26 april
Afgelopen vrijdag mochten we, voor de laatste keer voor het ophalen weer puppy knuffelen.
Samantha was gezellig met ons mee, wat het natuurlijk extra gezellig maakte om zo samen die kant op te gaan.
We waren een weekje weggeweest dus het was inmiddels al weer 2 weken geleden dat we hem gezien hadden!
En wat was hij gegroeid! Inmiddels uitgegroeid tot een heus echt minihondje. Een minifudge!
We kregen van de fokster nog grappend de vraag of we niet alsnog wilde ruilen, want hij was echt een beetje de clown
van het stel haha. Gelukkig was de manier waarop zijn energie vanaf begin af was precies waar we uiteindelijk op zijn gevallen.
Dus we konden nog steeds ons geluk niet op.
Mag ik mee? 
(heus geen aanpraten van wat wij graag willen zien
)
1 mei 2019 - D-Day! Oftewel hij is thuis 
Vandaag was het dan ein-de-lijk (!) zover. Hij mocht mee. Vannacht hebben we beiden van ellende (grapjuh, van de 'omg het gaat nu echt gebeuren!')
slecht geslapen haha. De dag totdat we dan om kwart voor 11 eindelijk de auto in konden, duurde dan ook ellendig lang..
Alle voorbereidingen voor in de auto waren getroffen, puppy pads in de auto, wat lekkere puppy voertjes, een gevulde kong, wat brokjes en
water. We moesten een kleine 1,5u rijden voordat we thuis zouden zijn en we wilden niks aan het toeval overlaten.
Nadat de paperassen etc waren geregeld was het dan zo ver, we mochten hem nu dan toch echt meenemen. Hij reageerde buiten
al gelijk op Jurgen zijn stem. Later blijkt dan ook, dat het stiekem een 'papa's kindje' gaat worden.
Eenmaal in de auto, bij mij op schoot achter in keek hij vooral even beduusd. Daarna beetje naar buiten kijken, af en toe lichtelijk piepen
en eenmaal op de 80 weg liet hij zich toch even horen. Dit rustig genegeerd terwijl ik hem verder lekker tegen me aan hield.
Langzaam aan ontspande hij en ik gaf hem gaande weg als hij rustig was een zacht voertje en een paar likjes uit de kong.
Na ongeveer een half uurtje begon hij zwaarder te voelen en binnen 45 minuten lag hij te pitten op mijn schoot.
Vlak voordat we thuis waren werd hij wakker en kon zo mooi de oprit op het terrein vanuit de auto bekijken.
Eenmaal thuis rustig uitgestapt, vanaf de auto de tuin ingelopen (zo achter ons aan, alsof hij het al jaren doet).
Even kort snuffelen en hoppa, zijn eerste plas in de tuin was een feit
Even uit het raam kijken..
Eenmaal binnen even gekeken (nadat de katten vanuit de tuin de 'kat uit de boom (ha!)' hadden kunnen kijken, en weer naar buiten.
Vervolgens deed meneer whoppa, even een dikke drol in de tuin
Ook hadden we daarna lekker samen met Jurgen even kort gespeeld in de tuin.
Waar hij het eerste half uur in de tuin nog even protesteerde (tegen het feit dat hij 'alleen' zonder broertjes en zusjes was?) hebben we hem hierna
op wat speelsheid, niet meer gehoord. Hij was inmiddels weer aardig moe geworden en dan ik hem naar binnen tilde (we hebben nogal hoge opstap naar binnen)
en op de bank met hem plofde, viel hij prompt boven op me in slaap. We willen hem langzaam aan zeker aan de bench wennen, maar zo'n eerste slaapje in een vreemd
huis, zo snel na alle vreemde nieuwe zaken, wat een knapperd.
Na een licht slaapje was hij weer wakker en wilde hij wel even spelen. Ik had een vetbed voor de bench gelegd en wat speeltjes hierop.
Ineens was meneer zich zelf aan het vermaken met een of ander speeltje en waren we zo ongeveer tien minuten verder.
We waren net te laat en helaas was ook het eerste ongelukje een feit. Mee naar buiten genomen maar dat was natuurlijk een beetje too late.
Weer binnen was het etenstijd en hij was ook weer moe. Lekker zijn eten in de bench gegeven en voor we het wisten lag hij te pitten in de bench
Later die middag konden we hem tevens nadat hij op de grond in slaap gevallen was, in de bench leggen waarna hij heerlijk doorsliep.
In de middag zijn we ook nog even kort naar voren geweest, om vanaf een veilige afstand de paarden even te begluren.
Na de eerste buurtjes begroet te hebben en de eerste buurhond (vanaf veilig in ons armen) viel hij prompt buiten in slaap.
Zoveel nieuwe indrukken. Dus lekker weer naar huis om daar echt even lekker weer te slapen.
Vlak voor het eten werd hij wakker en ging Jurgen weer naar buiten voor even plassen. Dit duurde even dus we besloten lekker buiten te eten.
Inmiddels was het duidelijk dat hij echt een 'papa's kindje' aan het worden was, want inmiddels lijkt het bijna al een gewoontje om wanneer je niet in de bench ligt
op de grote voeten van Jurgen in slaap te vallen. Zoooo zoet!
Hij lijkt te reageren op water geluiden uit de keuken komen, alsof hij gewend is daarna eten te krijgen misschien?
Either way, so far had het niet beter kunnen gaan. Het is een heerlijk mannetje met echt al heel zelfstandige momenten.
Zojuist stond hij na even spelen op, liep drie pasjes richting de voordeur en keek achterom. Nu is het (denk ik?) veel te vroeg voor werkelijk een klik met
buiten plassen, maar nadat we hem hierna gelijk mee naar buiten namen ging hij ook werkelijk plassen. Knapste kind
Trotste hondenpapa
En an sich veranderen ze natuurlijk ook nog best wel, aangezien ze nu net kruipende frummels zijn met een beetje hondentrekjes hihi. Maar het was gelukkig vrij snel duidelijk dat dit mannetje graag met ons mee wilde 
.
