Inge O schreef:eigenlijk heb ik hier ook altijd wel mietjeshonden, hoewel ze tegelijkertijd ook wel 'sterk' kunnen zijn - hun zelfvertrouwen variëert dan weer erg per hond.
ik heb het gevoel dat hier in het topic twee zaken door elkaar worden gehaald : zelfzekerheid tov. de buitenwereld en houding tov. de baas. het eerste zie ik voor een groot deel als een aangeboren kwestie, waar uiteraard in de loop van het opgroeien tig factoren op inwerken. het tweede is denk ik idd meer baasafhankelijk, maar hoeft persé niet samen te hangen met een harde aanpak, wel het tegendeel lijkt mij soms.
Het zelfvertrouwen van Bowie t.o.v. de buitenwereld is totaal anders dan t.o.v. mij
Dat is ook iets wat je niet kun vergelijken, vind ik. Naar de buitenwereld toe, is Bowie in heel veel situaties ontzettend zelfverzekerd, nieuwsgierig en bijdehand. Nieuwe dingen, locaties, vreemde voorwerpen, geluid, etc. etc. Altijd al gehad trouwens.
Het is ingewikkeld vind ik om uit te leggen omdat het gedrag wat zij heeft, nogal complex ligt, het is onder te verdelen in heel veel categorieen, hahaha. Want de buitenwereld kun je ook zien als andere honden, vreemde mensen en dergelijke. En tegenwoordig is in dat gedrag en in wat voor situatie ook geen pijl meer op te trekken. Dat verschilt per situatie en omstandigheid heel erg.
Ze wordt ouder en zekerder, dat merk ik in heel veel dingen, en door dat wisselende gedrag denk ik dat ze daarin aan het groeien is.
Inge O schreef:
als ik kijk op de hondenschool wie de meest ongevoelige, hardste honden heeft (in hun reactie op de baas) zijn het voor het overgrote deel juist honden waar heel bruut en weinig positief mee omgegaan wordt. die worden ahw. 'immuun' tov. harde woorden, en het feit dat ze amper een goed woord horen maakt hen zelfs (soms) schijnbaar ongevoelig voor beloning.
de bazen die dan weer echt hard met hun hond omgaan krijgen idd onzekere, angstige honden, maar ik denk dat we het hier niet over hebben toch, als we over 'onze' honden spreken?
Ik denk ook niet ( weet het eigenlijk zeker) dat we in deze situatie over onze honden spreken, dat we zo zouden optreden en daardoor een angstige hond hebben
Inge O schreef:
ik herken wel wat van bowie's gedrag in mijn honden, maar dan een stuk minder uitgesproken. ik zie ook dat bijna al mijn honden voor een stukje dit gedrag vertonen, dus ik moet zeker een beïnvloedende factor zijn, zondermeer. als ik voor mezelf zou moeten aangeven waar de oorzaak ligt, zou ik zeggen het té overmatig belonend en 'tuttelig' handelen op alle goede momenten, gecombineerd met streng en consequent de grenzen aangeven. ik weet uiteraard niet of dit klopt, maar ik denk het haast wel.
En hier sla je de spijker precies op z'n kop! Té overmatig belonen en té enthousiast doen.. etc. Maar wel consequent en inderdaad streng, en misschien dan wel te streng voor haar doen en te streng t.o.v. het té enthousiaste en blije wat ik daarna of anders heb?
Had in dit topic al een opmerking gemaakt, in de trant van, dat ik te enthousiast kan doen naar Bowie, dat ze daardoor daar misschien ook gewend aanraakt dat ik daardoor mezelf niet kan overtreffen als ze echt, echt, echt iets goeds doet
Inge O schreef:
mijn honden worden daardoor zeer afhankelijk van me, dat heeft zo zijn voor- en nadelen.
voordelen zijn een hele goeie band, en het feit dat ze zich heel goed laten leiden in alle situaties.
nadeel is dat ze een stuk van hun onafhankelijkheid verliezen, en veel sneller onder de indruk zijn van iets negatiefs.
Desondanks en ondanks, hebben Bowie en ik een hele goeie band
Bowie is tegenwoordig niet zo heel snel meer onder de indruk van iets negatiefs, ze herstelt ontzettend snel als er iets is waarvan ze schrikt of onder de indruk is, ook van honden waar ze van onder de indruk is. Dit t.o.v. bijna een jaar geleden...
Alleen in de situatie zoals ik die schetste met het luisteren is ze echt onder de indruk en blijft daar wel even in hangen ja... En ja, ik ga wel even bij mezelf te rade natuurlijk. Dat ik het belonen, maar ook het te strenge moet doseren.
Gisteren heb ik het trouwens iets gedoseerder en haar iets anders benaderd toen ze niet wilde luisteren en toen ging het goed. Wel streng, maar nèt een tandje verschil erin
Inge O schreef:
bij bowie speelt er denk ik toch ook een heel groot stuk genetische aanleg in mee - zelfs al heb je het niet bij haar ouders gezien. berners en hovawarten lijken op veel punten op elkaar, oa. ook het feit dat wantrouwend kan doorslaan naar 'te wantrouwend'. dat zit in hun genen, en zelfs al let je er bij de fok heel erg op, dan nog zal er in elk nest wel ééntje zitten die daar gewoon tever in doorslaat, zo heb ik er uit mijn fok ook een aantal.
Ik heb degene die daarin WAS doorgeslagen
Maar het is wel iets waar ik rekening zal moeten blijven houden.
Als Bowie een mieperige actie heeft, zeg ik altijd: "wat ben je toch ook een mietje Bowie" 
Dat gaat niet bij Kaya 
....
)