Fokken met aantoonbare (kleine) afwijking

[Marjoleine]

Gebitsfouten binnen een ras waarbij dit absoluut niet hoeft (normale schedel), vind ik persoonlijk wel kwalijk. Maar, komt het van Kells of de reu? Of door de combinatie? Dat is het lastige verhaal eraan.

Ehm.

Een dubbele P1 is ook een fout. Ook uitsluiten?
En buiten dat komen afwijkingen nooit van één kant. Gewoon niet.
Dus Kells gewoon inzetten maar met een totaal andere lijn.

[nathalie]

Gebitsfouten binnen een ras waarbij dit absoluut niet hoeft (normale schedel), vind ik persoonlijk wel kwalijk. Maar, komt het van Kells of de reu? Of door de combinatie? Dat is het lastige verhaal eraan.

Ehm.

Een dubbele P1 is ook een fout. Ook uitsluiten?
En buiten dat komen afwijkingen nooit van één kant. Gewoon niet.
Dus Kells gewoon inzetten maar met een totaal andere lijn.

Nou nee, is ook weer afhankelijk van de fout. Een fikse onder of overbeet wel, vind ik. En hoe gebitsfouten vererven weet ik niet.

Een totaal andere lijn gebruiken als er een pup met flinke fout is geboren, lijkt me logisch.

[fes/lou]

Sja, wat is een kleine afwijking. Een krulstaart is ongewenst, maar daar laat ik een teef niet om staan. Een knikstaart is dan wel weer een probleem zeg maar

[Leonie.]

Bij Markiesjes wordt, ivm kleine populatie, gefokt met hondjes met Patella Luxatie graad 1. Mijn hondje heeft dit ook en ik stel hem hierom niet beschikbaar. Ik zou echt balen als de helft van zijn pups straks ook loopt te hinken.

[Marjoleine]

Nou nee, is ook weer afhankelijk van de fout. Een fikse onder of overbeet wel, vind ik. En hoe gebitsfouten vererven weet ik niet.

Nee, dat weet niemand.
Dat is juist zo lollig.
Er zijn natuurlijk zat rassen waar je niet mee mag doen als die onderbeet er niet is. Maar hoe je die erin fokt en beheersbaar houdt weet dan weer geen mens.
Er zijn zat dingen erfelijk. Die hele hond is erfelijk. Rassen zijn ontstaan bij de gratie van mutaties. En soms zijn mutaties ongewenst. Zo simpel is het. Het grote probleem is dat mensen wel blaten maar ondertussen niet snappen waar ze het over hebben.

Voorbeeldje:
Bij het ene ras testen ze op dilute want die mogen ab-so-luut niet. Die krijgen vreselijke problemen namelijk.
Bij jouw ras is fokzuiver dilute verplicht. Mooi geen probleem te zien. Hoe kan dat nou Dilute is dilute, toch?

Nou, nee. Er zijn tenminste drie verschillende mutaties die dilute geven. Eén daarvan draagt deels bij aan het ontwikkelen van alopecia. De andere mutaties doen dat niet.
En wat doet de kynologische gemeenschap: Die nagelen alles wat dilute is aan de paal. Behalve de rassen waar dat gewoon in voorkomt en waar geen probleem is.
Hoe dat kan begrijpen ze niet maar als je dat niet noemt is er niks aan de hand. Simpel toch?

En ondertussen worden er in rassen dragers van dilute uitgesloten en de hele bijbehorende lijn vaak ook maar meteen.
Want die dragen het vast ook en het is een foute mutatie.

En dat, dames en heren, is in een notendop waar de rashondenfokkerij door naar de haaien gaat.
Noem het woord afwijkend en voeg er erfelijk aan toe en men kiepert - niet gehinderd door enige kennis en zonder daar behoefte aan te hebben - de complete lijn de vuilnisbak in.
En dat noemen ze dan rasverbetering.

[lila660]

Epilepsie en dergeljke levensbedreigende aandoeningen behoren bij mij tot fokuitsluitende fouten. Niet alleen van de individuele hond maar van de hele directe lijn.
Nou komt bij mijn ras epilepsie niet of nauwelijks meer voor (i.t.t. een jaar of 25-30 geleden) maar de laatste jaren steekt DM de kop op en er zijn maar heel weinig fokkers die hier op testen terwijl er een betrouwbare dna-test beschikbaar is.
Dat vind ik eerlijk gezegd schandalig.
Een gebitsfout, verkeerd geplaatst oor of verkeerde kleur kan ik totaal niet mee zitten. Distichiasis trouwens ook niet. Dit komt ook wel bij collies voor (en dan niet altijd zachte haren), met een simpele laserbehandeling is het afdoende te verhelpen.
PRA is weer een ander verhaal en zou ook fokuitsluitend moeten zijn (wat het overigens ook al is bij de collie).

Daarnaast vind ik dat een karakter niet passend bij de rasstandaard overigens ook in alle gevallen fokuitsluitend moeten zijn. Net zo rigoreus als lichamelijke aandoeningen.

Mag ik jou vragen, klopt het dat je binnen jullie ras met DM lijders en MDR1 lijders mag fokken?

[Marjoleine]

Mag ik jou vragen, klopt het dat je binnen jullie ras met DM lijders en MDR1 lijders mag fokken?

Op Dm hoef je niet te testen dus dan kun je er mee fokken
MDR1 vind ik persoonlijk onzin om uit te sluiten.
Dat is net zo raar als een pinda-allergie uitsluiten van de fok. Volgens mij is dat ook niet aan de orde (die MDR1 dus).

edit: overigens is die DM test niet betrouwbaar. Dus ach.

[lila660]

Mag ik jou vragen, klopt het dat je binnen jullie ras met DM lijders en MDR1 lijders mag fokken?

Op Dm hoef je niet te testen dus dan kun je er mee fokken
MDR1 vind ik persoonlijk onzin om uit te sluiten.
Dat is net zo raar als een pinda-allergie uitsluiten van de fok. Volgens mij is dat ook niet aan de orde (die MDR1 dus).

edit: overigens is die DM test niet betrouwbaar. Dus ach.

Maar dat is niet wat ik vraag, ik vraag of ze binnen hun ras met lijders van DM en MDR1 mogen fokken.
Ik heb het nl voorbij zien komen, teef DM lijder, MDR1 lijder, reu op geen van beide aandoeningen getest.

[Machie]

Zo lang je fokt met een gesloten populatie kun je niet aan rasverbetering doen. Je vist immers continu in dezelfde vijver.

[gonnie]

algemeen gesproken vind ik dat je niet moet fokken met een aandoening die duidelijk de kwaliteit van leven vermindert, die aanleiding geeft tot skeletafwijkingen (zoals die achtste wervel van hierboven, of bijv. een aangeboren knikstaart)

In hoeverre heeft een knikstaart beperking op de levenskwaliteit?

Nikkie van mij heeft een knikstaart, zij heeft nergens last van, maar als ik met haar had gefokt kunnen nakomelingen van haar wel last krijgen van hun ruggengraat. Helemaal precies weet ik het niet meer, heb er een heel artikel over gehad, maar dat ben ik kwijtgeraakt.

Heb het op internet gevonden.

Afwijkingen staartwervels:
Afwijkingen aan staartwervels behoren tot de skeletafwijkingen. Ze kunnen verschillend van vorm zijn, afhankelijk van het defecte gen of de defecte genen.
Zo kan de staart afwezig, te kort met een stop einde of een stompstaart zijn.
De staart kan één of meerdere knikken vertonen van verschillende vorm, haken en niet verstrijkbare krommingen.
Er kunnen te weinig of teveel wervels zijn en soms dubbel. Ook afwijkingen aan de tussenwervelgewrichten komen voor.
Knikstaarten kunnen overigens nog enkele weken na de geboorte optreden. Beperken deze staartafwijkingen zich tot de staart, dan heeft de hond hier geen last van en zal onbekommerd kunnen leven.
Wordt er echter met deze honden gefokt, dan kunnen dergelijke misvormingen gaan optreden in het nageslacht.
Deze beperken zich dan zelden tot de staart, maar treden in andere delen van de wervelkolom op.
Voorbeelden hiervan hebben wij bij honden gezien in de halswervels, borst- en rugwervels en lendenwervels.
Ook zijn er voorbeelden van gespleten verhemelten, waterhoofden, scheve kaken, misvormingen aan de ribben, teveel of te weinig tenen en te korte onderbenen.

Er stonden nog meer afwijkingen in die nakomelingen van een knikstaart kunnen krijgen, maar die krijg ik niet gekopiëerd. Ze kunnen ook nog afwijkingen krijgen aan het hart en het vatensysteem.

[Safari]

Dan ben je dus een typische en gemiddelde hond aan het fokken. Die kan zowel ondergemiddeld binnen de standaard zijn als bovengemiddeld. Van het verbeteren van een heel ras is hoe dan ook geen sprake.
Ik vind het echt een heel nikszeggende term, vooral gebruikt door fokkers die verder inhoudelijk niet zoveel te melden hebben.

Maar waarom moet er perse iets verbeterd worden? En valt er wel iets te verbeteren als je een groep honden van een willekeurig ras hebt wat gewoon gezond is? Of zitten er in alle rassen op grote schaal dusdanige afwijkingen dat de rashonden van nu allemaal verbeterd moeten worden?

Ik ben geen fokker, ken geen fokker, heb niet eens een rashond maar ik verbaas me dus elke keer weer bij topics over fokken of specifieker over nakomelingen dat het heel vaak over rasverbetering gaat. Is een rashondengroep ook wel eens gewoon goed? Waaróm moet je met fokken iets verbeteren?

Dit vraag ik mij ook al een poosje af. Goed is goed toch?

[luna2906]

Ik bedoel vooral dat je moet weten waar je het over hebt als je de afweging gaat maken in hoeverre die aandoening acceptabel is en in hoeverre het de populatie schaadt.

Oké, dan heb ik het verkeerd gelezen / geïnterpreteerd In dat geval heb ik niets gezegd. Ik denk dat je een goed punt hebt trouwens.

Het gaat hier om 2(!) haren op een onderooglid.

Het gaat hier, in deze discussie, over de vraag of je wel of niet bewust met kleine genetische afwijkingen zou willen fokken. Dat is in algemene zin. Het gaat dus niet om jou, jouw honden of jouw keuze. Ik had het ook helemaal niet inhoudelijk over jouw situatie, dus ik begrijp niet goed waarom je op mij reageert met "het gaat hier om 2 haren op een onderooglid". Ik heb daar helemaal geen uitspraken over gedaan als je het steeds op jezelf betrekt, wordt het ook lastig om hier een discussie over het algemene te voeren.

[v. 't Brabantse Bont]

Hoe vaak wordt er wel niet gefokt met honden met afwijkingen, zonder dat men het weet?
Mij is het ook overkomen en dan met iets veel ergers dan haartjes op de binnenrand van een ooglid, namelijk met cataract.
Geconstateerd ná het nest van Senna en helaas dus (tot nu toe) 2 nakomelingen met ook cataract.
Hoewel Senna het nu goed doet en haar zoon ook, zijn er met haar dochter zeer veel problemen. Ook Senna's broer, waarbij het ongeveer tegelijk bekend werd, zijn zeer veel problemen (voornamelijk angst). Bij Senna gaat het ook niet altijd probleemloos, maar wij weten ons prima te redden.

Bij de stabij zijn ook enkele honden getest (Ecvo). Verrassend genoeg in het buitenland meer dan in Nederland, waar de meesten het nog niet (willen) doen. Ik ben nu in de database een handjevol honden tegen gekomen met distichias (waarvan een enkeling met klinische problemen).
Mijn eerste reactie zou ook zijn, uitsluiten. Maar wat als je de hele populatie zou laten testen? Hoeveel komen er dan uit? Nu komen er over het algemeen alleen de honden uit die problemen hebben, want er wordt niet op getest.

Bij ons is het nog niet verplicht en dus zijn er nog maar enkele fokkers die het vrijwillig laten doen. Tot nu toe zijn alle honden vrij die getest zijn (van cataract e.d.).
Daarnaast zijn er verschillende honden die wel cataract hebben, maar die zijn allemaal pas getest op het moment dat eigenaren een vermoeden hadden. Voor mij was dat dus te laat..
En ik weet zéker dat ik niet de enige zal zijn hierin..
Alleen moeten mensen ook durven.

[TessaThomas]

Het ligt aan de afwijking en in hoeverre de erfelijkheid bekend is. Je kan niet alles uitsluiten, dus ik denk dat je moet kijken naar de ernstigheid van een afwijking voor de hond en eventuele nakomelingen. Als de hond er zelf geen last van heeft en je of de afwijking uit kan sluiten door een vrije partner, of de erfelijkheid ingewikkeld is (is het wel of niet helemaal erfelijk) dan kan je erover nadenken wat jouw eigen gevoel erbij is. Ik denk dat je beter kan fokken met een kleine afwijking, dan alle honden met een kleine afwijking uitsluiten. Daar wordt de populatie niet beter van, lijkt mij?

[Marjoleine]

Maar dat is niet wat ik vraag, ik vraag of ze binnen hun ras met lijders van DM en MDR1 mogen fokken.
Ik heb het nl voorbij zien komen, teef DM lijder, MDR1 lijder, reu op geen van beide aandoeningen getest.

Neehee.
MDR1 is niet verplicht. En waarom ook?

DM is ook niet verplicht en als je kunt lezen haal je dat uit Liekes tekst.

de laatste jaren steekt DM de kop op en er zijn maar heel weinig fokkers die hier op testen terwijl er een betrouwbare dna-test beschikbaar is.

Als het verplicht was zouden ze wel testen, toch?

Nikkie van mij heeft een knikstaart, zij heeft nergens last van, maar als ik met haar had gefokt kunnen nakomelingen van haar wel last krijgen van hun ruggengraat. Helemaal precies weet ik het niet meer, heb er een heel artikel over gehad, maar dat ben ik kwijtgeraakt.

Dat is achterhaald.
Denk even logisch na: zat rassen die gecoupeerd werden en die, nu dat niet meer gebeurt, regelmatig knikstaarten blijken te hebben. Die hebben geen problemen.En met al die gecoupeerde knikstaarthonden werd (en wordt in landen waar couperen nog mag) gewoon gefokt.

Ik denk dat je beter kan fokken met een kleine afwijking, dan alle honden met een kleine afwijking uitsluiten. Daar wordt de populatie niet beter van, lijkt mij?

Een zeer waar woord.
Als alle fokkers dat nu ook zouden beseffen zou het er stukken minder beroerd voorstaan met de rashondenfokkerij.
Overselectie is 100 x erger dan geen selectie. Bij geen selectie gooi ze namelijk geen genen weg, bij (over)selectie wel.
En die steeds verder slinkende genenpoel, dát is nou net het probleem.

[maart]

Al mijn honden hebben fouten, al de pups die ik al op de wereld gezet hebben, hebben ook fouten.
Ik zou me pas zorgen gaan maken en vragen gaan stellen, als ik consequent dezelfde fout zou zien terugkeren en de honden daar dan ook daadwerkelijk last van hebben.

[Biet]

Tja, ook honden zijn gereduceerd tot een ding.
Dingen kan je maken.
Als de nadruk binnen de rashondenfokkerij meer ligt op wat je met een hond kan doen, i.p.v. het uiterlijk, verschuiven automatisch de selectiecriteria naar gezondheid en stabiele karakters.

[TessaThomas]

Al mijn honden hebben fouten, al de pups die ik al op de wereld gezet hebben, hebben ook fouten.
Ik zou me pas zorgen gaan maken en vragen gaan stellen, als ik consequent dezelfde fout zou zien terugkeren en de honden daar dan ook daadwerkelijk last van hebben.

Dat is inderdaad wel een hele goede.

[bouvierpoedel]

Ik zou er persoonlijk niet mee fokken, gewoon omdat ik zelf geen fokker ben en alleen zou fokken als de hond echt een wezenlijke bijdrage kan hebben in rasverbetering. Dus dan zou de hond op alle vlakken goed moeten zijn.
Maar, anderzijds zou ik er minder moeite mee hebben een hond te kopen van ouderdieren die dergelijke kleinere erfelijke aandoeningen hebben.

En wat beschouw jij dan wel als rasverbetering? Want dát vind ik toch zo'n inhoudsloze en subjectieve kreet.

Een hond die qua karakter stabiel is en wat verder past binnen de rasstandaard.
En daarnaast een hond die qua bouw functioneel is en niet mee gaat met de hedendaagse overdrijving.
Maar goed, natuurlijk is dat subjectief, op basis daarvan koop je toch uiteindelijk ook een hond.

Dan ben je dus een typische en gemiddelde hond aan het fokken. Die kan zowel ondergemiddeld binnen de standaard zijn als bovengemiddeld. Van het verbeteren van een heel ras is hoe dan ook geen sprake.
Ik vind het echt een heel nikszeggende term, vooral gebruikt door fokkers die verder inhoudelijk niet zoveel te melden hebben.

Vind het juist een goede insteek , niets geen pretentie's die je niet waar kan maken . Gemiddeld is namelijk altijd goed.
Denk jij dat je in je uppie met 2 of 3 fokhondjes een heel ras kunt verbetreren dan wens ik je veel sucses in je falen. Je voegd hooguit iets toe maar dat is nog geen eindresultaat voor een heel ras .

[lieke]

Maar dat is niet wat ik vraag, ik vraag of ze binnen hun ras met lijders van DM en MDR1 mogen fokken.
Ik heb het nl voorbij zien komen, teef DM lijder, MDR1 lijder, reu op geen van beide aandoeningen getest.

Neehee.
MDR1 is niet verplicht. En waarom ook?

DM is ook niet verplicht en als je kunt lezen haal je dat uit Liekes tekst.

de laatste jaren steekt DM de kop op en er zijn maar heel weinig fokkers die hier op testen terwijl er een betrouwbare dna-test beschikbaar is.

Als het verplicht was zouden ze wel testen, toch?

Ik heb begrepen dat de DM-test voor collies wel betrouwbaar is. Ik heb overigens mijn Kyra en Lyndie laten testen en die zijn vrij, maar bij die test werden toen 19 honden getest en daar waren 2 lijders bij en 3 vrije honden en de rest waren dragers.
Honden overigens van verschillende kennels, uit Nederland en België, Engelse en Amerikaanse lijnen.
Natuurlijk was het een hele kleine steekproef, maar de uitkomsten vond ik toch zorgwekkend. Daarnaast hoor je van steeds meer mensen dat hun collies aan dm lijden en steeds jonger (honden vanaf 6-8 jaar) terwijl het vroeger meer bij oudere honden (>11 jaar) voorkwam. Ook dat vind ik een zeer zorgelijke ontwikkeling.
Veel fokkers wensen er niet op te fokken met als argumenten 'ach, achterhandzwakte kwam vroeger ook voor', 'collies vanaf 8 jaar zijn toch al oud' en 'je kunt overal wel op testen en de pups worden dan steeds duurder'.

De rasvereniging doet er niets aan. Sterker nog, ze hebben vorig jaar het fokreglement aangepast en er mogen nu hd-c honden worden gebruikt. En het is heel moeilijk terug te vinden dat ze dit hebben gewijzigd, dus eigenlijk is het heel stiekem gegaan.

MDR-1 gen defect is een ander verhaal. Ten eerste is het een allergie voor bepaalde medicatie waarvoor alternatieven zijn, ten tweede zou je dan zo'n 60% van álle collies moeten uitsluiten van de fok (leuk voor de genetische variatie) en ten derde blijken collies die vrij zijn toch vaak nog overgevoelig te reageren op medicatie die op de lijst staan, dus heeft het niet veel zin. Daarnaast hebben ze het in Duitsland gedaan maar zijn ze om bovenstaande redenen na een paar jaar hier alweer op teruggekomen omdat het niet haalbaar bleek te zijn.

[gonnie]

Toch mag er bij ons niet meer gefokt worden met honden met een knikstaart.

[sjaak-k]

Ik denk eigenlijk dat alle honden afwijkingen hebben. De mijne wel in elk geval

In het meest ideale geval kun je honden met erfelijke afwijkingen uitsluiten, maar ik denk dat je daarmee op lange termijn wel andere problemen, wellicht ergere problemen, creëert. Ik denk overigens dat tegenwoordig best eens kritischer gekeken mag worden naar de fokdieren. Niet alleen qua medische achtergrond, maar ook gewoon naar uiterlijk en gedrag. Want ook dingen die niet op een papiertje beschreven staan vererven en daar kan, wat mij betreft, bij veel rassen nog een hoop verbetert worden.

De vraag die bij mij opkomt is dan eigenlijk: In hoeverre kan een fokker zijn eigen honden voldoende beoordelen en daarmee geschikt achten voor de fok? Eigen honden zijn toch altijd perfect? Is een fokker in staat objectief te beoordelen of de hond verder voldoende meebrengt om de eventuele kleine afwijking(en) op te vangen? Ik maak maar heel zelden mee dat teven die door de fokker zijn aangehouden niet gebruikt worden. Wat dus in feite zou betekenen dat alle honden uitgroeien zoals de fokker verwacht, of dat er concessies gedaan worden als het op uiterlijk of "gezondheid" aankomt.

[LongFields]

De vraag die bij mij opkomt is dan eigenlijk: In hoeverre kan een fokker zijn eigen honden voldoende beoordelen en daarmee geschikt achten voor de fok? Eigen honden zijn toch altijd perfect? Is een fokker in staat objectief te beoordelen of de hond verder voldoende meebrengt om de eventuele kleine afwijking(en) op te vangen? Ik maak maar heel zelden mee dat teven die door de fokker zijn aangehouden niet gebruikt worden. Wat dus in feite zou betekenen dat alle honden uitgroeien zoals de fokker verwacht, of dat er concessies gedaan worden als het op uiterlijk of "gezondheid" aankomt.

Dat ligt aan de fokker denk ik.
Ik ken best een aantal fokkers die een teefje of reu die ze aangehouden hebben voor de fok niet hebben ingezet, om verschillende redenen. Maar ook een hoop fokkers die inderdaad met al hun honden fokken, soms ongeacht karakter of gezondheids- cq exterieurproblemen.

Zelf denk ik dat ik toen ik fokte behoorlijk objectief heb gekeken naar mijn eigen honden, en mijn eigen eisen ten aanzien van een fokdier heb aangehouden. Dat heeft er bij Tapas in geresulteerd dat ik haar niet heb ingezet, hoewel ze aan alle vereisten van de rasvereniging voldeed qua gezondheid, exterieur en karakter. Desondanks vond ik haar qua karakter niet aan mijn eigen eisen voldoen en met name dat heeft me doen besluiten haar niet in te zetten, ondanks een perfecte heupscore en vrij van ED, haar titel Nederlands Showkampioen en primering op exterieur, en het geslaagd zijn voor de gedragstest van de RV. Haar niet perfecte oorstand en grootte en forse bouw voor een teef speelden daarbij ook wel een heel klein rolletje, maar zouden voor mij niet doorslaggevend geweest zijn als haar karakter wel aan mijn eisen had voldaan.

[maart]

Eigen honden zijn toch altijd perfect?

waren mijn honden perfect, dan fokte ik er helemaal niet mee en dan was dat ook de laatste hond die ik ooit van dat ras zou gehouden hebben.
Ik hou nl wel van vooruitgang en helemaal niet van ter plaatste trappelen of zelfs achteruit boeren.

Ze hebben dus fouten. Geen erg, dat maakt ze net tot een individu.

[under the red sky]

Mijn inziens moet je een hond die niet vrij is van erfelijke aandoeningen niet bewust inzetten voor de fok.

Dan moet je dus nooit fokken. Want er zijn meerdere erfelijke aandoeningen die zich pas op latere leeftijd openbaren. Zelfs een hond die tot zijn dood nergens last van heeft gehad, hoeft niet vrij te zijn van erfelijke aandoeningen.

[grover]

Mijn eerste reactie, voor ik de rest gelezen had, was dat het ernstig afhangt van de afwijking en de mate waarin de honden hier last van hebben. Het voorbeeld wat ik hierbij wilde aanhalen, is het teefje wat Ollie 2 jaar terug heeft mogen dekken. Floortje heeft 2 haartjes waar ze niet horen. Distichiasis dus. Is voorkomend binnen het ras maar dat honden daar echt last van hebben komt zelden voor, het gaat voornamelijk om één of twee zachte haartjes. In mijn optiek moet je daar, binnen óns ras, dus ook niet te moeilijk over doen, je kunt alles wel gaan uitsluiten. Moet je er wel een vrije hond tegenover zetten natuurlijk

Zag laatst een dekmelding waarbij zowel reu als teef niet vrij waren van distichiasis, dát zou ik persoonlijk dan weer niet zo gauw doen. Maargoed, wie ben ik

Paar jaar terug hadden we een reu die best populair was binnen ons ras, na tig nakomelingen kwamen er een paar epilepsiegevallen uit. Maar dat weet je pas als het gebeurt, en dan is het leed al geleden. Je kunt gewoon niet alles voorzien van tevoren..

[Marjoleine]

Maar dat is niet wat ik vraag, ik vraag of ze binnen hun ras met lijders van DM en MDR1 mogen fokken.
Ik heb het nl voorbij zien komen, teef DM lijder, MDR1 lijder, reu op geen van beide aandoeningen getest.

Neehee.
MDR1 is niet verplicht. En waarom ook?

DM is ook niet verplicht en als je kunt lezen haal je dat uit Liekes tekst.

de laatste jaren steekt DM de kop op en er zijn maar heel weinig fokkers die hier op testen terwijl er een betrouwbare dna-test beschikbaar is.

Als het verplicht was zouden ze wel testen, toch?

Ik heb begrepen dat de DM-test voor collies wel betrouwbaar is.

Die test is niet anders dan voor andere rassen en niet betrouwbaar.
En daar bedoel ik mee dat er lijders zijn zonder klachten, dragers zonder én met klachten (tot overlijden aan toe) en van vrije honden wordt getwijfeld of dat niet regelmatig vals negatief is.
Al met al is mijn idee dat het om onvolkomen dominante vererving kan gaan en dan heb je een probleem tot je die andere gen(en) te pakken hebt. En die kans is klein, het zijn vaak modifiers namelijk.

Niet een heel simpele materie helaas.

[kipo]

In een grote genenpoel kun je strengere eisen stellen dan in een kleine. Daarnaast moet je kijken naar de ernst van de aandoening op zijn ergst, in het voorbeeld van distichiasis is het ergste wat er kan gebeuren, dat het stugge haren zijn die het hoornvlies beschadigen. Niet fijn, maar je kunt die haren vrij eenvoudig weg laten halen. Wat mij betreft dus niet ernstig genoeg om fokuitsluitend te zijn, zeker niet in een kleiner ras. Epileptie daarintegen is een vreselijke aandoening, die er ook regelmatig toe leidt (lijdt) dat honden veel te jong worden ingeslapen, wel fokuitsluitend dus en reden om de hele lijn eens goed onder de loep te nemen.

[Maeve]

Ik bedoel vooral dat je moet weten waar je het over hebt als je de afweging gaat maken in hoeverre die aandoening acceptabel is en in hoeverre het de populatie schaadt.

Oké, dan heb ik het verkeerd gelezen / geïnterpreteerd In dat geval heb ik niets gezegd. Ik denk dat je een goed punt hebt trouwens.

Het gaat hier om 2(!) haren op een onderooglid.

Het gaat hier, in deze discussie, over de vraag of je wel of niet bewust met kleine genetische afwijkingen zou willen fokken. Dat is in algemene zin. Het gaat dus niet om jou, jouw honden of jouw keuze. Ik had het ook helemaal niet inhoudelijk over jouw situatie, dus ik begrijp niet goed waarom je op mij reageert met "het gaat hier om 2 haren op een onderooglid". Ik heb daar helemaal geen uitspraken over gedaan als je het steeds op jezelf betrekt, wordt het ook lastig om hier een discussie over het algemene te voeren.

Quote je dan wel even alles?

Maar de ene (kleine) genetische afwijking is de andere niet. Het gaat hier om 2(!) haren op een onderooglid. Zachte haren waar de hond niets van merkt. Dat vind ik niet te vergelijken met bijvoorbeeld cataract of zelfs distichiasis in een andere vorm waarbij de hond er wel last van heeft. Dus die algemene zin is mij iets te vaag in deze discussie.

Ik refereer ook gewoon aan die algemene discussie. En nogmaals dus, de ene afwijking is de andere niet dus de discussie is te vaag.

[TessaThomas]

Ja, wat is eigenlijk een kleine aantoonbare afwijking? Die 2 haren zou mij, icm de uitleg over ontbreken van klachten, geen reden zijn om een hond niet in te zetten. Maar ik ben niet goed genoeg op de hoogte van de diverse afwijkingen om een andere kleine afwijking te bedenken. Bij 'mijn' ras hoor ik juist weinig over kleine afwijkingen, behalve gebitsfouten, wel over grote afwijkingen en daarbij is het makkelijk.