Spaans, eh...Romeens lef.

[sbientje]

dit klinkt voor mij ook als een hondje dat zich bedreigd voelt en dat is niet nodig. Als ik heel dreigend mijn honden van de bank jaag, zie ik dat ook terug in hun lichaamshouding, zeker omdat ze er wel op mogen liggen. Dan snappen ze niet waarom ik dreig. Ze trekken hun lip niet op maar ze duiken wel wat in elkaar. En dan blijven ze vaak ook nog liggen ("Ik doe niets hoor, echt niet!"). Als ik ze gewoon vraag om eraf te gaan, vinden ze dat prima. Ik denk niet dat dit hondje snapt dat ze er niet op mag liggen, dus dat moet je dan voorkomen of je moet haar er op een andere manier afkrijgen.

[veertje]

Eens met DeDiana. Je kan wel gaan wijzen naar de grond en 'eraf' zeggen, maar ze heeft geen flauw idee wat dat betekend, behalve dat als je 'eraf' zegt je in haar persoonlijke zone komt en eraf duwt. Ze heeft nooit zelf geleerd wat haar handeling moet zijn bij 'eraf'.
Geef haar wat tijd en leer het haar op een positieve manier met wat lekkers. Kent ze al een beetje hierkomen? Dan kan je haar eraf roepen en kan je later het commando 'eraf' erhaan hangen.

Ik herken wel wat in Finn. Die is ook heel zachtaardig en niet dominant, maar heeft ook naar me gegromd. Bij hem was het bij het borstelen. Hij vond het niet fijn. Door een zachte aanpak verbeterde dat heel snel en heeft hij me leren vertrouwen. Niet dat hij het nu wel fijn vindt, maar grommen is niet nodig.

Grommen over voer is hier ook niet onbekend en gezien het verleden ook niet vreemd. Dat ze bang is voor de katten wil niet zeggen dat ze ze haar eten laat afpakken. Ik zou haar een aparte plek geven voor haar eten waar ze rustig kan eten zonder katten. In geval van andere honden zou ik de andere hond afleren in de buurt te komen, maar dat is met katten waarschijnlijk moeilijker

[Nakisha]

Dat zijn een heleboel verschillende adviezen. Bedankt.

Ze heeft niet naar mij gegromd, ze trok haar lip op. En niet omdat ik haar aanraakte of erg dichtbij was, er zat nog twee meter en een voetenbank tussen. Ik gaf rustig het commando eraf met een gebaar erbij naar de grond wat ik eerder ook gebruikte, en toen begon het lippen al. Echt helemaal naar achter getrokken in een grijns. Ik heb haar er even goed afgezet, door haar eraf te tillen en met herhaling van het commando eraf!

Ik laat dit even op me inwerken. Kan natuurlijk zijn dat ze het associeert met een harde aanpak eerder in haar leven en de stoel sluit haar in, dus er is geen vluchtweg. Ik probeer nu maar te voorkomen dat ze deze stoel weer pakt.

Ze heeft nog geen plaats. Er staat dat mandje en er staat een bench met een geopend deur. Maar zij kiest voor haar veiligheid het plekje tegen de salontafel. Haar op een plek dwingen werkt averechts, daar wordt ze erg bang van. Ik strooi soms de kruimels van het lekkerste hondensnoepje in de bench in de hoop dat ze daar in gaat leren gaan. En het mandje zoekt ze regelmatig op, maar juist alleen als ze zich wel redelijk veilig voelt.

Bij het grommen bij de erg drukke en grote klusmeneer leidde ik haar af. Gewoon door haar te roepen en vrolijk te praten.
Ik ben een beetje onzeker omdat ik bang ben dat als ik het verkeerd doe, haar welzijn in het gedrang komt.

Het kan zijn dat er een pittig karaktertje achter schuil gaat, maar het was wel een heel bang hondje dat hier kwam...

@ Nakisha: waar kwam Branco vandaan?

Branco was gewoon een Nederlands hondje. Zijn baas had wegens relatiebreuk en werk geen tijd voor hem, dus de opvoeding had nog wel wat werk nodig bekende hij. Ik vermoed dat de combinatie bazin weg, baas steeds aan het werk en geen tijd plus de herplaatsing naar mij hem een flinke tik hebben gegeven en onzeker hadden gemaakt. Branco was een geweldig leuk hondje, maar hij had absoluut duidelijkheid en strikte regels nodig, anders was hij niet te beroerd om de boel naar zijn eigen poot te zetten...

Je schrijft dat ze geen eigen plekje heeft maar graag bij de salontafel wil liggen. Kan ze daar geen lekker kussen krijgen, desnoods tijdelijk, zodat ze wat meer gewend kan raken?

[renee-uk]

kun je niet een mandje of een kleedje leggen op de plek die ze zelf als veilig plekje gekozen heeft, daar bij de salontafel?
dan wordt naar haar plek sturen al een stuk gemakkelijker denk ik.

verder ben ik het met diana en belle eens en zou ik me helemaal niet druk maken en al zeker geen waarde hechten aan de kreten over de zogenaamde 'dominante' trekjes, het is gewoon een onzeker hondje dat nog niet snapt wat je van haar wil.

ik kan me nog goed herinneren dat ik de eerste tijd met rita best moeite had met de omschakeling van honden die precies wisten wat ik wilde en bedoelde naar een hond die daar geen idee van had.
dat was echt wel even wennen.

[Shibby]

ik kan me nog goed herinneren dat ik de eerste tijd met rita best moeite had met de omschakeling van honden die precies wisten wat ik wilde en bedoelde naar een hond die daar geen idee van had.
dat was echt wel even wennen.

Zó, dat was voor mij ook zo wennen toen Toet hier kwam.
Shib snapt alles wat ik van hem vraag en dan komt er een Maloutje bij die op 'mijn' plek op de bank ligt en niet snapt dat ze aan de kant moet gaan. Zo vaak als ik haar in het begin met koekjes en dingetjes naar een ander stuk van de bank heb geleid....
Nu begint ze mijn 'Loet, sodemieter op, mijn plek' te snappen en als ze die weer even niet snapt, klop ik een paar keer op een ander stuk van de bank en weet ze dat ze daar moet liggen.

Commando's zijn er hier überhaupt pas na een maand of 4/5 gekomen voor vanalles en nog wat. Ik heb wel bij alles wat ik met koekjes creëerde een commando uitgesproken, maar ik heb daar echt geen verwachting verder bij gehad.


@kooi; Toet heeft mij in het begin ook wel eens in m'n flikken gebeten in bepaalde situaties. Dat was voor mij meer een teken dat ik het op een andere manier moest oplossen en het dus voor haar een stapje te ver was dan dat ik dacht dat ze het uit dominantie of lef deed. Het vraagt wat creativiteit zo'n Roemeen, maar dat maakt het ook weer leuk vind ik

[kooi]

kooi; Toet heeft mij in het begin ook wel eens in m'n flikken gebeten in bepaalde situaties. Dat was voor mij meer een teken dat ik het op een andere manier moest oplossen en het dus voor haar een stapje te ver was dan dat ik dacht dat ze het uit dominantie of lef deed. Het vraagt wat creativiteit zo'n Roemeen, maar dat maakt het ook weer leuk vind ik

Dat denk ik ook.

Ik vind het ook boeiend hoor dit proces, maar ook wel heel spannend. Gelukkig herinner ik me nog de onzekerheid en verwarring waaraan ik ten prooi was toen Jorla net bij me was. En dat is ook goed gekomen. Maar die heeft nooit haar lip naar mij opgetrokken. Ik weet niet of ik dat toen had kunnen handelen met zo'n grote hond. Ik ben niet zo'n held.
Joena is gelukkig maar een kruimel. Al kunnen kleine tandjes ook zeer doen.

Uiteraard zou het mandje bij de salontafel kunnen, maar feit is dat die plek helemaal niet zo veilig voor haar is. Midden in de kamer en vrij dicht bij de deur en de eettafel, waar de ruis van komende en gaande mensen altijd plaatsvindt.

Ik ga haar zeker niet onder druk zetten wat de stoel betreft, ik plant er nu mijn laptop in als ik eruit ga.
Wel vraag ik me af hoe honden onder elkaar dat dan zouden oplossen?
Want dit is overduidelijk míjn plek, ik zit daar vrijwel altijd en zelden op de bank. Zou een hond die er langer woonde niet ageren als een nieuwkomer op diens vaste plek gaat liggen?

[renee-uk]

Uiteraard zou het mandje bij de salontafel kunnen, maar feit is dat die plek helemaal niet zo veilig voor haar is. Midden in de kamer en vrij dicht bij de deur en de eettafel, waar de ruis van komende en gaande mensen altijd plaatsvindt.

maar het hoeft toch niet voor altijd?
je hebt op dit moment meer aan een tijdelijke plek die je hondje wel veilig vindt, dan aan andere -in jouw ogen- veilige plekken waar ze niet wil gaan liggen.
als het straks allemaal wat bekender is en makkelijker gaat kun je altijd dat mandje weer ergens anders neerzetten.

Ik ga haar zeker niet onder druk zetten wat de stoel betreft, ik plant er nu mijn laptop in als ik eruit ga.
Wel vraag ik me af hoe honden onder elkaar dat dan zouden oplossen?
Want dit is overduidelijk míjn plek, ik zit daar vrijwel altijd en zelden op de bank. Zou een hond die er langer woonde niet ageren als een nieuwkomer op diens vaste plek gaat liggen?

mijn honden hadden geen eigen plek, behalve als we gingen slapen dan had jan bedacht dat ie in de mand hoorde en gina wilde in de bench(met de deur open).
soms lag jan dan in die bench en joeg gina hem eruit; als dat niet lukte vroeg ze aan mij of ik hem eruit wilde jagen en als ik dat niet deed ging ze er maar bij liggen

[Alfilillo]

Joena wil nogal graag op de bank maar dat mag ze hier niet. Dat is haar vanaf dag 1 duidelijk gemaakt door een kort: eraf en haar eraf duwen.

Nu vindt ze het leuk om als ik even de kamer uit ben, gauw op mijn stoel te gaan liggen.

Zou ze echt niet snappen dat ze niet op de stoel mag? Volgens mijn is dit geen domme meid...

[DeDiana]

Wel vraag ik me af hoe honden onder elkaar dat dan zouden oplossen?
Want dit is overduidelijk míjn plek, ik zit daar vrijwel altijd en zelden op de bank. Zou een hond die er langer woonde niet ageren als een nieuwkomer op diens vaste plek gaat liggen?

Bij mijn honden onderling is opgestaan plaats vergaan. Naast mij op de bank of op bed is voor alle honden de meest gewilde plek, en ze azen allemaal op die plek, dus zodra er eentje opstaat ligt er alweer een andere hond. Ze gebruiken ook wel eens listen om elkaar daar weg te krijgen (blaffen bij de achterdeur), maar laten zich nooit gelden om op die plek te kunnen liggen. Het is gewoon een kwestie van wachten, geluk hebben en er op tijd bij zijn Ook op hun eigen 'plaats' (bench, mand, kleedje) liggen geregeld andere honden.
Amoz gaat standaard meteen op mijn plek liggen als ik even opsta, maar weet nu inmiddels dat hij daar ook weer weg moet als ik terugkom. Dat snapte hij in het begin hier natuurlijk nog niet, dus één van de eerste dingen die ik hem heb geleerd is mijn hand te volgen als ik hem ergens heen wilde leiden, zodat ik hem wat makkelijker kon dirigeren. Voor het aanleren van allerlei commando's is dat ook erg handig.

[veertje]

Bij mijn ouders thuis was Biry de opperbitch en Joris had heilig ontzag voor haar, maar als hij op haar mat ging liggen, stond Biry er maar wat zenuwachtig voor te drentelen. Soms kwam ze naar ons of wij die kleine even van haar plek wilden halen.

[Pemba]

Joena wil nogal graag op de bank maar dat mag ze hier niet. Dat is haar vanaf dag 1 duidelijk gemaakt door een kort: eraf en haar eraf duwen.

Nu vindt ze het leuk om als ik even de kamer uit ben, gauw op mijn stoel te gaan liggen.

Zou ze echt niet snappen dat ze niet op de stoel mag? Volgens mijn is dit geen domme meid...

Heeft niks met dom te maken, ze moet het eerst nog leren

[Alfilillo]

Joena wil nogal graag op de bank maar dat mag ze hier niet. Dat is haar vanaf dag 1 duidelijk gemaakt door een kort: eraf en haar eraf duwen.

Nu vindt ze het leuk om als ik even de kamer uit ben, gauw op mijn stoel te gaan liggen.

Zou ze echt niet snappen dat ze niet op de stoel mag? Volgens mijn is dit geen domme meid...

Heeft niks met dom te maken, ze moet het eerst nog leren

Dat weet ik. Wat ik bedoelde: volgens mijn heeft ze al door dat ze niet op de stoel mag van baasje.

[renee-uk]

Joena wil nogal graag op de bank maar dat mag ze hier niet. Dat is haar vanaf dag 1 duidelijk gemaakt door een kort: eraf en haar eraf duwen.

Nu vindt ze het leuk om als ik even de kamer uit ben, gauw op mijn stoel te gaan liggen.

Zou ze echt niet snappen dat ze niet op de stoel mag? Volgens mijn is dit geen domme meid...

Heeft niks met dom te maken, ze moet het eerst nog leren

Dat weet ik. Wat ik bedoelde: volgens mijn heeft ze al door dat ze niet op de stoel mag van baasje.

als dat zo was zou ze er al af zijn voordat kooi binnenkwam.

dat hondje is helemaal nog niet bezig met ongehoorzaam zijn, dat hondje is aan het leren hoe het allemaal werkt in haar nieuwe huis en het zal vast nog wel even duren voordat ze dat weet.

[Jonas26]

Ik denk dat ze nog niet begrijpt wat je van haar verwacht, ze is er ook maar net.
Misschien kwam je onbewust toch dreigend op haar over?

[kooi]

Ik heb het mandje tegen de salontafel aangezet:

[Fotogravinnetje]

Heb je geen kussen, of fleecedeken/vetbed in plaats van de mand? Kan me voorstellen dat de rand van de mand voor haar een extra drempel is

[renee-uk]

gewoon een dekentje is ook wel genoeg denk ik, mandje is duidelijk afgekeurd.
daar sta je dan met je goeie gedrag en je lekker zachte mandje

[kooi]

Heb je geen kussen, of fleecedeken/vetbed in plaats van de maand? Kan me voorstellen dat de rand van de mand voor haar een extra drempel is

Nee hoor!



Maar daar kiest ze alleen voor als ze zich juist wel veilig voelt.. En dan vindt ze het fijn om haar kopje over de rand te laten leunen al ze slaapt. Of zich helemaal op te rollen in dat mandje, als een gebakerde baby. Dat de randen lekker strak om haar lijfje sluiten.

Ook de fleece deken heeft al tegen de salontafel aangelegen en dan gaat ze er ook naast liggen. Door het kleed heen voelt ze de vloerverwarming, misschien dat ze het daarom ook zo fijn vindt.

[Fotogravinnetje]

Alleen als ze zich al veilig voelt, dus een extra drempel

[kooi]

Ik ga morgen maar eens een Wat en Hoe in het Roemeens boekje aanschaffen!



Maar ze had het nu ook wel erg warm gekregen van een tien minuutjes als een dolle heen en weer rennen van de tuin naar de woonkamer...
Baas wikt, hondje beschikt.

[renee-uk]

wat een heerlijk beest

[Caro.]

Hahaha Ze gaat gewoon d'r eigen gang joh, lekker laten gaan en niet mee bemoeien, ze doen toch precies
wat ze zelf willen

Ik heb die neiging trouwens ook altijd bij Puchu 'zoooo even lekker plekje voor je maken, kijken eens wat een lekker plekje, speciaal voor Puchu'...
nou je kan gewoon doodvallen hoor, meneer maakt zelf wel uit wat een lekker plekje is of niet

[lotje&famke]

Wat een leuk hondje! Ik volg je op het Forum een beetje, hoe het met Joena gaat. Volgens mij hebben we rond dezelfde tijd een herplaats hondje in huis gekregen. Hier een Teckeltje van ongeveer 8 maanden wat weinig van de wereld heeft gezien en veel situaties spannend vind. Ze is in beslag genomen door de dierenbescherming en via via kwam ze bij mij . De eerste 2 weken was het een engeltje Na ongeveer 2 weken ging ze andere dingen uitproberen, ze kan nu flink mopperen (brommen / grommen / blaffen) naar wat ze niet vertrouwd Ik stuur haar op zo'n moment door afstand te nemen van wat ze spannend vindt. Samen wat heen en weer te lopen. Ik rommel wat in een hoekje met iets. Ze is erg nieuwsgierig en komt dan gelijk kijken wat ik aan het doen ben. Naar mij toe is ze superlief. Ze volgt me waar mogelijk, zit heel graag bij je. Ze is ook heel leuk samen met mijn andere hond. Ze spelen veel samen en liggen graag bij elkaar.
Ik heb er bij Pleun wel voor gekozen haar de bench aan te leren en dat is nu wel erg handig. Als er bijvoorbeeld bezoek komt dan kan ze nu in de Bench. Daar voelt ze zich veilig / is ze rustig. Kan ze vanuit daar alles eens op haar gemak bekijken. Ik oefen met haar het volgen van mijn hand. Wat lekkers in je hand, haar je hand laten volgen, lekkers geven. Dat pikt ze snel op. Ik kan haar nu doormiddel van het volgens van mijn hand in huis sturen (het zou bij jou misschien helpen bij het van de bank afgaan). Op die manier kan ik haar ook naar de Bench begeleiden. Uiteindelijk hoop ik in spannende situaties voor haar, dat ik haar doormiddel van het volgens van mijn hand, haar daaruit kan halen.
Ik hou zelf niet zo van een Bench, maar voor Pleun is het nu toch wel erg fijn. Als ze een slechte dag heeft zorg ik voor meer rustmomenten in de Bench, het helpt haar om haar rust te pakken.

Ik doe met Pleun bewust veel dingen die we beide leuk vinden. Ze vindt het bijvoorbeeld heerlijk om in een weiland te snuffelen en samen met Flo (mijn andere hond) te rennen. Zorg dat je samen kan genieten van dingen, volgens mij komt dan die band vanzelf wel. Pleun brengt me bijvoorbeeld dingen die ze leuk vind. Speeltjes, takjes, slakkenhuizen. Die gaan we dan samen bekijken. Ik breng haar dan ook weer dat soort dingen, gewoon samen wat omtutten.
Zo nu en dan kies ik er ook bewust voor haar met iets wat ze spannend vind te laten omgaan. Zo heb ik bijvoorbeeld de stofzuiger in de kamer net zolang aan laten staan tot ze languit ging liggen slapen. Nu vindt ze de stofzuiger helemaal niet meer eng. Honden die ze niet kent vind ze spannend. Vanmorgen kwam ik een klein groepje al wat oudere rustige attente honden tegen die ik goed ken / vertrouw. Haar daar zo tussen gezet, een eindje mee opgelopen. Ze deed het goed, niks niet gemopperd, reageerde relaxt. Ik probeer situaties uit te zoeken voor haar om te oefenen en in te schatten of het haar lukt daar op een goede manier mee om te gaan. Soms zit ik ernaast, ook geen ramp, volgende keer beter. Ik probeer er wat luchtig mee om te gaan en vooral te genieten van het grappige, nieuwsgierige, speelse , aanhankelijke , slimme meisje

Veel plezier met Joena! Ben benieuwd hoe het de komende tijd met haar gaat!

[kooi]

Bedankt voor je leuke en lange reactie.

Ik herken veel in je verhaal.

Ook in de manier waarop je Pleun aan dingen laat wennen.
Ook hier een lekkertje in mijn hand en haar afleiden. Maar de bench krijg ik haar op die manier niet in. Ze heeft een half jaar in een asiel gezeten en is in een bench in een busje met andere hondjes naar Nederland vervoerd. Ik wil haar dus niet dwingen erin te gaan. Alleen door extreem lekkere dingen erin te leggen die ze er dan uit moet vissen.

De angst buiten voor andere honden houdt aan, ze wil dan samen met mij weg snellen. Vandaag kwamen we een roedeltje tegen. Mevrouw met kleine hondjes waaronder ook een buitenlandertje. Met veel begrip hebben we Joena en haar hondjes aan elkaar voorgesteld en zijn daarna samen verder gewandeld. Joena erg gecharmeerd van haar chi-puppy. En andersom ook, haha dat kleine dappertje.

Vervolgens kwamen we mijn buurvrouw tegen met haar hondje, waar we gister samen mee zijn gaan wandelen. Joena herkende hen op afstand en begon blij te kwispelen naar die buurvrouw en wilde dolgraag spelen met haar hondje.

Toen zijn we met de hele club verder gewandeld.
En onderweg, met haar alleen, geef ik haar echt alle ruimte om dingen te besnuffelen en bekijken. Wanneer het een beetje droog is, gaan we een poosje op een bankje zitten.

En af en toe komt zusje met de poedelpuppy. Kan ze even uit haar dak, los spelen. En daarna samen wandelen.

Gelukkig komen we buiten vaak dezelfde mensen en honden tegen en als ze ze eenmaal kent, gaat ze lekker mee. Dus onze kennissenkring breidt zich zodoende steeds verder uit!

Binnenkort gaan zus en ik samen naar mijn volkstuin met de hondjes. Daar kan ze door de brede wildroosters niet van het terrein af en mag ze voor het eerst los.

Heb je overigens een foto van Pleun?
Of een lopend topic waar we over haar kunnen lezen?

[lotje&famke]

Zo te lezen gaat het al heel goed met Joena Wat fijn
Over Pleun heb ik geen topic ergens Ik lees wel graag mee over onderwerpen waar ik iets mee kan. Maar ben zelf niet zo actief met het plaatsen van dingen.

Bij deze nog even een foto. Ik heb nog geen goeie foto's van haar (op de meeste foto's lijkt het een eekhoorn ). Zo kijkt ze als ze niet op schoot mag met dr gekke teckelbekkie

[kooi]

Wat een mooi koppie!
Hoop dat ze snel uitgroeit tot een lekker stevige en blije teckel!

[laeken]

Roemeense honden zijn hardere honden dan honden uit veel andere landen. In Roemenië moet dat wel en de softies hebben daar een zwaar leven. Voor eten moet je vaak knokken en om te dekken op straat moet je de grootste patser van de hele buurt zijn. Daar lopen de straathonden in bendes en zijn het zeker geen gedumpte bankhangers of ex jachthonden met een zacht karakter.

Maw in veel Roemenen zit een reu die 10 andere reuen heeft laten weten wie de chef is. De teven worden uit die reuen geboren en lopen vaak ook op straat. De pups vechten onderling ook weer voor het vreten de melk.

Wat je daardoor ziet is dat Roemeense stichting honden sneller grommen en soms ook sneller bijten en op hun strepen staan.

Als je het mij vraagt is het een kwestie van duidelijkheid als je vermoedt dat ze dominante trekjes heeft. Als je denkt dat ze angstig is dan vraagt dat een andere aanpak. De opmerkingen over een bange hond die dominant is zijn denk ik correct. En dat is inderdaad lastig. Je moet haar kalm krijgen en vol vertrouwen maar je moet tevens een goede duidelijke leider worden. Geen zacht ei waar ze overheen kan walsen en niet hard of te direct om haar angsten voor mensen niet te voeden.

Ik zou zo'n hondje met hele sterke regels en regelmaat behandelen. Mezelf nooit wegcijferen of rekening met haar houden in de zin dat ze dat merkt. Ze moet leren dat jij en de baas en te vertrouwen bent. Elke hond kan leren op een lage positie te leven. Het is maar net wat je erbij zet. Bas is best dominant. Klinkt raar maar dat is zo. Zet er een chihuahua teef bij en ze zoekt de strijd op. Laat een peuter op haar ligplaats af lopen en ze zal haar tanden laten zien. Laat een vrouw over haar grenzen gaan en ze zal grommen. Bij ons is ze zo lief als een zacht gekookt ei en doet ze niks. Laat een dominante hond op bezoek komen en ze schikt zich meteen in de onderdanige rol.

De rol die je hond aanneemt is precies de rol die hij kan pakken. Een Roemeense hond pakt sneller dan veel andere stichting honden de rol van dominanter. Als het tenminste om een onherleidbaar straatschoffie gaat waar pa de winnaar was en ma de overlever. Dus het enige wat jij hoeft te doen is zorgen dat er geen twijfel of onderdanigheid zit in jouw benadering van je hond. Dat is alles. Jouw hond moet weten dat er met jou niet gediscussieerd wordt maat dat jij veiligheid en sturing biedt. Je moet een goede absolute leider worden en dan zijn dit soort honden prima op hun plek. Elke hond nogmaals kan schikken in een onderdanige positie tenzij de roedel genoot de dominante positie niet aan kan.

[kooi]

Bedankt!
inmiddels is Joena een maand bij me en mijn zoon die op bezoek kwam vandaag, zei dat het wel een ander hondje leek.
Ze is veel opener en begroet iedereen die ze kent vol enthousiasme. Als ze mensen zelfs maar een keer heeft gezien, herkent ze ze direct, ook op straat.

Ze heeft op veel mensen een positief effect, zoveel mensen staan bij ons stil en willen even met haar kletsen of knuffelen. Ik denk dat ze in haar leven op straat op die manier vaak haar kostje bij elkaar heeft gescharreld, door dat allerliefste smoeltje met die zachte knik-oortjes in te zetten. Mensen denken vaak dat ze nog een puppy is.

Zelf moet ik ook oppassen dat ze me niet om haar vingertje windt.
Want ik geloof inderdaad dat hier een pittig karaktertje achter schuil gaat als ze helemaal zichzelf is. Maar ook voor mij geldt dat ik minder op scherp sta en vaker reageer vanuit mijn automatisme. Dan behandel ik haar zoals ik gewend ben mijn hond te behandelen en dan is het resoluut en kalm.

Zij zoekt me steeds meer op, voor knuffels, voor spel en komt dichterbij mijn stoel om te slapen. Ze heeft erg veel energie en slaapt weinig. Gelukkig kan ze zichzelf vrij aardig vermaken.

Er gaat in haar ook een enorm vrolijk en uitdagend hondje schuil.
Ik kan zo ontzettend om haar lachen zoals blijft proberen de katten uit te nodigen om te spelen. en haar gekke buien waarin ze keihard rondjes gaat rennen, om me heen of van de tuin naar de kamer en terug. En net toen ik haar riem pakte, werd ze helemaal dol en probeerde ze ook buiten nog rondjes om me heen te rennen.

En soms komt ze alleen voor een knuffel of een heel rustig spel. Dan tikte ze me aan met haar voorpootjes en knabbelt ze aan mijn mouw met haar tandjes, zoals ze dat ook bij haar eigen vachtje doet.

De jeuk is aanzienlijk afgenomen, maar nog niet helemaal weg en af en toe, 1 keer per week of zo, wordt ze 's nachts wakker en braakt ze een beetje.

Ze gromt niet meer naar de katten als ze een kluifje heeft en ze heeft ook niet meer geprobeerd op mijn stoel te gaan zitten, maar probeert af en toe de bank. daar stuur ik haar resoluut van af, alleen met mijn stem en van een afstand.

Een paar commando's kent ze al goed: zit en wacht en vooral 'nee'. En haar eigen naam. De tweede riem is eraf. Alleen los laten, dat durf ik voorlopig nog niet, of met een grotere groep andere honden wandelen. De auto in heb ik ook nog niet uitgeprobeerd.

Er valt nog een heleboel te winnen, maar we hebben grote vooruitgang geboekt en groeien steeds meer naar elkaar toe. De nieuwe avatar en onderschrift zijn ook een stap naar de acceptatie naar hoe het nu is: het leven zonder berners, zonder Jorla, maar mét Joena.

[lotje&famke]

Wat een leuke update! Fijn dat het zo goed gaat Het lijkt me een heel leuk beest

[Shibby]

Wat een mooie update!

Het is alsof ik een update over Malou lees.
Volgens mij lijken ze wel op elkaar. Behalve het stukje over veel energie en weinig slapen. Toet is aartslui