MARC_S schreef:Ik vind echt dat er veel te heilig wordt gedaan over deze honden. Sorry. Natuurlijk is een ex sporthond uit de IPO prima te plaatsen als hij al huishond of in ieder geval kennelhond bij een gezin was. Maar hoe denk je dat het leven van een diensthond eruit ziet? Kennel, training, kennel, training, kennel, werken, kennel, werken. Dus hoe denk je met zo'n hond in je woonkamer om te gaan? Hij heeft soms wel 8-9 jaar in dezelfde kennel gezeten en achterin de kooi in de politieauto. Dan even wild bijten bij rellen en dan weer terug in de kennel in de loods van het hoofdbureau. En dan herplaatsen na een heel hondenleven en denken dat je gewoon je zus kan ontvangen met de kids als deze hond zijn plekje op de bank veroverd heeft?
Er zullen er genoeg zijn die het evt na lange trainingen kunnen, maar ik denk dat er ook genoeg zijn die daar helemaal niet meer toe in staat zijn. Het hebben van meer dan 1 baas kan al een probleem zijn voor zo'n hond. Laat staan een huiskamer en rondjes in het park met de andere hondjes. Vergis je vooral niet in wat voor leven die honden achter de rug hebben. Dat was geen op zondag naar het strand en op maandag de kinderen ophalen van school. Dus dat kun je ook niet van dat soort honden verwachten.
Ik denk dus dat de wat pittigere types allemaal netjes een spuitje krijgen als de kennel leeg moet voor de nieuwe hond. Wie neemt er nu een dolle kennelhond van 9 jaar in huis getraind op bijten terwijl er honderden herders te plaatsen zijn in NL die wel lief zijn?
Ik wil dus niet zeggen dat elke bijtwerkhond niet meteen heel erg lief kan zijn, maar na een werkend leven van 8-9 jaar kun je er echt niet zomaar een gezinshond van maken. Ja, met sommige.
Ik weet niet Marc hoeveel diensthonden je kent, maar ik vermoed niet veel. Ik ken er een heleboel en werk er dagelijks mee. Het is absoluut niet waar dat deze honden een spuitje krijgen. Ik kan je als voorbeeld onze eigen diensthonden noemen. Werkelijk geen enkele diensthond heeft een spuitje gehad nadat deze met pensioen is gegaan. Bij ons in de regio werken we niet met aparte ME-honden, dwz. wij doen gewoon allemaal dienst bij de ME tijdens rellen met onze hond.
Van al onze honden had je, indien een fotograaf aanwezig was dat soort foto's kunnen plaatsen.
Om als voorbeeld mijn eigen gepensioneerde diensthond te gebruiken. Daar zat daadwerkelijk een aan en uitknop op.
Om een voorbeeld aan te halen toen hij nog in de praktijk werkte. Tijdens de nachtdienst had hij bij langdurige rellen meerdere mensen gebeten en de daaropvolgende dag, terwijl ik lag te slapen na die dienst, werd ik wakker van speelvechtende jongens bij mij achterthuis. Dit waren een aantal buurjongens van 12 t/m 16 jaar die met elkaar aan het dollen waren en zelfs over de loslopende Cento heenvielen. Helemaal niets aan de hand. Geen haar op zijn hoofd die er aan dacht om die jongens wat te doen. Dezelfde hond binnen 12 uur.
Cento is nu met pensioen en leeft heerlijk bij ons thuis. Gaat ook meerdere keren per jaar mee op vakantie. Ligt los op de camping en is door groot en klein te aaien, met of zonder toezicht van mij.
Ik vergeet nooit weer de uitspraak van een serveerster in een restaurant in Callantsoog die Cento liefdevol over de kop aaide en zei:"Ik ben normaal erg bang voor herders maar voor deze niet, deze is heel erg lief, dat kun je aan zijn ogen zien. " Ik heb haar maar niet verteld dat ze waarschijnlijk nog nooit een herder had gezien die zoveel mensen had gebeten als deze. Dan had ze er alsnog een trauma aan over gehouden.
Alle honden van mijn collega's zijn in de praktijk ingezet geweest, dwz. die hebben daadwerkelijk gebeten. Tijdens ME-optredens, tijdens openbare orde of tijdens andere conflictsituaties. Of tijdens het opsporen van gevluchte verdachten als een speurhond niet kon worden afgewacht.
In de afgelopen 10 jaar zijn meerdere van deze honden met pensioen gegaan en op 2 na zijn ze allemaal bij de geleider gebleven om te genieten van hun oude dag. 2 konden door omstandigheden niet blijven maar deze hebben een fantastisch nieuw tehuis gekregen. Uiteraard worden deze honden niet bij jan en alleman geplaatst, maar 1 van deze 2 zit wel gewoon in een normaal gezin tot volle tevredenheid van hond én gezin

. ,de ander zit bij mensen zonder kinderen.
Mijn huidige diensthond is een hond die absoluut niet ergens anders geplaatst kan worden. Maar ook als dat wel zou kunnen blijft hij ook gewoon, geen haar op mijn hoofd dat ik mijn maatje door dik en dun in zal laten slapen. We zijn bijna 40 uur per week op elkaar aangewezen en hij heeft al heel wat collega's kunnen redden van mishandeld te worden tijdens gevechten (inclusief mijzelf) dus ook hij zal bij mij blijven totdat zijn lichaam het opgeeft. Het zijn gvd de meest waardevolle collega's en vrienden die er bestaan uiteraard ga je die geen spuitje geven

.
Je het sowieso een beetje vreemd beeld van een diensthond bij de politie:
MARC_S schreef: Maar hoe denk je dat het leven van een diensthond eruit ziet? Kennel, training, kennel, training, kennel, werken, kennel, werken.
Bij ons gaat het toch echt héél erg anders. Zoals ik al aanaf lag Cento mijn vorige diensthond altijd al los in en rondom huis, maar bij mijn huidige diensthond kan dat dus niet. Maar ook deze draait gewoon mee met de rest. Dus werken en trainen, wat hij het allermooiste vindt, getuige zijn duidelijk teleurgestelde houding als hij niet in de auto mag, maar er langs moet

, daarnaast gewoon mee uit met de rest van de honden, gewoon mee aan de fiets, gewoon mee naar het bos.
Bijvoorbeeld de dag van vandaag; een vrije dag dus, vanmorgen eerst mee met vrouwtje hardlopen door het bos, 5 kilometer, daarna eten, dan in de kennel. Tussen de middag even het normale rondje van 25 minuten, daarna weer in de kennel. Vanmiddag was ik even lekker alleeen dus alle deuren op slot zodat er niemand plotseling binnen kan komen vallen en Mikey lekker los, achter thuis en in huis even lekker kroelen met elkaar. En nu straks onze buuffen wandeling

dat is er één van 10 kilometer. (onze zondagse hardloopavond is vervangen door een stevige wandeling ivm 1 zwangere buuf

).
Dus kennel-werk-kennel-trainen-kennel, dat is hier bij mijn diensthonden niet bekend, maar ik ken het ook niet bij mijn collega's.
En ook over ons werk en dat van de hond schets je een beeld dat ik niet ken:
MARC_S schreef:Hij heeft soms wel 8-9 jaar in dezelfde kennel gezeten en achterin de kooi in de politieauto. Dan even wild bijten bij rellen en dan weer terug in de kennel in de loods van het hoofdbureau.
Als ik aan het werk ben (meestal 's nachts) dan kom ik om 21.00 uur in dienst. Even een bakkie doen, even briefing en dan hup de straat op. Samen met mijn hond. Deze zit in een autokennel naast mij (tussen de voorstoelen) met open vluchtluik dus we zijn daadwerkelijk
samen in de auto. Dan ergens in het midden van de nacht ga ik ff een bakkie doen en wat eten waarbij Mikey een half uurtje alleen in de auto zit en meestal de bstuurderstoel voor mij warm houdt

. Daarna de straat weer op met zijn tweetjes. We rijden met de collega's mee bij conflictmeldingen en inbraakalarmen, ook als ze auto's controleren met meerdere gasten die in onze administratie niet al te fris zijn bv..
Daarnaast als er geen meldingen zijn, zet ik eens een spoortje uit op het industrieterrein en wandel eens wat met hem in het rond in de buurt van wijken en bedrijven waar vaker wordt ingebroken.
Als ik overdag moet werken dan wordt er 's morgens getraind van 8-12 en dat houdt in dat we al die tijd in het bos zitten. 's middags met de hond de straat op zoals s'nachts. Of als er administratie ligt te wachtten,dan zit de hond in de auto of in de kennel tot de baas weer mee de straat op gaat.
En de hele nacht tegen elkaar aanlullen natuurlijk, want ja een menselijke collega zit er niet naast en je moet toch wat in 8 uur tijd. Mijn oude hond Cento kletste altijd terug (Duitser he

) Maar dat doet Mikey niet, die geeft meestal aan dat hij nog er nog is middels een kopstoot, een lebber of een poot op mijn arm.
Ik zal straks nog wat foto's opzoeken om één en ander te laten zien, maar ga nu voor die beloofde 10 km op pad, met gepensioneerde én huidige diensthond.
(excuus als er eens een letter is weggevallen, mijn toetsenbord is eigenlijk aan vervaniging toe)