De juiste pupkopers vinden...

[zeta-jones]

Wij fokken sinds januari 2006 witjes. Op 3 januari 2006 is ons eerste nestje witjes geboren...bijna 9 jaar geleden alweer. Waar blijft de tijd? In de daaropvolgende 8 jaar hebben we in totaal nog 8 nesten gefokt en er is me in de loop van de tijd wel iets opgevallen: pupkopers selecteren wordt steeds lastiger.
Ik snap dat het voor pupkopers ook lastig is om de juiste fokker te vinden, maar andersom valt ook niet mee zeg. Mensen kunnen zich zo mooi voordoen en in 'monsters' veranderen als ze hun pup eenmaal hebben...
Twee pups van ons H-nest (geboren op 16 februari dit jaar) kwamen na slechts een paar weekjes alweer terug. In beide gevallen omdat de eigenaren het schandalig vonden dat hun inmiddels al 12 weken oude pup nog zo trok aan de riem, in handen hapte en niet wilde luisteren. En dat IS natuurlijk ook schandalig, want ieder weldenkend mens met iets meer hersencellen dan een visstick weet toch zeker dat een pup van 12 weken al tenminste strak aan de voet moet volgen en nooit ergens zijn/haar tandjes in zet? Dat is toch volkomen logisch *zucht*
Anyway, de teefjes kwamen terug, een week na elkaar...en korte tijd later kregen ze een ander baasje, want we kwamen er al snel achter dat een beetje ferme opvoeding wonderen doet. Het ene teefje woont nu bij een leuk gezin in België dat al een volwassen Lux-kind heeft en het andere teefje woont bij mensen die al een hond van ons hebben, een zus van Laecey (die dus de oma is van de pup in kwestie).
Het gaat heel erg goed.
Nu verwachten we hopelijk over twee maanden weer een nestje en hoewel ik er pas echt ruchtbaarheid aan ga geven na de echo, wil ik me wel alvast wapenen tegen al die jandoedels die een witje willen 'omdat het zo'n ideale gezinshond is' en 'omdat hij zo mooi is'.

Hoe selecteren jullie je pupkopers? Wat kan ik in vredesnaam doen om die jandoedels eruit te filteren? We zijn van meet af aan zo duidelijk geweest over het ras, het karakter enz...en die mensen vertoonden gewoon sociaal wenselijk gedrag, want ze moesten en zouden een pup.
Ik zie tegen het onderdeel 'de juiste pupkopers selecteren' nu alweer als een berg op...hellup!

[crutz]

Waarom wachten met bekend maken na de echo. Nu al bekend maken geeft juist extra tijd voor contact en leren kennen

[zeta-jones]

Waarom wachten met bekend maken na de echo. Nu al bekend maken geeft juist extra tijd voor contact en leren kennen

Omdat de reu al ouder is, het voor het teefje het eerste nest is en ik eerst zeker wil weten of ze wel opgenomen heeft. De reu heeft maar 1x eerder een nest voortgebracht en dat is al heeeeel wat jaren geleden. Dus ik wil eerst een beetje zekerheid, voor ik mensen blij ga maken met wat achteraf een dooie mus blijkt te zijn.

[DaniBanani]

Wat lastig lijkt dat me. Ik snap er ook niks van, je wil als koper toch ook een hond die bij je past? Wat heeft 't dan voor zin om te liegen..Hoe gaat dat eigenlijk in gesprek, vertel jij vooral en zeggen zij dan 'ja, dat past bij ons' of vertellen ze zelf ook over welke verwachtingen ze hebben en wat ze met de hond willen gaan doen, en zo? Ik kan me er zo weinig bij voorstellen dat iemand echt overkomt of ze 't begrijpen en goede baasjes zouden zijn, om dan na een paar weken de hond terug te sturen omdat 'ie zich als pupje gedraagt..geen beschuldiging naar jou toe hoor, maar mensen kunnen dan kennelijk ontzettend goed liegen en tegelijk verschrikkelijk dom en naïef zijn. Lijkt me heel moeilijk om dat door te hebben.

[fenneke]

dat lijkt mij ook het allermoeilijkste van het fokken , een juiste baas vinden.

als ik zie hoe wij ook 2 verknipte witjes in handen gekregen hebben dan denk ik ook die baasjes hadden nooit een hond moeten hebben , al helemaal geen witte.

maar inderdaad , hoe selecteer je die er goed uit?

[zeta-jones]

Ik wil idd weten wat ze zoeken en wat ze met de pup willen gaan doen. Waarom ze uitgerekend voor dit ras gekozen hebben enz. Ik wil ook van ze weten waarom ze bij ons komen. Dan volgt er een kennismaking en deze mensen zijn ook nog eens bijna elke week op visite gekomen. We zijn zo duidelijk geweest en tóch hebben die mensen het onderschat of hebben wij die mensen verkeerd ingeschat...ik weet het niet. Zoiets in elk geval.
Ik denk dat het grote nadeel van dit ras is, dat ze qua karakter niet zo gemakkelijk zijn als veel mensen denken. Het zijn herdershonden, maar mensen denken dat ze het karakter van een golden hebben en perfecte gezinshonden zijn zonder dat je er zelf veel aan hoeft te doen. En dat is een enorme misvatting.
Maar ik weet het ook niet hoor...ik gis maar wat. En dit overkomt niet alleen mij. Ik hoor om me heen van meer fokkers dat ze pups of oudere honden terugkrijgen, omdat 'het toch een beetje tegenviel'. Dus zeg het maar...

[Marjoleine]

Ik wacht ook altijd tot na de echo, hoor. Noem het bijgeloof

Ik ben streng in die zin dat ik (bij onervaren nieuwe bazen) het ras altijd helemaal afkraak, ik noem alle negatieve dingen en doe er vaak nog een schepje bovenop.
Ik begin met vragen hoe hun plaatje eruit ziet, hoe zou je ideale situatie zijn over een jaar.
Dat vertellen ze dan en daarna ga ik uitleggen waarom dat ijdele hoop is en wat er allemaal mis kan gaan.

Kijk, je kunt dingen goed en slecht neerzetten.
Dus je kunt zeggen dat het een sterke hond is en dat met goede training je dat trekken er wel uit krijgt.
Maar je kunt ook zeggen dat ze vooral de kracht niet moeten onderschatten en dat je het trekken er zomaar niet uit hebt.

Ik doe dus het laatste. Ik schets een worst case scenario en als ze dan niet afhaken kunnen we verder praten. Ik heb het idee dat ik door deze aanpak vaak de verkeerde instellingen er wel uithaal.

[zeta-jones]

dat lijkt mij ook het allermoeilijkste van het fokken , een juiste baas vinden.

als ik zie hoe wij ook 2 verknipte witjes in handen gekregen hebben dan denk ik ook die baasjes hadden nooit een hond moeten hebben , al helemaal geen witte.

maar inderdaad , hoe selecteer je die er goed uit?

Meestal schatten we het ook wel goed in hoor. En helemaal voorkomen kun je dit niet denk ik. Lijkt mij. Maar ik heb wel sterk de indruk dat mensen er in de loop der jaren makkelijker over zijn gaan denken. Als het thuis even niet lekker gaat, moet de hond maar weg. Daar waar men vroeger nog moeite deed voor een huwelijk, een hond enz. zie je dat men nu sneller opgeeft en voor de gemakkelijke weg kiest: weg ermee als het niet gaat. Een wegwerpmaatschappij? Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik het lastiger en lastiger vind om mensen te selecteren.
Zo ontving ik onlangs een net mailtje van mensen die een pup willen, maar hij wil een witje en zij een golden met aan ons de vraag wat wij daarvan vonden. Tja, euh, wat moet ik daar mee?
Ook al meegemaakt dat honden uit onze fok afgestempeld werden als 'gedragsgestoord', omdat pupkopers er niets mee konden toen ze zelf grommend over de vloer kropen om het beest op de wolvenmanier te voeden Schiet mij maar lek hoor.

[zeta-jones]

Ik wacht ook altijd tot na de echo, hoor. Noem het bijgeloof

Ik ben streng in die zin dat ik (bij onervaren nieuwe bazen) het ras altijd helemaal afkraak, ik noem alle negatieve dingen en doe er vaak nog een schepje bovenop.
Ik begin met vragen hoe hun plaatje eruit ziet, hoe zou je ideale situatie zijn over een jaar.
Dat vertellen ze dan en daarna ga ik uitleggen waarom dat ijdele hoop is en wat er allemaal mis kan gaan.

Kijk, je kunt dingen goed en slecht neerzetten.
Dus je kunt zeggen dat het een sterke hond is en dat met goede training je dat trekken er wel uit krijgt.
Maar je kunt ook zeggen dat ze vooral de kracht niet moeten onderschatten en dat je het trekken er zomaar niet uit hebt.

Ik doe dus het laatste. Ik schets een worst case scenario en als ze dan niet afhaken kunnen we verder praten. Ik heb het idee dat ik door deze aanpak vaak de verkeerde instellingen er wel uithaal.

Ja, en dat doe ik dus al meteen bij de eerste kennismaking. Ik vertel altijd dat het niet goed gaat met dit ras, want dat is gewoon een feit. Ik vertel op welk vlak de problemen liggen en dan komen ze bij ons thuis en ontmoeten onze honden en zijn in één klap verliefd. En dan lul ik als brugman om ze duidelijk te maken dat onze honden niet 'vanzelf' zo zijn geworden en dat we daar tijd en energie in hebben moeten stoppen...maar ik denk dat ik dan tegen dovemansoren praat. Ze zijn verliefd en willen 'zo'n hond'.
Maar misschien moet ik er nóg meer de nadruk op leggen dan, dat je dit niet op een presenteerblaadje aangeboden krijgt.

[zeta-jones]

Ik denk dat het grote nadeel van dit ras is, dat ze qua karakter niet zo gemakkelijk zijn als veel mensen denken. Het zijn herdershonden, maar mensen denken dat ze het karakter van een golden hebben en perfecte gezinshonden zijn zonder dat je er zelf veel aan hoeft te doen. En dat is een enorme misvatting.

Dat zou ik ze goed in hun gezicht wrijven.
En verder ben ik godsblij dat ik niet meer fok. Er kwamen steeds grotere idioten aan de telefoon en op de mail.
In deze maatschappij moet alles maakbaar zijn en wel zo rap mogelijk. Heb zelfs een stel aan de telefoon gehad die voorstelden dat ik de pup tot 6 maanden hield want dan was ie pre-opgevoed en alvast zindelijk. Want dáár hadden ze geen zin in.
Plus dat alles met zijn tweeën werkt. Begrijpelijk, met deze economie, je moet ook haast wel...maar ik wens daar geen pup te plaatsen.
Er zijn gerust mensen waar je nog met plezier een pup plaatst maar ze zijn steeds moeilijker te vinden in de brij van idioten.

Dat dus ja.
Wij werken ook allebei. Fulltime nog wel. Maar we overlappen elkaar weinig, want mijn vriend werkt onregelmatige diensten in ploegen en ik werk in het onderwijs. Maar bij deze twee pups was bij het ene stel de man met pensioen (maar wel fit en ervaren met honden, zo zei hij althans) en in het andere geval werkte de vrouw niet.
De gepensioneerde man belde na een paar dagen op, toen de pup bij ons terug was, en vroeg hoe het ging. Toen ik hem uitlegde hoe het ging, besloot hij dat hij haar wel terug wilde zodra wij haar hadden opgevoed. Ja dahaaaaaag. Dus niet he.
Er lopen echt vreemde mensen bij en ik heb ook het idee dat ze met het jaar idioter worden.

[DaniBanani]

Ook al meegemaakt dat honden uit onze fok afgestempeld werden als 'gedragsgestoord', omdat pupkopers er niets mee konden toen ze zelf grommend over de vloer kropen om het beest op de wolvenmanier te voeden Schiet mij maar lek hoor.

Ik denk dat mensen misschien te hoge verwachtingen hebben. Hier op 't forum lees je toch ook regelmatig mensen die hulp vragen omdat hun pup nog niet rustig alleen blijft, niet zindelijk is, in hun handen bijt, of ander doodnormaal puppengedrag vertoont. Blijkbaar hebben veel mensen toch het idee dat dergelijk gedrag niet hoort. Misschien moet je ook gewoon de nadelen van een hond benoemen, en niet alleen specifiek die van een Zwitser? Dus echt een worst-case-scenario schetsen met een hond die pas na maanden zindelijk is, die alle meubels kapot probeert te bijten, en met tomeloze energie.

[zeta-jones]

Er lopen echt vreemde mensen bij en ik heb ook het idee dat ze met het jaar idioter worden.

man werkt in het onderwijs en die ziet ook dat de kinderen per jaar ongeremder worden. Zal met de opvoeding te maken hebben, plus dat het de godganse dag aan die kutfoon vastgeplakt zit en ze steeds vermoeider worden.

Ik geef zelf fulltime les op een grote vmbo-school, dus ik weet er alles van
Het is een uitputtingsslag om die mobieltjes uit het klaslokaal verbannen te krijgen en te houden.
En dan die ouders, die veranderd zijn van docent-steunende mensen in monsters die jou op het matje roepen zodra je hun kind op zijn/haar donder geeft. Het is de omgekeerde wereld aan het worden. Dus ja, ook ik zie die mentaliteitsverandering en die zal er zeker mee te maken hebben.

[sbientje]

Ik ben geen fokker, dat vooropgesteld. Maar ik denk dat je altijd als fokker wel een paar keer met 'zulke mensen' te maken krijgt. Dat valt niet te voorkomen lijkt me. Er zullen altijd mensen zijn die het of erg onderschatten, of zich heel anders voordoen dan ze zijn. En ja, dat lijkt mij het allerlastigste van fokken. Kijk, als je er nou 2 in ieder nest hebt dat je fokt moet je misschien wat anders selecteren, maar helemaal voorkomen gaat echt niet lukken.

Aan de andere kant krijg je soms als pupkoper ook wel het gevoel dat je moet liegen om uberhaupt in aanmerking te komen voor een pup, en dat lijkt me ook niet goed Wellicht zijn mensen eerst bij andere fokkers geweest en afgewezen en gaan ze dan met een wat getuned verhaal naar de volgende fokker, dat zal ook niet helpen denk ik.

[Marjoleine]

Ik breng het echt zo negatief mogelijk, vooral bij de stabijs. Dat zijn felle honden en niet zo lief en schattig als mensen altijd denken.
Dus ik zanik eindeloos door over sneppen, weglopen, trekken, de tuin ondersteboven graven, zelfstandigheid... En als ze vertellen hoe hun plaatje over een jaar is roep ik meteen dat ze dáár niet op moeten rekenen, maak er maar minstens twéé jaar van!
Ik heb altijd gemotiveerde mensen en als ze maar even twijfelen haak ik zelf af.

Dat het wel of niet goed gaat in het ras meld ik pas veel later. Als mensen echt gemotiveerd zijn en dit ras willen boeit ze dat niet, of ze weten het al, dat kan ook.

edit: En inderdaad ook de nadelen van gewoon een hond.
Mirjam begint tijdens de koffie altijd met de "óók als het regent, je moe bent, vroeg op moet-riedel"

[zeta-jones]

Ook al meegemaakt dat honden uit onze fok afgestempeld werden als 'gedragsgestoord', omdat pupkopers er niets mee konden toen ze zelf grommend over de vloer kropen om het beest op de wolvenmanier te voeden Schiet mij maar lek hoor.

Ik denk dat mensen misschien te hoge verwachtingen hebben. Hier op 't forum lees je toch ook regelmatig mensen die hulp vragen omdat hun pup nog niet rustig alleen blijft, niet zindelijk is, in hun handen bijt, of ander doodnormaal puppengedrag vertoont. Blijkbaar hebben veel mensen toch het idee dat dergelijk gedrag niet hoort. Misschien moet je ook gewoon de nadelen van een hond benoemen, en niet alleen specifiek die van een Zwitser? Dus echt een worst-case-scenario schetsen met een hond die pas na maanden zindelijk is, die alle meubels kapot probeert te bijten, en met tomeloze energie.

Ja, misschien dat het beter is om een algemener beeld te schetsen. Niet rasgebonden, maar op het gebied van honden opvoeden in zijn algemeenheid.
Onze witjes zijn overigens ook tamelijk pittig en ze hebben ontzettend veel energie vergeleken met veel witjes uit andere lijnen.

[zeta-jones]

Ik breng het echt zo negatief mogelijk, vooral bij de stabijs. Dat zijn felle honden en niet zo lief en schattig als mensen altijd denken.
Dus ik zanik eindeloos door over sneppen, weglopen, trekken, de tuin ondersteboven graven, zelfstandigheid... En als ze vertellen hoe hun plaatje over een jaar is roep ik meteen dat ze dáár niet op moeten rekenen, maak er maar minstens twéé jaar van!
Ik heb altijd gemotiveerde mensen en als ze maar even twijfelen haak ik zelf af.

Dat het wel of niet goed gaat in het ras meld ik pas veel later. Als mensen echt gemotiveerd zijn en dit ras willen boeit ze dat niet, of ze weten het al, dat kan ook.

edit: En inderdaad ook de nadelen van gewoon een hond.
Mirjam begint tijdens de koffie altijd met de "óók als het regent, je moe bent, vroeg op moet-riedel"

Ja, dat moet ik gewoon meer gaan doen denk ik. Nog meer de negatieve kanten belichten. Dan houd je uiteindelijk hopelijk de mensen over die wéten waar ze aan beginnen. Helemaal voorkomen kun je het toch nooit, maar wel tot een absoluut minimum beperken mag ik toch hopen.

[zeta-jones]

Ik ben geen fokker, dat vooropgesteld. Maar ik denk dat je altijd als fokker wel een paar keer met 'zulke mensen' te maken krijgt. Dat valt niet te voorkomen lijkt me. Er zullen altijd mensen zijn die het of erg onderschatten, of zich heel anders voordoen dan ze zijn. En ja, dat lijkt mij het allerlastigste van fokken. Kijk, als je er nou 2 in ieder nest hebt dat je fokt moet je misschien wat anders selecteren, maar helemaal voorkomen gaat echt niet lukken.

Aan de andere kant krijg je soms als pupkoper ook wel het gevoel dat je moet liegen om uberhaupt in aanmerking te komen voor een pup, en dat lijkt me ook niet goed Wellicht zijn mensen eerst bij andere fokkers geweest en afgewezen en gaan ze dan met een wat getuned verhaal naar de volgende fokker, dat zal ook niet helpen denk ik.

Dat zal zeker meespelen. Als je weet dat een fokker geen pup aan je verkoopt als je zegt dat je werkt, dan zeg je bij de volgende fokker gewoon dat je weinig werkt of niet werkt. Hoe controleer je dat tenslotte?
En als een fokker geen pup aan je wil verkopen omdat je laminaat op de vloer hebt liggen, zeg je bij de volgende fokker gewoon dat je plavuizen hebt.
Ga zo maar door. Je gaat sociaal wenselijke antwoorden geven, in de hoop toch datgene te krijgen wat je graag wil.

[fenneke]

ik weet van hier uit de buurt ook .

pup kopers kwamen elke week op het laatst en namen de pup mee naar huis,

fokker op vakantie , lekker uitrusten

gelukkig was de zoon thuis want pup koper stond na een week weer op de stoep met pup
pup bleef janken s nachts en dat kon toch echt niet

ouders van 4 kinderen hè , huilden blijkbaar nooit

[zeta-jones]

ik weet van hier uit de buurt ook , een labrador fokker.

pup kopers kwamen elke week op het laatst en namen de pup mee naar huis,

fokker op vakantie , lekker uitrusten

gelukkig was de zoon thuis want pup koper stond na een week weer op de stoep met pup
pup bleef janken s nachts en dat kon toch echt niet

ouders van 4 kinderen hè , huilden blijkbaar nooit

Och heden ja...dat soort dingen

[sbientje]

Ik ben geen fokker, dat vooropgesteld. Maar ik denk dat je altijd als fokker wel een paar keer met 'zulke mensen' te maken krijgt. Dat valt niet te voorkomen lijkt me. Er zullen altijd mensen zijn die het of erg onderschatten, of zich heel anders voordoen dan ze zijn. En ja, dat lijkt mij het allerlastigste van fokken. Kijk, als je er nou 2 in ieder nest hebt dat je fokt moet je misschien wat anders selecteren, maar helemaal voorkomen gaat echt niet lukken.

Aan de andere kant krijg je soms als pupkoper ook wel het gevoel dat je moet liegen om uberhaupt in aanmerking te komen voor een pup, en dat lijkt me ook niet goed Wellicht zijn mensen eerst bij andere fokkers geweest en afgewezen en gaan ze dan met een wat getuned verhaal naar de volgende fokker, dat zal ook niet helpen denk ik.

Dat zal zeker meespelen. Als je weet dat een fokker geen pup aan je verkoopt als je zegt dat je werkt, dan zeg je bij de volgende fokker gewoon dat je weinig werkt of niet werkt. Hoe controleer je dat tenslotte?
En als een fokker geen pup aan je wil verkopen omdat je laminaat op de vloer hebt liggen, zeg je bij de volgende fokker gewoon dat je plavuizen hebt.
Ga zo maar door. Je gaat sociaal wenselijke antwoorden geven, in de hoop toch datgene te krijgen wat je graag wil.

ja precies, ipv na te gaan denken: moeten we het dan wel doen? gaan mensen hun verhaal verdraaien en dat is idd niet te controleren. Of je moet iedere pupkoper een week volgen maar dat kan natuurlijk niet. Wel jammer...

[sbientje]

ik weet van hier uit de buurt ook .

pup kopers kwamen elke week op het laatst en namen de pup mee naar huis,

fokker op vakantie , lekker uitrusten

gelukkig was de zoon thuis want pup koper stond na een week weer op de stoep met pup
pup bleef janken s nachts en dat kon toch echt niet

ouders van 4 kinderen hè , huilden blijkbaar nooit

bij pom ook, na een dag stonden ze op de stoep met de pup. Hij bleef maar piepen en ze konden er nu echt niet meer tegen. Ook iedere week op bezoek geweest, uitgebreid mee zitten praten.. o ngelofelijk

[Marjoleine]

Wat ik trouwens sinds twee jaar doe is per nest een FB-groep maken, besloten.
Daarin kunnen mensen dan vertellen hoe het gaat en waar ze tegenaan lopen. Dat werkt heel goed, ze blijken dan niet de enige te zijn met bepaalde dingen en kunnen elkaar helpen en zo.
Verder zijn wij zelf natuurlijk ook lid en zo kun je dan ook advies geven.
En dat ze foto's plaatsen is mooi meegenomen

Ik vind het erg prettig en de mensen ook, die vinden dat echt leuk.

[zeta-jones]

Dat zal zeker meespelen. Als je weet dat een fokker geen pup aan je verkoopt als je zegt dat je werkt, dan zeg je bij de volgende fokker gewoon dat je weinig werkt of niet werkt. Hoe controleer je dat tenslotte?
En als een fokker geen pup aan je wil verkopen omdat je laminaat op de vloer hebt liggen, zeg je bij de volgende fokker gewoon dat je plavuizen hebt.
Ga zo maar door. Je gaat sociaal wenselijke antwoorden geven, in de hoop toch datgene te krijgen wat je graag wil.

ja precies, ipv na te gaan denken: moeten we het dan wel doen? gaan mensen hun verhaal verdraaien en dat is idd niet te controleren. Of je moet iedere pupkoper een week volgen maar dat kan natuurlijk niet. Wel jammer...

Ja, en daarbij speelt mee dat bij de huidige wegwerpmaatschappij ook een bepaalde eigenschap hoort: wat een ander heeft, wil ik hebben en als ik iets leuk vind, wil ik het hebben. Was er 'vroegah' een tijd dat je lang moest sparen voor je daadwerkelijk zicht had op het aanschaffen van bepaalde zaken, is het tegenwoordig zo dat vrijwel alles 'meteen' aangeschaft kan en moet worden als men het hebben wil.
Ik bedoel, hoe bestaat het in vrédesnaam dat kinderen van 13 jaar oud op school rondlopen met de nieuwste Samsung smartphone of iPhone? Hóé kán dat? Waar betalen ze die splinternieuwe Uggs van? En al die andere merkspullen? Hoe?
Het is allemaal zo gemakkelijk geworden. Wat we zien, willen we hebben. En niet pas over een jaar, maar NU!!!

[zeta-jones]

Wat ik trouwens sinds twee jaar doe is per nest een FB-groep maken, besloten.
Daarin kunnen mensen dan vertellen hoe het gaat en waar ze tegenaan lopen. Dat werkt heel goed, ze blijken dan niet de enige te zijn met bepaalde dingen en kunnen elkaar helpen en zo.
Verder zijn wij zelf natuurlijk ook lid en zo kun je dan ook advies geven.
En dat ze foto's plaatsen is mooi meegenomen

Ik vind het erg prettig en de mensen ook, die vinden dat echt leuk.

Dat is idd een goed idee! Dat kan ik bij het volgende nest meteen doen.

[zeta-jones]

Ik heb weleens een pupkoper gehad waarvan ik dacht dat het er eentje uit duizenden was. Betrokken, leuk, charmant, the works.
Die hing na twee dagen huilend aan de foon omdat ie 'de verantwoordelijkheid niet aankon'. Nou ja, tips gegeven, doe dit, probeer dat. Na twee dagen weer huilend aan de telefoon. Ik heb de pup maar teruggenomen en het volledige bedrag teruggegeven.
Maar het is wel een beetje het beeld dat ik heb van de huidige mens. Alles is ze teveel. Misschien omdat ze al zoveel aan hun hoofd hebben. En omdat ze gewend zijn dat alles al heel snel aan hun verwende eisen dient te voldoen.

Dat dus ja.
Die gepensioneerde meneer hing ook in tranen aan de telefoon, was bijna overspannen en in staat de pup wat aan te doen, zo zei hij zelf.
Het duurde te lang, die pup moest sneller zindelijk zijn, nu al niet meer trekken aan de lijn...hij kon het niet meer, was helemaal op. Het was voor die man ook erg sneu hoor. Maar hij wilde de pup dan wel terug zodra wij haar opgevoed hadden. Toen hebben we hem uitgelegd dat hij misschien maar beter niet aan een pup kon beginnen. Nu niet. Nooit.

[mijn goldens]

Misschien een idee om een kennismakingswandeling te organiseren?
Had ik met Sky ook, erg leuk vond ik dat.
Ik zag de nakomelingen van moeders zijde, al kende ik die wel en de fokster ken ik ook al langer.
Maar voor de beginnelingen zien ze ook hoe het is als jij met de honden loopt, hoe ze zwemmen en onder de
bagger terug komen. Als je iemand dan al hoort zuchten en vragen; moet dat elke dag?. Dan weet je eigenlijk al wat meer.
Om maar wat te noemen als voorbeeld.

Je ziet de interactie tussen de honden en aspirant pupkopers op een meer natuurlijke manier.
Want de pupkopers hebben er niet altijd erg in dat jij het ziet of hoort.
Voordeel is dat jij als fokker meer ziet hoe de mensen echt zijn. Je zit niet tegenover elkaar vraag en antwoord te doen.

[Shima]

Wat ik trouwens sinds twee jaar doe is per nest een FB-groep maken, besloten.
Daarin kunnen mensen dan vertellen hoe het gaat en waar ze tegenaan lopen. Dat werkt heel goed, ze blijken dan niet de enige te zijn met bepaalde dingen en kunnen elkaar helpen en zo.
Verder zijn wij zelf natuurlijk ook lid en zo kun je dan ook advies geven.
En dat ze foto's plaatsen is mooi meegenomen

Ik vind het erg prettig en de mensen ook, die vinden dat echt leuk.

Ben even benieuwd wanneer je deze preek geeft; voor of nadat ze de pups hebben gezien.

Bij ons worden ze meegevraagd voor een groepswandeling zodat ze het gedrag van de honden kunnen bekijken. Daarna gaan we, met wie dat wil, naar een restaurant waar honden welkom zijn en praten we nog wat na bij een kop koffie/thee. Ze moeten van mij praten met de pupkopers van vorige nesten/import honden en die hebben de opdracht vooral ook de negatieve dingen te benoemen waar ze tegenaan liepen.
De wachtlijst vind ik ook altijd een goeie. "U moet er rekening mee houden dat er een wachtlijst van een jaar tot anderhalf jaar is" De mensen die volgende week een pup willen, haken dan alvast af.

[Kirra]

Het is natuurlijk ook lastig om te laten doordringen hoe moeilijk de honden kunnen zijn en hoeveel energie ze hebben, als ze bij jou gewoon stabiel zijn, goed luisteren, etc. Dat dat niet zomaar gaat, horen mensen wel, maar blijft niet echt hangen. Of ze onderschatten het, omdat ze het proces niet kunnen zien. Dan kun je dat wel blijven zeggen, maar mensen zullen met een verliefde blik naar de honden blijven kijken en ja blijven knikken.
Hoe je dat kan oplossen? Pfft.
De eerste hond nemen is nou eenmaal een sprong in het diepe. Je kan niet alles van te voren inschatten en een realistisch beeld hebben, is vaak ook lastig. Ook voor mensen die al vaker een hond hebben gehad, kan het lastig zijn om in te schatten dat een andere hond veel meer energie heeft of niet zo makkelijk is als hun vorige hondje.

Ik denk dat mensen zich bewust moeten zijn van het werk, maar ook bereid moeten zijn om hun leven, ritme, tijd aan te passen aan de hond als dat nodig is. Als dat niet kan of als ze dat niet willen moeten je niet aan hond beginnen, in ieder geval niet een pup van een energiek ras.
Hoe graag willen ze het eigenlijk? Hoe komen ze erbij om een hond te nemen, en waarom van dit ras?
Wat zijn de nadelen van een hond of van hun situatie, en hoe denken ze daarmee om te kunnen gaan? (even doorvragen hier, want elke situatie heeft wel nadelen.)

Blijven herhalen hoe moeilijk het is, dat je altijd eruit moet, dat die hond er is voor 10 jaar of langer, helpt maar beperkt denk ik.
Ik zou vooral kijken naar hun motivatie, zin en hun welwillendheid om dingen te moeten doen of laten voor de hond.
En dan nog kunnen mensen zich natuurlijk beter voordoen...

Misschien kan je vragen bedenken die ze niet verwachten?
Dat soort vragen kunnen ze niet van te voren al antwoorden op bedenken.
En het zal moeilijker zijn om te bedenken wat het sociaal-gewenste antwoord is.

[Jeannettebo]

Het is lastig en dat zal het ook blijven, zeggen en doen zijn nog altijd twee verschillende dingen en meer dan goed voorlichten en op je gevoel afgaan kan je denk ik niet doen. Prettigste is denk ik al van te voren contact te hebben. Maar uiteindelijk zijn de meeste fokkers geen psychologen en weet je ook niet hoe mensen daadwerkelijk zijn, wat men zegt is natuurlijk hoe ze zichzelf zien of graag willen zien, en hoeft niet altijd de praktijk te zijn. Dit kan natuurlijk te positief zijn, maar ook te negatief.

[jome]

Sommige mensen hebben hun verhaal idd zo mooi klaar, dat je weet dat ze het erom doen, als ze die pup maar krijgen.

Wat nog wel eens werkt, de pupkopers tegelijk te laten komen(nadat je uiteraard hebt kennis gemaakt)
Ze met elkaar laat praten, gaat wandelen.

En vooral, neem een paar extra oren mee. Want soms komen er ineens verhalen los, die ze aan de fokker nooit verteld zouden hebben.
Dit ook al op terug kom dagen meegemaakt, fokker had aangesproken op bepaald speelgedrag. Ze zeiden ja en amen.
Fokker uit de buurt, en daar kwamen de verhalen los, dat doen we thuis altijd, wat een onzin, niks mis mee etc.