergeet niet te genieten Dat laatste moet ik mezelf ook altijd goed aan herinneren

[Iriszonnetje]

Thijssen,

Fijn dat het bij jou toch iets beter gaat! Bij mij lijkt het enkel slechter te gaan. Ik voel me steeds gestresster en paniekeriger. Ik durf nu zelfs nauwelijks meer alleen te blijven met de pup, terwijl het diertje zelf het heel goed doet. Ik blijf wel duidelijk naar hem toe. dit wel en dit niet, al merk ik wel dat hij andere lichaamssignalen van mij krijgt. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen maar ik lees zo ontzettend veel verontrustende dingen op internet! Dat als hij niet goed gesocialiseerd wordt dat het dan he-le-maal fout kan gaan met de hond! :-O

Als ik dan weer lees wat je allemaal met hem moet doen dagelijks, word ik er helemaal gespannen van want wat als het mij niet lukt om dit allemaal voor elkaar te krijgen?? Hij blijft maar happen naar vooral vreemden en wil er ook steeds naar toe...al kwispelend, dus het zal wel interesse zijn. Ook ik blijf (zeer) angstig voor het feit dat ik misschien wel een valse hond krijg omdat ik het toch niet goed genoeg doe.

Door dit alles..omdat ik me echt bijna geen raad weet wat te doen met hem in de periodes dat hij uit zijn bench is...heb ik al nu bijna 3 weken nauwelijks eetlust en heb ik de hele dag een droge mond door stress. Dit is uiteraard voor de pup ook niet goed want hij zal dat vast wel merken! Gelukkig probeert mijn man veel bij te springen maar ook daar zit een limit aan want hij moet toch ook werken.

Mijn dag ziet er ongeveer zo uit:
Tussen 6.30 en 7.00 opstaan Plasje laten doen. Daarna even spelen/los in huis
7.30 - 8.00/8.30 Eten en rustig wandelen (10 minuten) voor plasje en poepje
8.00/8.30 weer in bench (bench omdat hij anders niet tot rust komt)
(Hij piept dan wel even een minuutje of minder en wordt dan rustig en gaat slapen)

Ong. 10.00 uur weer uit de bench plasje doen.
10.00- 11.00/11.30 Wat training (5 minuten) in gehoorzaamheid
(zit/af , snoepje wel pakken en snoepje niet mogen pakken, snoepje zoeken. Attentie lopen..dit gaat best wel goed zolang ik iets in mijn hand heb ) Eventueel naar winkelstraat (20 minuten) voor socialisatie. (Veel auto's, fietsen en mensen) Dan weer plasje.
En even los in huis. (Dit vind ik het lastigste stuk..ik moet hem de hele tijd in de gaten houden of hij niet ergens toch nog gaat plassen of dat hij iets gaat slopen. Ik probeer met hem te spelen, maar daar lijkt hij de laatste tijd minder zin in te hebben..waarschijnlijk omdat hij mijn spanning voelt. Hij gaat dan liever iets slopen waar ik hem weer voor corrigeren..ik zeg dan uh en bied hem een van zijn speeltjes aan en prijs hem als hij het aanpakt. Met mijn oudste dochter (van 12 jaar) gaat het oefenen en spelen gelukkig beter maar ja..die moet op een gegeven moment weer naar school.

Tussen 11.00 en 11.30 weer in bench voor rust.
13.00 uur uit de bench en plasje doen, eten, wandelen (10/15 minuten), Eventueel weer even met hem weg met de auto.Spelen/los in huis.
14.00/14.30 weer in bench voor rust.
15.30/16.00 uit bench..plasje doen..spelen en (iets)eten uit/met Kong...plasje doen...wandelen (10 minuten) Los/spelen in huis

ong. 17.00 uur weer in bench voor rust.
18.30 uur uit bench..plasje doen, eten, wandelen (10 minuten) Los/spelen in huis.
19.30/20.00 uur weer even in bench voor rust
21.00 uit bench..plasje, los in huis
22.30 uur laatste plasronde en klaarmaken voor de nacht
22.30- 5.00 uur slapen
5.00 uur plasje en weer in de bench tot 6.30/70 uur.

Het stuk in de avond neemt mijn man nu voor zijn rekening. Dan kan ik naar boven in een poging mijn spanningen en stress los te laten.
Ik heb elke dag nog een knoop in mijn maag. Ik vrees dat ik misschien toch niet een hondenmens ben of zijn er meer die dit herkennen..Ik blijf zo gespannen en dat geeft de verkeerde signalen aan de pup..Straks gaat het helemaal fout met de pup omdat ik mij zo gespannen en onzeker blijf voelen.. (Wat een "gezeur" van mezelf zeg.. )

[M@scha]

Thijssen,

Fijn dat het bij jou toch iets beter gaat! Bij mij lijkt het enkel slechter te gaan. Ik voel me steeds gestresster en paniekeriger. Ik durf nu zelfs nauwelijks meer alleen te blijven met de pup, terwijl het diertje zelf het heel goed doet. Ik blijf wel duidelijk naar hem toe. dit wel en dit niet, al merk ik wel dat hij andere lichaamssignalen van mij krijgt. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen maar ik lees zo ontzettend veel verontrustende dingen op internet! Dat als hij niet goed gesocialiseerd wordt dat het dan he-le-maal fout kan gaan met de hond! :-O

Als ik dan weer lees wat je allemaal met hem moet doen dagelijks, word ik er helemaal gespannen van want wat als het mij niet lukt om dit allemaal voor elkaar te krijgen?? Hij blijft maar happen naar vooral vreemden en wil er ook steeds naar toe...al kwispelend, dus het zal wel interesse zijn. Ook ik blijf (zeer) angstig voor het feit dat ik misschien wel een valse hond krijg omdat ik het toch niet goed genoeg doe.

Door dit alles..omdat ik me echt bijna geen raad weet wat te doen met hem in de periodes dat hij uit zijn bench is...heb ik al nu bijna 3 weken nauwelijks eetlust en heb ik de hele dag een droge mond door stress. Dit is uiteraard voor de pup ook niet goed want hij zal dat vast wel merken! Gelukkig probeert mijn man veel bij te springen maar ook daar zit een limit aan want hij moet toch ook werken.

Mijn dag ziet er ongeveer zo uit:
Tussen 6.30 en 7.00 opstaan Plasje laten doen. Daarna even spelen/los in huis
7.30 - 8.00/8.30 Eten en rustig wandelen (10 minuten) voor plasje en poepje
8.00/8.30 weer in bench (bench omdat hij anders niet tot rust komt)
(Hij piept dan wel even een minuutje of minder en wordt dan rustig en gaat slapen)

Ong. 10.00 uur weer uit de bench plasje doen.
10.00- 11.00/11.30 Wat training (5 minuten) in gehoorzaamheid
(zit/af , snoepje wel pakken en snoepje niet mogen pakken, snoepje zoeken. Attentie lopen..dit gaat best wel goed zolang ik iets in mijn hand heb ) Eventueel naar winkelstraat (20 minuten) voor socialisatie. (Veel auto's, fietsen en mensen) Dan weer plasje.
En even los in huis. (Dit vind ik het lastigste stuk..ik moet hem de hele tijd in de gaten houden of hij niet ergens toch nog gaat plassen of dat hij iets gaat slopen. Ik probeer met hem te spelen, maar daar lijkt hij de laatste tijd minder zin in te hebben..waarschijnlijk omdat hij mijn spanning voelt. Hij gaat dan liever iets slopen waar ik hem weer voor corrigeren..ik zeg dan uh en bied hem een van zijn speeltjes aan en prijs hem als hij het aanpakt. Met mijn oudste dochter (van 12 jaar) gaat het oefenen en spelen gelukkig beter maar ja..die moet op een gegeven moment weer naar school.

Tussen 11.00 en 11.30 weer in bench voor rust.
13.00 uur uit de bench en plasje doen, eten, wandelen (10/15 minuten), Eventueel weer even met hem weg met de auto.Spelen/los in huis.
14.00/14.30 weer in bench voor rust.
15.30/16.00 uit bench..plasje doen..spelen en (iets)eten uit/met Kong...plasje doen...wandelen (10 minuten) Los/spelen in huis

ong. 17.00 uur weer in bench voor rust.
18.30 uur uit bench..plasje doen, eten, wandelen (10 minuten) Los/spelen in huis.
19.30/20.00 uur weer even in bench voor rust
21.00 uit bench..plasje, los in huis
22.30 uur laatste plasronde en klaarmaken voor de nacht
22.30- 5.00 uur slapen
5.00 uur plasje en weer in de bench tot 6.30/70 uur.

Het stuk in de avond neemt mijn man nu voor zijn rekening. Dan kan ik naar boven in een poging mijn spanningen en stress los te laten.
Ik heb elke dag nog een knoop in mijn maag. Ik vrees dat ik misschien toch niet een hondenmens ben of zijn er meer die dit herkennen..Ik blijf zo gespannen en dat geeft de verkeerde signalen aan de pup..Straks gaat het helemaal fout met de pup omdat ik mij zo gespannen en onzeker blijf voelen.. (Wat een "gezeur" van mezelf zeg.. )

als je op deze manier doorgaat kunnen ze jou afvoeren en zal je pup niks leren. je haalt hem alleen uit de bench als er iets te beleven valt waardoor hij juist daarop gaat wachten én energie teveel heeft omdat hij in een bench woont.

hij moet ook leren dat er buiten de bench weleens helemaal niks te beleven valt en leren zichzelf te vermaken.

het is lastig, dat bewijst dit topic wel! maar je hond in de bench laten wonen werkt averechts.

[Iriszonnetje]

De bench is puur voor hem om tot rust te komen. Niet alleen voor mijn gemak. We hadden hem de eerste week niet veel in de bench en hij nam echt zijn rust toen niet. Bleef doorgaan tot vreselijk bijterig aan toe! En als hij dan eindelijk in slaap valt op de grond, kan ik niets meer doen want zodra ik opsta, is hij ook weer wakker en loopt hij me achterna en wordt weer druk (en slopen) tot ik weer ga zitten en dan gaat hij ook pas weer liggen. Dus moet ik in de tijd dat hij zijn rust pakt, ook blijven waar ik ben. Hij slaapt dan ook minder dan als hij even in zijn bench ligt.

Ik heb op diverse site's gelezen dat een pup veel slaap nodig heeft anders gaat het fout en er stond overal..1 tot 1,5 uur wakker..2 uur (bench) rust! En ik dacht dat ik mij daar redelijk aan hou. Zodra ik merk dat hij op de grond in slaap gaat vallen, leid ik hem naar zijn slaapplek (de bench) En als hij dan daar in slaap is, kan ik nog wat huishouden gaan doen. Het lukt nl niet als hij er niet in ligt.

Ik begrijp dat niet iedereen voor een bench is, maar als je pup zichzelf weinig rust gunt, moet je toch wat om het voor elkaar te krijgen. Ik wil ECHT het beste voor de pup.

Hoe zou ik het dan anders moeten aanpakken???

[Mina2006]

Je zou, denk ik, hetzelfde kunnen proberen met een mand, zodat dat zijn slaapplekje wordt.
Volgens mij zou je dan hetzelfde moeten doen als bij een kind: constant opnieuw erin leggen.
Maar zo kan hij wel wennen aan de mand als slaapplek (of deken of wat dan ook). Of wil je hem voor altijd in een bench hebben?

[Leonie.]

Ik snap het wel, Lou was ook zo'n pup die totaal geen rust kon nemen. Hij sliep amper en alleen als ik zelf ook helemaal niets deed.
Maar uiteindelijk hielp het toch om gewoon te gaan werken achter de computer. Totaal geen aandacht geven. Het duurde lang, maar hij heeft zo geleerd zelf rust te nemen. En nu slaapt hij de halve dag [WINKING FACE]

[Caro.]

De bench is puur voor hem om tot rust te komen. Niet alleen voor mijn gemak. We hadden hem de eerste week niet veel in de bench en hij nam echt zijn rust toen niet. Bleef doorgaan tot vreselijk bijterig aan toe! En als hij dan eindelijk in slaap valt op de grond, kan ik niets meer doen want zodra ik opsta, is hij ook weer wakker en loopt hij me achterna en wordt weer druk (en slopen) tot ik weer ga zitten en dan gaat hij ook pas weer liggen. Dus moet ik in de tijd dat hij zijn rust pakt, ook blijven waar ik ben. Hij slaapt dan ook minder dan als hij even in zijn bench ligt.

Ik heb op diverse site's gelezen dat een pup veel slaap nodig heeft anders gaat het fout en er stond overal..1 tot 1,5 uur wakker..2 uur (bench) rust! En ik dacht dat ik mij daar redelijk aan hou. Zodra ik merk dat hij op de grond in slaap gaat vallen, leid ik hem naar zijn slaapplek (de bench) En als hij dan daar in slaap is, kan ik nog wat huishouden gaan doen. Het lukt nl niet als hij er niet in ligt.

Ik begrijp dat niet iedereen voor een bench is, maar als je pup zichzelf weinig rust gunt, moet je toch wat om het voor elkaar te krijgen. Ik wil ECHT het beste voor de pup.

Hoe zou ik het dan anders moeten aanpakken???

Ik had wel een bench, maar die was voor de nacht. Overdag stond het deurtje altijd open zodat pup er zelf in kon als hij wilde.
Je kan het ook doen door een lekker kluifje in de bench te leggen, de pup zal er dan uit zichzelf ingaan en dan gewoon het deurtje openlaten en
dan kan pup het zelf bekijken of hij erin blijft of niet.

Ik denk dat je hem voor al zijn afleiding nu erg afhankelijk van jou maakt. Laat hem maar lekker zelf op onderzoek uitgaan en de wereld ontdekken
(binnen veilige grenzen dan natuurlijk).
Ik liet mijn pups los rondlopen en deed ondertussen het huishouden en alle klusjes. De bench was een veilig en rustig plekje voor de nacht en
voor overdag wanneer ze er zelf ingaan (of iets 'forceren' door een lekker kluifje erin te leggen).
En ja, natuurlijk vloog de pup de stofzuiger aan of ging etteren voor aandacht, maar dat is dus juist de opvoeding die bij het dagelijkse leven
hoort.

Als ik jou was, zou ik veel en veel ontspannender met de situatie omgaan. Ik zou helemaal gek worden van al die tijden en minuten

[Pemba]

Ik krijg het al benauwd als ik je stuk lees.
Ik zou even wat minder aan het huishouden doen en pup wat meer zijn eigen gang laten gaan.
En als je wel ergens mee bezig bent pup erbij betrekken.
Je kunt bijv. best als je de keuken aan het soppen bent af en toe een speeltje voor hem gooien.
Dan gaat het wat langzamer maar ben je wel leuk samen bezig.
Hij wordt echt wel een keer moe