71 en een pup

[Marie-Josée]

Iemand van 72 is niet per definitie een schuifelend oud vrouwtje. Mijn moeder was op die leeftijd heel wat fitter en actiever dan menigeen van middelbare leeftijd. Zelfs rolstoelers hebben vaak een hond, dus ik vind het niet gek.
Er wordt dan wel beweerd dat je dan zelf niet lang meer te leven hebt maar tegen dat je moeder 85 is, is dat hondje ook al behoorlijk op leeftijd en zal echt geen uren meer naast de fiets willen draven.
Ik zie dus geen probleem aangezien dit weloverwogen gebeurd is.
Och, en de omgeving moet altijd wat te mekkeren hebben. Hier wordt ik al meewarig aangekeken met mijn twee honden.

[fenneke]

mijn buurvrouw had dat jaren geleden ook
ze wilde graag weer een pup maar ook hier zei iedereen doe het nou niet

ze was toen heel verdrietig en zei de mensen gunnen mij geen toekomst meer


intussen is rebecca alweer 11 jaar oud en wat een plezier hebben ze aan elkaar

[Renske]

Vaak is vitaliteit erfelijk, jouw grootouders, hebben die gezond oud mogen worden?
Verder is het misschien goed om het toekomstige hondje van je moeder aan jouw honden te laten wennen, dat ze elkaar kennen en dat de hond misschien als deze volwassen is ook eens een nachtje komt logeren.
Als er dan iets is met je moeder, dan weet je vooraf dat de hond zich bij jou thuis zal voelen.
Je geeft verder zelf aan dat jullie aan alle rampscenario's hebben gedacht en zie dus ook geen enkel probleem waarom je moeder geen pup zou nemen!

Ik kan me wel voorstellen dat de fokker let op het karakter van de pups. Een corgi is meestal niet de drukste hond, maar ik kan me wel voorstellen dat ze eerder wil dat er een iets rustigere pup bij jouw moeder geplaatst wordt dan een wat drukkere pup.

[Baily]

Vind niet dat je je hoeft te verdedigen ten opzichte van 'hondenkenners' en medeforumleden! Het is jullie (weloverwogen) besluit en voor de rest zoekt iedereen 't zich maar uit! Je hebt altijd van die mensen die anderen hun lol niet gunnen en steeds de negatieve kanten gaan belichten! Leven en laten leven!

Er wordt toch om meningen gevraagd.

Als iemand denkt dat het niet aan te bevelen is dan moet dat ook gezegd kunnen worden, waarom niet?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik een hond die wat ouder is beter vind passen bij een ouder iemand. De oudere mensen die ik heb gezien met een pup in mijn omgeving, dat vond ik geen succes.

Maar daarom gun ik iemand van in de 70 die nog heel actief is, best een leuke pup. En het is inderdaad allemaal heel goed geregeld.

Alleen zelf zou ik het niet meer doen op die leeftijd denk ik.

tuurlijk mag iedereen zn mening geven, anders had ik het hier niet gevraagd/neergezet,
alleen wilde ik daar wel ff op reageren (en dat mag neem ik aan ook),
moeders is idd nog heel actief en heeft er zelf gewoon veel zin in,
dus ik denk ook waarom niet................

overigens de omschrijving van mn neefje (haar kleinzoon) van 22 over zn oma................ze is dan wel lichamelijk 71, maar ze doet en denkt nog als 35, denk dat dat wel wat zegt over hoe ze nog is en doet

ben trouwens wel benieuwd naar waarom Martijn t geen goed plan vind,
want wat er tot nogtoe staat vind ik niet echt onderbouwt daar de hond wel degelijk aan zn beweging gaat komen en voldoende aandacht krijgt (is t voordeel van een ouder iemand, die zit thuis en ze heeft al voordat ze de knoop doorhakte besloten dat als er een hond kwam deze lekker overal mee naar toe moet kunnen)

Ik kan ook begrijpen dat je je moeder een pup gunt. Ik zou dat ook hebben. Maar ik heb de ervaring met wat oudere mensen met een pup (doberman, bijna 4 maanden) en alles is hun teveel. Het zindelijk maken ook. Pup moet op een krant plassen en poepen want veel naar buiten, dat kan echt niet hoor. Wordt niet goed gesocialiseerd, want ze doen er niks mee. Dat wordt een drama straks.

Het komt bij hun echt omdat ze al ouder zijn, want ze zijn altijd gek met honden maar ze zeuren nu alleen maar hoe druk het is met een pup.

Maar als jouw moeder zo fit is, dan zou dat geen probleem moeten zijn.

[Gonny]

moeilijk.....t verschilt gewoon enorm...jouw moeder is dan op die leeftijd nog vlot ter been én jullie zijn haar valnet. maar bijv mijn oma van bijna dezelfde leeftijd nam ook een malthezerpup...leuk voor oma...elleen oma had er geen rekening mee gehouden dat ze een ongelukje zou kunnen krijgen.. en aangezien de hond totaal niet opgevoed is.... borstelen doet de trimster 2x per jaar.. ze kan er niet mee wandelen, ze kan hem niet borstelen...enz enz..
dus afgaande van jouw titel: ik zou als ik een fokker was, wel 2x diep nadenken of ik mijn pup bij een oudere dame of heer zou plaatsen...

[Gonny]

o en oma was redelijk ter been, totdat ze struikelde en haar heup en pols brak.....ziekenhuis opname daarna revalideren.....nu komt ze niet meer buiten....

[starfleet]

o en oma was redelijk ter been, totdat ze struikelde en haar heup en pols brak.....ziekenhuis opname daarna revalideren.....nu komt ze niet meer buiten....

Dat kan in principe elke alleenstaande gebeuren, dat er een ongeluk gebeurt, dat heeft weinig met leeftijd te maken en er is immerfs opvang voor nood.

Anne

[marian*]

o en oma was redelijk ter been, totdat ze struikelde en haar heup en pols brak.....ziekenhuis opname daarna revalideren.....nu komt ze niet meer buiten....

Ik ben een stuk jonger dan jouw oma,maar woon ook alleen.
Als mij dus iets gebeurt moeten mijn honden ook opgevangen worden door derden.
Waar is het verschil?

[noekie]

Helemaal niet raar dat je moeder nog een pup neemt.
Als oudere mensen nog goed ter been zijn en er is iets geregeld mocht er iets gebeuren dan is dat toch fantastisch.

[Eline*]

o en oma was redelijk ter been, totdat ze struikelde en haar heup en pols brak.....ziekenhuis opname daarna revalideren.....nu komt ze niet meer buiten....

Ik ben een stuk jonger dan jouw oma,maar woon ook alleen.
Als mij dus iets gebeurt moeten mijn honden ook opgevangen worden door derden.
Waar is het verschil?

Dat jij spoediger herstellen kan en weer normaal kan funktioneren. Bij oudere mensen is dat vaak niet het geval.

[Marion.]

Mijn vader wordt 70, mijn moeder 69. Beiden sporten nog steeds, beiden krijgen ongelukjes, maar beiden zijn ze minder vaak "aan huis gebonden" dan menig collegaatje van me.

Ik zou als fokker liever een pup aan mijn ouders verkopen, dan aan menig gezin waar kleine kinderen rondhuppelen.
Die broosheid die met de jaren komt, is ook maar zeer relatief. En héél afhankelijk van de persoon.

[marian*]

o en oma was redelijk ter been, totdat ze struikelde en haar heup en pols brak.....ziekenhuis opname daarna revalideren.....nu komt ze niet meer buiten....

Ik ben een stuk jonger dan jouw oma,maar woon ook alleen.
Als mij dus iets gebeurt moeten mijn honden ook opgevangen worden door derden.
Waar is het verschil?

Dat jij spoediger herstellen kan en weer normaal kan funktioneren. Bij oudere mensen is dat vaak niet het geval.

Ik heb S.L.E. en daardoor duurt mijn herstel ook vaak maanden.
Het verschil is dus ook weer niet zó groot

[Gonny]

o en oma was redelijk ter been, totdat ze struikelde en haar heup en pols brak.....ziekenhuis opname daarna revalideren.....nu komt ze niet meer buiten....

Dat kan in principe elke alleenstaande gebeuren, dat er een ongeluk gebeurt, dat heeft weinig met leeftijd te maken en er is immerfs opvang voor nood.

Anne

ik begon ook met dat het gewoon erg verschilt, máár laten we reeël blijven....als een ouder iemand (boven de 70) valt, is de kans behoorlijk groot dat het goed mis gaat....én mijn oma had/heeft geen opvang in nood, want dat hondje van haar is niet opgevoed, die kan totaal niet met andere honden omgaan!
Ik vind het dus niet gek, dat er negatieve geluiden uit de omgeving komen als er iemand van 70+ een hondje neemt....

[Tarz]

Een voordeel is wel dat iemand van 71 waarschijnlijk niet meer werkt en alle tijd heeft voor een hond
En als ze daarbij geholpen wordt in de verzorging van de hond zie ik er geen problemen in.
Of ik er een pup aan zou verkopen (als ik pups zou hebben) is een ander verhaal.
Je hebt trouwens niet de toestemming van het hondenforum nodig om zoiets te ondernemen. Maar wel vind ik dat je een verplichting hebt naar de hond toe...

[cloris]

o en oma was redelijk ter been, totdat ze struikelde en haar heup en pols brak.....ziekenhuis opname daarna revalideren.....nu komt ze niet meer buiten....

Ik ben een stuk jonger dan jouw oma,maar woon ook alleen.
Als mij dus iets gebeurt moeten mijn honden ook opgevangen worden door derden.
Waar is het verschil?

Dat jij spoediger herstellen kan en weer normaal kan funktioneren. Bij oudere mensen is dat vaak niet het geval.

Daar heb je wel gelijk in Eline maar ongelukjes zijn niet alleen toebedeeld aan oudere mensen.. ik ken er genoeg uit mijn omgeving die op jongere leeftijd flinke schade hebben opgelopen door ongelukken... ziektes noem het maar op..
Kijk het moet zeker niet zo aan de kant geschoven worden, maar het moet ook niet zo zijn dat je bijvoorbaad als zegt; nee want misschien val ik wel...

Ik heb altijd tegen mijn moeder gezegd (die heeeeel graag wandelt en heel flink op leeftijd is) mam als jij een hondje wil prima, ik help je en als er wat is komt het bij mij, maar aangezien ze nogal veel in Spanje "wonen" heeft ze het nooit gedaan, voorheen leende ze mijn vorige Dogo-teef wel, die haalde ze dan op en nam haar mee naar het strand.. haha prachtig gezicht was dat, oud wijfie (met jeans en nike's ) en een Dogo

[Branka]

Tja, mijn overgrootmoeder was 84 en brak haar heup omdat ze het riggeltje boven de wc wilde schoonmaken en dus heel bij de hand op de wc-pot ging staan. Oma revalideerde en woonde tot ze 93 was weer zelfstandig. Zoals vaker in dit topic gezegd: het verschilt per persoon.

Als ik naar mijn ouders kijk, zijn die ook al op leeftijd. Mijn vader is nu 58 en mijn moeder 61. En de honden zijn ook al oud, Tagor is 12 en Jari wordt binnenkort 10. En als die zijn overleden willen ze dolgraag weer een pup. Een Golden. Dat ga ik ze niet ontzeggen en inderdaad zal er dan een gelijksoortige regeling worden getroffen als bij Carmen.

Maar ik kan wel begrijpen wat Martijn zegt. De levensverwachting van mensen op leeftijd is korter en vaak (niet altijd) zijn ze slechter ter been dan iemand die flink jonger is. Maar het lijkt mij aan de fokker om uit te vinden om de betreffende persoon geschikt is voor een pup. Want het kan net zo goed zijn dat een jonger iemand ook niet geschikt is voor een pup.

[Nanc]

Ik vind het idd ook aan de persoon liggen: de een is met zijn 65 al oud terwijl de ander op zijn 75e nog lekker fit is.

Bij ons op de vereniging zit een man van 80 (Wimke) die een paar weken geleden nog IPO 1 met zijn hond heeft gehaald. Super gewoon!
Laatst vertelde hij nog wat leuks. Zijn zoon heeft onlangs een pup gekocht en die kwam een weekendje bij hem omdat die zoon naar Duitsland moest. Dus Wimke laat overdag die pup uit en komt op straat iemand tegen die dus ook tegen hem zegt: "Zo, op jouw leeftijd nog een pup?" Maar ipv dat Wimke zegt dat het zijn pup niet is zegt hij: "Ja, en? Als er zometeen een grietje van 18 bij mij wil komen wonen is ze ook meer dan welkom hoor!"

[chaos]

Kijk da's nog eens een goede instelling!!

[Hutsje]

Tja. Ik denk dat het ras er ook wel toe doet. Mijn vader wilde heel graag een Bullmastiff. Toen hij 59 was kreeg hij er eentje van ons. Mijn moeder wilde dat eigenlijk niet, weer aan huis gebonden, grote hond, enz. Affijn, anderhalf jaar later sterft hij. Moeder erg blij met BM, is ze niet zo alleen. Moeder erg aktief, tennist elke week en loopt hele einden met BM. Maar weer anderhalf jaar later wordt ze ongeneeslijk ziek en kan de BM niet meer aan. Ze weegt zelf 45 kilo, BM over de 50. Nu is dit een uitzondering, weet ik, maar ik merk dat het wel heel lastig is. Bo kan altijd bij ons, maar als ze voor langere tijd hier zou zijn zou het ook fout gaan tussen de teven. Een ander definitief vangnet is er niet.
Als er een goed vangnet is zou ik er niet zo'n bezwaar tegen hebben op die leeftijd, maar zou er met grotere rassen wel heel voorzichtig mee zijn. Wij hebben destijds de Schotse Collie van oma moeten nemen omdat deze anders ingeslapen zou worden. Hij was toen 9, beest is 14 geworden, het was een drama hond, totaal onaangepast en dat is nooit veranderd.

[chrico]

Ik denk ook dat het aan de persoon ligt en het niet zozeer leeftijdsgbonden bekeken moet worden maar meer naar wat is het vangnet voor als het mis gaat.
Als het vangnet goed is, de hond ook degene kent waar hij naar toe gaat als het niet meer gaat dan is er in mijn ogen weinig aan de hand.
Mijn moeder is 78 en als zij weer een dog wil dan zal ik met haar meegaan. Het enige dat in overleg zou moeten gaan is dat het een teef word en als het door ziekte of overlijden niet meer gaat dan mag de hond hier komen wonen

[twinkeltje]

leeftijd zegt inderdaad niks ik ben nu 36 en ben overvallen afgelopen jaar met reuma ik kon niet lopen een periode bijna of ook maar iets vast pakken
het is door het vang net om me heen dat ik mijn hondjes kon houden
en nu nog kan ik niet lang lopen of ze soms niet eens vast houden
en dat ik helemaal genees kan ook niet
en er zijn meer mensen die jong ziek woorden je kan nu eenmaal niet alles voor spellen
dus met een goed vang net zie ik geen problemen