wandeling met lugubere afloop

[miemot]

manlief...

ik woon daar ook niet zo heel ver van uit de buurt en had pas gelezen dat het daar zo mooi was......

heel veel succes met de verwerking !!!

Laat dit je zeker niet tegenhouden hè, want het is echt de moeite om daar te gaan wandelen. Surtout dat Stille Vogelpad. Er is hier al zo weinig in de buurt hè en daarbij, hoe groot is de kans dat er daar weer iemand ligt Misschien eens afspreken? Dan hoef ik ook nog niet alleen ...

Ik neem aan dat de politie slachtofferhulp heeft aangeboden? Zo niet dan is dat een hele slechte zaak. Je hoeft het niet te doen maar aanbieden moeten ze eigenlijk altijd.

Nope, ze hebben geen slachtofferhulp aangeboden. Maar ik kan me voorstellen dat ze dachten dat dat niet nodig was, ik stond daar een beetje stoer te doen, alsof het me niks deed enzo Ze zouden deze week wel nog langskomen, ik moet mijn verklaring nog tekenen, dus het kan natuurlijk wel dat ze het dan alsnog aanbieden.

Klachten voor de politie heb ik alvast wel. Op die plek lag gisteren gewoon nog afval van het onderzoek (bebloede doekjes, papieren zakjes, plastic handschoenen)! Dat vind ik dus echt niet kunnen. Nogal onrespectvol naar die meneer. Om nog maar te zwijgen over de natuur
Maar ze gaan deze maand wel in burger patrouilleren om hondenbaasjes te kunnen betrappen op 'onjuist' gedrag. Dat dan weer wel.

[Jaap*]

Wat afschuwelijk Veerle, daar sta je dan in je ééntje. Wat een avontuur
Mijn zus en ik liepen jaren geleden op een nacht door Arnhem toen we daar een dode man in de bosjes aantroffen. Hij lag er ook in een heel onnatuurlijke houding bij, met z'n broek op de enkels, steenkoud, witachtig bleek, ogen open, en na een vluchtige check zonder twijfel dood naar onze mening. Geen waarneembare pols en geen waarneembare ademhaling.
Toen mijn zus al geruime tijd weg was om de hulpdiensten in te schakelen (niemand wilde opendoen om haar te laten bellen) kwam het lijk naast mij plotseling met een soort reverse sneeze tot leven
Nu schrik ik niet zo snel, maar dat was wel bizar, omdat ik al had aanvaard dat hij dood was maar nu ineens toch moest switchen in mijn hoofd, om hem te helpen.
Vlak daarna kwamen de hulpdiensten, 3 dagen later is de man overleden. Het was een op straat levende alcoholist.
Het heeft mij verder nooit achtervolgt, maar ik denk dat het wel veel uitmaakt of je alleen bent op zo'n moment.

[Podenji]

ik zou het machtig intressant vinden sorry echt waar, dat is de pathaloog anatoom in mij, helaas heb ik die opleiding nooit kunnen doen, maar zo luguber ben ik wel om te zeggen dat ik er niet van zou schrikken en dat ik het werkelijk intressant zou vinden. Of het moet een kind zijn wat daar zou liggen

ik snap daarentegen wel dat de meeste mensen er wél van zouden schrikken

[Ennath]

ik zou het machtig intressant vinden sorry echt waar, dat is de pathaloog anatoom in mij, helaas heb ik die opleiding nooit kunnen doen, maar zo luguber ben ik wel om te zeggen dat ik er niet van zou schrikken en dat ik het werkelijk intressant zou vinden. Of het moet een kind zijn wat daar zou liggen

ik snap daarentegen wel dat de meeste mensen er wél van zouden schrikken

Hè gelukkig, ik ben toch niet de enigste.
En ja, ik had ook Patholoog willen worden.
Toen ik nog op de middelbare school zat hebben we een week lang lezingen en gastlessen van verschillende wetenschappers gehad. Eén van hen was Dokter Zeldenrust ( http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Zeldenrust )> Zijn werk fascineerde me, en het leek me geweldig om dit werk ook te doen.
Helaas gaf dr Zeldenrust aan dat pathologie geen "vrouwenwerk" was.
En mijn ouders zaten ook niet op zo'n uitgebreide studie voor hun dochter te wachten, dus ...

[doggy]

Jeetje zeg, wat een schrik :N:

Ik weet niet wat ik dan zou doen, heb het nog nooit meegemaakt.

Zowieso de politie bellen in elk geval.


Ben je al wat bekomen van de schrik??

( Hoe reageerden de honden op het lijk??)
Sorry voor deze vraag, maar ben nieuwsgierig.

[Podenji]

ik zou het machtig intressant vinden sorry echt waar, dat is de pathaloog anatoom in mij, helaas heb ik die opleiding nooit kunnen doen, maar zo luguber ben ik wel om te zeggen dat ik er niet van zou schrikken en dat ik het werkelijk intressant zou vinden. Of het moet een kind zijn wat daar zou liggen

ik snap daarentegen wel dat de meeste mensen er wél van zouden schrikken

Hè gelukkig, ik ben toch niet de enigste.
En ja, ik had ook Patholoog willen worden.
Toen ik nog op de middelbare school zat hebben we een week lang lezingen en gastlessen van verschillende wetenschappers gehad. Eén van hen was Dokter Zeldenrust ( http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Zeldenrust )> Zijn werk fascineerde me, en het leek me geweldig om dit werk ook te doen.
Helaas gaf dr Zeldenrust aan dat pathologie geen "vrouwenwerk" was.
En mijn ouders zaten ook niet op zo'n uitgebreide studie voor hun dochter te wachten, dus ...

ik wilde dat al als klein kind, het fascineerd me enorm, maar niet alleen dit maar ook paleontologie , ik liep vroeger ook altijd met allerhande dode dieren die ik vond die begroef ik in de tuin om ze later op te graven voor hun botten
maar ik ben ook behoorlijk lui aangelegd met leren en kon op een gegeven moment geen motivatie meer vinden óm te gaan leren door diverse prive omstandigheden, dus het is er nooit van gekomen.
helaas.

edit: ik denk dat ik er ook geen moeite mee heb om de simpele reden dat ik het lichaam los zie van de mens zelf, als iets dood is is dat het omhulsel, dat is alles.

[Ennath]

ik zou het machtig intressant vinden sorry echt waar, dat is de pathaloog anatoom in mij, helaas heb ik die opleiding nooit kunnen doen, maar zo luguber ben ik wel om te zeggen dat ik er niet van zou schrikken en dat ik het werkelijk intressant zou vinden. Of het moet een kind zijn wat daar zou liggen

ik snap daarentegen wel dat de meeste mensen er wél van zouden schrikken

Hè gelukkig, ik ben toch niet de enigste.
En ja, ik had ook Patholoog willen worden.
Toen ik nog op de middelbare school zat hebben we een week lang lezingen en gastlessen van verschillende wetenschappers gehad. Eén van hen was Dokter Zeldenrust ( http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Zeldenrust )> Zijn werk fascineerde me, en het leek me geweldig om dit werk ook te doen.
Helaas gaf dr Zeldenrust aan dat pathologie geen "vrouwenwerk" was.
En mijn ouders zaten ook niet op zo'n uitgebreide studie voor hun dochter te wachten, dus ...

ik wilde dat al als klein kind, het fascineerd me enorm, maar niet alleen dit maar ook paleontologie , ik liep vroeger ook altijd met allerhande dode dieren die ik vond die begroef ik in de tuin om ze later op te graven voor hun botten
maar ik ben ook behoorlijk lui aangelegd met leren en kon op een gegeven moment geen motivatie meer vinden óm te gaan leren door diverse prive omstandigheden, dus het is er nooit van gekomen.
helaas.

edit: ik denk dat ik er ook geen moeite mee heb om de simpele reden dat ik het lichaam los zie van de mens zelf, als iets dood is is dat het omhulsel, dat is alles.

Voor mij gaat het een beetje meer om het uitzoekwerk: het hoe en wat (en ook wel waarom) van die dode daar.
En die fascinatie bestond allang voor CSI en Silent Witness.
Maar botjes van dode dieren heb ik ook gedaan, mijn voorkeur was om de lichaampjes op een bosmierenhoop te leggen.
Kan je een paar dagen later de schone botjes ophalen

[Podenji]

Voor mij gaat het een beetje meer om het uitzoekwerk: het hoe en wat (en ook wel waarom) van die dode daar.
En die fascinatie bestond allang voor CSI en Silent Witness.
Maar botjes van dode dieren heb ik ook gedaan, mijn voorkeur was om de lichaampjes op een bosmierenhoop te leggen.
Kan je een paar dagen later de schone botjes ophalen

bij mij ook, pathaloog anatoom in een gewoon ziekenhuis zou voor mij ook niet boeiend genoeg zijn, en CSI enzo trek ik me niets van aan want dat is "overgeromantiseerd" en niet bepaald realistisch

betreft de dode diertjes vroeger...ik had een héle grote goudvis "goliath" en die ging dood maar ik moest naar school, dus zei mijn moeder dat zij hem wel voor me zou begraven onder de perenboom. Ik vertrouwde daarop en ging gerust naar school ( was toen 8 ofzo denk ik )
afijn paar weken later liep ik met emmerje en schepje de tuin in, zegt mijn moeder wat ga je doen, dus ik zeg "ik ga goliath opgraven" zegt mijn moeder dat zal niet gaan want de botjes waren zo klein dat die allang door de mieren zijn meegenomen. en ik geloofde dat dus ik staakte mijn graafactie.
paar jaar terug pas kwam de aap uit de mouw, mijn moeder vertelde me dat ze Goliath gewoon in de kliko had gegooid.

hahahahaha kon er toen inmiddels wel hartelijk om lachen trouwens

[Rami]

En die fascinatie bestond allang voor CSI en Silent Witness.
Maar botjes van dode dieren heb ik ook gedaan, mijn voorkeur was om de lichaampjes op een bosmierenhoop te leggen.
Kan je een paar dagen later de schone botjes ophalen

Als het dieren betreft heb ik die fascinatie ook wel (van preparaten op sterk water tot opgezette dieren/skeletten, van Darwin tot Naturalis ) maar als het om mensen gaat, neuh... te herkenbaar en heb een te levendige fantasie. :N:

[miemot]

Mijn zus en ik liepen jaren geleden op een nacht door Arnhem toen we daar een dode man in de bosjes aantroffen. Hij lag er ook in een heel onnatuurlijke houding bij, met z'n broek op de enkels, steenkoud, witachtig bleek, ogen open, en na een vluchtige check zonder twijfel dood naar onze mening. Geen waarneembare pols en geen waarneembare ademhaling.
Toen mijn zus al geruime tijd weg was om de hulpdiensten in te schakelen (niemand wilde opendoen om haar te laten bellen) kwam het lijk naast mij plotseling met een soort reverse sneeze tot leven
Nu schrik ik niet zo snel, maar dat was wel bizar, omdat ik al had aanvaard dat hij dood was maar nu ineens toch moest switchen in mijn hoofd, om hem te helpen.
Vlak daarna kwamen de hulpdiensten, 3 dagen later is de man overleden. Het was een op straat levende alcoholist.
Het heeft mij verder nooit achtervolgt, maar ik denk dat het wel veel uitmaakt of je alleen bent op zo'n moment.

Jezus, Jaap, als dat mij overkomen was, in mijn eentje, dan was ik zelf gewoon ter plekke doodgevallen van de schrik. Eerlijk waar.

Ik kan er wel mee om nu, gisteren ook vlot in slaap gevallen (lang leve de Brugse Zot ). Heerlijk geslapen en vanochtend een ommetje gemaakt in het (andere ) bos. Daarnet heb ik, na lang wikken en wegen, toch zijn overlijdensbericht en foto bekeken in de krant. Het leek me een mooie man, innerlijk dan, hij had een mooie blik in zijn ogen op de foto. Dat maakt me wel wat triest, maar goed, triest is beter dan bang, toch?

@doggy: Guus had helemaal niks in de gaten, die heeft zelfs wat geur betreft niks opgemerkt, vermoed ik.

@Podenji en Ennath:

Ik zou ook wel graag willen weten wat er gebeurd is, of hij zelfmoord gepleegd heeft of niet. Verder gaat mijn eigen fascinatie niet, de bloederige details zijn aan mij niet besteed. Maar ieder zijn eigen psychopathische trekje natuurlijk

[doggy]

@doggy: Guus had helemaal niks in de gaten, die heeft zelfs wat geur betreft niks opgemerkt, vermoed ik.

Ik vroeg het, omdat Beike het denk ik wel zou ruiken, en ik weet niet wat hij dan zou doen.
Rollen of juist waarschuwen.

[Ennath]

Mijn zus en ik liepen jaren geleden op een nacht door Arnhem toen we daar een dode man in de bosjes aantroffen. Hij lag er ook in een heel onnatuurlijke houding bij, met z'n broek op de enkels, steenkoud, witachtig bleek, ogen open, en na een vluchtige check zonder twijfel dood naar onze mening. Geen waarneembare pols en geen waarneembare ademhaling.
Toen mijn zus al geruime tijd weg was om de hulpdiensten in te schakelen (niemand wilde opendoen om haar te laten bellen) kwam het lijk naast mij plotseling met een soort reverse sneeze tot leven
Nu schrik ik niet zo snel, maar dat was wel bizar, omdat ik al had aanvaard dat hij dood was maar nu ineens toch moest switchen in mijn hoofd, om hem te helpen.
Vlak daarna kwamen de hulpdiensten, 3 dagen later is de man overleden. Het was een op straat levende alcoholist.
Het heeft mij verder nooit achtervolgt, maar ik denk dat het wel veel uitmaakt of je alleen bent op zo'n moment.

Jezus, Jaap, als dat mij overkomen was, in mijn eentje, dan was ik zelf gewoon ter plekke doodgevallen van de schrik. Eerlijk waar.

Ik kan er wel mee om nu, gisteren ook vlot in slaap gevallen (lang leve de Brugse Zot ). Heerlijk geslapen en vanochtend een ommetje gemaakt in het (andere ) bos. Daarnet heb ik, na lang wikken en wegen, toch zijn overlijdensbericht en foto bekeken in de krant. Het leek me een mooie man, innerlijk dan, hij had een mooie blik in zijn ogen op de foto. Dat maakt me wel wat triest, maar goed, triest is beter dan bang, toch?

@doggy: Guus had helemaal niks in de gaten, die heeft zelfs wat geur betreft niks opgemerkt, vermoed ik.

@Podenji en Ennath:

Ik zou ook wel graag willen weten wat er gebeurd is, of hij zelfmoord gepleegd heeft of niet. Verder gaat mijn eigen fascinatie niet, de bloederige details zijn aan mij niet besteed. Maar ieder zijn eigen psychopathische trekje natuurlijk

Hé, hé, hé ... dankzij onze "psychopathische trekjes" komt de wetenschap natuurlijk wel verder hè.

[Lisa]

Getver wat schrikken zeg!! Ik zou ook hard weggerend zijn, brrr!

[Doglover]

Nope, ze hebben geen slachtofferhulp aangeboden. Maar ik kan me voorstellen dat ze dachten dat dat niet nodig was, ik stond daar een beetje stoer te doen, alsof het me niks deed enzo Ze zouden deze week wel nog langskomen, ik moet mijn verklaring nog tekenen, dus het kan natuurlijk wel dat ze het dan alsnog aanbieden.

Klachten voor de politie heb ik alvast wel. Op die plek lag gisteren gewoon nog afval van het onderzoek (bebloede doekjes, papieren zakjes, plastic handschoenen)! Dat vind ik dus echt niet kunnen. Nogal onrespectvol naar die meneer. Om nog maar te zwijgen over de natuur
Maar ze gaan deze maand wel in burger patrouilleren om hondenbaasjes te kunnen betrappen op 'onjuist' gedrag. Dat dan weer wel.
_________________

Jeetje, das wel erg slecht hoor (ook al sta je stoer te doen ).... Ik zou het wel zeker tegen ze zeggen als ze langskomen.
Gelukkig slaap je weer goed

[Jaap*]

kwam het lijk naast mij plotseling met een soort reverse sneeze tot leven

huhhhhh, jaap :N: :N: !! dit is zó erg dat ik er alleen maar hard kan om lachen .

stel je voor zeg :N: !

Je schrikt je rot
Hij had ook nog een opzichtige zwembroek aan als onderbroek weet ik nog.
Maar de clou is dat je niet weet hoe en wat met betrekking tot de doodsoorzaak en eventuele dader. En als je dan alleen bent op een beetje afgelegen plek zoals Veerle was, dan is dat niet zo leuk denk ik
Als je er een beetje grapjes over kunt maken helpt dat vaak wel vind ik trouwens

[MJ]

Jee..je schrikt je rot !
Hopelijk kan je het een plekje geven en knap hoor dat je wel weer naar de plek toegegaan bent.

[*Anita*]

Jeetje dat is wel het laatste wat je verwacht aan te treffen als je gaat wandelen. Je schrikt je rot. En ja ik vind het een kwalijke zaak dat ze je geen slachtofferhulp hebben aangeboden. Hoe stoer je op dat moment ook was. Hoop dat je alles een plaatsje kunt geven

[Sluf]

Jeetje, jakkes, je zal het maar overkomen!
Ik hoop voor je dat de beelden snel van je netvlies af zijn.

[Frenkie]

Jeetje wat een ervaring :N: ik kan me voorstellen dat je daar zo snel mogelijk weg wilde. Ik krijg al een rilling als ik je verhaal lees.

[hercujess]

:N: Dat moet flink schrikken zijn geweest. Ik hoop dat je gauw van dat nare beeld in je hoofd afkomt en straks wel weer kunt genieten van die mooie wandelroute...

[Hayley84]

Jeetje zeg!! Ik was me echt kapotgeschrokken!
Kan me goed voorstellen dat je zo snel mogelijk wegwilde, ik had de 100meter sprint wereldrecord wel verbroken denk ik.

[Podenji]

@Podenji en Ennath:

Ik zou ook wel graag willen weten wat er gebeurd is, of hij zelfmoord gepleegd heeft of niet. Verder gaat mijn eigen fascinatie niet, de bloederige details zijn aan mij niet besteed. Maar ieder zijn eigen psychopathische trekje natuurlijk

Hé, hé, hé ... dankzij onze "psychopathische trekjes" komt de wetenschap natuurlijk wel verder hè.

niet psychopatisch maar eerder pathologisch het zou pas psychopatisch zijn als we ter plekke het lichaam gingen ontleden of zelf slachtoffer gingen maken enzo :N:

edit: ik ben trouwens ook gezegend met een enorme fantasie, daardoor kan het "analyseren" of dus de echte oorzaak etc ontleden juist heerlijk nuchterend en relativerend werken

[miemot]

Maar de clou is dat je niet weet hoe en wat met betrekking tot de doodsoorzaak en eventuele dader. En als je dan alleen bent op een beetje afgelegen plek zoals Veerle was, dan is dat niet zo leuk denk ik

daarom zou ik in haar geval ook het record op de kilometer gebroken hebben .

Net niet!! Ik had besloten dat ik gewoon rustig en beheerst moest terugwandelen. Want als ik ging rennen, dan dachten 'ze' misschien dat ik iets gezien had. En dat mochten 'ze' zeker niet denken, want dan zouden 'ze' mij ook misschien ook uit de weg willen ruimen...
Dus ik heb echt dat hele stuk gewoon teruggewandeld. Uiterlijk schijnbaar rustig. Behalve dan dat ik trilde als een drilboor en voortdurend achterom keek om te zien of ik niet gevolgd werd

Vreemd hoor, wat er allemaal door mij heen ging.

[miemot]

niet psychopatisch maar eerder pathologisch het zou pas psychopatisch zijn als we ter plekke het lichaam gingen ontleden of zelf slachtoffer gingen maken enzo :N:

Haha, dat zal je als ware psychopaat zijnde, natuurlijk niet zomaar in de groep gooien.

[Podenji]

niet psychopatisch maar eerder pathologisch het zou pas psychopatisch zijn als we ter plekke het lichaam gingen ontleden of zelf slachtoffer gingen maken enzo :N:

Haha, dat zal je als ware psychopaat zijnde, natuurlijk niet zomaar in de groep gooien.

pas maar op anders ga ik ook daar wandelen als jij er wandeld

[*Evie*]

Foto's??

Haha nee grapje, ik weet niet wat ik zou doen in zo'n geval.
Maar ik ben zeker niet snel met zoiets van slag denk ik.

Denk dat ik eerst eens met mn voet een duw zou geven of het echt
dood was, dan mn mobiel maar ff pakken. Eerst politie en dan
het thuis front. Zou er iig wel bij blijven.

[Inge]

Ik denk daar ook weleens aan..
Je loopt toch s'morgens vaak vroeg in het bos(ikke wel iig) en ik heb ook weleens gedacht: stel dat je hier een lijk vind in de bosjes..
Ben ik de enige die dat weleens af en toe denkt? .

Nee hoor, je bent niet de enige.
In het bos waar ik altijd loop ben ik een van de weinige wandelaars, ik kom er vrijwel nooit iemand tegen.
Volgens mij een perfecte plek om een lijk te dumpen. :N: Dus ik denk ook weleens dat ik vast eens ooit wat ga vinden daar.

Veerle, sterkte in ieder geval, het is toch een nare ervaring.

[miemot]

Ik kreeg net telefoon van de politie. Ze vroegen of ze mijn adres en telefoonnummer mochten doorgeven aan de moeder van die man. Zij was blijkbaar langs geweest en had hierom gevraagd, om eventueel een bloemetje ofzo naar mij te sturen of mij eens te bellen.
Hoewel ik het maar vreemd vind (waar heb ik in godsnaam dat bloemetje aan verdiend?) en ik eigenlijk niet zeker weet of ik wel wil praten met die mevrouw, heb ik toch maar ja gezegd. Als het haar kan helpen het verdriet te verwerken

[Gollum]

Ik kreeg net telefoon van de politie. Ze vroegen of ze mijn adres en telefoonnummer mochten doorgeven aan de moeder van die man. Zij was blijkbaar langs geweest en had hierom gevraagd, om eventueel een bloemetje ofzo naar mij te sturen of mij eens te bellen.
Hoewel ik het maar vreemd vind (waar heb ik in godsnaam dat bloemetje aan verdiend?) en ik eigenlijk niet zeker weet of ik wel wil praten met die mevrouw, heb ik toch maar ja gezegd. Als het haar kan helpen het verdriet te verwerken

Ik kan me voorstellen dat ze dat voor de schrik wilde doen?
En voor de verwerking misschien, jij bent diegene die hem ontdekt heeft..

[miemot]

't Is alweer even geleden, maar ik heb intussen telefoon gehad van Mevrouw de Moeder. Het was nogal vreemd eigenlijk.

Ze geloofde niet in het zelfmoordverhaal en ik moest van naaldje tot draadje uitleggen wat ik gezien had. Of hij het pistool nog had, hoe hij lag enzo... Ik heb het een beetje verbloemd, leek me onnodig om haar de lugubere details te vertellen.

Ze ging er trouwens van uit dat ik ook verdacht werd door de politie

Verder heeft ze me in detail zijn laatste dagen uit de doeken gedaan, zelfs de afscheidsbrief, de begrafenis en de kist heeft ze beschreven.
Ze wou heel graag eens met me uit eten om het allemaal nog eens te bespreken. Daar heb ik vriendelijk maar beslist voor bedankt. Dat ze haar verhaal graag wou doen, daar heb ik alle begrip voor, maar dat ging me toch wat te ver.