DeDiana schreef:Frootje schreef:Wat een vervelend verhaal. Ik zou mijn hond in zo'n geval ook niet teruggeven. Het kan best zijn dat een dierenarts iets stoms doet en dat ik niet beter wist en daar in mee ben gegaan, maar dan zoek ik zelf wel een andere dierenarts. Toen de stichting ermee akkoord ging dat ze de hond door mij lieten adopteren, vertrouwden ze erop dat ik mijn verantwoordelijkheid voor haar zou nemen, dus dan hoeven ze niet ineens aan te komen met 'breng maar terug naar ons, dan doen wij het wel voor je'. Echt niet. Wat voor raars is dat nou weer.

Maar ik snap ook best wel dat er mensen zijn die van zulke dingen onder de indruk zijn en de hond wel terugbrengen. Ik ben benieuwd naar de uitkomst. Het is inderdaad wel een heel erg schattig hondje.

Vind ik ook hoor. Ik vind dit soort contracten echt een motie van wantrouwen aan het adres van de adoptant en ik zou zelf niet akkoord gaan met een dergelijk contract.
Maar ik snap ook dat iemand zich laat overdonderen en dat schijnt ook wel een kenmerkende tactiek te zijn van mevrouw K. van Zalikas. Ik neem aan dat een rechter het opvolgen van het advies van een dierenarts niet zal zien als gebrek aan goede medische verzorging. De vraag zal in deze zaak waarschijnlijk vooral zijn of Zalikas de bruikleen rechtmatig heeft beëindigd.
Dat denk ik dus ook.
Afhankelijk van de veranderingen die in het nieuwe contract staan en alleen op basis van deze, acht ik de kans uitgesloten dat de stichting in het gelijk wordt gesteld. De man kan niets worden verweten op basis hiervan.
Saat ook een forse tegenstrijdigheid in: ze beginnen te stellen dat de verzorger de stichting van alle verantwoordelijkheid ontslaat en vervolgens eisen ze die op. Dat de man de hond heeft terug gegeven heeft hij waarschijnlijk gedaan omdat hij zich door hun kritiek op die dierenarts, geïntimideerd heeft gevoeld. En deed dit onder voorbehoud dat ze hem aan hem terug zouden geven als het hondje beter was. Wellicht hebben ze hem verteld dat het hondje beter kon herstellen in een vertrouwde omgeving met bekende mensen die bovendien over veel ervaring beschikten.
Maar het blijft gespeculeer van onze kant. Voor de rechter telt niet alleen het contract, maar ook eventuele verdere communicatie die heeft plaats gevonden. Zo was er in het mij bekende geval sprake van emails van de houdster waarin ze stelde dat ze de honden niet terug wilde. Of in ieder geval een ervan.
Blijft koffiedik kijken voor ons en dat geldt ook voor de eventuele gevolgen van de uitspraak voor andere situaties. Beter adviseren we hier mensen om niet zomaar akkoord te gaan met alles wat een stichting aan voorwaarden oplegt. Er zijn ontzettend veel leuke hondjes in de aanbieding. Handig om eerst op zoek te gaan naar een stichting die zich geen god waant over het leven van de hondjes, maar zich wat bescheidener opstelt. Is ook beter voor de honden.