Als je een hond neemt (pup en herplaatser) moet je er altijd rekening mee houden dat de hond het niet direct kan. Maar als je je daarop instelt dan komt het in de meeste gevallen wel goed. Kies je voor een pup dan duurt het vaak wat langer allemaal omdat die natuurlijk ook nog niet zindelijk is.
Als je een hond haalt op vrijdag en die moet op maandag meteen 9 uur alleen thuis kunnen blijven, tja, dan zit de kans er wel in dat het niet gaat lukken. Maar als je je aan kunt passen aan de hond en oplossingen kunt bedenken mocht het niet gaan, dan kom je vaak een heel eind.
Beide honden zijn hier vanaf pup gekomen, dus heb het helemaal vanaf het begin op moeten bouwen. Morris had er als kleine pup wat moeite mee, maar eenmaal de bench eruit gegooid ging het eigenlijk vrij vlot goed. Hij hoefde pas vanaf 8,5 maand wat langer alleen te kunnen zijn. Tot die tijd had ik het qua diensten zo geregeld dat hij niet veel alleen hoefde te zijn en konden mijn ouders oppassen als ik wat langer weg moest. Toen mijn baan veranderde en hij echt een paar dagen per week alleen zou moeten zijn heb ik naast mijn ouders als vaste oppas ook een particuliere oppas erbij gezocht. Morris was max 2 (soms hooguit 3) dagen per week alleen thuis. Dat ging goed. Uitlaten tussendoor is hij geen fan van. Dan wordt hij twee keer alleen gelaten en dat is blijkbaar veel erger dan gewoon de hele dag alleen thuis. Nodig plassen merk ik niks van als ik thuiskom. Voor het werk goed uitlaten en na het werk meteen weer op pad, ook als het regent of al donker is. Daar moet je maar net zin in hebben, maar ik zie het niet als 'moeten'.
Op een gegeven moment voldeed de particuliere oppas niet meer en heb ik in plaats daarvan een goede dagopvang gezocht. Daar gaat hij met ontzettend veel plezier naartoe.
Vorig jaar is Ayla erbij gekomen. Weer een pup dus weer vanaf 0 op moeten bouwen. Had voor de eerste tijd oppas geregeld, daarna lang vakantie, ze hoefde niet meteen pats boem dag alleen te zijn. Bij haar ging het eerst eigenlijk prima. Tot ze een keer ziek werd toen ik weg was en ze 11x had overgegeven

En nee, dat was niet tijdens een lange werkdag alleen... was gewoon domme pech en in korte tijd. Had dus ook kunnen gebeuren tijdens boodschappen doen. Ik zag op de camera dat ze in paniek was, ben ook zo snel mogelijk naar huis gegaan, maar het leed was al geschied. Ze was zo in paniek dat ze daarna een hele tijd niet alleen kon blijven. Ik hoefde de deur maar uit te lopen en ze begon al te loeien. Al met al heeft het misschien twee maanden geduurd, dus achteraf viel het reuze mee, maar op dat moment was ik wel bang dat het heel lang zou duren. Ik heb die maanden dus wel voor elke keer oppas moeten regelen. En dat is niet leuk, maar was wel noodzakelijk. Je weet dus nooit hoe het loopt. Het kan gewoon goed gaan, het kan ineens misgaan. En dan hangt het er heel erg vanaf hoe flexibel je bent en wat je wilt en kunt doen.
Ayla is in die tijd meer naar de dagopvang geweest, gelukkig wilden mijn ouders toch nog wel oppassen en ik heb soms hele einden om moeten rijden om haar ergens bij een oppas te brengen. Heb ook verschillende afspraken af moeten zeggen omdat ik geen oppas had. Dat begrijpt ook niet iedereen.
Uiteindelijk is het hier weer helemaal goed gekomen. Honden zijn meestal maar 1 en hooguit 2 dagen per week alleen thuis. Vaak ook helemaal niet. En dat met een vrij drukke baan waardoor veel mensen vinden dat ik überhaupt geen hond zou mogen hebben
In een hele drukke week als ik totaal geen oppas heb zou het voor kunnen komen dat ze 3 dagen alleen thuis moeten zijn. Het is nog nooit voorgekomen, maar voor Morris is het sowieso geen probleem en Ayla is ook wel zover dat ze het zou kunnen. Dus dat is wel heel fijn en zorgt wel voor rust. Het is nu zo dat als ik wegga de honden beide hun mand al inspringen in afwachting van wat lekkers. Vervolgens zie ik ze vooral lekker slapen als ik even op de camera kijk.
Als ze alleen thuis zijn ga ik wel meteen met ze de hort op zodra ik thuiskom. Als ik vrij ben doe ik meestal 's ochtends meteen na het opstaan een lange wandeling. Als ik moet werken doe ik het wat later op de middag. Beide keren krijgen die honden hun lange wandeling wel.
Enige is wel dat ik niet weer wegga als ze al de hele dag alleen zijn geweest. Dat vind ik niet kunnen. En dat houdt dus wel in dat ik soms niet mee kan naar leuke dingen, jammer, maar daar heb ik nu eenmaal voor gekozen toen ik honden nam. Soms is het ook wel heel fijn om ergens niet naartoe te hoeven of eerder naar huis te gaan 'omdat de honden al zolang alleen zijn'
