runninggirl schreef:
Veel relaxter is het dan toch om een plek op te zoeken waar het niet zo druk is?
De losloopvelden/parken hier in de wijk ontwijk ik tegenwoordig, of we sjezen er aan de lijn doorheen onderweg naar een lekker rustig veld iets buiten de stad.
Nou, dat kan in Zaanstad niet op veel plekken zo mooi als in het Noordsterpark. Het is het grootste lolooppark van Zaanstad, je hebt wel de recreatiegebieden het Jagersveld en het Twiske, maar daar mogen ze maar beperkt loslopen. We kunnen ook nog naar Wormer maar daar komen we nooit eigenlijk. Wormer hoort niet bij Zaanstad he, dus dat ligt uit de normale route.
Alle andere plekken zijn toch wat langer autorijden en dat doe je dan niet elke dag. Voor de dagelijkse activiteit vind ik dus dit park de beste optie. En het kan met een hond die niet sociaal is want je kunt bijna het hele park in één oogopslag overzien, met wat uitzonderingen. Helemaal nu de blaadjes weg zijn. Ik ken dit park uit mijn hoofd, da's ook niet moeilijk natuurlijk.
Èn er komen regelmatig honden waar Bruno het wel mee kan vinden, dus dan vind ik het toch wel leuk als ie ook even kan spelen. En ik heb Shelly ook nog he, die is wel sociaal en speelt graag met andere honden. Dus ja, je weegt af en dan komen we toch steeds weer op het park uit. Het kan wel hoor, het voordeel is dat je heel alert blijft, waar je dat in een natuurgebied minder hebt. En dat Bruno niet helemaal asociaal wordt, we laten ook vaak honden aan zijn kont snuffelen. Als ie dat niet goed vindt, zien we dat meteen en dan houden we hem aan zijn halsband vast. En hij doet ook van die onbenullige uitvalpogingen, die niet erg gemeend zijn, dus dan springt ie een beetje opzij. Ik vind het wel goed dat hij dan toch even met andere honden om moet gaan, wij houden toch alles onder controle.
Maar ja, dan heb je natuurlijk wel te maken met de sociale gemeenschap, haha, maar goed, ik zei al dat ik me soms erger terwijl de ander niks verkeerd doet. Bruno is geen bijter gelukkig dus een muilkorf hoeft ie niet om maar ik hou dat joekel altijd in de smiezen.