Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
Suske schreef:Ik heb nu een moeilijk hondje naar mensen toe.
Ik kan je vertellen dat ik daar helemaal niks mee kan.
Lopend over de straat en dan tegen mensen zeggen dat ze haar maar niet moeten aanhalen.
En dan het Mecheltje dat echt alleen maar wil knuffelen met een scheef oog aankijken
Loop liever met een hond die niet met elke hond goed door één deur kan dan zo.
Het gaat al beter en het gaat ook over (weten we uit ervaring) maar vrolijk word ik er niet van.
Dat heb ik dan precies andersom. Heb iets meer dan 13 jaar met Golden gelopen die niet betrouwbaar was met vreemde mensen (hoewel het de laatste twee jaar niet meer speelde).
Ik was altijd heel duidelijk tegen vreemde mensen: hij bijt. En die ene persoon die het dan toch wilde proberen (goldens zijn toch altijd liehief...) kreeg de wind van voren (van mij). Ik ga toch ook niet ongevraagd aan hun kinderen zitten, of echtgenoten/genotes, opa's en oma's als deze er niet van gediend zijn?
En Silka die er uitziet als een wolf maar ontzettend graag met mensen knuffelt, daar wordt dan met een boogje omheen gelopen.
Sil kan trouwens niet heel goed met teven van haar eigen kaliber, daar houd ik haar bij weg, zet haar onder appèl. Maar goed, dat heb ik niet altijd in de hand want er komen toch wel eens honden buurten. En honden wegsturen vind ik dan weer lastiger dan mensen wegsturen.
Suske schreef:Ik heb nu een moeilijk hondje naar mensen toe.
Ik kan je vertellen dat ik daar helemaal niks mee kan.
Lopend over de straat en dan tegen mensen zeggen dat ze haar maar niet moeten aanhalen.
En dan het Mecheltje dat echt alleen maar wil knuffelen met een scheef oog aankijken
Loop liever met een hond die niet met elke hond goed door één deur kan dan zo.
Het gaat al beter en het gaat ook over (weten we uit ervaring) maar vrolijk word ik er niet van.
dat snap ik nu met de beste wil van de wereld niet - waarom zou een hond het leuk moeten vinden om door iedereen bepampeld te worden? mechelaars zijn toch ook heel vaak geen allemansvriendjes dus dan vind ik een mechel ook al geen voor de hand liggende keuze, wat dat criterium betreft.
Mwoah, Belle gromt al voordat er überhaupt een poging tot aanhalen gedaan word.
En haalt daarna ook gewoon uit.
Dat vind ik wel een verschil tussen allemansvriendjes en terughoudendheid
En dat die mechels van ons dan stomtoevallig allemansvriendjes zijn/waren is waarschijnlijk mazzel.
Maar ik vind dat vergeleken met een bijtertje wel hele fijne mazzel
Nanna schreef:En als je om je heen kijkt hebben erg veel mensen en hun honden wèl last van eigenaars die graag een moeilijke hond willen en hem voorts niet aankunnen en maar laten aankloten. En dát is waar ik van baal.
daarmee suggererend dat je om je heen kijkt en ziet hoeveel andere mensen last hebben van eigenaars met moeilijke honden en dat jij daar vreselijk van baalt.
Ik zou me al dat leed niet gaan aantrekken hoor ,een gevoelig typje zou van minder overspannen raken
Waarom zou ik balen van de mensen die daar last van hebben? Je loopt nu gewoon te zoeken, Trineke
Dat zeg je toch zelf dat je ervan baalt.
Mij stond direct het beeld voor ogen van een tanden knarsende Nanna die 'snachts niet slapen kon al roepend ,al die bazen die last hebben van die moeilijke honden ,hoe kan ik ze helpen,redden ik wil ze redden
tineke schreef:
Mij stond direct het beeld voor ogen van een tanden knarsende Nanna die 'snachts niet slapen kon al roepend ,al die bazen die last hebben van die moeilijke honden ,hoe kan ik ze helpen,redden ik wil ze redden
Je schat me veel te sociaal in.
Nou inderdaad ik zie je eerder liggen malen "hoe krijg ik het hondenforum vandaag weer op de kast"
tineke schreef:
Mij stond direct het beeld voor ogen van een tanden knarsende Nanna die 'snachts niet slapen kon al roepend ,al die bazen die last hebben van die moeilijke honden ,hoe kan ik ze helpen,redden ik wil ze redden
Je schat me veel te sociaal in.
Nou inderdaad ik zie je eerder liggen malen "hoe krijg ik het hondenforum vandaag weer op de kast"
tineke schreef:
Mij stond direct het beeld voor ogen van een tanden knarsende Nanna die 'snachts niet slapen kon al roepend ,al die bazen die last hebben van die moeilijke honden ,hoe kan ik ze helpen,redden ik wil ze redden
Suske schreef:Ik heb nu een moeilijk hondje naar mensen toe.
Ik kan je vertellen dat ik daar helemaal niks mee kan.
Lopend over de straat en dan tegen mensen zeggen dat ze haar maar niet moeten aanhalen.
En dan het Mecheltje dat echt alleen maar wil knuffelen met een scheef oog aankijken
Loop liever met een hond die niet met elke hond goed door één deur kan dan zo.
Het gaat al beter en het gaat ook over (weten we uit ervaring) maar vrolijk word ik er niet van.
dat snap ik nu met de beste wil van de wereld niet - waarom zou een hond het leuk moeten vinden om door iedereen bepampeld te worden? mechelaars zijn toch ook heel vaak geen allemansvriendjes dus dan vind ik een mechel ook al geen voor de hand liggende keuze, wat dat criterium betreft.
Het gaat om die kooiker, schat
dat wist ik wel, poeziewoezie .
Suske schreef:Mwoah, Belle gromt al voordat er überhaupt een poging tot aanhalen gedaan word.
En haalt daarna ook gewoon uit.
Dat vind ik wel een verschil tussen allemansvriendjes en terughoudendheid
ah, ja, dat is wel een groot verschil maar dat kon ik uit je vorige bericht niet zo opmaken .
Sorry, dacht dat je zo ook wel wist wat ik bedoelde.
Zal het een volgende keer direct duidelijker neerzetten
Nanna schreef:Ik hoef andermans hond niet te aaien en als iemand zeer verantwoordelijk met een rotzak van een hond omgaat hoor je mij niet.
Ik wil er alleen geen last van hebben.
En als je om je heen kijkt hebben erg veel mensen en huin honden wèl last van eigenaars die graag een moeilijke hond willen en hem voorts niet aankunnen en maar laten aankloten. En dát is waar ik van baal.
Dus jij baalt omdat andere mensen last hebben van moeilijke honden ,want zelf zeg je er nooit last van te hebben ,of in ieder geval niets wat maat 43 kan oplossen.
Buiten je honden ben je dus klaarblijkelijk zelf ook erg sociaal dat je je zo solidair voelt met die mensen om je heen en huin honden
Moeilijke honden bestaan niet, verkeerd/niet opvoeden helaas wel, vb TS, daar is duidelijk uit te lezen dat de hond een controlefrake is, en dat dat gedrag dus nooit is onderdrukt of omgebogen, dat beven van dat hondje is niets anders dan stress omdat het beestje het zelf allemaal niet meer aankan.
Het spijt me te moeten zeggen dat daar een stukje opvoeding, herkenning van het echte probleem wat mislukt is.
@Wilma, Tatra's zijn een ander slag honden, hier heb ik er ook eentje die je niet zo meteen kan aaien, want dan wordt je ook geschredderd. Heeft niets mer agressie of angst van doen, maar met terughoudendheid, zo zijn Tatra's nou eenmaal. Maar Tatra's zijn ook wat anders dan al die angstbijters die je hier voornamelijk aantreft.
silvester schreef:Moeilijke honden bestaan niet, verkeerd/niet opvoeden helaas wel, vb TS, daar is duidelijk uit te lezen dat de hond een controlefrake is, en dat dat gedrag dus nooit is onderdrukt of omgebogen, dat beven van dat hondje is niets anders dan stress omdat het beestje het zelf allemaal niet meer aankan.
Het spijt me te moeten zeggen dat daar een stukje opvoeding, herkenning van het echte probleem wat mislukt is.
@Wilma, Tatra's zijn een ander slag honden, hier heb ik er ook eentje die je niet zo meteen kan aaien, want dan wordt je ook geschredderd. Heeft niets mer agressie of angst van doen, maar met terughoudendheid, zo zijn Tatra's nou eenmaal. Maar Tatra's zijn ook wat anders dan al die angstbijters die je hier voornamelijk aantreft.
silvester schreef:Moeilijke honden bestaan niet, verkeerd/niet opvoeden helaas wel
Ze bestaan wel by the way...
Ik heb een moeilijke hond, ben veel met hem bezig, maar om nou te zeggen dat ik met hem meer heb als met de anderen? Nee, absoluut niet, ik kan niet kiezen tussen de 6, echt niet en ik heb hier van alles lopen.
ik heb toevallig de meest makkelijke hond ever
maar in het verleden is dat wel eens anders geweest en heb ik ook wel eens een iets moeilijker geval gehad
kan niet zeggen dat ik het zoveel anders heb aangepakt, bij de verschillende honden
S@ndr@ schreef:ik heb toevallig de meest makkelijke hond ever
maar in het verleden is dat wel eens anders geweest en heb ik ook wel eens een iets moeilijker geval gehad
kan niet zeggen dat ik het zoveel anders heb aangepakt, bij de verschillende honden
Ik vraag me eigenlijk af wat je nou onder "een moeilijke hond" verstaat?
een hond die buiten mens en dier tot veters wil maken t is best lastig dat in goede banen te leiden soms
t is me altijd uitstekend gelukt hoor, maar het heeft me wel eens het zweet bezorgt op plekken waar ik niet wil zweten
silvester schreef: Maar Tatra's zijn ook wat anders dan al die angstbijters die je hier voornamelijk aantreft.
alsof dat een categorie apart zou zijn - angstbijters tref je in alle rassen/kruisingen aan waarbij de kans daarop in het ene ras nog wat groter is dan in het andere.
tatra's zijn daar echt niet immuun voor hoor, die heb je echt wel in angstbijtversie en eerlijk gezegd is dat zelfs het eerste waar ik aan denk bij jouw omschrijving van 'schredderende hond'.
Lol, zo blijkt maar weer hoe weinig verstand je hebt van dit type ras
Zodra de Tatra een vorm van angst bespeurd, gaat ie op de loop, en hapt ie juist niet, tja, kan namelijk ook niet, want daarvoor is ie nou net gefokt.
Een Tatra weet nou eenmaal dondersgoed dat als hij angst bespeurd voor iets, hij geen controle meer heeft, het gevaar om een letsel op te lopen wordt dan te hoog, en hij weet ook dondersgoed dat als hij ernstig letsel oploopt niets meer waard is voor zijn roedel (wat vroeger zelfs een zekere dood betekende), daarom zijn het geen angstbijters, daar angstbijten ook altijd in situaties gebeurd waarvan de uitkomst onzeker zal zijn.
(Dit geld overigens voor bijna alle berghonden rassen).
ik wou het niet zo opschrijven
tja er is een heel hoog "Er was eens"gehalte in je omschrijving,
maar goed t zijn net echte honden zullen we maar zeggen
en de paashaas die is dood
Ik heb makkelijke honden en ik vind het heerlijk
Ik heb helemaal geen zin in een heel moeilijke hond. Wel hou ik van honden met karakter, maar dat heeft mijn supermakkelijke knuffel Luca ook.
Bruno is soms best moeilijk te noemen, maar die beschouw ik als een 'work in progress', dus dat telt niet, toch? Er is nog veel vooruitgang te boeken bij hem, volgens ons iig. Hij is hier ook nog maar 8 maanden en we zijn met hem bezig zijn slechte gewoontes af te leren. Hij kan behoorlijk patsen en met reuen laat ik hem niet samen tenzij ze elkaar kennen. Want dan kan hij gaan bulldozeren en vechten. Hij valt uit aan de lijn, en klinkt dan als een brullende leeuw soms. Hij leefde eerst drie jaar lang in een roedel en nu moet ie samenleven met hittepetit Shelly. Maar hij is in feite gewoon vrij onzeker, voor zijn soort hond hebben de vorige eigenaren hem niet genoeg getraind helaas. Want die onzekerheid kan gevaarlijk worden als hij die met agressie op wil lossen. Het is natuurlijk ook wel zijn aard voor een deel. Hij heeft tussendoor een paar weken bij mensen gewoond die hem niet goed behandeld hebben en dat heeft zijn effect gehad ook. Hij kan op sommige mannen ook slecht reageren, daar moeten we altijd op beducht zijn. En de enige keer dat ik hem zijn staart tussen zijn poten zag steken, was toen hij de man tegen kwam waar hij die paar weken gewoond heeft.
Maar Shelly heeft ook haar lastigheidjes, elke hond wel, lijkt me. Shelly kan soms ineens gaan grommen, borstelen en blaffen tegen mensen met gekke hoedjes of die een beetje anders lopen. Heel genant. Toch is die wel makkelijker in het algemeen. Maar ik denk wel dat als Shelly ergens anders zou wonen, bij een gezin met kinderen waarvan de ouders werken, dat ze zeker veel meer moeilijkere kanten zou ontwikkelen. Ze woonde bij zo'n gezin en is niet voor niets herplaatst. Hier is ze bijvoorbeeld nooit alleen en met kinderen kan ze soms ook moeilijk doen. Ze heeft ook veel moeite met verzorging, dan kan ze soms zachtjes in je handen gaan bijten en als je niet stopt, harder. Dat vereist een speciale aanpak. Als je haar gevoelige aard niet respecteert, gaat ze zeker moeilijk gedrag ontwikkelen, zo goed ken ik Shelly nu wel. Die zit hier wel goed.
Maar misschien is het wel zo als je een moeilijke hond hebt, dat er ergens achter in je hoofd iets fluistert: misschien is ie bij een andere baas wel beter af en doet ie veel minder moelijk. Ook al ga je je hond natuurlijk niet herplaatsen, het kan wel verdrietig zijn om dat te bedenken. Want dat zou natuurlijk kunnen, maarrrr stel je herplaatst hem en het gaat daar toch niet goed en de volgende eigenaren besluiten onverwachts toch dat ie de spuit moet krijgen, vergeef je jezelf nooit natuurlijk. Het is ook niet goed om zo te denken, dat maakt je alleen maar onzeker natuurlijk. Maar je bent er emotioneel meer mee bezig dan bij een makkelijke hond, bedoel ik. Bruno wil ik nooit herplaatsen, maar het feit dat hij moeilijk kan zijn, is voor mij een veto op herplaatsen want stel dat dat niet goed gaat en hij krijgt toch nog een rotleven met uiteindelijk de spuit, pfff. De vorige eigenaren hebben hem al twee keer niet succesvol herplaatst. Ik hou ook veel te veel van hem om hem aan een ander toe te vertrouwen.
Wat ik wel herken is dat ik beretrots op Bruno ben, als het allemaal goed is gegaan. Dan sta ik hem bij de auto klopjes op zijn rug te geven. Terwijl ik dat niet doe bij Shelly want dat gaat meestal wel goed. Dus wat dat betreft snap ik wel dat je soms meer kunt hebben met de moeilijkere hond, als die vooruit gaat en minder moeilijk wordt. En met Bruno komt de vraag of we niet op cursus moeten met hem, de laatste tijd vaker aan bod. Dat is meer noodzaak voor Bruno dan het voor Shelly is. We willen dat hij een stukje stabieler gaat worden iig. Maar hij zal altijd wel een beetje een 'work in progress' blijven, dat beseffen we wel. Toch hou ik evenveel van Bruno en Shelly, hoe moeilijk of makkelijk ze ook zijn, dat maakt niks uit. 's Nachts liggen we met zijn allen toch lekker in één bed te snurken, haha.
tja, soms droogt een hond gewoon wat moeilijker of, ik ga ze er niet voor de deur uitzetten, dat laat ik aan anderen over.
als ik kies voor een hond - dan kies ik ook voor alles op en aan die hond, heel simpel in mijn optiek.
verder kan ik zo ongeveer wel met alles om en door de deur, alleen met hyper de pieper rassen kan ik niet, die neem ik dus ook niet
Toen Luca met elke andere reu mot had stoorde ik me daar vreselijk aan. Ik wil gewoon door het bos kunnen lopen zonder bij elke andere hond te moeten stressen om mn hond bij me te houden of me druk te maken wat de andere hond doet. Nu is hij gewoon braaf en Dumas doet sowieso niks. Heerlijk lopen is dat
Maar ik heb mijn honden ook voor mijn lol. En mijn lol bestaat uit lopen door het bos en iets van behendigheid doen
S@ndr@ schreef:tja, soms droogt een hond gewoon wat moeilijker op, ik ga ze er niet voor de deur uitzetten, dat laat ik aan anderen over.
als ik kies voor een hond - dan kies ik ook voor alles op en aan die hond, heel simpel in mijn optiek.
dit dus
you can never replace the dogs you've lost, but you can always find a new one to love
silvester schreef: Maar Tatra's zijn ook wat anders dan al die angstbijters die je hier voornamelijk aantreft.
alsof dat een categorie apart zou zijn - angstbijters tref je in alle rassen/kruisingen aan waarbij de kans daarop in het ene ras nog wat groter is dan in het andere.
tatra's zijn daar echt niet immuun voor hoor, die heb je echt wel in angstbijtversie en eerlijk gezegd is dat zelfs het eerste waar ik aan denk bij jouw omschrijving van 'schredderende hond'.
Lol, zo blijkt maar weer hoe weinig verstand je hebt van dit type ras
Zodra de Tatra een vorm van angst bespeurd, gaat ie op de loop, en hapt ie juist niet, tja, kan namelijk ook niet, want daarvoor is ie nou net gefokt.
Een Tatra weet nou eenmaal dondersgoed dat als hij angst bespeurd voor iets, hij geen controle meer heeft, het gevaar om een letsel op te lopen wordt dan te hoog, en hij weet ook dondersgoed dat als hij ernstig letsel oploopt niets meer waard is voor zijn roedel (wat vroeger zelfs een zekere dood betekende), daarom zijn het geen angstbijters, daar angstbijten ook altijd in situaties gebeurd waarvan de uitkomst onzeker zal zijn.
(Dit geld overigens voor bijna alle berghonden rassen).
ach, kerstman, een tatra is ook maar een hond met 4 poten en twee oren hoor dus voor mij is wat je hier zegt gewoon onzin.
Het is je goed recht om je niet te verdiepen in de spygologie van de hondenrassen, de taak van elk ras, enz, enz. Wist je dat er zelfs een universitaire opleiding bestaat voor hondenpsygologie? (Wordt gegeven aan de unie in Munchen).
Maarja, mensen zoals jij moeten er ook zijn, anders hadden de hondenscholen geen bestaansrecht meer .
weer wat geleerd 
