Cleva schreef:Waarom claimt (bijna) elke dierenarts dat het beter is om je hond te laten helpen voor die eerste loopsheid?
Omdat ze heel specifiek de kans op bepaalde aandoeningen willen voorkomen.
Feitelijk is dat ook juist. Mammatumoren komen amper voor bij teven die (bijna) nooit loops zijn geweest en aandoeningen aan de baarmoeder natuurlijk helemaal niet want die hebben ze dan niet meer.
Of hij blijft ongebruikt en dat is ook prima.
Maar er is meer dan alleen maar het voorkomen van specifieke aandoeningen aan een gezonde hond.
De gezondheid is in ieder geval niet alleen fysiek maar ook mentaal.
Het is goed om je altijd te realiseren dat narcose en operatie ook risico's hebben. Die zijn niet zo enorm maar als je net dat ene hondje hebt die er in blijft sta je toch een beetje raar te kijken.
Verder is er het risico van het verstoren van de ontwikkeling van de hond. Een risico van 100% wel te verstaan.
Als je zou vragen naar de verstoorde fysieke processen van een hond die erg jong gecastreerd is kan niemand ontkennen dat die verstoring er zal zijn. Hormonen hebben nu eenmaal een functie dus weghalen heeft een effect.
Dat effect is niet positief (behalve ter voorkomen van de genoemde, specifieke aandoeningen.) Het lichaam is gemaakt om een bepaalde ontwikkeling door te maken en die ontwikkeling wordt nu anders.
In een tijd waar epilepsie, allergieën, huidklachten en gedragsproblemen meer en meer voor gaan komen vind ik het verstandig om te kijken naar wat we dan zo anders zijn gaan doen.
Alle moderne wetenschap ten spijt hebben we nog steeds geen duidelijk gezondere honden. Ergens gaat daar dus iets mis en ik denk [ersoonlijk dat dat voor een belangrijk deel te maken heeft met de eeuwige neiging om in te grijpen in het lichaam van de hond. De voeding, het enten tegen besmettelijke ziekten, vlooiendruppels, vroege castratie en het maar doorfokken op type in plaats van gezondheid, het is allemaal kunstmatig.
Eigenlijk alle factoren met betrekking tot de gezondheid van onze honden wordt door ons totaal eenzijdig en kunstmatig gemaakt.
Wat we vergeten is dat al die studies die opnoemen waarom het zo vreselijk slecht voor een hond is om vruchtbaar te zijn betaald en bedacht zijn door mensen die in eerste plaats iets willen doen aan het overschot aan honden.
Het is een reactie op "ik laat mijn teefjes altijd een nest krijgen want dat is beter voor haar"
Dat is natuurlijk funest voor het bestrijden van wilde voortplanting.
Maar dat maakt niet dat het medisch gezien ook klopt dat je ter bestrijding van specifieke aandoeningen alles moet opofferen en dat het verwijderen van organen niet uitmaakt. Dat is namelijk niet bewijzen en dat kan ook niet want het is niet zo.
Verder zijn we in Nederland over het algemeen goed in staat om de voortplanting van onze honden zelf onder controle te houden. Zonder fysieke ingreep dus. Begrijp me goed, voor honden waar dat niet het geval is ben ik altijd voor castreren.
Maar het probleem is dan wel de onvoldoende aanwezige aandacht (dus ook voor eventuele pups), niet het bezitten van geslachtsorganen.
Zonder iemand te willen beschuldigen wil ik daar ook aan toevoegen dat het castreren van dieren een heel, heeel erg wezenlijk onderdeel is van de inkomsten van een dierenartsenpraktijk.
Voor de meeste dieren is dat de enige operatie die ze ooit ondergaan, dus tel maar na wat het zou betekenen voor een dierenarts om terughoudend te zijn in het castreren van honden.
Gelukkig doen ze het trouwens wel want anders is de geboorteexplosie die daar op volgt waarschijnlijk niet te overzien maar nogmaals, dát maakt niet dat het gezonder is om je hond te castreren.
En nogmaals, je kunt je honden ook zonder fysieke ingrepen van het fokken af houden.
Ondertussen heb ik al 3 dierenartsen hierover aangesproken en zij beweren dat de nadelen die jullie hier opnoemen,
niet van tig belang zijn dat de groei echt in gevaar komt
De groei komt niet in gevaar. Het volwassen worden van de hond komt in gevaar.
Jong gecastreerde honden worden zelfs gemiddeld iets hoger, maar blijven ook smaller.
De eeuwig geprezen "soundheid" is daar dus al verstoord.
En er is vooral ook nog een heleboel niet onderzocht terwijl we wel een hele zieke hondenpopulatie hebben.
Zeggen dat er geen nadelige gevolgen zijn klopt dus hoegenaamd niet. Het enige antwoord kan zijn is "dat weet ik niet".
De artsen is een wetenschap en een wetenschap doet aan harde cijfers en getallen. Als je die niet hebt zegt de wetenschapper dus"dat weet ik niet".
Kennelijk spelen er dus andere factoren dan de wetenschap en het bewaken van de gezondheid zelf.
Iets van 42% van alle intacte teven krijgt ooit óf baarmoederontsteking óf melkkliertumoren óf allebei. Die moeten dus sowieso ooit één of zelfs meerdere keren geopereerd worden. Die operates zijn noodgevallen en gaan (uiteraard) vaak duurder en daar komt soms nog hospitalisatie oid bij, dus uiteindelijk wordt daar minstens net zoveel of wellicht zelfs meer aan verdiend dan aan die preventieve ingrepen. 
Ik moet ook zeggen dat ik er helemaal niet negatief tegenover sta om ervoor te kiezen om Eva met 12 jaar in te slapen aan mamatumoren. NU is haar tijd. Nu is ze strak, hormonaal, happy en actief. Om maar NU te gaan snijden om er met 12 jaar evt nog een jaartje aan te plakken vind ik bezopen. Ik heb liever 12 jaar een strakke mooie gezonde hond die 1 jaar korter leeft dan de gecastreerde teef met de dikke vacht en de 2 rodi-burgers op een dag want anders groeit ze uit tot een tonnetje. Eva eet bijna een kilo voer. Rara hoe kan dat? En welke hond denk je dat er fysiek beter aan toe is. Eva die 1 kilo rauw vlees eet of Cleo, die alle wandelingen mee doet met 11 jaar die slechts een paar lepels eten mag? Jippie en joehoe voor de castratie. 
Maar bij andere mensen niks dan voordelen toch? 
.
En ik kan me niet herinneren dat ik op dit forum ooit iemand heb aangeraden zijn hond te castreren. Nogmaals dat is een afweging waarbij je naar een heleboel zaken moet kijken, maar die uiteindelijk alleen door de eigenaar zelf gemaakt kan worden. 
