Nanna schreef:mercedes2803 schreef:vandaag op ad.nl
Buurtbewoners van de flat vrezen dat er meer incidenten zullen volgen want;
Er wonen meer van 'dat soort honden ' in de flat
Tjonge..je zult er als verantwoorde staff baas of bulldog baas of whatever 'powerdog' baas
maar wonen...
Ben je lekker mee.
Maar kun je je er dan niks bij voorstellen? Je buurmeisje van vijf zál maar in het ziekenhuis liggen, allerlei operaties ondergaand om de boel weer enigszins representatief te krijgen door een aanval in een portiek door twee van die gevallen. Dan is het toch niet vreemd dat je in je broek pist als je met je kind of hond de lift in wilt stappen en Delano staat daar met Tyson? Ik zou ook mooi zeggen "ik wacht wel even een liftje later af" mooi niet dat ik daar bij instapte.

Kan Delano heel
pissed over zijn en zeggen dat zijn Tyson niet Slayer van de 4e verdieping is maar ik ga hem dan toch echt niet op zijn bruine ogen geloven

ZEKER kan ik me er wat bij voorstellen...
Sterker nog..
Muis gaat in 1 zwiep omhoog op mijn arm als ik zulks los aan zie komen lopen in het bos of in een wijk of waar dan ook
Ik ga mijn oma van bijna 13 er niet aan wagen , simpel as that.
Kan een baas lekker spastisch gaan lopen doen maar daar word ik niet zo warm of koud van hoor... als ze met rollende ogen passeren blaf ik er doodleuk uit ( zo baas zo hond he?

) dat ik 12 jaar lang een bloetttlinke intacte Sharpei reu heb gehad , toen Rimpel nog leefde en ik met Muis alleen liep zei ik dus; "Ja, kun je wel ovedreven vinden, maar ik weet hoe het is om in jouw schoenen te staan want ik heb mijn linke Sharpei reu thuis zitten en die laat ik niet los rondstormen in een bos , BEGRIJPENDE wat dat op kan roepen bij mensen met klein spul.
Dat bloetttje link van Rimpel viel allemaal best mee, maar makkelijk en leuk was hij zeker niet en daarom aangelijnd.
Een aangelijnde staff of iets van dien strekking, dan schat ik snel in wat er aan de andere kant van de lijn loopt en als dat joggingbroek achtig volk is, gedraag ik me net zo tuttig met Muis op de arm...is dat een huis-tuin keuken meneer of mevrouw (ja ik ben echt niet schoon van vooroordeel, tuurlijk niet) dan passeer ik gewoon normaal, schat de hond in, de baas erbij, Muis ook en 9 van de 10 keer raak ik wel aan de praat en kijk wat Muis dr van vindt.
Ze hebben namelijk een diep plekje in mijn hart verovert en als de baas het goed vindt zit ik dus ook altijd met mijn tengels aan ze, ik zoen wildvreemde staffies...
Het is iets instinctmatigs wat ik inschat denk ik..
MAAR, ondanks dat ik het goed begrijp...
mijn hart bloed toch om dit soort honden en aanverwanten..
Juist omdat ze underdog zijn denk ik
Al jaren verguisd bij het gewone klootjesvok, geliefd bij ECHTE liefhebbers maar ook geliefd bij een stel van die randmongolen
Jarenlang ten onrechte op basis van uiterlijkheden uitgemoord met de wet in de hand
Ik vind ze echt heerlijk...meer dan heerlijk...
En ik ken er een paar in het durp die ik bvb in het bos tegenkwam, die aangelijnd werden of waren en waar ik dan met het baasje een praatje mee stond te maken en waar prinses Muis weleens naar gluurt....
Grappig is dat Muis ze doorgaans wel blieft...
Die moet eigenlijk weinig van andere beesten hebben dus die loopt ook gerust zuchtend en ogen rollend bij Patrijsen en Stabijna;s weg en zelfs met een BOOG om Bordercollie's ...dus die zeldzame keer dat ze ee hond wel leuk vindt laat ik haar ook...
Meestal meld ik het voordat er een hond in de buurt komt al;
"Hare hoogheid moet niet zoveel van andere honden hoor hahaahha..." en daar moeten ze vaak om lachen als ze haar met boogjes en een schuin oog zien lopen.
Als baasjes in hun wiek geschoten lopen doen dat Muis niet met hunnie hond spelen wil , en dat ze wel bangggg zal zijn, zeg ik trouwens altijd heel vriendelijk;
"baasje en hond lijken erg op elkaar, wij vinden het heerlijk om lekker rustig te wandelen en houden niet zo van vreemde mensen en honden"
