Manu & Uma

[_Leonie]

Als je de verhalen qua jagen leest wordt het nog wel een moeilijke beslissing dus. Lastig hoor!

[Manu]

Beterschap voor het prinsesje heb je een beetje norrit in huis?

Ze heeft gelukkig geen last meer gehad

Ik heb ook een hevig jagende hond. Dat is een paar weken geleden uit de hand gelopen en nu ben ik HEEL intensief aan het trainen. Drie keer per dag met de fluit trainen, aan de lange lijn. Mijn hond wordt getriggerd door vogels en zwemt ze achterna, dus voorlopig loopt ze alleen los op plekken waar geen vogels in grote groepen lang het water zitten en daarvoor moet ik soms behoorlijk wat kilometers rijden.

En ik heb direct resultaat; het betaalt zich gelijk terug maar kost heel veel tijd en discipline, want ik mag mezelf niet meer toe staan om te denken "hier kan het wel" om haar weer achter vogels aan te zien stuiven. Ook al heb ik haar binnen een paar minuten weer terug - het is genoeg om weer flink wat stappen terug te doen.

Ik denk dat als je ook intensief gaat trainen en er een ijzeren discipline op na houdt, dat je ook Manu met de tijd betrouwbaar los kunt laten lopen. Misschien niet nu, of misschien zelfs niet over een jaar, maar uit eindelijk wel.
Maar als je twee van dat soort 'projectjes' je op de hals haalt, wordt de uitdaging niet dubbel zo groot maar misschien wel 5x zo groot. Waarschijnlijk zo groot dat je er niet aan wilt beginnen.
En dat vind ik voor mezelf onaanvaardbaar. Maar als je ermee kunt leven om twee honden te hebben en ze niet af te lijnen, dan is dat natuurlijk een keuze. En misschien kom je er wel achter dat ook met Manu en Uma als combinatie het best kan, maar daar gaat wel wat werk in zitten.

Ik werk er ook wel dagelijks aan hoor maar nu met die kou en werkstress ben ik toch minder streng inderdaad. Het gaat al vele malen beter dan vorig jaar gelukkig. Heb je mijn topics wel eens langs zien komen? Met het wegloopverhaal etc?
Ik zie het aan zijn kop als hij weg gaat. Maar het moment dat ik die kop zie is al te laat, want op zo'n moment komt hij gewoon echt niet terug. Pas na een paar minuten.
Nu roep ik hem bij me in omheinde stukken en stop er iets lekkers in en laat hem weer gaan. Ik moet zelf ook weer meer gaan ontspannen. Als hij losloopt loop ik met geknepen billen om me heen te kijken.

Uma is vandaag los geweest en ze kwam gewoon om de paar minuten zich even melden, pakte een stukje leverworst aan en ging weer snuffelen/rennen/spelen. Zij is wel anders dan Manu. Het zou zomaar kunnen dat ze nog wat meer baasgericht is dan Manu.

Bij Manu moet ik echt veel meer op mijn strepen staan en sinds Uma er is vooral. Hij weet dat ik af en toe afgeleid ben en daar maakt hij misbruik van. Ik loop de kantjes eraf. Ik weet dat het heel slecht is maar ik word dan echt boos. Als hij hem weer peert en ik kan weer mijn trucendoos openen om hem terug te kijken. En ik zie hem naar me kijken met zo'n irritante kop, die ogen zeggen me gewoon dat hij weet dat hij iets heel stouts doet en nog lang niet van plan is om terug te komen. Ik doe overigens niks als hij dan terug komt hoor, ik lijn aan en zeg niks. Als hij het laatste stukje naar me toe wil komen krijgt hij nog een "braaf". Maar oh, dan kan ik wel eens gelijk naar de winkel rijden en een stroomband kopen Terwijl ik weet hoe ik het veel beter kan krijgen. Maar dat kost inderdaad wel een hoop energie en dat moet ik gewoon even bij mezelf afdwingen.

Als je de verhalen qua jagen leest wordt het nog wel een moeilijke beslissing dus. Lastig hoor!

Ik vind het ook echt een lastige beslissing. Ik ben dol op die hond maar is het inderdaad wat je wil.
Aan de andere kant heb ik hetzelfde nadeel met een andere Husky erbij.
Gisteren waren we de hele ochtend op pad geweest met de auto, honden achterin, en dan liggen ze bovenop elkaar te slapen. 's Middags zijn we de McDonalds binnen gestapt met de honden en dan gaan ze allebei onder de tafel liggen en je hoort of ziet ze niet. Daar moet je bij Manu wel het juiste type voor hebben, die laat altijd graag weten dat hij er is.
Ik vind het echt moeilijk. Ze heeft echt mijn hart gestolen.
Toen ze vandaag voor het eerst ging rennen en spelen heb ik staan janken van geluk. Ze bloeit zo op en ze vindt mij ook zo leuk. Eigenlijk hoort ze gewoon hier.

Ik zal jullie het filmpje niet onthouden (hoop dat je geen last van je nek hebt )
" onclick="window.open(this.href);return false;

[sybertje]

Zie haar lekker rennen dan!

[Manu]

Ze loopt ze er allemaal uit.
En hoe vind Manu vreemde honden en reuen bij zijn teef?

Over dat weglopen ,ik heb geen jager maar wel een ondeugd .
Die moet zo af en toe gewoon stout zijn .
Hij loopt 9 van de 10 keer netjes op het bospad.
Maar die ene keer dan rent hij eraf de weilanden in , de sloot in, door de vieze modder enz

Als ik roep komt hij uiteindelijk als hij dichtbij genoeg is om me te horen en die blik is dan onbetaalbaar.
Glinsterende oogjes ik ben niet boos want het is veilig en er lopen geen schapen ofzo.

Dat heb ik nog niet geprobeerd. Ik denk wel dat we daar binnenkort aan toe zijn. Ik gok dat hij het niet zo erg vindt, tenzij de hond vervelend bij haar zou doen maar dan zou ze zelf ook wel een snauw geven. Zij is wat beter gebekt dan hij De honden die er nu bij liepen zijn allemaal heel bekend en ook al meerdere keren bij ons in huis geweest.

Haha, ja glinsterende oogjes. We hebben hier een omheind gebied met aan een kant geen hek maar een sloot van zo'n 4 a 5 meter breed en daarachter liggen alleen maar bollenvelden. Zover het oog reikt.
Dus als hij dan eens een haas ziet, zie ik die stomme pluimstaart nog eens bewegen en daar herken ik het witte stipje aan Als hij dat nu over zwemt roep ik niet eens meer, heeft toch geen zin. Tot hij om kijkt, dan wel.
Maar nu loop ik gewoon weg samen met Uma en kan ik vanuit mijn raam dat stipje nog zien. Of vanachter een boom. Na een minuut of 10 komt hij dan weer terug gezwommen en zoekt hij me weer op met een hangende kop.