Wat als zwervende honden geen zwerfhonden blijken te zijn?

[DeDiana]

Ik las ook dat straathonden geen partners hebben. Volgens mij klopt dat niet altijd. Vrijlevende honden vormen volgens mij vaak vaste roedels. Daarin groeien die pups op en ik denk dat er wel degelijk zorg is in zo'n familie. Dus dat bijvoorbeeld een oudere dochter of reu ook voer opbraakt voor de pups.

Als ik naar die Amerikaanse asiel programma's kijk zie je heel vaak een reu en een teef en pups die ergens leven.

Ja, ik lees ook vaak dat vrijlevende honden geen roedels vormen, maar ik heb dus anders gezien. Het roedeltje waarin Amy leefde was echt een vast roedeltje van een teef (moederhond, overleden toen de pups 6 maanden waren), twee volwassen reuen (ik denk onverwant, leken totaal niet op elkaar of op de moeder van Amy) en dus de pups Amy en Chocky. Kan best zijn dat één van die twee volwassen reuen de vader is geweest.
Amy en de oudere reu uit dat roedeltje waren altijd samen, hij was ook niet meer zo mobiel en bleef bij Amy, terwijl Chocky en de andere volwassen reu overal rondstruinden en op avontuur gingen, vaak samen maar ook vaak apart. Het thuishonk van al die honden was dus de geboorteplek van Amy en Chocky. Er is ook een tijdje (voordat ik daar was) een andere jonge teef geweest die zich bij dat roedeltje aansloot, maar dat was duidelijk een weggelopen of gedumpte huishond. Die hond is daar vrij snel weggehaald door de mensen die de honden daar een paar keer per week voerden en heeft een adoptiegezin gevonden.

In Roemenië zag ik ook echt groepjes honden, ik zag ze juist bijna nooit in hun eentje. Dus ik heb ook de indruk dat ze wel in (familie)roedels leven, maar dat dat misschien afhangt van de omstandigheden. In de onderzoeken die in bijvoorbeeld India en Afrika zijn gedaan naar free ranging dogs of village dogs, wordt niet gesproken van roedels, maar wel geregeld van (tijdelijke) paartjes.

[laeken]

Ik zag op tv een documentaire over straathonden in India. En maar een op de 10 pups groeit op. Dus een percentage lager dan elk wild dier ook. Dat zegt wel iets over de hardheid van het bestaan. Per 10 geboren pups er 1 grootkrijgen. Dan al die zieke volwassen honden en dat bij elkaar barst het er dan toch van. Dat is echt een heel bruut leven. Een wolf heeft na de geboorte heel wat meer kans om volwassen te worden dan een echte straathond in India.

[lucie]

ik vraag me vaak genoeg af wat nu het wezenlijke kenmerk van het hond-zijn is, dat wat een hond een hond maakt en waardoor je dus ook kunt zeggen wat een goed hondenleven is. Ik ga er tenminste vanuit dat een natuureigen leven een goed leven is voor een dier. Sowieso denk ik dat een hond van nature zijn eten bij elkaar scharrelt, meer dan jagen. Mijn Lizzy is hier een prachtig voorbeeld van (nou ja, was ).
Zij leefde in Hongarije (naar alle waarschijnlijkheid) een semi-zwervend leven. Niet in huis of gevangenschap, maar wel een soort van horend bij. Zij beschikt over een verbijsterende zelfredzaamheid en zou zich perfect hebben kunnen handhaven op eten verzamelen/bedelen terwijl zij tegelijkertijd kant een uitmuntend jager is. Waarschijnlijk is scharrelen lonender. Ze weet altijd de plekjes te vinden waar het beschut is, waar water is enz; een ras-survivor. En toch ligt ze hier lekker op de bank te knorren, terwijl ze iedere dag van het jaar de hort op zou kunnen gaan als ze zou willen. Blijkbaar prefereert ze het comfortabele, maar toch altijd beperkte huisleven boven het avontuurlijke zwerversbestaan.
Aan de andere kant hebben we jarenlang een zwervend hondje aan huis gehad, een fox mixje die we Swiebertje noemden. Pas veel later ontdekten we dat ie bij iemand hoorde, al kreeg hij duidelijk geen enkele verzorging. Altijd onder de vlooien en broodmager. Hij vond het heerlijk bij ons te vertoeven. Dan kwam ie vrolijk aanhuppelen en rolde zich op bij de kachel of op je schoot. Eten boeide hem niet zo . Op wandeling ging ie ook altijd mee. Vaak was ie een tijd verdwenen, en dan kwam ie ineens weer uit de bosjes zetten en liep weer gezellig voor ons uit. Wat Dediana ook zegt, hij koos er zelf voor om mee te lopen terwijl hij echt zo vrij was als een vogel in de lucht. Probeer hem echter niet op te sluiten , want hij wist altijd te ontsnappen. Soms was ie dagen weg en dan ineens weken bij ons. Het was echt een vrije geest en ik had hem graag willen 'houden' vanwege zijn geweldige karaktertje, maar vrije geesten horen vrij te zijn en in die tijd gingen we ook nog vaak naar Nederland. Dat had ik hem noooooooit willen aandoen. Helaas gebeurde het onvermijdelijke: iemand heeft hem van de straat 'gered' . Ik zag hem terug tijdens een paardenrit, aan een touw . Keurig geknipt en gewassen, meer vlees op de botten, maar z'n oogjes glinsterden niet meer Liever had ik hem dood aan de kant van de weg gevonden, eerlijk waar (al was ie daar veels te slim voor ).

Ik blijf het een wonderlijk fenomeen vinden, de hond ...

[Floortje]

Ik las ook dat straathonden geen partners hebben. Volgens mij klopt dat niet altijd. Vrijlevende honden vormen volgens mij vaak vaste roedels. Daarin groeien die pups op en ik denk dat er wel degelijk zorg is in zo'n familie. Dus dat bijvoorbeeld een oudere dochter of reu ook voer opbraakt voor de pups.

Als ik naar die Amerikaanse asiel programma's kijk zie je heel vaak een reu en een teef en pups die ergens leven.

Ja, ik lees ook vaak dat vrijlevende honden geen roedels vormen, maar ik heb dus anders gezien. Het roedeltje waarin Amy leefde was echt een vast roedeltje van een teef (moederhond, overleden toen de pups 6 maanden waren), twee volwassen reuen (ik denk onverwant, leken totaal niet op elkaar of op de moeder van Amy) en dus de pups Amy en Chocky. Kan best zijn dat één van die twee volwassen reuen de vader is geweest.
Amy en de oudere reu uit dat roedeltje waren altijd samen, hij was ook niet meer zo mobiel en bleef bij Amy, terwijl Chocky en de andere volwassen reu overal rondstruinden en op avontuur gingen, vaak samen maar ook vaak apart. Het thuishonk van al die honden was dus de geboorteplek van Amy en Chocky. Er is ook een tijdje (voordat ik daar was) een andere jonge teef geweest die zich bij dat roedeltje aansloot, maar dat was duidelijk een weggelopen of gedumpte huishond. Die hond is daar vrij snel weggehaald door de mensen die de honden daar een paar keer per week voerden en heeft een adoptiegezin gevonden.

In Roemenië zag ik ook echt groepjes honden, ik zag ze juist bijna nooit in hun eentje. Dus ik heb ook de indruk dat ze wel in (familie)roedels leven, maar dat dat misschien afhangt van de omstandigheden. In de onderzoeken die in bijvoorbeeld India en Afrika zijn gedaan naar free ranging dogs of village dogs, wordt niet gesproken van roedels, maar wel geregeld van (tijdelijke) paartjes.

Op vakantie in Turkije viel het mij op dat de honden overdag in roedels leefden. Ze waren heel erg aan mensen gewend, kwamen knuffelen en bedelen op het terras. Volgens mij zaten er ook huishonden bij die overdag rondliepen (sommige hadden halsbanden).
Maar 's nachts lagen ze allemaal alleen te slapen op het strand, opgekruld in een rondje op een paar meter afstand van elkaar. Je zou verwachten dat als het echt een roedel was dat ze dan ook samen zouden slapen.
Het leken wel gelegenheidsroedels net zoals je hier hebt met een wandelgroepje in het park.

[laeken]

Ik las ook dat straathonden geen partners hebben. Volgens mij klopt dat niet altijd. Vrijlevende honden vormen volgens mij vaak vaste roedels. Daarin groeien die pups op en ik denk dat er wel degelijk zorg is in zo'n familie. Dus dat bijvoorbeeld een oudere dochter of reu ook voer opbraakt voor de pups.

Als ik naar die Amerikaanse asiel programma's kijk zie je heel vaak een reu en een teef en pups die ergens leven.

Ja, ik lees ook vaak dat vrijlevende honden geen roedels vormen, maar ik heb dus anders gezien. Het roedeltje waarin Amy leefde was echt een vast roedeltje van een teef (moederhond, overleden toen de pups 6 maanden waren), twee volwassen reuen (ik denk onverwant, leken totaal niet op elkaar of op de moeder van Amy) en dus de pups Amy en Chocky. Kan best zijn dat één van die twee volwassen reuen de vader is geweest.
Amy en de oudere reu uit dat roedeltje waren altijd samen, hij was ook niet meer zo mobiel en bleef bij Amy, terwijl Chocky en de andere volwassen reu overal rondstruinden en op avontuur gingen, vaak samen maar ook vaak apart. Het thuishonk van al die honden was dus de geboorteplek van Amy en Chocky. Er is ook een tijdje (voordat ik daar was) een andere jonge teef geweest die zich bij dat roedeltje aansloot, maar dat was duidelijk een weggelopen of gedumpte huishond. Die hond is daar vrij snel weggehaald door de mensen die de honden daar een paar keer per week voerden en heeft een adoptiegezin gevonden.

In Roemenië zag ik ook echt groepjes honden, ik zag ze juist bijna nooit in hun eentje. Dus ik heb ook de indruk dat ze wel in (familie)roedels leven, maar dat dat misschien afhangt van de omstandigheden. In de onderzoeken die in bijvoorbeeld India en Afrika zijn gedaan naar free ranging dogs of village dogs, wordt niet gesproken van roedels, maar wel geregeld van (tijdelijke) paartjes.

Op vakantie in Turkije viel het mij op dat de honden overdag in roedels leefden. Ze waren heel erg aan mensen gewend, kwamen knuffelen en bedelen op het terras. Volgens mij zaten er ook huishonden bij die overdag rondliepen (sommige hadden halsbanden).
Maar 's nachts lagen ze allemaal alleen te slapen op het strand, opgekruld in een rondje op een paar meter afstand van elkaar. Je zou verwachten dat als het echt een roedel was dat ze dan ook samen zouden slapen.
Het leken wel gelegenheidsroedels net zoals je hier hebt met een wandelgroepje in het park.

Als ze een paar meter uit elkaar slapen is dat echt wel een roedel. Mijn honden slapen ook een paar meter uit elkaar. Opgerold en alleen. Maar o wee als er een hond aan Bas komt. En als Guus even alleen weg is geweest volgt er een de keuken een hele schattige reunie begroeting.

[dagmar88]

Als ze een paar meter uit elkaar slapen is dat echt wel een roedel. Mijn honden slapen ook een paar meter uit elkaar. Opgerold en alleen. Maar o wee als er een hond aan Bas komt. En als Guus even alleen weg is geweest volgt er een de keuken een hele schattige reunie begroeting.

Naap en sjaak zijn bij elkaar geen contactliggers.
Ik kan niet met beiden wandelen omdat naap alle grote "gevaarlijke" honden in een straal van 20 meter om die uk heen vriendelijk maar resoluut wegstuurt.
En toen sjaak ziek was heeft naap dagenlang strak tegen hem aan gelegen.

[Jackira]

Ht verschil tussen een zwerfhond en een zwervende hond die het prima naar zijn zin heeft is voor mij of een hond op zoek is naar contact met een mens en daar graag bij wil horen. Je hebt honden die voor hun eten en onderdak zelf een plek zoeken, maar waar je toch aan ziet dat ze het liefst bij een mens in de buurt zijn. Laila is zo'n hond. Ze is eigenlijk net een beetje meer honds dan de honden die ik vanaf pup heb. Maar toch zoekt ze zelf heel veel contact met ons en wordt daar ook duidelijk heel blij van en voelt zich veilig daardoor. Ik denk dat zij zich prima zou redden als zwerfhond en ze zou ook best zelfstandig rond willen scharrelen in de buurt op z'n tijd. Maar het belangrijkste vindt ze toch wel het contact met ons denk ik.

Heeft een hond dat niet dan zou het sneu zijn om die zwerfhond tot huishond te veroordelen lijkt mij.

[DeDiana]

Ik las ook dat straathonden geen partners hebben. Volgens mij klopt dat niet altijd. Vrijlevende honden vormen volgens mij vaak vaste roedels. Daarin groeien die pups op en ik denk dat er wel degelijk zorg is in zo'n familie. Dus dat bijvoorbeeld een oudere dochter of reu ook voer opbraakt voor de pups.

Als ik naar die Amerikaanse asiel programma's kijk zie je heel vaak een reu en een teef en pups die ergens leven.

Ja, ik lees ook vaak dat vrijlevende honden geen roedels vormen, maar ik heb dus anders gezien. Het roedeltje waarin Amy leefde was echt een vast roedeltje van een teef (moederhond, overleden toen de pups 6 maanden waren), twee volwassen reuen (ik denk onverwant, leken totaal niet op elkaar of op de moeder van Amy) en dus de pups Amy en Chocky. Kan best zijn dat één van die twee volwassen reuen de vader is geweest.
Amy en de oudere reu uit dat roedeltje waren altijd samen, hij was ook niet meer zo mobiel en bleef bij Amy, terwijl Chocky en de andere volwassen reu overal rondstruinden en op avontuur gingen, vaak samen maar ook vaak apart. Het thuishonk van al die honden was dus de geboorteplek van Amy en Chocky. Er is ook een tijdje (voordat ik daar was) een andere jonge teef geweest die zich bij dat roedeltje aansloot, maar dat was duidelijk een weggelopen of gedumpte huishond. Die hond is daar vrij snel weggehaald door de mensen die de honden daar een paar keer per week voerden en heeft een adoptiegezin gevonden.

In Roemenië zag ik ook echt groepjes honden, ik zag ze juist bijna nooit in hun eentje. Dus ik heb ook de indruk dat ze wel in (familie)roedels leven, maar dat dat misschien afhangt van de omstandigheden. In de onderzoeken die in bijvoorbeeld India en Afrika zijn gedaan naar free ranging dogs of village dogs, wordt niet gesproken van roedels, maar wel geregeld van (tijdelijke) paartjes.

Op vakantie in Turkije viel het mij op dat de honden overdag in roedels leefden. Ze waren heel erg aan mensen gewend, kwamen knuffelen en bedelen op het terras. Volgens mij zaten er ook huishonden bij die overdag rondliepen (sommige hadden halsbanden).
Maar 's nachts lagen ze allemaal alleen te slapen op het strand, opgekruld in een rondje op een paar meter afstand van elkaar. Je zou verwachten dat als het echt een roedel was dat ze dan ook samen zouden slapen.
Het leken wel gelegenheidsroedels net zoals je hier hebt met een wandelgroepje in het park.

Als ze een paar meter uit elkaar slapen is dat echt wel een roedel. Mijn honden slapen ook een paar meter uit elkaar. Opgerold en alleen. Maar o wee als er een hond aan Bas komt. En als Guus even alleen weg is geweest volgt er een de keuken een hele schattige reunie begroeting.

Inderdaad. Een zwerfhond gaat echt niet een paar meter van een andere hond slapen als die hond niet bekend/vertrouwd is.
Maar ik denk dat Floortje bedoelt dat ze 's nachts met z'n allen op het strand sliepen en zich overdag opsplitsten in kleine 'subroedeltjes'?

[Floortje]

Wat betreft dat slapen op het strand: Ik had meer verwacht dat ze in een soort formatie zouden slapen, niet op een hoopje, maar wel een beetje in een vierkant of een vlak, niet op een rij met 10, 20 of 30 meter ertussen.

En ik vraag me ook af of je je eigen twee of drie honden kunt vergelijken met een groep straathonden.
Mijn honden zijn ook heel blij als de oppashond of de honden van vrienden weer langskomen. Ik heb een tijd een huisgenoot gehad met twee honden, zelf hadden we er drie en nog een oppashond. Buiten waren die echt wel een roedel, maar Fribbel en de reu hebben eens gevochten en toen gingen de teven direct achter hun "eigen" reu staan, van een roedel was geen sprake meer, het clubje viel echt in twee delen uit elkaar.

Of de uitlaatservice, daar trekken de honden ook samen op. Genoeg verhalen daarvan hier op het forum en ik heb het zelf ook een keer meegemaakt dat mijn hond werd lastiggevallen door zo'n gezellige gelegenheidsroedel.

Wat ik eigenlijk het verschil in definitie van een roedel, roedelgedrag en ganging-up? Heel interessant! Kun je uren over filosoferen.

[DeDiana]

Ganging up kan sowieso ook plaatsvinden met honden die helemaal geen roedel vormen. Ze gaan gewoon mee in elkaars opwinding en emotie. Denk aan de situatie van een uitlaatveldje waar misschien vijf honden zijn die bijvoorbeeld met hun eigen baas aan het spelen zijn en zich niet met de andere honden bezighouden. Opeens gaat één van die vijf honden achter een klein hondje aan, dit hondje begint te gillen en rent zo hard als hij kan weg, met de andere hond erachteraan. Dan bestaat zeker de kans dat ook (enkele van) die overige vier honden zich er opeens mee gaan bemoeien of mee gaan doen aan de achtervolging van het kleine hondje. Ganging up kan volgens mij dus ook gewoon plaatsvinden los van een roedel of gelegenheidsroedel.

[Floortje]

Ganging up kan sowieso ook plaatsvinden met honden die helemaal geen roedel vormen. Ze gaan gewoon mee in elkaars opwinding en emotie. Denk aan de situatie van een uitlaatveldje waar misschien vijf honden zijn die bijvoorbeeld met hun eigen baas aan het spelen zijn en zich niet met de andere honden bezighouden. Opeens gaat één van die vijf honden achter een klein hondje aan, dit hondje begint te gillen en rent zo hard als hij kan weg, met de andere hond erachteraan. Dan bestaat zeker de kans dat ook (enkele van) die overige vier honden zich er opeens mee gaan bemoeien of mee gaan doen aan de achtervolging van het kleine hondje. Ganging up kan volgens mij dus ook gewoon plaatsvinden los van een roedel of gelegenheidsroedel.

Ja da's waar inderdaad.
Is een groep van een uitlaatservice bijv. een gelegenheidsroedel zijn of gewoon een toevallig clubje wat aan ganging-up doet? (in het geval van lastigvallen van andere honden).

[dagmar88]

En ik vraag me ook af of je je eigen twee of drie honden kunt vergelijken met een groep straathonden.

De roedel van zes sliep ook niet samen. Geen vergelijk, maar om aan te geven dat dat hun band niet weergeeft.

[DeDiana]

Ganging up kan sowieso ook plaatsvinden met honden die helemaal geen roedel vormen. Ze gaan gewoon mee in elkaars opwinding en emotie. Denk aan de situatie van een uitlaatveldje waar misschien vijf honden zijn die bijvoorbeeld met hun eigen baas aan het spelen zijn en zich niet met de andere honden bezighouden. Opeens gaat één van die vijf honden achter een klein hondje aan, dit hondje begint te gillen en rent zo hard als hij kan weg, met de andere hond erachteraan. Dan bestaat zeker de kans dat ook (enkele van) die overige vier honden zich er opeens mee gaan bemoeien of mee gaan doen aan de achtervolging van het kleine hondje. Ganging up kan volgens mij dus ook gewoon plaatsvinden los van een roedel of gelegenheidsroedel.

Ja da's waar inderdaad.
Is een groep van een uitlaatservice bijv. een gelegenheidsroedel zijn of gewoon een toevallig clubje wat aan ganging-up doet? (in het geval van lastigvallen van andere honden).

Als dat een redelijk vast groepje is, zou ik het wel een gelegenheidsroedel noemen ja. Maar volgens mij bestaat daar geen officiële definitie voor. Het is al moeilijk genoeg om te omschrijven wat een roedel is en wat niet Ik denk dat er weinig verschil is tussen ganging-up van honden die elkaar kennen (roedel of gelegenheidsroedel) versus honden die elkaar niet kennen, maar misschien gebeurt het wel sneller bij (gelegenheids)roedels omdat die honden sneller meegaan in elkaars emotie?

Ik heb een roedeltje waarvan twee honden (Amy en Amoz) gevoelig zijn voor ganging-up, één een beetje (Taartje) en één totaal niet (Mila). Ik was bijvoorbeeld eens in een losloopgebied met alle vier en een meter of 20 van ons vandaan brak een opstootje uit tussen twee honden (waarmee mijn honden verder nog geen kennis hadden gemaakt of zo). Amy en Amoz stonden binnen een seconde bij dat gevechtje, Taartje zat aan de flex en liep wel die kant op maar was meer aan het cheerleaden en Mila keek eens op en snuffelde gewoon lekker verder zonder er warm of koud van te worden. Op zo'n moment reageren ze dus niet als groep/eenheid, maar elk vanuit hun eigen aard. Maar wordt Amy of Amoz serieus lastig gevallen door een andere hond, dán komt Mila het wel even oplossen. Op zo'n moment zie je dus wel duidelijk roedelgedrag.