Het HondenForum

Nee liefde denk ik ook niet maar aandacht en goede verzorging zijn nooit weg natuurlijk.
Ik denk wel weer dat de mate hoeveel je van je honden houd bepalend is hoe goed of slecht je voor ze zorgt in dat opzicht hebben ze het op een bepaalde manier wel nodig.
De vorm die sommige,waaronder ikzelf ze geven het geknuffel en getut kunnen ze best zonder maar dat vinden wij weer zo leuk om te doen.

ga met het bovenstaande eens.

Ze hebben geen menselijkeliefde nodig. Maar wel aandacht en verzorging.

Als je dat niet doet krijg je toch een niet opgevoede hond denk ik.

Aandacht en verzorging komt toch eigenlijk voort uit de liefde voor de hond? Iemand die geen bal om zijn hond geeft, zal ook praktisch geen aandacht aan zijn hond geven en zich niet druk maken over de verzorging .......
Die combinatie maakt de hond gelukkiger denk ik dan de hond die op een kille, afstandelijke manier "alleen maar" goed verzorgd wordt.

tineke schreef:Nee liefde denk ik ook niet maar aandacht en goede verzorging zijn nooit weg natuurlijk.
Ik denk wel weer dat de mate hoeveel je van je honden houd bepalend is hoe goed of slecht je voor ze zorgt in dat opzicht hebben ze het op een bepaalde manier wel nodig.
De vorm die sommige,waaronder ikzelf ze geven het geknuffel en getut kunnen ze best zonder maar dat vinden wij weer zo leuk om te doen.

Toch vind ik dat laatste wat je zegt ook weer niet helemaal waar.
Ik ben absoluut geen knuffel type met mijn hond maar Janus is wel dol op knuffelen (iets van de laatste tijd overigens, eerder wou hij ook niets)en als ik op de bank zit komt hij tegen me aanzitten met zn kop op mn schoot al likkend aan mijn handen en als ik op de bank lig komt hij bovenop me liggen en legt zijn kop in mijn nek.Bij mark beukt hij altijd zijn arm aan de kant zodat janus met zn snuit onder zijn arm door kan en marks arm als het ware op janus ligt.
Janus zoekt hier in huis dus echt zelf dat soort aandacht op.. ik zie dit niet als liefde trouwens maar volgens mij is het gewoon puur de aandacht?

Ja mijn honden doen dat ook hoor en hier wordt heel wat afgeknuffeld
Maar ik denk dat ze daar evt. wel buiten zouden kunnen zeker als met meerdere zijn maar een bak voer weer niet
Knuffelen kan een toevoeging zijn aan hun leven ,en dat van ons ,maar of het echt onontbeerlijk is dat zou ik niet weten

Als zij in huis leven met ons wel. Ik denk dat als er geen liefde/gevoel voor je hond aan te pas kwam dan kwijnt je hond weg.

tineke schreef:Ja mijn honden doen dat ook hoor en hier wordt heel wat afgeknuffeld
Maar ik denk dat ze daar evt. wel buiten zouden kunnen zeker als met meerdere zijn maar een bak voer weer niet
Knuffelen kan een toevoeging zijn aan hun leven ,en dat van ons ,maar of het echt onontbeerlijk is dat zou ik niet weten

Ze kunnen beter zonder knuffen dan voer idd, maar toch denk ik dat het wel iets met een hondenpsyche zou doen als hij telkens word afgewezen toch(want ze zoeken het zelf op)? dus dan zouden ze het indirect wel nodig hebben?

C@rmen schreef:

tineke schreef:Ja mijn honden doen dat ook hoor en hier wordt heel wat afgeknuffeld
Maar ik denk dat ze daar evt. wel buiten zouden kunnen zeker als met meerdere zijn maar een bak voer weer niet
Knuffelen kan een toevoeging zijn aan hun leven ,en dat van ons ,maar of het echt onontbeerlijk is dat zou ik niet weten

Ze kunnen beter zonder knuffen dan voer idd, maar toch denk ik dat het wel iets met een hondenpsyche zou doen als hij telkens word afgewezen toch(want ze zoeken het zelf op)? dus dan zouden ze het indirect wel nodig hebben?

Ja dat is wel zo maar toch ken ik een hond die bijv. de eerste jaren van zijn leven alleen maar in een buitenkennel is gehouden.
Op eten na kreeg hij geen verzorging ,waakhond was zijn functie ,maar die is niet gestorven.
Nu woont hij ion huis en is dol op knuffelen en het wordt nu ook regelmatig met hem gedaan.

Eerlijk gezegd weet ik het dus niet maar ik vind het leuk om te doen met mijn honden hun vinden het fijn dus wij houden het wel erin

flatcoat schreef:Aandacht en verzorging komt toch eigenlijk voort uit de liefde voor de hond? Iemand die geen bal om zijn hond geeft, zal ook praktisch geen aandacht aan zijn hond geven en zich niet druk maken over de verzorging .......

Dat hoeft denk ik niet direct. Aandacht en verzorging kan ook voortkomen uit andere motieven, het gebruiksnut die honden waarschijnlijk het grootste gedeelte van hun geschiedenis gehad hebben. Als iemand een hond nodig heeft om z'n werk te kunnen doen, is het ook in het belang van die persoon om de hond goed te verzorgen, net zoals je dat met levenloos gereedschap maar beter kunt doen.

tineke schreef:

C@rmen schreef:

tineke schreef:Ja mijn honden doen dat ook hoor en hier wordt heel wat afgeknuffeld
Maar ik denk dat ze daar evt. wel buiten zouden kunnen zeker als met meerdere zijn maar een bak voer weer niet
Knuffelen kan een toevoeging zijn aan hun leven ,en dat van ons ,maar of het echt onontbeerlijk is dat zou ik niet weten

Ze kunnen beter zonder knuffen dan voer idd, maar toch denk ik dat het wel iets met een hondenpsyche zou doen als hij telkens word afgewezen toch(want ze zoeken het zelf op)? dus dan zouden ze het indirect wel nodig hebben?

Ja dat is wel zo maar toch ken ik een hond die bijv. de eerste jaren van zijn leven alleen maar in een buitenkennel is gehouden.
Op eten na kreeg hij geen verzorging ,waakhond was zijn functie ,maar die is niet gestorven.
Nu woont hij ion huis en is dol op knuffelen en het wordt nu ook regelmatig met hem gedaan.

Eerlijk gezegd weet ik het dus niet maar ik vind het leuk om te doen met mijn honden hun
vinden het fijn dus wij houden het wel erin

Ik denk ook niet dat een hond zal sterven als er niet geknuffeld oid word, maar het zal wel invloed hebben op de gemoedstoestand toch?
Zocht die hond eenmaal in huis zelf het knuffelen op? Ik vind het wel interesant onderwerp

Martijn schreef:Nee. Wel iemand die goed voor ze zorgt.

Zou je kunnen omschrijven wat je daar onder verstaat?

C@rmen schreef:

tineke schreef:

C@rmen schreef:

tineke schreef:Ja mijn honden doen dat ook hoor en hier wordt heel wat afgeknuffeld
Maar ik denk dat ze daar evt. wel buiten zouden kunnen zeker als met meerdere zijn maar een bak voer weer niet
Knuffelen kan een toevoeging zijn aan hun leven ,en dat van ons ,maar of het echt onontbeerlijk is dat zou ik niet weten

Ze kunnen beter zonder knuffen dan voer idd, maar toch denk ik dat het wel iets met een hondenpsyche zou doen als hij telkens word afgewezen toch(want ze zoeken het zelf op)? dus dan zouden ze het indirect wel nodig hebben?

Ja dat is wel zo maar toch ken ik een hond die bijv. de eerste jaren van zijn leven alleen maar in een buitenkennel is gehouden.
Op eten na kreeg hij geen verzorging ,waakhond was zijn functie ,maar die is niet gestorven.
Nu woont hij ion huis en is dol op knuffelen en het wordt nu ook regelmatig met hem gedaan.

Eerlijk gezegd weet ik het dus niet maar ik vind het leuk om te doen met mijn honden hun
vinden het fijn dus wij houden het wel erin

Ik denk ook niet dat een hond zal sterven als er niet geknuffeld oid word, maar het zal wel invloed hebben op de gemoedstoestand toch?
Zocht die hond eenmaal in huis zelf het knuffelen op? Ik vind het wel interesant onderwerp

Ja ik denk ook zeker dat van invloed is op de gemoedstoestand en dat het een waardevolle toevoeging kan zijn die een hond veel plezier geeft.
Die hond waar ik het over had ,Duncan , zal misschien wel heel ongelukkig de eerste jaren van zijn leven zijn geweest maar dat is niet dodelijk voor een hond.
Duncan heeft zich na jaren van afzondering en weinig menselijk contact ontpopt tot een heerlijke lieverd,een oud duitse herder is het trouwens ,die geniet van de aandacht en daar ook zeker om vraagt.

kijk wij geven zelf die mensenliefde aan de hond. MAar het betekend niet dat de hond het nodig heeft. Tuurlijk houden wij mensen van onze hond. Maar of ze zich dat realiseren hmm nee denk het niet.

Maar je hebt ook honden die gebruikt worden om te werken. Zoals erf honden. Die krijgen niet altijd de liefde die huishonden krijgen. UItzondering daar gelaten he.

Je kunt gaan praten over de persoonlijke betekenis die je aan een woord als liefde geeft, of mensenliefde zelfs.
En hoe wordt aan die liefde vorm gegeven.
Ik gaf zelf ooit eens 'mensenliefde' aan een hond.
Daar had hij niet zoveel aan.
Hij was een soort levende teddybeer.
De liefde die ik voor mijn huidige honden voel, daar varen ze wel bij, want nu betekent die: bedenken wat de hond nodig heeft van mij, in plaats van wat ik nodig heb van de hond.
Dus ja, wat is liefde?
Als ik kijk naar de blijdschap die mijn honden tonen als ze mij weer zien als ze me een poosje hebben moeten missen en dat vergelijk met de blijdschap die ze tonen als ze hun fokkers weer zien, dan zit daar een groot verschil in.
Ik denk dat dit toch komt door de wijze waarop ik mijn liefde voor hen uit.
Ik ben dat wezen dat voor lekkers, pret, knuffels , duidelijkheid en veiligheid zorgt.
En al die dingen hebben ze nodig.
Op die manier kan ik jouw vraag met een volmondig 'ja' beantwoorden.

tineke schreef:

C@rmen schreef:

tineke schreef:

C@rmen schreef: Ze kunnen beter zonder knuffen dan voer idd, maar toch denk ik dat het wel iets met een hondenpsyche zou doen als hij telkens word afgewezen toch(want ze zoeken het zelf op)? dus dan zouden ze het indirect wel nodig hebben?

Ja dat is wel zo maar toch ken ik een hond die bijv. de eerste jaren van zijn leven alleen maar in een buitenkennel is gehouden.
Op eten na kreeg hij geen verzorging ,waakhond was zijn functie ,maar die is niet gestorven.
Nu woont hij ion huis en is dol op knuffelen en het wordt nu ook regelmatig met hem gedaan.

Eerlijk gezegd weet ik het dus niet maar ik vind het leuk om te doen met mijn honden hun
vinden het fijn dus wij houden het wel erin

Ik denk ook niet dat een hond zal sterven als er niet geknuffeld oid word, maar het zal wel invloed hebben op de gemoedstoestand toch?
Zocht die hond eenmaal in huis zelf het knuffelen op? Ik vind het wel interesant onderwerp

Ja ik denk ook zeker dat van invloed is op de gemoedstoestand en dat het een waardevolle toevoeging kan zijn die een hond veel plezier geeft.
Die hond waar ik het over had ,Duncan , zal misschien wel heel ongelukkig de eerste jaren van zijn leven zijn geweest maar dat is niet dodelijk voor een hond.
Duncan heeft zich na jaren van afzondering en weinig menselijk contact ontpopt tot een heerlijke lieverd,een oud duitse herder is het trouwens ,die geniet van de aandacht en daar ook zeker om vraagt.

Gelukkig maar voor Duncan

Ja. Je kan een hond wel in een hok stoppen met eten en drinken en verder 24/7 er niet meer naar omkijken, maar daar worden ze toch echt heel erg ongelukkig van.

eternal schreef:kijk wij geven zelf die mensenliefde aan de hond. MAar het betekend niet dat de hond het nodig heeft. Tuurlijk houden wij mensen van onze hond. Maar of ze zich dat realiseren hmm nee denk het niet.

Maar je hebt ook honden die gebruikt worden om te werken. Zoals erf honden. Die krijgen niet altijd de liefde die huishonden krijgen. UItzondering daar gelaten he.

Maar waarom zoeken honden zelf de lichamelijke contacten op dan?
Nogmaals ik ben geen knuffelaar en roep mijn hond ook niet bij me om te knuffelen en ik klop ook niet een keer op de bank ofzo van ' kom maar lekker hier zitten' .En toch kruipt hij tegenwoordig tegen mij aan op de bank en hoewel ik hem dan negeer word hij steeds iets opdringeriger waardoor hij dus nu zijn kop mijn schoot legt en druk mijn handen of arm oid. aflebbert.Het is nu zelfs zo dat als ik op de bank lig, hij languit op mijn buik gaat liggen met zijn kop onder mijn arm door (die drukt hij er zelf door) .. hij zal dit niet nodig hebbeb in dezelfde zin als eten en drinken maar misschien op een andere manier?

eternal schreef:kijk wij geven zelf die mensenliefde aan de hond. MAar het betekend niet dat de hond het nodig heeft. Tuurlijk houden wij mensen van onze hond. Maar of ze zich dat realiseren hmm nee denk het niet.

Maar je hebt ook honden die gebruikt worden om te werken. Zoals erf honden.

Ik ken zát erfhonden die werkelijk dolgelukkig worden van wat aandacht. Het zit er gewoon IN. Ook al weten ze niet beter, ze zoeken het toch op. Doodgaan van gebrek aan aandacht zal een hond niet gaan. Maar das dan ook het enige.

Ik denk dat een hond een goede roedel nodig heeft om gelukkig en goed te kunnen functioneren. En of die roedel nu bestaat uit ons als eigenaren of uit andere honden, dat zal de hond (denk ik) niet zoveel uitmaken.

Onze Joy vindt knuffelen (op haar eigen aparte manier ) met een andere hond helemaal te gek, terwijl ze bij ons amper om knuffels vraagt? Ze is wel heel graag bij ons in de buurt en natuurlijk krijgt ze volop liefde maar knuffelen is gewoon niet "haar ding". Wel komt ze ons bv. halen als er iets is, ze heeft er alle vertrouwen in dat wij haar problemen wel weer oplossen. En ze heeft een grenzeloos vertrouwen in ons in het algemeen.

Ik denk dus dat een hond van een stabiele basis en een betrouwbare consequente roedel veel gelukkiger wordt dan van menselijke liefde (tenminste als je menselijke liefde alleen ziet als knuffels).

Sunnybunny schreef:Ja. Je kan een hond wel in een hok stoppen met eten en drinken en verder 24/7 er niet meer naar omkijken, maar daar worden ze toch echt heel erg ongelukkig van.

Dat denk ik ook.

Honden kunnen wel meer buiten menselijke liefde als ze in een roedel leven op een mooi groot stuk grond waar ze de godganse dag hun gang kunnen gaan. Daarbij zal er wel iemand zijn voor de broodnodige verzorging maar ze zullen in deze situatie minder ongelukkig zijn dan in de eerst genoemde situatie. Is mijn persoonlijke mening

Gos schreef:

flatcoat schreef:Aandacht en verzorging komt toch eigenlijk voort uit de liefde voor de hond? Iemand die geen bal om zijn hond geeft, zal ook praktisch geen aandacht aan zijn hond geven en zich niet druk maken over de verzorging .......

Dat hoeft denk ik niet direct. Aandacht en verzorging kan ook voortkomen uit andere motieven, het gebruiksnut die honden waarschijnlijk het grootste gedeelte van hun geschiedenis gehad hebben. Als iemand een hond nodig heeft om z'n werk te kunnen doen, is het ook in het belang van die persoon om de hond goed te verzorgen, net zoals je dat met levenloos gereedschap maar beter kunt doen.

Een hond (of gereedschap) verzorgen is een handeling, aandacht geven is gevoelsmatig ..... vertaal dat naar "geven om" of "liefde voor de hond".
Ik denk dat de individuele huishond van nu zich prettiger voelt als de combinatie van liefde, aandacht en verzorging merkbaar voor hem is dan wanneer er een bak voer neergezet wordt zonder dat er verder naar hem omgekeken wordt. En die "liefde" hoeft zich niet te uiten in doodknuffelen of verwennen, maar gewoon aandacht voor de hond op zich met al zijn behoeften.

Mijn eerste antwoord is nee. Maar als ik kijk naar mijn eigen ras moet ik dat toch nuanceren. Golden retrievers zijn heel mensgericht, en eerlijk gezegd denk ik dat ze een forumweekend met een heleboel gezellige mensen véél leuker vinden zonder andere honden erbij.

Het ligt volgens mij ook heel erg aan het ras

Er is eens een proef gedaan met baby-aapjes.
De een kreeg een nep-moeder die warm was, en van stof, en kon bewegen maar zeer weinig eten en drinken.
Het andere aapjes kreeg een metale nep-moeder, maar al het eten en drinken wat hij maar wou.
Het tweede aapje is sociaal-gestoord opgegroeit en moest afgemaakt worden. Het eerste aapje had wel wat problemen (doordat zijn moeder nep was..) maar kon zich goed aanpassen en had geen stoornissen in de hersenen, wat aapje twee wel had.

Dit onderzoek ( wat tegenwoordig gelukkig niet meer mag) was om aan te tonen dat ook dieren 'liefde' als in warmte en aandacht nodig hebben om op te groeien.

Ik denk niet dat een hond persee liefde van een mens nodig heeft, maar wel van of een ander dier of een mens.

flatcoat schreef:

Gos schreef:

flatcoat schreef:Aandacht en verzorging komt toch eigenlijk voort uit de liefde voor de hond? Iemand die geen bal om zijn hond geeft, zal ook praktisch geen aandacht aan zijn hond geven en zich niet druk maken over de verzorging .......

Dat hoeft denk ik niet direct. Aandacht en verzorging kan ook voortkomen uit andere motieven, het gebruiksnut die honden waarschijnlijk het grootste gedeelte van hun geschiedenis gehad hebben. Als iemand een hond nodig heeft om z'n werk te kunnen doen, is het ook in het belang van die persoon om de hond goed te verzorgen, net zoals je dat met levenloos gereedschap maar beter kunt doen.

Een hond (of gereedschap) verzorgen is een handeling, aandacht geven is gevoelsmatig ..... vertaal dat naar "geven om" of "liefde voor de hond".
Ik denk dat de individuele huishond van nu zich prettiger voelt als de combinatie van liefde, aandacht en verzorging merkbaar voor hem is dan wanneer er een bak voer neergezet wordt zonder dat er verder naar hem omgekeken wordt. En die "liefde" hoeft zich niet te uiten in doodknuffelen of verwennen, maar gewoon aandacht voor de hond op zich met al zijn behoeften.

Aandacht geven is gevoelsmatig, zeg je. Dat kan, maar ook dat hoeft niet niet zo te zijn. Je zou ook puur uit rationele overwegingen je hond aandacht kunnen geven. Ermee "werken", in wat voor vorm dan ook, is ook aandacht geven.

Ik denk persoonlijk dat een hond vooral concrete dingen nodig heeft, en daar is z'n plekje in een roedel (in wat voor samenstelling dan ook) eentje van. Dus een hond die alleen z'n voerbak voor zich geplemt krijgt en niks mag ondernemen met z'n mens komt dan zeker wat te kort en wordt m.i. niet goed verzorgd. Ik denk alleen dat een hond bij uitstek geschikt is om zich de menselijke affectie te laten aanleunen Die affectieve band maakt misschien ons gelukkiger dan de hond, maar goed, wat is geluk?

(begrijp me niet verkeerd, ik ben zelf uitermate affectief gehecht aan m'n honden )

T`is maar hoe je liefde definieert.
Een goede verzorging en de brood nodige aandacht, is voor mij liefde.
Zonder die liefde zou mijn Sjors niet gelukkig zijn, zo simpel zie ik het.

Wat is mensenliefde?
Als je dat definiëerd als aan al zijn wensen tegemoet komen, zeg ik nee.

Kiki is geboren in Kimba en is éen keer geplaatst geweest op een slechte plek, waar Kimba haar ook weer heeft weggehaald. Ze is grotendeels geboren en getogen in Kimba, tussen al die andere honden.

Toen Marc , Martijn en ik daar waren en haar na twee dagen met ons mee op de camping terugbrachten naar Kimba was ze in paniek. Ze stond een kabaal te maken achter het hek omdat ze mee wilden met ons. Een hondje wat nog nooit echt een baas gehad had...
Toen we haar ophaalde een aantal dagen later was ze echt uitzinnig en holde na de begrioeting weg de weg op en holde naar mijn auto..sprong door het raam naar binnen en ging liggen.

Ja, een hond heeft mensen nodig.

Eline* schreef:Kiki is geboren in Kimba en is éen keer geplaatst geweest op een slechte plek, waar Kimba haar ook weer heeft weggehaald. Ze is grotendeels geboren en getogen in Kimba, tussen al die andere honden.

Toen Marc , Martijn en ik daar waren en haar na twee dagen met ons mee op de camping terugbrachten naar Kimba was ze in paniek. Ze stond een kabaal te maken achter het hek omdat ze mee wilden met ons. Een hondje wat nog nooit echt een baas gehad had...
Toen we haar ophaalde een aantal dagen later was ze echt uitzinnig en holde na de begrioeting weg de weg op en holde naar mijn auto..sprong door het raam naar binnen en ging liggen.

Ja, een hond heeft mensen nodig.

omdat ze het meegemaakt heeft denk ik, ze is met jullie meegeweest en dus even gewend aan iets anders wat haar duidelijk beter beviel, maar een hond die niet anders weet? Die niet anders gewend is?

Tamara en Bowie schreef:

Sunnybunny schreef:Ja. Je kan een hond wel in een hok stoppen met eten en drinken en verder 24/7 er niet meer naar omkijken, maar daar worden ze toch echt heel erg ongelukkig van.

Dat denk ik ook.

Honden kunnen wel meer buiten menselijke liefde als ze in een roedel leven op een mooi groot stuk grond waar ze de godganse dag hun gang kunnen gaan. Daarbij zal er wel iemand zijn voor de broodnodige verzorging maar ze zullen in deze situatie minder ongelukkig zijn dan in de eerst genoemde situatie. Is mijn persoonlijke mening

Ik denk dat honden net zo kunnen verschillen als mensen.
Mijn oudste berner leefde op de manier die jij hierboven beschrijft, maar was daar totaal niet gelukkig mee...

Zou ook niet meespelen wat ze al gewend zijn? Als ik mijn hond zie zou die (naar mijn idee, dat weet je nooit zeker natuurlijk) niet gelukkig zijn als ik hem in een roedel honden buiten zou laten leven zonder intensief menselijk contact . Iedere avond ga ik naar een veldje waar een gelegenheidsroedel loopt waarvan hij de meeste al kent vanaf dat hij pup was. Hij taalt niet naar die honden; hij laat gelaten het begroeten van andere honden over zich heenkomen en negeert ze verder. Als ik even praat met andere hondeneigenaren of andere hondjes begroet staat hij gelaten te wachten tot we 'wat gaan doen'.. Ik blijf daar dan ook nooit zo lang, we lopen meestal verder of gaan op een andere hoek van het veld wat speuren of zo.
Ik denk dus dat mijn hond in ieder geval wel behoefte heeft aan menselijke aandacht. Maar nogmaals dat is mijn invulling..