mijn hond is inbeslag genomen wat nu te doen

[malinois]

Je kan toch nooit garanderen dat een hond niet meer in aanraking komt met kinderen?

Hoeft toch ook niet, misschien heeft een ander zoveel natuurlijk overwicht dat het uitstekend gaat met kinderen...

[miemot]

Misschien voor de volledigheid: ik vind niet dat zomaar elke hond zomaar dadelijk afgemaakt moet worden na eender welk bijtincident.
Dat vind ik dan weer heel erg situatie-afhankelijk.

[ranetje]

Eerlijk?
Als Guus morgen mijn zoontje bijt, dan krijgt hij ook een enkeltje dierenarts.
Zonder enige twijfel.
Het zou mijn hart breken, want ik zie dat beest enorm graag, maar het vertrouwen zou weg zijn. Ook al weet ik dat het bij elke hond zomaar kan gebeuren en dat het een natuurlijke reactie is, een verdedigingsmiddel (doorgaans) en dat is misschien iets heel persoonlijks, maar ik zou niet kunnen leven met een hond die ik niet kan vertrouwen, een hond waar ik niet gerust in kan zijn.
Mijn zoon is nu bijna twee en we zijn uiteraard nog lang niet 'klaar' met opvoeden, wat dus betekent dat hij (vaak) dingen doet die niet mag. Hij heeft nog geen inlevingsvermogen, begrijpt het concept pijn nog niet (tenzij bij zichzelf), dus hoe leg je dat dan in godsnaam uit aan zo'n kind, dat hij een hond geen pijn mag doen?
Ik zit er op als een moederkloek, laat ze geen seconde alleen, maar af en toe gebeurt er wel eens iets wat niet ok is. Aan een oor trekken, pootjes opzij duwen, daarstraks nog, de hond gebruiken als opstapje...
Ik tollereer het niet, laat dat duidelijk zijn, zoonlief wordt wat dat betreft heel consequent en kordaat op zijn gedrag gewezen en uit de situatie gehaald, kan zelfs een pets op zijn poep krijgen als dat nodig is, maar het valt gewoon niet altijd te vermijden met zo'n kleine dondersteen.
Tenzij ik natuurlijk zorg dat hij nooit 'aan' de hond kan, maar dat wil ik helemaal niet. Hij moet toch leren omgaan met honden? Helaas gaat dat met vallen en opstaan.
Gelukkig kan hij ook heel lief zijn naar de hond: 'aaaaaiiiikkes doen' en kusjes geven.
Guus heeft één keer gegromd naar mijn zoontje en daar ben ik dagen niet goed van geweest. Dat vertrouwen is intussen gelukkig hersteld, omdat het nadien nooit meer voorgekomen is, maar als hij ooit zou bijten gaat toch echt de spuit er in.
No way dat ik dan dat risico opnieuw zou nemen met mijn kind. Of het kind van een ander wat dat betreft.

Ik mag hopen dat je niet zonder meer hebt gecorrigeerd toen Guus gromde, maar wist waaròm hij gromde?

Een hond verbieden om te grommen is hem verbieden om zijn "taal" te spreken.
Volgende keer is het dan gewoon meteen HAP.
Je kunt als ouders beter die waarschuwingsgrom horen en in de bres kunnen springen dan een hap constateren.

Als je je daar echt veel zorgen over maakt en er niet gerust op kunt zijn dan ga ik mee met het advies van MJ

[Irta]

Je kan toch nooit garanderen dat een hond niet meer in aanraking komt met kinderen?
En de hand niet in eigen boezem steken? Hallo? Toen hij gromde, heb ik mezelf al dagen lopen afvragen wat ik anders had moeten doen of zou moeten doen. Als het echt misgaat, raak je dat schuldgevoel zowieso nooit meer kwijt. En dan weer het risico nemen dat het opnieuw gebeurt? Met je eigen kind of met dat van een ander?
Ik niet nee.
Maar daar wil ik niet mee zeggen dat iedereen dat moet doen. Of dat dat de juiste manier is. Absoluut niet. Dat is mijn eigen persoonlijke gevoel.

Dan snap ik werkelijk niet dat je zegt de hond in te laten slapen indien hij je kind zou bijten. Jij bent de enige namelijk die er voor kan zorgen dat dat nooit KAN gebeuren. En dat kan op zat andere manieren dan de spuit er in te zetten (zoals dus herplaatsen of op een andere manier er iig voor zorgen dat je kind niet bij de hond kan komen zonder toezicht)

[mirretje]

jezus Miemot je bent wel erg kort door de bocht om je hond af te maken als hij je kind bijt ook al veroorzaakt het kind het bijtincident.
Je mag gewoon je kind nooit alleen laten met de hond. En in mijn ogen is het jou verantwoording dat het nooit kan gebeuren. Mijn broertje is ook ooit gebeten door de hond en dat kwam omdat hij aan het bot van de hond had gezeten. Tien hechtingen in zijn gezicht. De hond heeft een donderpreek gehad en dat was dat. Mijn ouders gaven zichzelf de schuld omdat ze niet hadden opgelet. Mijn broertje heeft er niets aan overgehouden behalve een paar kleine littekentjes en vind het nu een prachtig verhaal om te vertellen. De hond is nog erg lang bij ons geweest waarna hij van ouderdom is overleden. nooit meer een bijtincident geweest na die ene keer. Dus ik zou ook zeggen sta je hond af aan mensen die wel vertrouwen in hem hebben en niet zo overdreven reageren als jij...

[MJ]

Je kan toch nooit garanderen dat een hond niet meer in aanraking komt met kinderen?
En de hand niet in eigen boezem steken? Hallo? Toen hij gromde, heb ik mezelf al dagen lopen afvragen wat ik anders had moeten doen of zou moeten doen. Als het echt misgaat, raak je dat schuldgevoel zowieso nooit meer kwijt. En dan weer het risico nemen dat het opnieuw gebeurt? Met je eigen kind of met dat van een ander?
Ik niet nee.
Maar daar wil ik niet mee zeggen dat iedereen dat moet doen. Of dat dat de juiste manier is. Absoluut niet. Dat is mijn eigen persoonlijke gevoel.

Als mijn hond bijv als opstap gebruikt wordt, geknepen wordt , pijn wordt gedaan ( door wie dan ook, kan door een kind zijn ,kan door een volwassene zijn) ..kan ik het niet meer als logisch vinden dat ie gromt of zelfs bijt. Dier schrikt, heeft pijn en geeft die reactie . Hij kan moeilijk zeggen 'Oh sorry....je staat op me , doet me pijn, wil je er ajb even afgaan binnen nu en 10 jaar ? '

Maxi snepte laatst ook naar me. Voor het eerst. Het jong keilde zowat naar beneden bij zo'n steile dam ( heet dat zo ?) Ik kon hem nog net bij zijn vel grijpen. Maar hij schrok zo en ik deed hem waarschijnlijk zeer dat ie naar me snepte. Raar ? Nee, reactie. Is toch logisch ? Vind ik wel tenminste.

[Muk]

Eerlijk?
Als Guus morgen mijn zoontje bijt, dan krijgt hij ook een enkeltje dierenarts.
Zonder enige twijfel.
Het zou mijn hart breken, want ik zie dat beest enorm graag, maar het vertrouwen zou weg zijn. Ook al weet ik dat het bij elke hond zomaar kan gebeuren en dat het een natuurlijke reactie is, een verdedigingsmiddel (doorgaans) en dat is misschien iets heel persoonlijks, maar ik zou niet kunnen leven met een hond die ik niet kan vertrouwen, een hond waar ik niet gerust in kan zijn.
Mijn zoon is nu bijna twee en we zijn uiteraard nog lang niet 'klaar' met opvoeden, wat dus betekent dat hij (vaak) dingen doet die niet mag. Hij heeft nog geen inlevingsvermogen, begrijpt het concept pijn nog niet (tenzij bij zichzelf), dus hoe leg je dat dan in godsnaam uit aan zo'n kind, dat hij een hond geen pijn mag doen?
Ik zit er op als een moederkloek, laat ze geen seconde alleen, maar af en toe gebeurt er wel eens iets wat niet ok is. Aan een oor trekken, pootjes opzij duwen, daarstraks nog, de hond gebruiken als opstapje...
Ik tollereer het niet, laat dat duidelijk zijn, zoonlief wordt wat dat betreft heel consequent en kordaat
op zijn gedrag gewezen en uit de situatie gehaald, kan zelfs een pets op zijn poep krijgen als dat
nodig is, maar het valt gewoon niet altijd te vermijden met zo'n kleine dondersteen.
Tenzij ik natuurlijk zorg dat hij nooit 'aan' de hond kan, maar dat wil ik helemaal niet. Hij moet toch
leren omgaan met honden? Helaas gaat dat met vallen en opstaan.
Gelukkig kan hij ook heel lief zijn naar de hond: 'aaaaaiiiikkes doen' en kusjes geven.
Guus heeft één keer gegromd naar mijn zoontje en daar ben ik dagen niet goed van geweest. Dat
vertrouwen is intussen gelukkig hersteld, omdat het nadien nooit meer voorgekomen is, maar als hij
ooit zou bijten gaat toch echt de spuit er in.
No way dat ik dan dat risico opnieuw zou nemen met mijn kind. Of het kind van een ander wat dat
betreft.

Herplaats dan in hemelsnaam die hond mocht er ooit wat gebeuren wat je de hond dan eigenlijk niet
aan kan rekenen als er gebeten wordt uit schrik,pijn of iets van dien aard. Ik vind dit niet fair naar
de hond toe.

Ik vind dat ook niet eerlijk naar Guus toe.
Maar ja, een enkeltje hondenhemel is natuurlijk veel makkelijker dan je verantwoording ten opzichte van een hond nemen.

En of zeg, wat is dat met die enkeltjes dierenarts, is dat besmettelijk of zo ?

[Marion.]

Maar Miemot, jij hebt het over je eigen kind. En dan liggen de emoties natuurlijk héél erg anders

Ja, dat andermans kind aan gort gebeten wordt boeit natuurlijk veel minder....

Nou ja, op zich wel natuurlijk. Het is mijn hond, en andermans kind die een tandje in zijn arm krijgt. Ik vind mijn hond belangrijker dan andermans kind

Maar mocht mijn hond een buurkindje aan gort bijten, dan neem ik wel de omstandigheden mee. Om te beslissen of hond nog door mag leven of niet. Bijt hij mijn eigen goddelijke wondertje aan gort, dan kan ik me voorstellen dat ik daar anders in sta.

[Muk]

Je kan toch nooit garanderen dat een hond niet meer in aanraking komt met kinderen?
En de hand niet in eigen boezem steken? Hallo? Toen hij gromde, heb ik mezelf al dagen lopen afvragen wat ik anders had moeten doen of zou moeten doen. Als het echt misgaat, raak je dat schuldgevoel zowieso nooit meer kwijt. En dan weer het risico nemen dat het opnieuw gebeurt? Met je eigen kind of met dat van een ander?
Ik niet nee.
Maar daar wil ik niet mee zeggen dat iedereen dat moet doen. Of dat dat de juiste manier is. Absoluut niet. Dat is mijn eigen persoonlijke gevoel.

Als mijn hond bijv als opstap gebruikt wordt, geknepen wordt , pijn wordt gedaan ( door wie dan ook, kan door een kind zijn ,kan door een volwassenen zijn) ..kan ik het niet meer als logisch vinden dat ie gromt of zelfs bijt. Dier schrikt, heeft pijn en geeft die reactie . Hij kan moeilijk zeggen 'Oh sorry....je staat op me , doet me pijn, wil je er ajb even afgaan binnen nu en 10 jaar ? '
Maxi snepte laatst ook naar me. Voor het eerst. Het jong keilde zowat naar beneden bij zo'n steile
dam ( heet dat zo ?) Ik kon hem nog net bij zijn vel grijpen. Maar hij schrok zo en ik deed hem
waarschijnlijk zeer dat ie naar me snepte. Raar ? Nee, reactie. Is toch logisch ? Vind ik wel
tenminste.

Mee eens. Miemot verwacht dat de hond zich niet honds, maar menselijk gedraagt. En dat is zo oneerlijk naar een hond toe. Als je een hond niet honds kunt laten doen, zonder gelijk de roze spuit erin te zetten, dan verdien je geen hond.

[MJ]

Eerlijk?
Als Guus morgen mijn zoontje bijt, dan krijgt hij ook een enkeltje dierenarts.
Zonder enige twijfel.
Het zou mijn hart breken, want ik zie dat beest enorm graag, maar het vertrouwen zou weg zijn. Ook al weet ik dat het bij elke hond zomaar kan gebeuren en dat het een natuurlijke reactie is, een verdedigingsmiddel (doorgaans) en dat is misschien iets heel persoonlijks, maar ik zou niet kunnen leven met een hond die ik niet kan vertrouwen, een hond waar ik niet gerust in kan zijn.
Mijn zoon is nu bijna twee en we zijn uiteraard nog lang niet 'klaar' met opvoeden, wat dus betekent dat hij (vaak) dingen doet die niet mag. Hij heeft nog geen inlevingsvermogen, begrijpt het concept pijn nog niet (tenzij bij zichzelf), dus hoe leg je dat dan in godsnaam uit aan zo'n kind, dat hij een hond geen pijn mag doen?
Ik zit er op als een moederkloek, laat ze geen seconde alleen, maar af en toe gebeurt er wel eens iets wat niet ok is. Aan een oor trekken, pootjes opzij duwen, daarstraks nog, de hond gebruiken als opstapje...
Ik tollereer het niet, laat dat duidelijk zijn, zoonlief wordt wat dat betreft heel consequent en kordaat
op zijn gedrag gewezen en uit de situatie gehaald, kan zelfs een pets op zijn poep krijgen als dat
nodig is, maar het valt gewoon niet altijd te vermijden met zo'n kleine dondersteen.
Tenzij ik natuurlijk zorg dat hij nooit 'aan' de hond kan, maar dat wil ik helemaal niet. Hij moet toch
leren omgaan met honden? Helaas gaat dat met vallen en opstaan.
Gelukkig kan hij ook heel lief zijn naar de hond: 'aaaaaiiiikkes doen' en kusjes geven.
Guus heeft één keer gegromd naar mijn zoontje en daar ben ik dagen niet goed van geweest. Dat
vertrouwen is intussen gelukkig hersteld, omdat het nadien nooit meer voorgekomen is, maar als hij
ooit zou bijten gaat toch echt de spuit er in.
No way dat ik dan dat risico opnieuw zou nemen met mijn kind. Of het kind van een ander wat dat
betreft.

Herplaats dan in hemelsnaam die hond mocht er ooit wat gebeuren wat je de hond dan eigenlijk niet
aan kan rekenen als er gebeten wordt uit schrik,pijn of iets van dien aard. Ik vind dit niet fair naar
de hond toe.

Ik vind dat ook niet eerlijk naar Guus toe.
Maar ja, een enkeltje hondenhemel is natuurlijk veel makkelijker dan je verantwoording ten opzichte van een hond nemen.

En of zeg, wat is dat met die enkeltjes dierenarts, is dat besmettelijk of zo ?

Euh Muk...wat wilde je zeggen ?

[miemot]

Ow, niet te hard van stapel lopen. Nu lijkt het hier alsof ik een probleem met mijn hond heb? Niet hoor. Dit was maar een hypothetisch verhaal, van dat bijten. 't Is niet dat ik hier bang loop te wezen, zoals ik al zei, zonder dat vertrouwen zou ik niet kunnen. Hond en zoonlief gaan relaxt met mekaar om.
Ik heb over dat grommen toen ook een topic geopend trouwens.
Reflexmatig en instinctief heb ik hem wel gecorrigeerd en uit de situatie gehaald. Of dat juist of fout was, weet ik nog altijd niet zeker. Wat ik wel weet is dat er niet meer gegromd is sindsdien en dat wij er ook voor zorgen dat Guus niet meer in zo'n situatie komt.

[Irta]

Bijt hij mijn eigen goddelijke wondertje aan gort, dan kan ik me voorstellen dat ik daar anders in sta.

Ik niet. Maakt wat mij betreft geen enkel verschil wiens kind het betreft. Feit blijft dat mijn hond mijn verantwoordelijkheid is. Het zou geheel van de situatie afhangen wat ik zou doen, maar af laten spuiten behoort pertinent niet tot de mogelijkheden

[MJ]

Jij zegt : Guusje bijt morgen zoontje....Guusje moet dood. Zonder twijfel.


Ik zit er op als een moederkloek, laat ze geen seconde alleen, maar af en toe gebeurt er wel eens iets wat niet ok is. Aan een oor trekken, pootjes opzij duwen, daarstraks nog, de hond gebruiken als opstapje...
Ik tollereer het niet, laat dat duidelijk zijn, zoonlief wordt wat dat betreft heel consequent en kordaat op zijn gedrag gewezen en uit de situatie gehaald, kan zelfs een pets op zijn poep krijgen als dat nodig is, maar het valt gewoon niet altijd te vermijden met zo'n kleine dondersteen.
Tenzij ik natuurlijk zorg dat hij nooit 'aan' de hond kan, maar dat wil ik helemaal niet. Hij moet toch leren omgaan met honden? Helaas gaat dat met vallen en opstaan.


Ik zeg op basis van je voorbeelden; niet fair naar de hond. Zou Guus grommen bij dat als opstapje gebruiken, zeer worden gedaan bij het aan het oor trekken , zou hij zelfs sneppen....vind ik dat heel logisch vanuit de hond gezien.
Jij hebt ervoor te zorgen dat dit soort dingen niet gebeuren. En gebeurt het wel dat is 9 van de 10 keer de hond nog zo goeiig ook ( weet even geen ander woord..maar ik heb respect voor hoeveel honden wel niet tolereren, ) om te te waarschuwen, evt licht te sneppen.

[Marion.]

Bijt hij mijn eigen goddelijke wondertje aan gort, dan kan ik me voorstellen dat ik daar anders in sta.

Ik niet. Maakt wat mij betreft geen enkel verschil wiens kind het betreft. Feit blijft dat mijn hond mijn verantwoordelijkheid is. Het zou geheel van de situatie afhangen wat ik zou doen, maar af laten spuiten behoort pertinent niet tot de mogelijkheden

Nou ja, bij mij wel. In beide gevallen trouwens.

Dat afspuiten bedoel ik trouwens.

[Nakisha]

Het maakt volgens mij véél uit of je met eigenaar 1 of 2 te maken hebt. Ik heb ook het idee dat, op kwaadwillenden na, eigenaar 2 ook anders door mensen word benaderd dan eigenaar 1.

dat weet ik wel zeker.

Sterker nog, vaak komt de asociale tok-eigenaar 1 ermee weg ook, want juist vanwege hun getok durven agenten daar ook niet tegenin te gaan. En de brave eigenaar 2 krijgt de volle lading, want dan durven de heren en dames agenten ineens wel op te treden.

Verdrietig genoeg waar...

[Muk]

Ik vind dat ook niet eerlijk naar Guus toe.
Maar ja, een enkeltje hondenhemel is natuurlijk veel makkelijker dan je verantwoording ten opzichte van een hond nemen.

Euh Muk...wat wilde je zeggen ?

Dit geloof ik.
Lange teksten quoten op de Ipad is drama. Al zal dat ongetwijfeld komen omdat ik er niet goed mee overweg kan.

[miemot]

Dat opstappen bijvoorbeeld, daar stond ik gewoon langs.
Enig idee hoe snel zoiets kan gebeuren?
Wannes had uiteraard nog maar net één voetje op de hond gezet, 't is niet dat hij er helemaal op stond te springen ofzo, maar toch, het gebeurt terwijl je er bij staat. Het enige wat je dan kan doen is dat kind er als de bliksem afhalen en onder zijn voeten geven.
En uiteraard besef ik dat het aan mij om te zorgen dat dit niet kan gebeuren, maar ik ben niet perfect en mijn kind is geen robot.
Net zoals ik heel goed besef dat mijn hond een hond is en honds zal reageren.

[MJ]

Net zoals ik heel goed besef dat mijn hond een hond is en honds zal reageren.

Maar door dan op zijn manier te reageren...door te grommen ...of misschien te sneppen moet ie dood ?
Zware straf.

[miemot]

Jij zegt : Guusje bijt morgen zoontje....Guusje moet dood. Zonder twijfel.


Ik zit er op als een moederkloek, laat ze geen seconde alleen, maar af en toe gebeurt er wel eens iets wat niet ok is. Aan een oor trekken, pootjes opzij duwen, daarstraks nog, de hond gebruiken als opstapje...
Ik tollereer het niet, laat dat duidelijk zijn, zoonlief wordt wat dat betreft heel consequent en kordaat op zijn gedrag gewezen en uit de situatie gehaald, kan zelfs een pets op zijn poep krijgen als dat nodig is, maar het valt gewoon niet altijd te vermijden met zo'n kleine dondersteen.
Tenzij ik natuurlijk zorg dat hij nooit 'aan' de hond kan, maar dat wil ik helemaal niet. Hij moet toch leren omgaan met honden? Helaas gaat dat met vallen en opstaan.


Ik zeg op basis van je voorbeelden; niet fair naar de hond. Zou Guus grommen bij dat als opstapje gebruiken, zeer worden gedaan bij het aan het oor trekken , zou hij zelfs sneppen....vind ik dat heel logisch vanuit de hond gezien.
Jij hebt ervoor te zorgen dat dit soort dingen niet gebeuren. En gebeurt het wel dat is 9 van de 10 keer de hond nog zo goeiig ook ( weet even geen ander woord..maar ik heb respect voor hoeveel honden wel niet tolereren, ) om te te waarschuwen, evt licht te sneppen.

Ik vind dat ook heel erg logisch. Ik begrijp perfect waarom hij dat zou doen dan.
Maar als hij zou bijten in zo'n situatie, en ik bedoel echt doorbijten, niet sneppen, dan kan ik niet verder met hem. En vind ik het ook mijn verantwoordelijkheid dat hij in de toekomst geen andere kinderen kan bijten.

[malinois]

Net zoals ik heel goed besef dat mijn hond een hond is en honds zal reageren.

en dat honds reageren is in zijn geval een snau of een snap/hap... en dat vind ik in dat geval gewoon ook logisch...
dat hoeft hij dan toch niet met zn leven te bekopen? Jij was te laat (begrijpelijk kan gebeuren)... hond snapt (ook begrijpelijk kan ook gebeuren).

[miemot]

Net zoals ik heel goed besef dat mijn hond een hond is en honds zal reageren.

Maar door dan op zijn manier te reageren...door te grommen ...of misschien te sneppen moet ie dood ?
Zware straf.

Ik heb echt nergens, maar dan ook nergens beweerd dat die hond dood moet om grommen of sneppen. Ik heb het over bijten. Dat is voor mij iets heel anders.

[malinois]

Jij zegt : Guusje bijt morgen zoontje....Guusje moet dood. Zonder twijfel.


Ik zit er op als een moederkloek, laat ze geen seconde alleen, maar af en toe gebeurt er wel eens iets wat niet ok is. Aan een oor trekken, pootjes opzij duwen, daarstraks nog, de hond gebruiken als opstapje...
Ik tollereer het niet, laat dat duidelijk zijn, zoonlief wordt wat dat betreft heel consequent en kordaat op zijn gedrag gewezen en uit de situatie gehaald, kan zelfs een pets op zijn poep krijgen als dat nodig is, maar het valt gewoon niet altijd te vermijden met zo'n kleine dondersteen.
Tenzij ik natuurlijk zorg dat hij nooit 'aan' de hond kan, maar dat wil ik helemaal niet. Hij moet toch leren omgaan met honden? Helaas gaat dat met vallen en opstaan.


Ik zeg op basis van je voorbeelden; niet fair naar de hond. Zou Guus grommen bij dat als opstapje gebruiken, zeer worden gedaan bij het aan het oor trekken , zou hij zelfs sneppen....vind ik dat heel logisch vanuit de hond gezien.
Jij hebt ervoor te zorgen dat dit soort dingen niet gebeuren. En gebeurt het wel dat is 9 van de 10 keer de hond nog zo goeiig ook ( weet even geen ander woord..maar ik heb respect voor hoeveel honden wel niet tolereren, ) om te te waarschuwen, evt licht te sneppen.

Ik vind dat ook heel erg logisch. Ik begrijp perfect waarom hij dat zou doen dan.
Maar als hij zou bijten in zo'n situatie, en ik bedoel echt doorbijten, niet sneppen, dan kan ik niet verder met hem. En vind ik het ook mijn verantwoordelijkheid dat hij in de toekomst geen andere kinderen kan bijten.

en dat vind ik dan weer raar... ik heb niet de illusie dat ik de enige ben op deze wereld die mijn honden aan kan of kan geven wat ze nodig hebben... dus in een dergelijk geval zijn er genoeg andere mensen die hem nog een prima leven kunnen geven met of zonder kinderen.

[malinois]

Net zoals ik heel goed besef dat mijn hond een hond is en honds zal reageren.

Maar door dan op zijn manier te reageren...door te grommen ...of misschien te sneppen moet ie dood ?
Zware straf.

Ik heb echt nergens, maar dan ook nergens beweerd dat die hond dood moet om grommen of sneppen. Ik heb het over bijten. Dat is voor mij iets heel anders.

een hap is ook een beet

[Marion.]

Ik vind dat ook heel erg logisch. Ik begrijp perfect waarom hij dat zou doen dan.
Maar als hij zou bijten in zo'n situatie, en ik bedoel echt doorbijten, niet sneppen, dan kan ik niet verder met hem. En vind ik het ook mijn verantwoordelijkheid dat hij in de toekomst geen andere kinderen kan bijten.

Dus.... honden en kinderen kunnen niet samen?

[miemot]

Jij zegt : Guusje bijt morgen zoontje....Guusje moet dood. Zonder twijfel.


Ik zit er op als een moederkloek, laat ze geen seconde alleen, maar af en toe gebeurt er wel eens iets wat niet ok is. Aan een oor trekken, pootjes opzij duwen, daarstraks nog, de hond gebruiken als opstapje...
Ik tollereer het niet, laat dat duidelijk zijn, zoonlief wordt wat dat betreft heel consequent en kordaat op zijn gedrag gewezen en uit de situatie gehaald, kan zelfs een pets op zijn poep krijgen als dat nodig is, maar het valt gewoon niet altijd te vermijden met zo'n kleine dondersteen.
Tenzij ik natuurlijk zorg dat hij nooit 'aan' de hond kan, maar dat wil ik helemaal niet. Hij moet toch leren omgaan met honden? Helaas gaat dat met vallen en opstaan.


Ik zeg op basis van je voorbeelden; niet fair naar de hond. Zou Guus grommen bij dat als opstapje gebruiken, zeer worden gedaan bij het aan het oor trekken , zou hij zelfs sneppen....vind ik dat heel logisch vanuit de hond gezien.
Jij hebt ervoor te zorgen dat dit soort dingen niet gebeuren. En gebeurt het wel dat is 9 van de 10 keer de hond nog zo goeiig ook ( weet even geen ander woord..maar ik heb respect voor hoeveel honden wel niet tolereren, ) om te te waarschuwen, evt licht te sneppen.

Ik vind dat ook heel erg logisch. Ik begrijp perfect waarom hij dat zou doen dan.
Maar als hij zou bijten in zo'n situatie, en ik bedoel echt doorbijten, niet sneppen, dan kan ik niet verder met hem. En vind ik het ook mijn verantwoordelijkheid dat hij in de toekomst geen andere kinderen kan bijten.

en dat vind ik dan weer raar... ik heb niet de illusie dat ik de enige ben op deze wereld die mijn honden aan kan of kan geven wat ze nodig hebben... dus in een dergelijk geval zijn er genoeg andere mensen die hem nog een prima leven kunnen geven met of zonder kinderen.

Maar d'er is niemand die kan garanderen dat hij nooit weer een ander kind bijt. Toch?
En tuurlijk heb je die garantie nooit, dat weet ik ook wel.
Maar het risico is toch groter.

[malinois]

Jij zegt : Guusje bijt morgen zoontje....Guusje moet dood. Zonder twijfel.


Ik zit er op als een moederkloek, laat ze geen seconde alleen, maar af en toe gebeurt er wel eens iets wat niet ok is. Aan een oor trekken, pootjes opzij duwen, daarstraks nog, de hond gebruiken als opstapje...
Ik tollereer het niet, laat dat duidelijk zijn, zoonlief wordt wat dat betreft heel consequent en kordaat op zijn gedrag gewezen en uit de situatie gehaald, kan zelfs een pets op zijn poep krijgen als dat nodig is, maar het valt gewoon niet altijd te vermijden met zo'n kleine dondersteen.
Tenzij ik natuurlijk zorg dat hij nooit 'aan' de hond kan, maar dat wil ik helemaal niet. Hij moet toch leren omgaan met honden? Helaas gaat dat met vallen en opstaan.


Ik zeg op basis van je voorbeelden; niet fair naar de hond. Zou Guus grommen bij dat als opstapje gebruiken, zeer worden gedaan bij het aan het oor trekken , zou hij zelfs sneppen....vind ik dat heel logisch vanuit de hond gezien.
Jij hebt ervoor te zorgen dat dit soort dingen niet gebeuren. En gebeurt het wel dat is 9 van de 10 keer de hond nog zo goeiig ook ( weet even geen ander woord..maar ik heb respect voor hoeveel honden wel niet tolereren, ) om te te waarschuwen, evt licht te sneppen.

Ik vind dat ook heel erg logisch. Ik begrijp perfect waarom hij dat zou doen dan.
Maar als hij zou bijten in zo'n situatie, en ik bedoel echt doorbijten, niet sneppen, dan kan ik niet verder met hem. En vind ik het ook mijn verantwoordelijkheid dat hij in de toekomst geen andere kinderen kan bijten.

en dat vind ik dan weer raar... ik heb niet de illusie dat ik de enige ben op deze wereld die mijn honden aan kan of kan geven wat ze nodig hebben... dus in een dergelijk geval zijn er genoeg andere mensen die hem nog een prima leven kunnen geven met of zonder kinderen.

Maar d'er is niemand die kan garanderen dat hij nooit weer een ander kind bijt. Toch?
En tuurlijk heb je die garantie nooit, dat weet ik ook wel.
Maar het risico is toch groter.

nee die garantie heb je met geen enkel dier en is maar goed ook denk ik...

[miemot]

Ik vind dat ook heel erg logisch. Ik begrijp perfect waarom hij dat zou doen dan.
Maar als hij zou bijten in zo'n situatie, en ik bedoel echt doorbijten, niet sneppen, dan kan ik niet verder met hem. En vind ik het ook mijn verantwoordelijkheid dat hij in de toekomst geen andere kinderen kan bijten.

Dus.... honden en kinderen kunnen niet samen?

Tuurlijk wel.

Mijn hond en mijn kind gaan ook goed samen, zolang ik er over waak dat kleine man Guus goed behandelt. En de keren dat kleine man niet lief is, wordt hij gestraft.
Maar ik ben gewoon blij dat Guus niet het gevoel heeft dat hij zich hoeft te verdedigen, dat hij vertrouwt op mij om hem of kleine man uit die situatie te halen.

[MJ]

Als iemand mij in het park plotseling opeens op mijn rug tikt....wil je mijn reactie niet weten ws.
Ik maai acuut met mijn arm/hand naar achter.
Ik schrik namelijk ( word nog niet eens zeer gedaan, kan je nagaan ) en reageer.

De hond schrikt of wordt pijn gedaan. Wat kan ie als hond ?
Wordt een van mijn honden goed zeer gedaan blijft het ook niet bij sneppen hoor.

Ik stop ermee ...ik weet niet meer hoe het te verwoorden. Ik sta hier echt een beetje met mijn bek vol tanden . ( het was een leuke woordspeling geweest als ik het niet zo triest gevonden had hoe ontzettend een hond , de taal en zijn gedrag onbegrepen kan worden en er gevolgen aan verbonden worden die onomkeerbaar zijn en zo niet terecht )

[billy]

Ik vind dat ook heel erg logisch. Ik begrijp perfect waarom hij dat zou doen dan.
Maar als hij zou bijten in zo'n situatie, en ik bedoel echt doorbijten, niet sneppen, dan kan ik niet verder met hem. En vind ik het ook mijn verantwoordelijkheid dat hij in de toekomst geen andere kinderen kan bijten.

Dus.... honden en kinderen kunnen niet samen?

In een ander topic had ik het over de hond van mijn vriendin die na eerdere behoorlijk ernstige incidenten kans zag het 18 maanden oude dochtertje van haar vriendin gedeeltelijk te scalperen.
Zou JIJ zo'n hond bij je kinderen laten?

Dat is toch weer heel wat anders, dan heb je het over een onbetrouwbare hond en waneer is hij onbetrouwbaar

Ik heb altijd grote honden gehad en neefjes en nichtjes te logeren nooit geen problemen, wel ligt het aan de situatie, loopt een hond vrij door het huis kan hij wel wat hebben, dwz een duw of een por of zo , maar ligt hij op rust is het zelfs een kind van 2 nog aan te leren, niet naar de hond gaan, klaar en de hond als opstapje gebruiken ligt echt aan de opvoeding, sorry

[Boris2011]

pas op Miemot, een andere mening over dit onderwerp dan die paar andere forumleden hebben wordt je niet in dank afgenomen op dit forum! nog even wachten en je bent geen dierenliefhebber, dom enz enz. Je zal en moet van mening moeten veranderen...