Wat vinden jullie van halti/gentle leader/follow me?

[Mojuan]

Ik heb nooit gebruik willen maken van dit soort hulpmiddelen, maar iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt.
Julia is ook erg onzeker, dit is ze van nature.
Zij kan ook (wordt al een stuk minder) flippen als ze een andere hond ziet, en dan voornamelijk als de hond tegen haar tekeer gaat.
Ik kan je niet precies uitleggen hoe, maar inmiddels ben ik zo ver met haar, dat ze bijna alle honden die tekeer gaan negeert en dat ze nu zelfs aan de riem kan spelen met andere honden.
Dit kon eerder echt niet zomaar hoor!
Er gaat trouwens wel nog altijd een ritueel aan vooraf, zodat ze door heeft dat de hond in kwestie het niet verkeerd met haar voor heeft en te vertrouwen is.

Nu heb jij je hond niet van pup af aan, dus ik kan daar niet veel over zeggen.
Maar mensen die hun hond van pup af aan hebben, en het gedrag niet onder controle hebben, die doen dat zelf.
Ik heb me er zelf ook schuldig aan gemaakt, maar ik wist niet wat ik verkeerd deed.
Romeo was vroeger echt een ramp, hij ging tekeer aan de riem, wilde op andere honden afvliegen en zocht altijd confrontaties op.
Nu loopt hij rustig mee, kijkt een andere kant op, reageert niet als een andere hond blaft en ik hoef hem niet eens kort te houden.
Dat hij een hond zou grijpen als die zomaar op hem af komt is een ander verhaal, dat is het stukje genetisch gedrag dat erin zit.
Maar hoe een hond zich aan de riem gedraagt, zoals blaffen, grommen, fixeren etc. dat heb je zelf in de hand, dat heb ik wel geleerd de afgelopen jaren.
En ik moet zeggen, alles zonder hulpmiddelen, met een beetje gezond verstand en feeling.
En ik ben heel blij met het gedrag van mijn honden, en ook wel een beetje trots op mezelf dat ik het voor elkaar heb gekregen zonder hulp van wie dan ook.
Inmiddels merk ik dat Romeo ook betere, duidelijkere signalen afgeeft aan andere honden.
Want op de één of andere manier rennen honden niet meer zomaar op hem af als ze los lopen, ze komen wel zijn richting in gelopen, maar twijfelen onderweg, en kiezen meestal eieren voor hun geld.

[Mojuan]

Weet je, als ik zo eens lees wat je vertelt over je hond TS, dan zou ik zo'n hondje zonder problemen in huis willen nemen en ik denk dat ik in staat ben om dat gedrag op een positieve manier te veranderen.
Zonder GT, en zonder hulpmiddelen.
Maar ik kan me voorstellen, dat als je nog nooit te maken hebt gehad met zulk gedrag, en snel resultaat wilt zien, dat je het dan op de manier doet waar jij nu voor kiest.
Ik wil je veel succes wensen, en hoop dat het een goede GT is die ook goed kijkt naar je hond, en zijn signalen opvangt en juist interpreteert.

[Ikke1980]

Weet je, als ik zo eens lees wat je vertelt over je hond TS, dan zou ik zo'n hondje zonder problemen in huis willen nemen en ik denk dat ik in staat ben om dat gedrag op een positieve manier te veranderen.
Zonder GT, en zonder hulpmiddelen.

Ga je gang!

Maar ik kan me voorstellen, dat als je nog nooit te maken hebt gehad met zulk gedrag, en snel resultaat wilt zien, dat je het dan op de manier doet waar jij nu voor kiest.
Ik wil je veel succes wensen, en hoop dat het een goede GT is die ook goed kijkt naar je hond, en zijn signalen opvangt en juist interpreteert.

Nou, dat is absoluut niet het geval. Ik ben me er heel goed van bewust dat dit een heel lang proces gaat worden: maanden, zo niet jaren. Ik ga juist heel voorzichtig te werk en wil het stapje voor stapje doen. Als de halti daarbij een makkelijk hulpmiddel is, dan is dat mooi meegenomen, maar ik ga er niet vanuit dat het een wondermiddel is. En als het niet helpt, of ik zie dat het echt niet relaxed is voor J.J., dan gaat ie meteen af!
Heb op zich wel vertrouwen in de GT (via Alpha), maar we moeten het toch vooral zelf doen (want anders kost me dat veel te veel geld ). Hoe zou jij het dan doen? Want blijkbaar heb je hier niet veel vertrouwen in?

[ranetje]

Heb op zich wel vertrouwen in de GT (via Alpha), maar we moeten het toch vooral zelf doen (want anders kost me dat veel te veel geld ). Hoe zou jij het dan doen? Want blijkbaar heb je hier niet veel vertrouwen in?

Ik denk dat het je best zal lukken om iets voor elkaar te krijgen met die kleine donder.
Uiteraard moet je het uiteindelijk toch zelf doen jij hebt de hond 24 uur per dag en hij leert ook 24 uur per dag (bij wijze van spreken).
De GT ziet hem en jou in verhouding maar kort.
Succes

[S@ndr@]

Ik heb er ook vertrouwen in dat het je lukt hoor, je hebt de motivatie en je hebt en keuze gemaakt hoe je het doen wil
komt best goed.
zet hem op!

[S@ndr@]

ik neem aan dat dat allemaal al geprobeert is op de honden school en dat heeft dus niet gewerkt, waarom zou ze er niet een project van mogen maken, als dat beter voor haar werkt
wat kan het bommen wat werkt als het maar werkt

De manier waarop ze dit aanpakt zal bij haar moeten passen anders is het heel moeilijk consequent te blijven

[Jaap*]

Ik ben me er heel goed van bewust dat dit een heel lang proces gaat worden: maanden, zo niet jaren.

Waarom? Wat een flauwekul zeg. Die hond vertoont gedrag dat jij zeer onwenselijk vindt en dan zou je dat jaren laten voortslepen?
Hij moest MIJN koffer niet kruien Ik heb het idee dat meneer wat verwend is en met zijden handschoentjes aan naar de ogen gekeken wordt, zit ik fout?
Een hond die gedrag van een andere hond fout vindt corrigeert dat ter plekke, die gaat dat óók niet es effe jaren aan zitten kijken.
Kom op, een beetje meer pit hoor.

Ik zou je bijna een Felix-net-uit-het-asiel toewensen, maar daarvoor vind ik je nét te aardig

[S@ndr@]

ja ik geloof je

[Jaap*]

Ik heb het gevoel dat als je zo lang aanmoddert die hond op een gegeven moment weinig respect voor je heeft en deze gaat maken:

Een hond kent volgens mij dat concept helemaal niet, de middelvinger opsteken.
Dat is geen bewuste actie van een hond denk ik.
Wel is het zo dat "aanmodderen" natuurlijk erg onduidelijk is en dat een hond zich weinig van je aan zal trekken als hij daar geen aanleiding toe ziet.
Felix was een typisch geval van onbereikbaarheid. Die kon je net zoveel op z'n flikker geven als je wilde bij wijze van spreken, maar dat had geen enkel effect. Daarmee verwijderde je hem alleen maar verder van je.
Het is niet altijd zo simpel wil ik maar zeggen, soms duurt het een tijdje voordat een hond begrijpt hoe het zit. In die gevallen werkt begrip beter dan de botte bijl

Hoe dan ook, steeds wisselen van strategie en "paaien" brengen je in de regel weinig goeds inderdaad

[S@ndr@]

ik ben ook al jaren bezig een hond op te bouwen, die ik toch echt als pup van 8 weken gekregen heb, en ik zal dan wel onbenullig zijn en onkundig, maar het neemt de tijd die het neemt.

hij wou alleen maar wegkruipen , niet geaaid of aangeraakt worden of alleen gelaten worden.
nooit een trauma mee gemaakt denk ik, wat zou een pup van 8 weken nu meegemaakt kunnen hebben,
maar duidelijk niet een vrije en blije pup. een stuk aanleg misschien
en/of toch een heel stuk nest socialisatie gemist, ze werden gehouden in een schuur,
niet goed ingeprent
kortom verkeerde start, en zo zullen er meer zijn misschien.
maar goed lekker of topic,
ze gaat lekker aan de gang met een GT moet toch goed komen en misschien gaat het veel beter en sneller dan ze denkt
dat ze geen wonderen verwacht, kan ook een voordeel zijn

[Liesbeth]

Ik ben ook meer van het doorpakken, want ook ik heb geen zin in gestuiter aan de lijn. Toen Tessa 7 maanden geleden hier kwam, was ze (en soms is ze dat nog) een vreselijke stuiterbal als ze vogels en honden zag. Haar eerste eigenaren lieten haar nooit los omdat ze hondagressief zou zijn. Hangen in de riem en blaffen naar andere honden werd door hun zo vertaald. Maar Tessa IS helemaal niet hondagressief, ze wil gewoon heel erg graag met andere honden kennis maken.
Bij haar tweede eigenaren was het geloof ik niet zo heel veel beter. Zij gebruikten op een gegeven moment ook een halti tegen het trekken. Hoe en wat weet ik verder het fijne niet van, wat ik wel weet is dat ze, toen ze bij ons kwam, ook vreselijk hyper was aan de riem.
Ik ben honden nooit uit de weg gegaan, in tegendeel. Als ik een hond in de verte zag dan ging ik er opaf, op het moment dat Tessa ging stuiteren, heb ik haar laten zitten en haar 'fijntjes' verteld dat ik dat niet gedrag niet wilde. In het begin ging ik ook meestal tussen haar en de andere hond instaan en probeerde haar de aandacht op mij te vestigen (soms zelfs door haar kop vast te pakken zodat ze wel moest). Als ze dan rustiger was en de hond was een aantal meter verder, deed ik nog een aantal volgoefeningen, waarna ik de sessie afsloot met iets simpels. Iets wat ze goed kende en deed en waarvoor ik haar dan kon belonen.
Het stuiteren doet ze bijna niet meer en als ze het toch doet, dan moet ze weer gaan zitten, etc.

Zoals ik al eerder zei is Tessa dus niet agressief naar honden, maar werd haar gedrag door vorige eigenaren wel zo vertaald. Ik heb Tessa de kans gegeven om met andere honden (los) te spelen (en achter vogels aan te gaan) en dat heeft ook een positieve uitwerking op haar gedrag gehad. Ze is lang zo gefrustreerd niet meer.
Ik vraag me af of de hond van TS nu wel of niet agressief naar andere honden is of dat het gedrag, net als bij Tessa, voortkomt uit frustratie.

[CharlesvdBerkt]

Ik ben zelf ook niet een type om maar maanden laat staan jaren bezig te blijven.

Hier een 2e hands Duitse Herder die iedere hond die hij tegenkwam op wilde knopen.
Zodra er een hond in beeld kwam werd hij enorm druk en liep van links naar rechts in de lijn.
Zodra ze nog dichterbij kwamen op alle mogelijke manier er bij proberen te komen. Op die moment was hij ook nauwelijks nog bereikbaar.

Het eerste wat ik heb gedaan is hem weer bereikbaar gemaakt door te laten merken dat ik ook nog besta en dat wat hij wilde doen niet mijn goedkeuring kon wegdragen. Hoe: gewoon door het lijntje korter te nemen en contact met hem te maken. Of zijn nekvel pakken of een hand op zijn rug of een hand onder zijn hals - gewoon ergens op zijn lichaam laten voelen dat ik er ben.
Daarna het lijntje korter genomen en de hond laten zitten. (lijntje omhoog en kontje naar beneden gedrukt). Dan wat speling op de lijn en op het moment dat hij het commando opheft door naar voren te willen springen liep hij zelf in de lijn en kreeg op die manier een korrektie.
Daarna weer gewoon zitten en bleef hij zitten dan was hij natuurlijk braaf.
Uitvallen = korrektie en blijven zitten = braaf.
Geen koekjes en geen balletje omdat het risico er zit dat die beloning net op het verkeerde moment zou kunnen komen.
Natuurlijk kan je dat dan wel oplossen met een clicker maar bij het uitlaten heb ik meestal geen clicker bij me.
Wanneer hij nu een andere hond ziet dan wil hij nog wel wat druk worden, maar een simpel commando zit is dan voldoende en de ander kan rustig passeren en hij let op mij omdat hij weet dat hij daarna weer vrij is.
In de training kan iedere hond vlak langs hem heen lopen en die bestaan niet eens meer - hij is met mij bezig en niet met zijn omgeving.

Aan de andere kant uitlaten is geen training maar ook dan weet hij dat dergelijk gedrag niet wordt geaccepteerd.

Dit is een manier die bij mij en mijn hond past en niet iedereen is daarin hetzelfde. Wat wel voor bijna alle honden opgaat is dat er duidelijkheid moet zijn en dat de baas die duidelijkheid moet geven.

[Ikke1980]

Bedankt allemaal voor jullie adviezen. Maar toch denk ik eerlijk gezegd dat de situatie hier wat anders is.
Ten eerste: ik durf echt wel in te grijpen/een correctie te geven en pak J.J. echt niet met zijden handschoentjes aan. Hij weet heel goed wat wel en niet mag. In het begin wilde hij bijvoorbeeld aan de lijn ook steeds achter katten aanrennen. Dan krijgt ie van mij echt wel een correctie! Hij weet nu heel goed dat ie dat niet meer hoeft te proberen (ok, als hij los is zal hij het nog wel doen ben ik bang, maar dat heb ik ook nog niet echt kunnen oefenen ).
Maar het gedrag van J.J. komt echt voort uit angst. Deskundigen hebben dat bevestigd, maar zelfs ik kan het zien. Ik zie echt wel het verschil tussen hyper zijn om te spelen of hyper zijn uit agressie (zelfs al kan dit soms al moeilijk te zien zijn voor mensen). Het verschil tussen agressie uit angst of gewoon agressie uit agressie is moeilijker te zien, maar de GT heeft het mij uitgelegd en wat ik dus zelf al dacht blijkt zo te zijn.
Kijk, als het gedrag voortkomt uit dominantie of omdat J.J. 'van nature' agressief is, dan denk ik dat je wel degelijk in moet grijpen. Maar daarnaast denk ik dat je met agressie die voortkomt uit angst een stuk voorzichtiger moet zijn. Als ik J.J. keihard zou gaan corrigeren als hij blaft uit angst zal hij misschien (ik betwijfel het want hij gaat echt door het lint) wel stil zijn, maar dit neemt de angst en daarmee het probleem niet weg. Ik denk dat hij dan bang zal blijven en misschien zelfs bang van mij wordt omdat hij het waarschijnlijk niet snapt waarom ik zo boos word terwijl hij zo moedig is om 'die enge hond weg te jagen'. Misschien dat hij andere honden zelfs nog enger gaat vinden want elke keer als hij tegen een enge hond blaft, krijgt hij op zijn kop. Hij heeft zichzelf waarschijnlijk aangemeten dat agressie de meest veilige methode is, 'aanval is de beste verdediging', hij heeft immers niet anders gekend. Hij werd ook uit het niets aangevallen door die andere hond, keer op keer, maanden aan een stuk. Dus het is zeer waarschijnlijk dat hij WEL een trauma heeft. Dus ik denk dat het heel belangrijk is vertrouwen te kweken en rustig aan te laten zien dat andere honden niet eng zijn. Dus niet het onderdrukken van angst maar het kweken van vertrouwen.
En misschien is dat geen proces van maanden of jaren, maar dat was meer om te laten zien dat ik echt wel snap dat zoeits niet een twee drie over is. En als dat wel lang gaat duren, so what! Liever een zelfverzekerde hond dan een hond die wordt gedwongen zijn trauma's/angsten te onderdrukken, wat er later misschien op een andere manier uit kan komen. Ja weetik veel, misschien overdrijf ik wel, een hond is geen mens, maar ik kan me zoiets voorstellen.
Wat ik eigenlijk wil zeggen: per hond is de aanpak verschillend!
Verder wil ik nog even zeggen dat die halti niet gebruikt gaat worden tegen trekken aan de lijn, want J.J. loopt voortaan heel goed mee aan de lijn, dus dat hebben we al bereikt . Halti gaat dan eventueel enkel gebruikt worden om zijn aandacht af te leiden of hoofd af te wenden zodat hij rustiger wordt. Maar ik ben er nog niet helemaal over uit of ik hem ook echt ga gebruiken. Wil eerst es proberen op een rustige manier aan te leren zonder stress. Als dat lukt zien we wel verder. Nogmaals, als ik merk dat J.J. dit echt niet relaxed vindt stop ik er meteen mee.

[Mojuan]

Ik vind dat je er heel goed over hebt nagedacht, en ik ben het met je eens.
Agressie uit angst moet heel voorzichtig worden aangepakt.
En als het dan eventueel maanden of jaren gaat duren, so what?
Als je hond er gelukkiger van wordt en zijn angst maar kwijt raakt, daar draait het om.
Het zou fijn zijn als er in je buurt hele rustige en sociale honden zijn waar hij voorzichtig kennis mee kan maken.
Honden die zijn geblaf en gegrom compleet kunnen negeren.
Dan kun je vlakbij zo'n hond gaan staan, en hem uit laten razen.
Als hij dan door heeft dat de hond niet reageert, zal hij waarschijnlijk op een bepaald moment stoppen met zijn gedrag, en jou aankijken: 'wat nu baas?'
Dat is het moment om met hem bezig te gaan, lekker praten tegen hem, belonen, verder wandelen etc.

[chanti]

Ik denk dat je een hele goede gedragstherapeut hebt! En volgens mij gaat jouw plan echt wel werken. Een flippende hond corrigeren heeft gewoon geen zin, zo'n hond gaat alleen nog maar meer flippen. Een bange hond corrigeren die uitvalt naar andere honden heeft ook geen zin, zo'n hond wordt alleen maar banger van andere honden en zal nog meer gaan uitvallen. Problemen oplossen door corrigeren heeft in het algemeen sowieso meer nadelen dan problemen oplossen door belonen. Door veel corrigeren kun je onder andere je band met je hond gewoon verpesten. Dus waarom zou je het niet op een positieve manier oplossen?

O ja ik denk dat in jouw geval een halti best goed zou kunnen werken om de eerste stappen gemakkelijker te maken. En bij een halti moet je helemaal niet de strijd aangaan met je hond. Wanneer je met de hond gaat trainen met de halti dan zal de hond de halti alleen maar leuk gaan vinden. Je moet gewoon belonen voor kleine stapjes, eerst dus dat de hond aan de halti snuffelt, dan dat de hond zijn hoofd door de halti steekt, dan dat je de halti vast mag klikkken, daarna dat je er een riem aan de halti doet en dus de hond vast hebt en als laatste voor het rustig mee lopen aan de halti. Wanneer je hier de tijd voor neemt en het rustig opbouwt, dan zal de hond de halti alleen maar leuk gaan vinden.

Succes met de training en volg gewoon je gevoel! Jij kent je hondje het beste...

[Lucia]

Allereerst heel veel succes met project waar je ingaat. Ik heb bijna alles een beetje doorgelezen, en om nog even terug te komen op je beginvraag: ik zou het alleen gebruiken als tijdelijk middel. En dus ook ernaar toe werken dat je zonder dat ding kunt gaan werken.
Ik volg de cursussen bij MG, maar wat mij wel opvalt is als ik daar ben, dat 8 van de 10 honden zéker weggaan met een follow-me. Ik weet niets van de behandelprogramma's van die honden af, maar zoiets zou ik dus niet voor áltijd willen voor mn hond.

Milo heeft het probleem ook ontwikkelt. Als een razende tekeer gaan tegen iedere hond die we tegenkomen, hij is dan ook écht niet te bereiken en corrigeren heeft vrij weinig nut.
Het de andere kant op lopen, etc. allemaal geprobeert, maar het lijkt echt alsof hij erin blijft hangen zeg maar.
Bij hem komt het ook echt voor uit angst.
Inmiddels ben ik sinds een aantal weken met hem 'kijk' aan het oefenen, eerst zonder andere honden, en dan steeds meer als we ook andere honden zien. Zodra een andere hond in zicht is: 'kijk', click, koekje.
Het gaat nu echt super, vandaag zelfs zover dat toen we een andere hond zagen, hij zelf al op mij ging letten uit zichzelf. Het gebeurd nu nog maar een enkele keer, alleen bij de honden waar hij écht de pest aan heeft, maar zelfs dat gaat al beter, ipv blijven uitvallen, is het nu al veel korter.

Nogmaals heel veel succes. Doe het rustig op jouwn manier, het moet voor beide partijen werken.

[CharlesvdBerkt]

Zelf blijf ik er bij dat wat je ook doet jij altijd rust en zekerheid moet blijven uitstralen.

In feite maakt het niet uit hoe je het doet - als het maar werkt !
Maar ook dat een hulpmiddel ook echt een hulpmiddel is ter ondersteuning van.

[Ragyo]

Maar niet iedereen heeft een extraverte golden retriever.

Nee, maar ook niet iedereen heeft Dobers
Een onrustige (angstige, allerte, etc) hond wordt niet per definitie rustiger als je in onbekend gebied gaat lopen denk ik

het zal inderdaad verschillen maar voor mijn murmels gaat het wel op, dat ze zich rustiger gedragen in onbekend gebied. Kiba heeft dan ook hele andere houding, staart veel lager, onzekerder. voor Ragyo maakt het inmiddels weinig meer uit, die valt nu ook bijna nooit meer uit aan de lijn, tenzij hij aangeblaft wordt op korte afstand of er een loslopende hond op hem af komt.
wat ik ook merk is dat ze niet/nauwelijks uitvallen als ik met ze ga hardlopen, dan hebben ze denk ik door de snelheid geen tijd om uitgebreid op een andere hond te fixeren.

[Botje]

Bij Rossi werkt de GL goed. Hij draagt ook een tuig. Op moment dat hij rustig naast me loopt heb ik de riem vast via het tuig.
De riem zit dus aan de GL en aan het tuig (op zijn rug) vast. Op pittige momenten neem ik hem kort bij zijn hoofd vast. Ik merk echt vooruitgang! Rossi reageert aan de riem ook vrij heftig op andere honden. Dit wordt dus nu beduidend minder. Op het moment dat het netjes langs loopt wordt hij natuurlijk goed beloond. Daar kreeg ik zonder de GL de kans niet voor. Nu begint het kwartje dus te vallen.

Omdat ik met drie honden loop is het voor mij geen goede optie om steeds om te draaien.

[wendy71]

Omdat ik met drie honden loop is het voor mij geen goede optie om steeds om te draaien.

Je zou kunnen overwegen om ze apart uit te laten..
Deed ik ook toen Jakko zo enorm uitviel aan de lijn.
Toen was het voor mij ook niet mogelijk ze tegelijkertijd uit te laten.
Het kost wel meer tijd dan, dat wel.

[M@scha]

inderdaad. toen ik met sam aan het trainen was voor zijn uitvallen (wat ie nu niet meer doet trouwens) liet ik ze apart uit, en dat doe ik nu nog vaak.

als je meer honden wil moet je ze toch 1 op 1 trainen soms. daar moet je je op voorbereiden

[EstherK]

Ik hou niet van dit soort "hulpmiddelen", zeker niet als het zonder begeleiding gebruikt wordt.
Benthor en Iarik kan ik met een gewone halsband of normaal tuig uitstekend houden. Ik heb liever dat ze luisteren naar mij dan dat ze gedwongen worden door een of ander hoofdstel.

Benthor valt overigens aangelijnd wel eens uit hoor naar andere honden maar door stug door oefenen gaat het steeds beter.

[-Gaby-]

@ TS, succes, het lijkt me een lastig probleem. Je bent er goed mee bezig zo te lezen, ga zo door!

Zelf gebruik ik ook een Ulead, maar alleen als ik met hem fiets. Mijn hond trekt niet (soms wel als hij nerveus is) en valt niet uit aan de riem, maar hij is doof aan één oor waardoor hij soms geweldig kan schrikken en op eens heel hard weg rent/springt. Lopend vind ik dat niet erg, maar om te voorkomen dat we samen onder een auto belanden vind ik dit wel een redelijke oplossing. Eruit trainen van zijn schrikreactie is nog niet gelukt, we zijn er hard mee bezig, maar ik weet niet of dat ooit volledig gaat lukken. We hebben hem vanaf dat hij 6 maand was en hij was slecht gesocialiseerd.

[Ikke1980]

Lieve mensen,

Na een aantal maanden vond ik het wel eens tijd voor een update, ook omdat jullie zo hard mee hebben gedacht, waarvoor nog steeds mijn hartelijke dank En ik heb een boel van jullie tips toegepast en gecombineerd en dat zal ik hier beschrijven.
Als eerste wil ik zeggen dat ik de halti tot nu toe 1 keer gebruikt heb en daarna heb besloten dat ik (of eigenlijk J.J.) het ook zonder moet kunnen leren. Ik wil wel even zeggen dat het met de halti echt heel erg goed ging, dus daar heb ik geen enkele klacht over. Sterker nog, ik ben er best enthousiast over. Wel eerst goed aangeleerd en J.J. is nu nog blij als hij het ding ziet (koekjes!), maar uiteindelijk dus maar 1 keer gebruikt. Omdat ik uiteindelijk tot de conclusie ben gekomen dat het toch een hulpmiddel is en dat het ook toch mogelijk moet zijn om het zonder te kunnen . Dan ben je pas een echte leider, nietwaar?
Weliswaar kostte het wel 10 keer zoveel moeite, maar dat heb ik er graag voor over om nu te kunnen zeggen dat er (bijna) zonder hulpmiddelen een hele grote verandering in het gedrag van J.J. is ontstaan. Ik zeg 'bijna' zonder hulpmiddelen, want ik heb wel gebruik gemaakt van de clicker. Wat er is veranderd: J.J. loopt bijna perfect mee aan de riem, zonder te trekken (behalve als er echt teveel afleiding is, bijvoorbeeld een groep honden of een stoet konijnen) en (bijna) zonder uit te vallen/te blaffen! En als hij los is en aan het spelen is met andere honden gaat het ook heel goed en komt hij ook als we hem roepen. En wij zijn echt heel trots . Ok, eerlijk is eerlijk, het is nog niet 100 %, maar wij kennen J.J. eigenlijk niet meer terug.
En ik wil hier graag vertellen hoe we dit bescheiden succes bereikt hebben, ook door middel van jullie reacties, zodat anderen er misschien ook iets aan hebben.

Ik heb eerst gekeken hoever J.J. een andere hond kon naderen voordat hij begon te fixeren. En dat bleek te zijn tot een meter of 50. Ik ben dus eigenlijk allereerst begonnen met het ontwijken van alle honden die ik zag. Dus zodra er een hond naderde, draaide ik om of ging ik aan de andere kant van de weg lopen. Maar ik zorgde wel dat J.J. de hond zag! Zodra hij dan rustig bleef (dus niet blaffen, want ik vond het nog niet belangrijk dat hij ook echt op mij lette), werd hij uitbundig beloond (koekjes, snoepjes en de hemel in prijzen, ja volgens mij stond ik best wel voor gek). Dit heb ik een week of twee volgehouden, steeds iets dichterbij andere honden komend, met als resultaat dat ik uiteindelijk een andere hond tot een meter of 20 kon naderen terwijl J.J. rustig bleef (en op koekjes wachtte!).

Verder heb ik bij een volgende stap het gedrag van J.J. nog eens uitgebreid bestudeerd. En dit is een heel grote stap en ik weet niet of het echt heel slim was om te doen (het zou ook een hoop kunnen verpesten), maar voor mijn zelfvertrouwen en het vertrouwen in J.J. was het belangrijk om te weten hoe J.J. zou reageren als hij echt in contact kwam met vreemde honden. Want ik had toen echt het idee dat hij andere honden zou verscheuren, ook al zag ik wel dat het onzekerheid en angst bij hem was. Ik ben gewoon met hem gaan wandelen zonder in te grijpen bij wat hij ook deed (gelukkig heeft hij niks of niemand verscheurd, anders had ik natuurlijk wel ingegrepen ). Ik wilde zien hoe hij zou reageren bij het zien van andere honden zonder dat hij ´last´ had van mij. Eigenlijk wilde ik hem gewoon los mee nemen, maar daarvoor was mijn (zelf)vertrouwen nog te klein, dus heb ik hem aan de flexlijn meegenomen, zodat ik toch nog enige vorm van controle had. En wat bleek: zodra hij gewoon zelf contact met honden kon zoeken, zonder ‘steun’ van mij via de lijn (dus zonder dat ik aan de lijn liep te trekken en hij mijn gespannen reactie voelde) en als ik hem dus gewoon zijn gang liet gaan, viel zijn reactie alleszins mee. Hij begon wel keihard te blaffen en te imponeren, maar zodra een hond iets ‘terug deed’ of naar hem toe kwam, sprong hij naar achter om bang tegen mijn been steun te zoeken. Dit wist ik al, dat hij het uit angst deed, maar ‘vantevoren’ liep ik dan maar door, omdat ik niet genoeg vertrouwen in J.J. had maar nu wilde ik weten wat er gebeurde als ik gewoon helemaal niks deed. Ik had zoiets van ‘schijt, ik zie wel wat er gebeurd, hij is zo klein (maar wel ontzettend sterk overigens), hij zal niemand opeten’. Als ik totaal ontspannen bleef (nou ja, dat was ik natuurlijk absoluut niet, maar ik heb niks laten merken) ging hij uiteindelijk na een paar minuten zelf contact zoeken met de andere hond. Totdat hij er uiteindelijk (na een x aantal van deze sessies) gewoon mee ging spelen! Ontzettend goed voor het vertrouwen dus en ik merkte dat ik steeds ontspannender werd en dat juist daardoor J.J. ook veel meer vertrouwen kreeg. Hoe relaxter ik bleef, hoe relaxter J.J. was en hoe minder hij ging blaffen. Al met al moet ik de conclusie trekken dat het dus ook aan mezelf te wijten is dat het gedrag van J.J. uit de hand begon te lopen, omdat ik (en mijn vriend) gewoon veel te gefocust was op ‘oho daar is een andere hond, help wat gaat J.J. doen?!’ wat die hond natuurlijk weer ging merken. Als ik vanaf het begin relaxter was geweest, was het gedrag al veel sneller verbeterd, of in elk geval niet verslechterd.

Ik heb het niet bij elke hond toegelaten dat J.J. ermee mocht spelen. In het begin was ik heel selectief; alleen kleine hondjes en geen reutjes (want daar reageert J.J. het heftigst op en van grote honden was hij echt bang….ja WAS!...reutjes gaat tegenwoordig redelijk…soms wel, soms niet). En dit heb ik heel langzaam uitgebouwd naar grotere (rustige) honden. En dit ging echt steeds beter, totdat ik begon te merken dat J.J. nu begon te blaffen omdat hij naar andere honden toe wilde!! Dus eerst schreeuwde J.J. tegen elke hond ‘ga weg, ga weg!’, maar nu schreeuwde hij ‘kom hier, kom hier!’. Maar dat was ook weer niet te bedoeling, want nu begon hij een dwingeland te worden en naarmate zijn zelfvertrouwen toenam werd hij ook steeds dominanter naar andere honden (rijden, staart rechtop, borstelen). Ik wilde natuurlijk niet dat zijn gedrag de andere kant op ging slaan, dat hij dus ‘agressief’ zou worden omdat hij zich dominant voelde ipv dat hij juist bang was. Ik wilde dat hij gewoon ‘normaal’ zou doen bij het zien van andere honden. Dus op mij letten en MISSCHIEN mag hij dan wel spelen met andere honden, maar alleen als IK dat wil.

Tijd voor een volgende stap dus. Ik wilde ten eerste dat hij niet meer ging trekken aan de lijn en ten tweede dat hij op mij lette. Ik ben daarom aandachtsoefeningen gaan doen. Dat wil zeggen dat ik de gewone (niet meer de flex) lijn heb gepakt en deze gewoon los/lang heb laten hangen en elke keer als J.J. ergens heen wilde ben ik achteruit de andere kant op gaan lopen, net zolang totdat hij mij volgde en naar me keek. Dan clickte ik en snoepje erin. Zo kon het dus zijn dat ik niet verder dan een meter of 50 van huis ging en dit deed ik een keer of 8 per dag. Dit ging heel langzaam en heeft ook weer een week of twee geduurd (zeer consequent zijn ook al is het frustrerend), waarbij ik andere honden weer vermeed. Vervolgens ben ik het gaan oefenen met honden wat dichter in de buurt, dus elke keer clicken als hij de hond negeerde en op mij lette. Dit was het allermoeilijkst en duurde het langst (eigenlijk moet ik zeggen ‘duurt het langst’, want hier werken we nog steeds aan ) en het is zoals gezegd nog niet perfect, maar ik zie echt een enorme verandering.

Het is nu zover dat ik gewoon langs andere honden kan lopen, mits ze niet al te dichtbij zijn (er moet een meter of 5 à 10 tussen zitten, ligt ook aan de hond die langskomt, teefjes gaat uitstekend, maar sommige reuen en reactieve honden gaat nog niet optimaal), en dat J.J. op mij blijft letten en dus niet meer blaft of uitvalt (soms als hij erg opgewonden is ‘vergeet’ hij alles en blaft hij nog, maar als ik omdraai volgt hij me wel en let hij weer op me, terwijl hij eerst doordraaide bij het zien van andere honden en ik ook geen contact meer met hem kreeg). Ik kan nog niet rechtstreeks op andere honden aflopen, maar daar zijn we nog mee bezig en ik ben er van overtuigd dat dit ook goed gaat komen! Al met al ben ik echt heel erg tevreden en ik heb nu zoveel meer plezier met J.J.! Ik heb voortaan echt zin om te wandelen. Terwijl ik vantevoren steeds keek ‘waar zijn andere honden, want die wil ik niet tegenkomen’, kijk ik nu van ‘waar zijn de andere honden, want daar wil ik op af om te kijken hoe goed J.J. het doet’!

Pffff een erg lang verhaal, maar ik vond het toch belangrijk om alles uit te leggen, ook omdat ik denk dat andere mensen er iets aan kunnen hebben. En het zijn natuurlijk geen geniale ingevingen die ik heb gehad en het zijn dingen die iedereen eigenlijk allang weet (heb heel veel erover gelezen), maar het CONSEQUENT uitvoeren is een tweede!
Wat ik eigenlijk wil zeggen dat ik niet geweldig ben, maar dat ik geweldig consequent en geduldig ben geweest en ik denk dat dat de sleutel is. Dus niet de moed opgeven als je na een week (of zelfs 2) nog geen verbetering ziet, maar juist dan doorzetten! En zelfs al gaat het uitstekend, dan nog moet je bezig blijven. En zie hier: het is uiteindelijk ontzettend snel gegaan. Veel sneller dan ik zelf had kunnen vermoeden en ik weet dat het nog beter kan worden.

En ik heb nog een tip: de dvd’s van Dogtime (‘desperate dogs’ en ‘gedraag je’) hebben mij uiteindelijk meer geholpen dan de GT (en stukken goedkoper!) ! Ik weet niet of jullie die kennen en wat jullie ervan vinden, maar ik heb er heel veel aan gehad. Niet omdat ik al die dingen nog niet wist, want ik wist natuurlijk alles allang , maar juist omdat je nog es met je neus op al die feiten gedrukt wordt en alles nog es vanaf het begin wordt aangepakt (ook al ben ik het niet met alles eens op die dvd’s) en je er echt een boel HOOP uit kan putten (erg fijn als je bijna wanhopig bent), want de ergste monsters veranderen door heel simpele dingetjes.

Sorry voor het ontzettend lange verhaal, maar ik hoop dat sommigen hier iets aan hebben!

Groetjes!

[wendy71]

Fijn dat het nu een stuk beter gaat.
De aanhouder wint, zullen we maar zeggen.

typo.

[ranetje]

Geem sorry zeggen voor het lange verhaal.
Ik denk dat je zeker een heleboel mensen kunt helpen als ze hier lezen.
Mijn bewondering voor wat je al hebt bereikt!
Dat laatste stukje komt ook nog wel

[lieveheersbeestje83]

Mijn complimenten voor je doorzettingsvermogen. Het klinkt echt heel goed hoe je het hebt aangepakt. Met geduld en consequent zijn kom je dan toch heel ver.

[christina]

ik neem aan dat dat allemaal al geprobeert is op de honden school en dat heeft dus niet gewerkt, waarom zou ze er niet een project van mogen maken, als dat beter voor haar werkt
wat kan het bommen wat werkt als het maar werkt

De manier waarop ze dit aanpakt zal bij haar moeten passen anders is het heel moeilijk consequent te blijven

Daar heb je gelijk in. Het komt denk ik door mijn licht explosieve en ongedurige karakter. Ik DULD geen gezeik
Persoonlijk kan ik onwenselijk gedrag nog geen dag aanzien, laat staan een jaar
En ik denk ook dat een hond veel meer gebaat is bij een goed doorkomen van de baas. Dat ie het gewoon in één keer snápt. En dat kan heel goed geweldloos hoor, ik ben echt geen voorstander van schoppen en slaan.
Ik heb het gevoel dat als je zo lang aanmoddert die hond op een gegeven moment weinig respect voor je heeft en deze gaat maken:

hoe zou jij dit aanpakken dan?

[Felix]

Ik vroeg me af wat jullie vinden van het gebruik van een halti/gentle leader of follow me.
Gedragstherapeute heeft me dit aangeraden voor de problemen van onze hond (blaffen/hangen in lijn/ uitvallen tov andere honden).
Heb eens gekeken op internet en er bestaan hierover uiteenlopende meningen. Veel mensen zijn ertegen want zij zien het als een correctiemiddel omdat de hond constant gecorrigeerd wordt. Anderen zweren erbij (oa. Martin Gaus).
Wat vinden jullie?

Het is inderdaad géén correctiemiddel, al wordt het door sommige mensen wel als dusdanig gebruikt. Als je het als correctiemiddel gaat gebruiken, heb je kans dat je de nekwervels van de hond gaat beschadigen

En met het beoogde doel voor ogen, kan een halti (of andere varianten) prima werken, mits het goed wordt aangeleerd en of onder begeleiding van een trainer c.q. therapeut

[Fin]

Geem sorry zeggen voor het lange verhaal.
Ik denk dat je zeker een heleboel mensen kunt helpen als ze hier lezen.
Mijn bewondering voor wat je al hebt bereikt!
Dat laatste stukje komt ook nog wel

Ook hier bewondering, en van je lange verhaal zullen andere mensen die dit lezen veel leren. Dat je hond laten kennismaken met andere honden was een briljante zet, je hebt je hond daarin heel goed aangevoeld. Je bent nu niet alleen hondeneigenaar, maar ook hondenmens.