
Ik weet niet of je echt kan leren om een hond de 'baas' te zijn

Je komt een eind met je verdiepen in het gedrag van honden, dan weten hoe je moet reageren, maar ik denk dat het meer is; je uitstraling, je houding, zelfverzekerdheid.
Daarbij kan je voor de ene hond een prima baas zijn en voor de andere hond juist weer niet (zei ze uit ervaring

). Met Kaya heb ik het idee dat ik precies de juiste baas ben; ze is een pittig en eigenwijs gevalletje, maar daar weet ik wel raad mee.
Met Moritz heb ik wel mijn twijfels, alhoewel het nu prima gaat. Die heb ik veel te zacht benaderd, veel te veel in bescherming genomen (ik kon niet op tegen dat angstige droppeltje wat daar op de bank lag).
Ik kan dus meer met zelfverzekerde honden dan met 'zielige' honden, want daarin ga ik veel te ver mee.
Kan ik het leren? ja, vast wel. Ik heb ook een hoop geleerd, maar het gevoel blijft en dat gevoel voelen de honden volgens mij haarfijn aan.
Tegen Moritz doe ik strenger, neem hem niet meer in bescherming, maar mijn hart zegt 'o, wat erg, o, wat zielig'. Dat verander je stomweg niet.
Zo werkt dat volgens mij ook bij een pittige/dominante hond: de baas kan nog zoveel leren, maar als de uitstraling er niet is (het is min of meer toneelspel omdat je weet dat het anders moet) dan voelt de hond het toch.
Of je dan meteen een foute baas bent? Nee, volgens mij niet in alle gevallen.