Frenk schreef:wendy71 schreef:
Op een gegeven moment ging een jongere , sterke aap de strijd aan met de alpha aap(mannetje).
Die jongere aap heeft toen de alpha aap vermoord, én de tweeling aapjes van zijn voorganger.(was kei zielig om te zien, ze brachten alles in beeld namelijk

).
Dit deed hij om de vrouwtjesaap zo vlug mogelijk te kunnen bevruchten.
Dit om zijn nieuwe positie binnen de rest van de groep te bevestigen, en om te laten zien dat hij voortaan the man was.
Dit vind ik iets totaal anders dan waar ik de hele tijd over discussieer. Dit is namelijk volkomen "logisch" vanuit een natuurlijk oogpunt bekeken

Hier is, zoals ik het zie, sprake van een "rangorde" situatie en voor zover ik weet is er alleen sprake van rangorde gevechten binnen "roedels" en da's dus voor mij echt niet vergelijkbaar met in een wandelgebied op elke reu duiken die je tegenkomt, ook als 'ie met z'n rug naar je toe staat te snuffelen

Om hier nog even op in te gaan, ik heb ook nog het voorbeeld gegeven van chimps die gedood worden door leden van een andere groep om geen andere reden dan dat ze op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren. Dat lijkt verdomd veel op de 'zomaar '- agressie van honden die jij zo abnormaal vindt. Of niet ?
Twee voorbeelden waaruit overduidelijk blijkt dat die veronderstelde natuurlijke rem onder soortgenoeten helemaal niet vanzelfsprekend is.
Maar dan hebben we het over natuurlijke dieren, in een natuurlijke habitat, die natuurlijk gedrag vertonen. Daar kunnen we logica op los laten, b.v. de logica van de evolutieleer. Geen hond die dat kent hoor, dieren volgen gewoon hun instincten.
En daar gaan we nu precies de mist in als we het over natuurlijk gedrag van gefokte honden hebben. Er valt iets voor te zeggen, en ik heb dat in navolging van ik meen Budiansky ook wel gedaan op dit forum, een hond een gestoorde wolf te noemen. Met zijn merkwaardige mengeling van volwassen en puppiegedrag en -uiterlijk. Met zijn verknipte en vreemd aan elkaar geplakte instincten.
Volkomen gestoord om blaffend een spoor te volgen. Om achter een balletje aan te rennen en het terug te brengen en er weer achter aan te rennen enz. enz. enz.
En in deze context heb ik er geen moeite mee om gedrag van een hond bij wijze van spreken gestoord (wolvengedrag ) te noemen. Maar ik heb er wel moeite mee als dit, en dan gaat het mij niet om de preciese terminologie , maar om het idee, in diskwalificerende zin gedaan wordt om bepaalde honden of soorten honden ( en hun eigenaren ) in het verdomhoekje te plaatsen.
Met een verwijzing naar de natuur die blijk geeft van een visie die op zijn minst discutabel en naar mijn stellige overtuiging hopeloos romantisch is.