Veenmug schreef:Gewoon even zonder mijn mening te willen opdringen de manier waarop mijn honden het apporteren is bijgebracht. Wijs er wel even op dat het voor een jachthond geen spelletje is maar moeten. Graag willen is natuurlijk bijzonder prettig meegenomen. Zou dus voor de gemiddelde huishond het lekker speels houden.
Je start met het commando: vast-los.
Je begint een mandje met allerlei voorwerpen te maken: in de mijne bv verfrollers van divers materiaal, een knuffel, (puppy)dummy, hamersteel, borstel, plastic pijpje. Doe de hond een lijntje om, ga er zelf bij zitten, voet op de lijn. Kijk even of er een voorwerp is wat de hond uit zichzelf wil vastpakken. Dan kun je eigenlijk al als pup beginnen, zo niet zul je een van de zachte voorwerpen in zijn vang moeten rollen (hand over snuit hond=meteen een dominant gebaar dus rangorde bevestigend, met duim en wijsvinger lippen van de hond van het gebit af houden, duw het voorwerp tegen zijn voortanden, vaak pakt de hond al vanzelf, anders met dezelfde duim en wijsvinger kiezen van elkaar en het voorwerp met een rollende beweging in de vang) maar hier zou ik wel mee wachten tot de hond iets ouder is. Beetje zelf beoordelen wat de hond aankan. Zodra de hond maar even het voorwerp vast heeft meteen met je allerliefste, hoge stem: vast apport, ja braaf, vast apport…Ondersteun evt door de vang van de hond licht dicht de houden. Al is het in begin maar enkele seconden. Probeer juist voordat de hond los dreigt te raken het commando: los te geven. Beetje barse lage stem, je wilt voorlopig niet belonen voor loslaten. Dit doe je enkele malen per dag gewoon lekker thuis. Daarna probeer je de tijd te verlengen, andere voorwerpen te laten vasthouden, zo min mogelijk ondersteunend. Gaat dit allemaal goed dan eens op andere plaatsen. Wanneer je hond op commando alle voorwerpen vastpakt, ook van de grond en pas bij los ook los laat begint de apporteertraining.Lange lijn en je gooit de dummy een klein stukje van je weg, meteen apport, inspringen corrigeer je later wel. Vaak zal de hond de dummy meteen pakken anders het commando vast (kent hij inmiddels) en bij je roepen en los. Anders meteen corrigeren en de dummy in de vang rollen. Niet laten zitten. Komt later wel. In wezen gewoon een stapje voor stapje methode met als voornaamste op commando alles vast pakken. De lange lijn tegen het bekende spelletje: pak me dan als je kan. Kun je evt ook oefenen in een steeg of galerij van een flat zodat de hond wel naar je toe moet komen en je hem de hemel in kunt prijzen.
Verder een van de moeilijkste dingen voor de voorjager het niet belonen (en zeker niet alvast een beloning in je hand) voor het loslaten. Stond bij ons een rondje koffie met koek voor de groep op.
Mvg Veenmug
Heel erg bedankt voor je uitgebreide uitleg
Ik denk wel dat we allebei op een heel andere manier gemotiveerd zijn
. Ik leid mijn hond niet op voor de praktijkjacht. De motivatie is vooral gericht op het samen bezig zijn met de hond op een manier die zijn aanleg recht doet. Dat wil niet zeggen dat ik er niet serieus mee aan de slag wil! Ik wil wel graag jachttrainingscursus volgen (of apporteertraining) en misschien ook diploma's halen, maar dat laatste is voor mij niet het belangrijkste. Dat is nogmaals het samen 'werken' met de hond. Daarom zie ik het niet als 'moeten' maar wil ik hem het graag aanleren zonder dwang. Ik heb geen ervaring met de echte jacht. Misschien is het daarbij nodig om dwang uit te oefenen
Als dat zo is, is het voor mij niet weggelegd. Want ik wil liever niet zo met mijn hond omgaan..
Ik zie wel waar het op uit draait
. Staande honden zijn dan wel 'allround' maar soms niet de allerbeste apporteurs
(tja dan moet je een retriever nemen hè
).
Ik wil trouwens ook wel 'snuffelen' aan het veldwerk, maar eerst eens kijken of dat praktisch (en financiëel) haalbaar is..
). Ik zit op de grond op mijn knieën en gooi een speeltje een paar meter weg, hij jumpt er enthousiast achteraan, brengt het (net zo enthousiast 
Of heeft iemand nog op of aanmerkingen of aanvullingen?
)
.
?) : nog geen commando's, geen extra dingetjes, niks - behalve hem dus steeds gekker laten worden op dat spelletje 
