Grommen tegen de hond.

[Golden Stanley]

Nou Wil, ik heb dat grommen als correctiemiddel gisteren toegepast. Stanley schrok zich werkelijk het ongans.
Ik corrigeer altijd met nee en dat werkt perfect als hij 's iets uitvreet.
Gisteren hadden we nog gebak over, dus lekker puntje bij de koffie.
Wordt er aangebeld, dus m'n man doet de deur open. Blijkt het een vriend te zijn die wat af moest geven en bij de deur stond te beppen.
Hij riep mij erbij, want hij moest nog iets doorgeven dus ik naar de gang.
In de tussentijd had die linkmiegel m'n gebakkies goed in de gaten gehouden en wilde net 1 schoteltje aanvallen, toen ik weer de kamer in kwam. In een reflex dacht ik, ik ga grommen en gooide er een hoop geweld uit. Stanley is nog nooit zo geschrokken en rende om de tafel heen van schrik naar de keuken en verschuilde zich onder de keukentafel. Hij durfde er niet meer onder vandaan te komen.

Weet nu alleen niet of hij zo schrok omdat hij betrapt was, of dat hij het echt van mijn gegrom op z'n heupen kreeg.
Het baasje schrok zich ook rot, die kwam gelijk binnenstormen wat er aan de hand was. Ik had in ieder geval IETS bereikt, maar wat daar ben ik nog niet achter.

Ik denk dat zo'n grom in combi met dat dreigend fixeren het meest effectief zou kunnen zijn. Maar een simpel nee is voor Stanley gelukkig al genoeg.

Groetjes van
Sandra en

[Wendy!]

Ja, dat is toch echt het eerste en enige wat er bij me opkomt als een hond zo reageert op een grom. Grommen is volgens mij hondentaal van het zuiverste water. En juist hierom is het interessant om daar gewoon eens wat meer bij stil te staan. Vandaar deze topic. Het is toch heel belangrijk dat je op een voor de hond begrijpelijke manier komuniceert?

Een hond is veel sterker non-verbaal georienteerd dan verbaal. Als je gromt en je hebt daarbij niet een dreigende houding heeft het volgens mij totaal geen impact. Een dreigende houding alleen heeft dat echter wel.

Ik kan mijn oren zo slecht naar voren draaien....

[Wil de hond]

Lichaamshouding heeft er niet zoveel mee te maken als je zou denken. Hoe verklaar je anders dat ik gewoon dooretend of zonder mijn hoofd op te tillen in bed de gewenste reakties verkrijg van mijn honden?

Nu is het wel weer zo dat mijn honden weten wie hier de baas is. In andere situaties waarin dit minder duidelijk is zal de houding zeker van doorslaggevend belang kunnen zijn. Maar het effekt van grommen heeft vooral met de geloofwaardigheid van de boodschap te maken. En met de situatie waarin het gebruikt wordt.

Nou, ben ik niet met je eens. Aan een grom van een hond gaat altijd een andersoortige dreiging vooraf zoals fixeren, verstarren . Als jij fixeert en dus dreigt komt dat over. Als ik grom terwijl ik met een bakkie koffie in mijn handen tv zit te kijken reageert er echt geen hond.
Ik zie het dus anders dan jij.

Toch heb ik vaak waargenomen dat een eerste waarschuwing bij een grom blijft, én een heel even lipje optrekken en een blik van nog niet eens één seconde. Hangt denk ik vooral van de verhoudingen af, als deze duidelijk bepaald zijn is zeer weinig dreiging voldoende. Ze maken zich niet drukker dan noodzakelijk is mijn indruk.

Het kan best zo zijn dat het bij jouw niet zo werkt als bij mij, maar hoe verklaar je dat ik met een grom mijn honden bij mijn eten weghoudt, ze kan laten stoppen met het proberen op bed te klimmen, of onmiddelijk bereik dat ze stoppen met zich midden in de nacht te krabben en/of likken? Op dit soort momenten doe ik naar de hond toe niks anders als grommen.

Er zijn ook zat momenten dat een grom bij deze zelfde honden niks uithaalt. Bvb., als ik zeg "ZIT" en er wordt niet gehoorzaamt kan ik grommen wat ik wil, zelfs met dreighouding werken, maar dan wordt er slechts verbaasd naar me gekeken.

Dat jouw honden niet reageren als je met een bakkie koffie t.v. zit te kijken heeft misschien wel te maken met het feit dat er geen intentie tot "lastigvallen" bij je honden aanwezig is op dat moment. Probeer eens te grommen als je een broodje aan het eten bent en er komt er een belangstellend naar toegesnuffeld.

Maar goed, je hebt gelijk als je zegt dat grommen tussen honden vergezeld gaat van een scala van gedragingen. Hoewel niet altijd even uitgebreid.

[Wil de hond]

Ik grom ook tegen mijn honden. Niet altijd en niet in elke situatie. Maar zo af en toe lijkt het op dat moment het meest nuttige om te doen omdat ik anders het gevoel heb even niet door te dringen tot de jongens. Overigens zijn ze er niet allemaal gevoelig voor of ze reageren juist heel verkeerd.
Jackie kan je bijvoorbeeld niet tegen grommen. Die gaat daar echt van over de rooie. Die wordt bang.
Terwijl het bij Toby regelmatig heel goed werkt, maar dan moet ik ook heel direct naar hem kijken en mijn bovenlijf bij naar voren houden. Dus echt dreigend.
Terwijl we ook speelgrommen, als we met het flostouw een trekspelletje doen. Dan doe ik het juist om Toby lekker te laten ontspannen. Flink samen grommen, trekken, loslaten, flos terug laten brengen en af laten geven en dan weer hem laten winnen en weer grommen en dan win ik weer. En dan werkt het grommen ook weer motiverend, want dan gaat ie er vol in. Prachtig vindt ie dat.

Grommen is natuurlijk een waarschuwing die inhoudt dat er een geweldsmiddel ingezet dreigt te gaan worden. Misschien is het wel hierom dat Jackie zo schrikt, die denkt gewoon dat jouw volgende stap een korrigerende aanval wordt? Iets wat hij niet van je gewend is.

Wat je zegt over "speelgrommen" ken ik ook. Als ik met mijn hond speel met een voorwerp vindt hij het prachtig als ik met hem mee ga lopen grommen, het is dan gewoon veel échter voor hem. Het spel met de buit. Op zulke momenten is hij dus niet onder de indruk van me in negatieve zin. Ik kan hem door te grommen ook echt oplieren, hij gaat dan echt vol overtuiging het "speelgevecht" aan. Kwispelend en gevaarlijk grommend trekt hij dan met heel zijn hart aan de buit. Prachtige momenten voor hem.

[Wil de hond]

Nou Wil, ik heb dat grommen als correctiemiddel gisteren toegepast. Stanley schrok zich werkelijk het ongans.
Ik corrigeer altijd met nee en dat werkt perfect als hij 's iets uitvreet.
Gisteren hadden we nog gebak over, dus lekker puntje bij de koffie.
Wordt er aangebeld, dus m'n man doet de deur open. Blijkt het een vriend te zijn die wat af moest geven en bij de deur stond te beppen.
Hij riep mij erbij, want hij moest nog iets doorgeven dus ik naar de gang.
In de tussentijd had die linkmiegel m'n gebakkies goed in de gaten gehouden en wilde net 1 schoteltje aanvallen, toen ik weer de kamer in kwam. In een reflex dacht ik, ik ga grommen en gooide er een hoop geweld uit. Stanley is nog nooit zo geschrokken en rende om de tafel heen van schrik naar de keuken en verschuilde zich onder de keukentafel. Hij durfde er niet meer onder vandaan te komen.

Weet nu alleen niet of hij zo schrok omdat hij betrapt was, of dat hij het echt van mijn gegrom op z'n heupen kreeg.
Het baasje schrok zich ook rot, die kwam gelijk binnenstormen wat er aan de hand was. Ik had in ieder geval IETS bereikt, maar wat daar ben ik nog niet achter.

Ik denk dat zo'n grom in combi met dat dreigend fixeren het meest effectief zou kunnen zijn. Maar een simpel nee is voor Stanley gelukkig al genoeg.

Groetjes van
Sandra en

Opmerkelijk toch, zo´n hevige reaktie, juist in een situatie waarin ETEN de inzet was? Was je ineens een hele serieuze hond, die enorme indruk maakte?

[jidde]

Ik brom meer dan ik echt grom. Meestal gebruik ik toch mijn stem dan gaan grommen hoor

[Golden Stanley]

Nou Wil, ik heb dat grommen als correctiemiddel gisteren toegepast. Stanley schrok zich werkelijk het ongans.
Ik corrigeer altijd met nee en dat werkt perfect als hij 's iets uitvreet.
Gisteren hadden we nog gebak over, dus lekker puntje bij de koffie.
Wordt er aangebeld, dus m'n man doet de deur open. Blijkt het een vriend te zijn die wat af moest geven en bij de deur stond te beppen.
Hij riep mij erbij, want hij moest nog iets doorgeven dus ik naar de gang.
In de tussentijd had die linkmiegel m'n gebakkies goed in de gaten gehouden en wilde net 1 schoteltje aanvallen, toen ik weer de kamer in kwam. In een reflex dacht ik, ik ga grommen en gooide er een hoop geweld uit. Stanley is nog nooit zo geschrokken en rende om de tafel heen van schrik naar de keuken en verschuilde zich onder de keukentafel. Hij durfde er niet meer onder vandaan te komen.

Weet nu alleen niet of hij zo schrok omdat hij betrapt was, of dat hij het echt van mijn gegrom op z'n heupen kreeg.
Het baasje schrok zich ook rot, die kwam gelijk binnenstormen wat er aan de hand was. Ik had in ieder geval IETS bereikt, maar wat daar ben ik nog niet achter.

Ik denk dat zo'n grom in combi met dat dreigend fixeren het meest effectief zou kunnen zijn. Maar een simpel nee is voor Stanley gelukkig al genoeg.

Groetjes van
Sandra en

Opmerkelijk toch, zo´n hevige reaktie, juist in een situatie waarin ETEN de inzet was? Was je ineens een hele serieuze hond, die enorme indruk maakte?

Ja, in zijn ogen misschien wel. Ik was ook echt kwaad, want hij weet dat het niet mag. Denk jij dat hij zo reageerde uit schrik van mijn grom of dat ik hem had betrapt?

[jelle]

Ik goi er wel eens wat grommerigs uit als ik Ferro tot de orde moet roepen. meestal in combnatie met zijn naam of "nee". Werkt een stuk beter dan het op gewone toon zeggen.

[Eline*]

Het kan best zo zijn dat het bij jouw niet zo werkt als bij mij, maar hoe verklaar je dat ik met een grom mijn honden bij mijn eten weghoudt, ze kan laten stoppen met het proberen op bed te klimmen, of onmiddelijk bereik dat ze stoppen met zich midden in de nacht te krabben en/of likken? Op dit soort momenten doe ik naar de hond toe niks anders als grommen.

Er zijn ook zat momenten dat een grom bij deze zelfde honden niks uithaalt. Bvb., als ik zeg "ZIT" en er wordt niet gehoorzaamt kan ik grommen wat ik wil, zelfs met dreighouding werken, maar dan wordt er slechts verbaasd naar me gekeken.

Dat jouw honden niet reageren als je met een bakkie koffie t.v. zit te kijken heeft misschien wel te maken met het feit dat er geen intentie tot "lastigvallen" bij je honden aanwezig is op dat moment. Probeer eens te grommen als je een broodje aan het eten bent en er komt er een belangstellend naar toegesnuffeld.

Maar goed, je hebt gelijk als je zegt dat grommen tussen honden vergezeld gaat van een scala van gedragingen. Hoewel niet altijd even uitgebreid.

Even hoor..ik vraag me af in hoeverre jij je gegrom hebt geconditioneerd. Als ik hier klaar zeg, taait het zooitje ook af. Gewoon simpelweg omdat ze weten dat klaar klaar is en ze dus moeten stoppen met hetgene waarmee ze bezig waren. Daar hoef ik niet voor te fixeren, daar hoef ik niks voor te doen, gehalve mijn Klaar te laten horen. Als jij een grom gebruikt als signaal voor ophouden kan dat gewoon een geconditioneerd iets zijn waarop de hond weet dat hij moet stoppen. Maar dan heeft het dus niks meer te maken met de grom zoals een hond die bedoeld.

[Wil de hond]

Het kan best zo zijn dat het bij jouw niet zo werkt als bij mij, maar hoe verklaar je dat ik met een grom mijn honden bij mijn eten weghoudt, ze kan laten stoppen met het proberen op bed te klimmen, of onmiddelijk bereik dat ze stoppen met zich midden in de nacht te krabben en/of likken? Op dit soort momenten doe ik naar de hond toe niks anders als grommen.

Er zijn ook zat momenten dat een grom bij deze zelfde honden niks uithaalt. Bvb., als ik zeg "ZIT" en er wordt niet gehoorzaamt kan ik grommen wat ik wil, zelfs met dreighouding werken, maar dan wordt er slechts verbaasd naar me gekeken.

Dat jouw honden niet reageren als je met een bakkie koffie t.v. zit te kijken heeft misschien wel te maken met het feit dat er geen intentie tot "lastigvallen" bij je honden aanwezig is op dat moment. Probeer eens te grommen als je een broodje aan het eten bent en er komt er een belangstellend naar toegesnuffeld.

Maar goed, je hebt gelijk als je zegt dat grommen tussen honden vergezeld gaat van een scala van gedragingen. Hoewel niet altijd even uitgebreid.

Even hoor..ik vraag me af in hoeverre jij je gegrom hebt geconditioneerd. Als ik hier klaar zeg, taait het zooitje ook af. Gewoon simpelweg omdat ze weten dat klaar klaar is en ze dus moeten stoppen met hetgene waarmee ze bezig waren. Daar hoef ik niet voor te fixeren, daar hoef ik niks voor te doen, gehalve mijn Klaar te laten horen. Als jij een grom gebruikt als signaal voor ophouden kan dat gewoon een geconditioneerd iets zijn waarop de hond weet dat hij moet stoppen. Maar dan heeft het dus niks meer te maken met de grom zoals een hond die bedoeld.

Nou,

Ik heb eigenlijk vanaf de allereerste keren dat ik het grommen gebruikte in de aangegeven situaties een direkte reaktie gehad. Niks gekonditioneerd, gewoon gelijk reageren, zonder eerst een leerproces te hebben toegepast.

Ik grom ook niet te pas en te onpas hoor, verder gebruik ik ook mijn stem regelmatig. "Nee, genoeg" werkt ook prima, maar dat heb ik dus wel moeten aanleren.

Dag, Willy.

[Wil de hond]

Nou Wil, ik heb dat grommen als correctiemiddel gisteren toegepast. Stanley schrok zich werkelijk het ongans.
Ik corrigeer altijd met nee en dat werkt perfect als hij 's iets uitvreet.
Gisteren hadden we nog gebak over, dus lekker puntje bij de koffie.
Wordt er aangebeld, dus m'n man doet de deur open. Blijkt het een vriend te zijn die wat af moest geven en bij de deur stond te beppen.
Hij riep mij erbij, want hij moest nog iets doorgeven dus ik naar de gang.
In de tussentijd had die linkmiegel m'n gebakkies goed in de gaten gehouden en wilde net 1 schoteltje aanvallen, toen ik weer de kamer in kwam. In een reflex dacht ik, ik ga grommen en gooide er een hoop geweld uit. Stanley is nog nooit zo geschrokken en rende om de tafel heen van schrik naar de keuken en verschuilde zich onder de keukentafel. Hij durfde er niet meer onder vandaan te komen.

Weet nu alleen niet of hij zo schrok omdat hij betrapt was, of dat hij het echt van mijn gegrom op z'n heupen kreeg.
Het baasje schrok zich ook rot, die kwam gelijk binnenstormen wat er aan de hand was. Ik had in ieder geval IETS bereikt, maar wat daar ben ik nog niet achter.

Ik denk dat zo'n grom in combi met dat dreigend fixeren het meest effectief zou kunnen zijn. Maar een simpel nee is voor Stanley gelukkig al genoeg.

Groetjes van
Sandra en

Opmerkelijk toch, zo´n hevige reaktie, juist in een situatie waarin ETEN de inzet was? Was je ineens een hele serieuze hond, die enorme indruk maakte?

Ja, in zijn ogen misschien wel. Ik was ook echt kwaad, want hij weet dat het niet mag. Denk jij dat hij zo reageerde uit schrik van mijn grom of dat ik hem had betrapt?

Ik denk een kombinatie van beide, je betrapte hem én je werd opeens wel heel erg honds boos. Zodoende schrok hij zich dus even lekker te pletter.

Probeer voor de gein nog eens een keer te bekijken of hij in soortgelijke omstandigheden(eten op tafel en jij de kamer uit) nog even onbekommerd belangstelling toont, of dat hij toch wat meer nadenkt over zijn daden en de gevolgen daarvan.

[Mama Sanneke]

Mijn man heeft een zware stem en blaft wel es tegen Luka.
Je moet ze'n koppie dan zien.
sanneke