Moderator: moderatorteam
Wat een vreemde aanname is dit.....natuurlijk niet.Valerie schreef:Dus die zijn meer waard dan die van een ander ofzo?truusje schreef:Ik heb het hier wel over mijn eigen kinderen.
Er is idd een heel goede wisselwerking tussen de kinderen en de honden.chrico schreef:Okee serieus antwoord
Dat jouw honden nooit grommen tegen de kinderen kan 2 oorzaken hebben. Of je bent 24 uur per dag bij je kinderen of je bent 24 uur per dag bij je honden.
En dat is net iets wat ik niet geloof, elke hond is wel een moment alleen met een kind (dan heb ik het niet over peuter en kleuterleeftijd)
Er moet een wisselwerking zijn tussen kind en hond anders zit er iets heel goed mis in je huishouden. Hondentaal is niet alleen een grom maar een lip optrekken terwijl jij in de keuken staat hoor je niet.
Het is juist niet vermenselijkentruusje schreef:mss dat het ras er nog toe doet, wie weet.
Maar wat het voorbeeld betreft wat je hierboven aangeeft, zou ik persoonlijk dus nooit goedkeuren dat de hond terug reageert. Wel natuurlijk het kind corrigeren en uitleggen waarom ze die klap niet mag geven. Maar om nu te zeggen dat het haar eigen schuld is dat de hond wat terug doet...nee, dat vind ik persoonlijk een vermenselijking van de situatie.
Zo zie je maar hoe verschillend iedereen met honden [ en kinderen] omgaat
dan zou ik namelijk de hond op zijn kop geven want een oudere moet de wijste zijn en in dit geval was de hond dat. Bench of box was soms een uitkomst.Tuurlijk wil ik hier antwoord opgeven...chrico schreef:Het is juist niet vermenselijkentruusje schreef:mss dat het ras er nog toe doet, wie weet.
Maar wat het voorbeeld betreft wat je hierboven aangeeft, zou ik persoonlijk dus nooit goedkeuren dat de hond terug reageert. Wel natuurlijk het kind corrigeren en uitleggen waarom ze die klap niet mag geven. Maar om nu te zeggen dat het haar eigen schuld is dat de hond wat terug doet...nee, dat vind ik persoonlijk een vermenselijking van de situatie.
Zo zie je maar hoe verschillend iedereen met honden [ en kinderen] omgaat
Waarom zou de hond alles moeten accepteren wat een kind doet? Het was haar eigen schuld, wij hebben haar grootgebracht met honden en de omgang met honden is haar met de paplepel in gegoten. Bij ons waren de regels iets scherper omdat wij veel opvangers in huis hadden die als volwassen binnenkomen. Mag ik verwachten dat die honden mijn kinderen als ranghogere ziet. Nee dat lijkt me niet.
Ik vraag me iets af en hoop dat je er ook antwoord op wil geven. Zoniet, even goede vrienden hoor.
Maar stel,
Jij hoort gegrom in de kamer en de jongste van 8 geeft een gil. Hij/zij is gebeten. Jij overziet de situatie en moet naar het ziekenhuis met hem. De jongste verteld je wat er gebeurd is, hij zat op de bank en de hond kwam op hem af en hij beet in 1 keer.
Hoe ga jij hierop reageren?
Maar wat nou (in het algemeen) als het kind de hond pijn heeft gedaan, vind je dan dat de hond nooit van zich af mag happen?truusje schreef: Tuurlijk wil ik hier antwoord opgeven...
Tis alleen dat ik me in de verste verte niet kan voorstellen dat 1 van mn cockers zo zou handelen.
Maar goed, ik hoor een grom, loop naar de kamer en het kind is gebeten, dan geef ik de hond flink op zn flikker, ja, ook zonder precies te weten wat er nu is gebeurd. Er wordt hier niet gebeten....
Ik zou hetzelfde gezegd hebben als jij. Ik vind het in dit geval slim opgelost door de hond: geen gebijt in tere kindervelletjes, wel voor een mensenkind duidelijk maken dat er niet op koppen geslagen wordtchrico schreef: Leuk voorbeeldje is mijn dochter. Ze had scooby doo gezien als turfje van een jaar of 5. Daar kreeg hij een tik op zijn kop die natuurlijk uitgeprobeerd moest worden op Scar. Ze geeft hem een klap op zijn kop ,helaas waren wij te laat met ingrijpen maar hij loste het zelf al op.
Hij ging voor haar zitten en gaf haar een klap terug, zo op haar schouder. Ze zakte door haar knieen en huilde waarop ik zei, tja dat heb je ervan, je heb hem ook pijn gedaan.
Dan is er geen grom gevallen maar wel duidelijke taal
Een hond is vaak wél eerlijker dan een kind.truusje schreef:Tuurlijk wil ik hier antwoord opgeven...chrico schreef:Het is juist niet vermenselijkentruusje schreef:mss dat het ras er nog toe doet, wie weet.
Maar wat het voorbeeld betreft wat je hierboven aangeeft, zou ik persoonlijk dus nooit goedkeuren dat de hond terug reageert. Wel natuurlijk het kind corrigeren en uitleggen waarom ze die klap niet mag geven. Maar om nu te zeggen dat het haar eigen schuld is dat de hond wat terug doet...nee, dat vind ik persoonlijk een vermenselijking van de situatie.
Zo zie je maar hoe verschillend iedereen met honden [ en kinderen] omgaat
Waarom zou de hond alles moeten accepteren wat een kind doet? Het was haar eigen schuld, wij hebben haar grootgebracht met honden en de omgang met honden is haar met de paplepel in gegoten. Bij ons waren de regels iets scherper omdat wij veel opvangers in huis hadden die als volwassen binnenkomen. Mag ik verwachten dat die honden mijn kinderen als ranghogere ziet. Nee dat lijkt me niet.
Ik vraag me iets af en hoop dat je er ook antwoord op wil geven. Zoniet, even goede vrienden hoor.
Maar stel,
Jij hoort gegrom in de kamer en de jongste van 8 geeft een gil. Hij/zij is gebeten. Jij overziet de situatie en moet naar het ziekenhuis met hem. De jongste verteld je wat er gebeurd is, hij zat op de bank en de hond kwam op hem af en hij beet in 1 keer.
Hoe ga jij hierop reageren?
Tis alleen dat ik me in de verste verte niet kan voorstellen dat 1 van mn cockers zo zou handelen.
Maar goed, ik hoor een grom, loop naar de kamer en het kind is gebeten, dan geef ik de hond flink op zn flikker, ja, ook zonder precies te weten wat er nu is gebeurd. Er wordt hier niet gebeten....
Daarbij [ is persoonlijk hoor] is een hond nooit wijzer dan een kind.
En een hond hoeft zeer zeker niet alles te accepteren van een kind....daarom moet je er als ouder ook echt bovenop zitten.
Vermenselijken vind ik dus precies wat jij met je honden doettruusje schreef:mss dat het ras er nog toe doet, wie weet.
Maar wat het voorbeeld betreft wat je hierboven aangeeft, zou ik persoonlijk dus nooit goedkeuren dat de hond terug reageert. Wel natuurlijk het kind corrigeren en uitleggen waarom ze die klap niet mag geven. Maar om nu te zeggen dat het haar eigen schuld is dat de hond wat terug doet...nee, dat vind ik persoonlijk een vermenselijking van de situatie.
Ze mogen onder geen beding corrigeren of snappen. Een hond is een hond en een hond kan weleens bijten. 
Juist. Idem hier. De groters zijn intens kind-vriendelijk, maar Juul dus niet. Juul heeft omgangsregels en wie zich daar niet aan houdt, krijgt een hysterische waarschuwing van het onderwerp zelf. Dat resulteert in schrik en tranen. Helaas weten de kinderen dóndersgoed wat er wel en niet kan bij Juul en wij weten dat ookchrico schreef:Okee dank je dat je toch antwoorde want het zijn ietwat moeilijke punten.
Het klinkt misschien raar maar als mijn jongste gebeten zou worden door een hond uit mijn huidige roedel dan weet ik dat hij iets heeft uitgespookt wat ver over hun lijn zou gaan en hoop ook te weten dat de hap als correctie gegeven is.
Ondanks de schrik zou ik de hond dus niet op zijn donder geven maar mijn zoon duidelijk laten weten dat zijn verhaal van geen kanten klopt.
De conclusie alhier is dan: wat heb je bij Juul gedaan. En dat blijkt altijd iets te zijn van het "niet bij Juul doen" lijstje. Honden zijn namelijk erg voorspelbaar en liegen niet. Kindjes willen er nog wel eens een draai aan geven 
Inderdaad. Want ik ben het helemaal eens zoals ze het heeft opgelost, of beter gezegd dat de hond het zelf oploste.truusje schreef:mss dat het ras er nog toe doet, wie weet.
Maar wat het voorbeeld betreft wat je hierboven aangeeft, zou ik persoonlijk dus nooit goedkeuren dat de hond terug reageert. Wel natuurlijk het kind corrigeren en uitleggen waarom ze die klap niet mag geven. Maar om nu te zeggen dat het haar eigen schuld is dat de hond wat terug doet...nee, dat vind ik persoonlijk een vermenselijking van de situatie.
Zo zie je maar hoe verschillend iedereen met honden [ en kinderen] omgaat
Kind wordt geloofd, hond krijgt de schuld. Zo gaat het toch altijd?chrico schreef: Maar stel,
Jij hoort gegrom in de kamer en de jongste van 8 geeft een gil. Hij/zij is gebeten. Jij overziet de situatie en moet naar het ziekenhuis met hem. De jongste verteld je wat er gebeurd is, hij zat op de bank en de hond kwam op hem af en hij beet in 1 keer.
Hoe ga jij hierop reageren?
zie je wel?truusje schreef:
Tuurlijk wil ik hier antwoord opgeven...
Tis alleen dat ik me in de verste verte niet kan voorstellen dat 1 van mn cockers zo zou handelen.
Maar goed, ik hoor een grom, loop naar de kamer en het kind is gebeten, dan geef ik de hond flink op zn flikker, ja, ook zonder precies te weten wat er nu is gebeurd. Er wordt hier niet gebeten....
Precies!*Linda schreef:
Als je je honden goed kent, en, zoals je zelf als stelt, je kan je het in de verste verte niet voorstellen dat een van je cockers zo zou handelen, vind ik dit een hele oneerlijke reactie van jouw als hondenbaas. De hond is bij jou dus altijd fout en heeft alles maar te pikken anders krijgt hij op zijn flikker
verantwoordelijk bent voor het aanleren van omgangsregels en grenzen net zolang tot het beklijfd of dat het kind groot genoeg is dat ze deze zelf gaan ontwikkelen. Dat doe ik dus wel. Niet alleen-als in alleen thuis maar het gebeurd vaak genoeg dat ik in de (open) keuken ben en de kinderen in de woonkamer zitten met de honden. Met een schuin oog kan ik dan wel alles zien zitten, maar soms ben je dus gewoon bezig en let je er niet op. Zou ik ook een heel krampachtige manier van leven vinden, overigens. Ik ken de kinderen en ik ken de honden. Verder heb ik er geen probleem mee als een hond aangeeft iets niet leuk te vinden, wat imo iets heel anders is dan een correctie.Eline* schreef:Toch corrigeer ik een correctie van een hond naar een kind, of deze nou terecht was of niet. Het is al eerder genoemd, bij kinderen en honden creeer je een afhankelijke rang, waarbij het kind bescherming geniet van de ranghoogste en daardoor in bijzijn van deze ranghoogste ook hoger in rang is dan de hond. Als jij er niet bij bent is het kind dus niet zelfstandig dominant, hij is enkel dominant met jouw steun.
Je laat een hond en kind dus niet alleen.
dat ligt eraan hoe de hond is.MARC_S schreef:Wij hebben geen kinderen maar ik tolereer ook geen gedrag van de honden naar kinderen. Absoluut geen correcties, brommen of geduw.
Verschil zit absoluut in het feit dat kinderen hier niet tot de roedel horen en ik vind dat je kinderen niet mag blootstellen aan een hond en verantwoordelijk kan houden voor al hun daden.
Eigen kind is anders maar een roedel honden sterker dan het kind vind ik persoonlijk altijd eng. Ik ken een kind dat al 2 keer goed gebeten is door de eigen hond die slaapplaatsen en spullen verdedigd. Bij mij moest de hond ergens anders gaan wonen waar geen kinderen waren en waar hij het heel erg goed kreeg
Dit, met aansluitend het stukje van hierboven van een hond in de hoek gedreven, vind ik dus weer niet kunnen. Maar dit gebeurd hier dus niet. De kinderen hier zijn gék op de honden en zijn nooit "vervelend" naar ze. Wat ik aangaf met Juul haar gebruiksaanwijzing is dat je bijvoorbeeld haar nooit mag optillen. Dat pikt ze gewoon niet. Punt. Niets raars aan.Carmen schreef:Zo zei iemand mij eens dat ik Ramon niet moest corrigeren bij de honden dat was slecht voor zijn positie
Ik heb weleens zowel hond als kind tegelijk gecorrigeerd omdat ze vervelend waren tegelijk bij elkaar.
En Ramon laat ik nooit alleen bij de honden want hij is niet te vertrouwen.
Als je dat in 1 keer doet denk ik dat dat prima is. Ik zou zelf de hond eerst verbieden te grommen en meteen wegsturen en dan het kind bepraten dus geen standje geven. Als je Martijn kalm en makkelijk kan waarschuwen zou ik dat doen. Moet je hem streng toespreken op dat moment, dan steun je wat mij betreft Tommie want die ziet dat Martijn op zijn kop krijgt als hij naar hem gromt. Ik heb zelf liever dat honden al bij voorbaat aan de kant gaan als het kind druk is en in de buurt van de hond komt. Ze moeten zelf ook uitkijken en niet strak blijven liggen en op het moment dat het misgaat het kind waarschuwen. Grommen is waarschuwen en liever zou ik hebben dat de hond dus zelf aan de kant gaat of wegloopt.miekmiek schreef:een voorbeeldje dan, want ik vraag me nu wel af of ik het goed doe. Als Tommie op de bank ligt en Martijn springt ineens wild op de bank, dan zal Tommie een grom geven dat hij het te wild vind gaan. Wat ik doe is eerst Martijn waarschuwen dat hij rustiger moet doen, en vervolgens stuur ik Tommie de bank af omdat Martijn daar mag zitten. Heel erg fout?
Wat vind je niet kunnen wat ik doe of wat Ramon doet? Wat Ramon doet vind ik ook niet kunnen daarom ben ik er ook altijd bij, hond beschermen tegen kind en andersom. Maar zelfs als je erbij bent en er even met de rug naartoe staat kan er wat gebeuren.*Linda* schreef:Dit, met aansluitend het stukje van hierboven van een hond in de hoek gedreven, vind ik dus weer niet kunnen. Maar dit gebeurd hier dus niet. De kinderen hier zijn gék op de honden en zijn nooit "vervelend" naar ze. Wat ik aangaf met Juul haar gebruiksaanwijzing is dat je bijvoorbeeld haar nooit mag optillen. Dat pikt ze gewoon niet. Punt. Niets raars aan.Carmen schreef:Zo zei iemand mij eens dat ik Ramon niet moest corrigeren bij de honden dat was slecht voor zijn positie
Ik heb weleens zowel hond als kind tegelijk gecorrigeerd omdat ze vervelend waren tegelijk bij elkaar.
En Ramon laat ik nooit alleen bij de honden want hij is niet te vertrouwen.
Jij geeft een kind dus de status al rang-hogere terwijl hij of zij deze in de ogen van de hond absoluut niet heeft. Komt bij mij in het straatje oude hond de baas laten zijn want hij is hier al zo lang. Ook al is de "nieuwe" hond potiger en geestelijk sterker. Klopt gewoon niet. Je hebt die status of je hebt die niet. Dat is niet iets wat je als eigenaar aan je honden op kunt leggen. Cleo heeft die status en die heeft ze verdient.MARC_S schreef:Als je dat in 1 keer doet denk ik dat dat prima is. Ik zou zelf de hond eerst verbieden te grommen en meteen wegsturen en dan het kind bepraten dus geen standje geven. Als je Martijn kalm en makkelijk kan waarschuwen zou ik dat doen. Moet je hem streng toespreken op dat moment, dan steun je wat mij betreft Tommie want die ziet dat Martijn op zijn kop krijgt als hij naar hem gromt. Ik heb zelf liever dat honden al bij voorbaat aan de kant gaan als het kind druk is en in de buurt van de hond komt. Ze moeten zelf ook uitkijken en niet strak blijven liggen en op het moment dat het misgaat het kind waarschuwen. Grommen is waarschuwen en liever zou ik hebben dat de hond dus zelf aan de kant gaat of wegloopt.miekmiek schreef:een voorbeeldje dan, want ik vraag me nu wel af of ik het goed doe. Als Tommie op de bank ligt en Martijn springt ineens wild op de bank, dan zal Tommie een grom geven dat hij het te wild vind gaan. Wat ik doe is eerst Martijn waarschuwen dat hij rustiger moet doen, en vervolgens stuur ik Tommie de bank af omdat Martijn daar mag zitten. Heel erg fout?
Hier zie je dat heel duidelijk bij de honden onderling. Als Cleo in de zithoek is dan wijken Eva en Dapper meteen. Springt Cleo dus plotseling wild op de bank dan zal Eva of Dapper nooit grommen maar meteen wijken. Zo zou ik het ook graag zien bij een kind in huis. Kind springt rond, hond kan wijken naar veilige plaats (waar kind ook nooit mag komen), gevolg, kind kan doen wat hij wil zoals ook hier de ranghoogste hond en wijzelf kunnen doen wat we willen. De hond die blijft liggen erkent ergens het kind niet als meerdere in aanwezigheid van de ouders. Als hij het kind waarschuwt dan vraag ik me af of je zelf duidelijk genoeg bent dat dat niet de bedoeling is.
Wat Ramon doet. Het lijkt me eerlijk gezegd heel erg als je zo je dagelijks leven door moet brengen, de hond beschermen tegen kind en andersom....Carmen schreef:*Linda* schreef:Dit, met aansluitend het stukje van hierboven van een hond in de hoek gedreven, vind ik dus weer niet kunnen. Maar dit gebeurd hier dus niet. De kinderen hier zijn gék op de honden en zijn nooit "vervelend" naar ze. Wat ik aangaf met Juul haar gebruiksaanwijzing is dat je bijvoorbeeld haar nooit mag optillen. Dat pikt ze gewoon niet. Punt. Niets raars aan.Carmen schreef:Zo zei iemand mij eens dat ik Ramon niet moest corrigeren bij de honden dat was slecht voor zijn positie
Ik heb weleens zowel hond als kind tegelijk gecorrigeerd omdat ze vervelend waren tegelijk bij elkaar.
En Ramon laat ik nooit alleen bij de honden want hij is niet te vertrouwen.
Wat vind je niet kunnen wat ik doe of wat Ramon doet? Wat Ramon doet vind ik ook niet kunnen daarom ben ik er ook altijd bij, hond beschermen tegen kind en andersom. Maar zelfs als je erbij bent en er even met de rug naartoe staat kan er wat gebeuren.
Maar meestal zijn er geen problemen hier, dit zijn wel incidenten uit de 4 jaar dat Ramon bestaat, maar wat ik al zei, ik vertrouw hem niet volledig
