Jantje hij lijkt zo zelfverzekerd maar is dat niet.

[Nikkielvis]

Ik heb een vraag over mijn hondje en wat jullie hier mee zouden doen.
Ik heb Jantje nu vanaf 14 augustus in huis en het is een schat van een hond. Hij is rond de 7 maanden nu. (paspoort zegt van 10-03-2015 vermoed dat dat de vind datum van hem is hij komt uit roemenie) Ik heb nog een hond van 2 jaar Marco en daar gaat het heel goed mee. 2 katten in huis die hij ook geweldig vind. Daar is die lief mee soms iets te ruw aan het spelen maar de kat legt hem dan wel uit dat ie iets rustiger moet zijn.

Mijn ouders hebben een berner senner waar hij in het begin wat onzeker op reageerde. Tegen haar blaffen echt in haar oren zeg maar. Maar dat was na een paar uur over en is ie ook gek van haar. Mijn zus heeft drie labradors en een chihuahua. Ontmoeting met Fred is een Reu was weer enorm blaffen in zijn oor maar na een klein half uurtje was dat over. Met de twee dames was het gelijk goed. Ze waren net loops geweest en dat rook hij ook.

Nu mijn probleempje meer voor hem dan voor mij eigenlijk. Buiten op straat als hij een andere hond ziet gaat hij gelijk in de blafmodus. En wil er naartoe. Niet om te spelen maar om duidelijk te maken dat hij ze niet leuk vind. Hij ziet er op dat moment heel verzekerd en stoer uit maar als je hem echt goed besturdeert zie je dat hij eigenlijk heel onzeker is. En het lijkt erop dat hij geleerd heeft in de kennel dat aanval de beste verdediging is. Hij maakt het zichzelf zo onwijs lastig. Ben op cursus geweest en die leren mij nu met een clicker te werken. Nou is Jantje heel slim en snapt heel goed dat als ik zeg Jantje kijk en hij kijkt er een klik komt gevolgt door een brokje. 

Met een trainer gesporken die mij aanraad de eerst twee weken (dit is een richtlijn kan korter of langer zijn naar aanvang hoe hij het oppakt) honden zoveel mogelijk te vermijden. Ik kan je zeggen dat is nog best lastig haha. Nu lees ik al even mee op dit forum en doe nu dus als ie een hond ziet zo snel mogelijk een koekje in zijn mond gevolgd door nog een zodat hij niet blaft en beloon hem dat ie zijn focus heeft verlegd naar mij. Het is echt een schat en als ie eenmaal een hond kent is het ook goed en speelt ie er ook mee. Hoe kan ik hem nog meer laten weten dat als ik een hond in de buurt zie dat ik het wel oplos als hij niet oke blijkt te zijn. En dat hij zich daar helemaal niet druk over hoeft te maken.

[Nikkielvis]

Dit is Jantje geen idee wat er allemaal in zit. Er staat in zijn paspoort mix husky

[Sientje]

Is een heel lastig en bekend probleem.
Inderdaad het je hond niet moeilijk maken en de afstand zo groot houden als hij op dat moment aankan. Zorg dat hij niet in die blaf/uitvalmodus terecht komt. En belonen wanneer hij rustig blijft. En vooral zelf heel rustig blijven en geen spanning overbrengen.
Ik merk vooral dat ik, op het moment dat ik een andere hond zie naderen, blijkbaar onbewust een signaal naar Amy uitzend waardoor zij ineens alert wordt en reactief. Het heeft voor een heel groot gedeelte te maken met degene die de lijn vasthoudt. Je komt in een soort vicieuze cirkel terecht.

[Sientje]

Is een heel lastig en bekend probleem.
Inderdaad het je hond niet moeilijk maken en de afstand zo groot houden als hij op dat moment aankan. Zorg dat hij niet in die blaf/uitvalmodus terecht komt. En belonen wanneer hij rustig blijft. En vooral zelf heel rustig blijven en geen spanning overbrengen.
Ik merk vooral dat ik, op het moment dat ik een andere hond zie naderen, blijkbaar onbewust een signaal naar Amy uitzend waardoor zij ineens alert wordt en reactief. Het heeft voor een heel groot gedeelte te maken met degene die de lijn vasthoudt. Je komt in een soort vicieuze cirkel terecht.

[Valerie]

Heette hij eerst Bono? Of Bobo..

[Nikkielvis]

Sientje snap precies wat je bedoelt. Daar let ik nu ook op. Vind het zo lastig voor hem maar probeer dat nu los te laten.

Valerie inderdaad zijn naam was Bobo maar daar weet hij niets meer van. Jantje vind ik bij hem passen

[Nikkielvis]

Kan me zomaar voorstellen dat er meerdere mensen op dit forum zoiets hebben meegemaakt. Ik zou graag jullie ervaringen willen weten. Zodat ik Jantje zo goed mogelijk hierin kan helpen.

[Nikkielvis]

Is er niemand die zoiets heeft meegemaakt? Elke tip en/of hulp is uiteraard welkom.
Het gaat wel al aardig met wat ik nu doe. Maar elke hulp iswelkom

[j.werkman]

Jantje zal zich inderdaad niet zo zeker voelen. Je hebt hem nog maar een paar weken en zijn leefomgeving is totaal veranderd. Hij is al in diverse huizen geweest met andere mensen en honden en ook op straat zijn er allemaal dingen die hem prikkels en spanningen oplevert.

Natuurlijk ben je enthousiast over je Jantje en wil je hem graag tonen en er van alles mee doen, dat is heel begrijpelijk. Maar Jantje heeft even andere behoeften. Jantje heeft behoefte aan rust, duidelijkheid en zekerheid en die moet jij hem bieden.

Ik zou maar geruime tijd nemen om Jantje de gelegenheid te geven om jullie echt te leren kennen .
Wees duidelijk en betrouwbaar in wat je van hem verwacht, wees daar vriendelijk in en overvraag hem niet.
Routines, structuur en beschermen tegen situaties waar hij nog niet aan toe is.
Ga inderdaad maar op rustige tijden, op rustige plekken wandelen.

Het kan geruime tijd duren voordat je echt krijgt te zien, wie Jantje echt is en hoe betrouwbaarder en voorspelbaarder zijn leefsituatie is, hoe eerder Jantje zichzelf kan zijn.

Succes maar .

[Nikkielvis]

Super dank je wel

j. werkman inderdaad probeer ik Jantje zijn prikkels zo minimaal te houden zodat hij niet onverwachts voor grote spannende dingen komt te staan. Soms kom ik er helaas niet onderuit. Maar alvast enrom bedankt voor de uitleg.

[ranetje]

Super dank je wel

j. werkman inderdaad probeer ik Jantje zijn prikkels zo minimaal te houden zodat hij niet onverwachts voor grote spannende dingen komt te staan. Soms kom ik er helaas niet onderuit. Maar alvast enrom bedankt voor de uitleg.

Dat is een manier om het onder controle te houden (en dat is als start prima), maar verder leert hij er niets van.
Het mooiste is als je hem kan leren dat onverwachte situaties niet zo vreselijk zijn als hij denkt.
Daarvoor is het soort oefeningen dat Frolic beschrijft heel handig.

[Nikkielvis]

Super dank je wel

j. werkman inderdaad probeer ik Jantje zijn prikkels zo minimaal te houden zodat hij niet onverwachts voor grote spannende dingen komt te staan. Soms kom ik er helaas niet onderuit. Maar alvast enrom bedankt voor de uitleg.

Dat is een manier om het onder controle te houden (en dat is als start prima), maar verder leert hij er niets van.
Het mooiste is als je hem kan leren dat onverwachte situaties niet zo vreselijk zijn als hij denkt.
Daarvoor is het soort oefeningen dat Frolic beschrijft heel handig.

Ja sorry is niet geheel handig als je het zo leest inderdaad. Ben nu eerst met hem bezig dat hij zich om mijn focust buiten en niet op de rest van de wereld. En dat gaat het makkelijkste met zo min mogelijk prikkels. Dit ga ik uiteraard uitbouwen heel rustig aan. Want ik ben gek op wandelen met mijn beestjes en dat is hier heel leuk maar waar ik lekker kan wandelen komen we uiteraard meer tegen dan alleen gras, zand en bomen. Fijn dat er meegedacht wordt

[j.werkman]

Mijn stukje gaat voornamelijk over een hond die geplaatst wordt in een vreemde situatie en al heel veel extra's te beleven krijgt.
Ik heb dan stellig de indruk dat er nog onvoldoende vertrouwen, duidelijkheid en zekerheid is.
Iets leren gaat gemakkelijker als je de focus daar eerst legt. Natuurlijk is het niet de bedoeling om de hond wereldvreemd te laten zijn. Mij valt het vaak op, dat mensen in eerste instantie teveel willen en als je pech hebt daarna het leuk en voldoende bezig zijn met de hond wel voor gezien houden.

Ranetje, hij leert ervan dat hij een betrouwbare baas heeft, die hem niet in de problemen brengt. Vaak wordt aan dat stukje onvoldoende of te kort aandacht gegeven. Het huisgebeuren en de personen leren kennen vergt soms best veel van een huisdier en door enthousiasme e.d. kan dat soms ondergesneeuwd raken. Ook zijn de verwachtingen van baasjes niet altijd in overeenstemming met wat een hond al aankan.
overvragen is evenals ondervragen niet goed. Maar de basis moet toch zijn dat de hond jou als een fijn baasje gaat zien, die hij vertrouwd en waar hij graag wat voor doet.

[Nikkielvis]

Mijn stukje gaat voornamelijk over een hond die geplaatst wordt in een vreemde situatie en al heel veel extra's te beleven krijgt.
Ik heb dan stellig de indruk dat er nog onvoldoende vertrouwen, duidelijkheid en zekerheid is.
Iets leren gaat gemakkelijker als je de focus daar eerst legt. Natuurlijk is het niet de bedoeling om de hond wereldvreemd te laten zijn. Mij valt het vaak op, dat mensen in eerste instantie teveel willen en als je pech hebt daarna het leuk en voldoende bezig zijn met de hond wel voor gezien houden.

Ranetje, hij leert ervan dat hij een betrouwbare baas heeft, die hem niet in de problemen brengt. Vaak wordt aan dat stukje onvoldoende of te kort aandacht gegeven. Het huisgebeuren en de personen leren kennen vergt soms best veel van een huisdier en door enthousiasme e.d. kan dat soms ondergesneeuwd raken. Ook zijn de verwachtingen van baasjes niet altijd in overeenstemming met wat een hond al aankan.
overvragen is evenals ondervragen niet goed. Maar de basis moet toch zijn dat de hond jou als een fijn baasje gaat zien, die hij vertrouwd en waar hij graag wat voor doet.

Ik begreep dit ook uit je reactie

[DaniBanani]

Mijn hond Dexter heeft hetzelfde probleem. Uitvallen naar andere, vooral grote honden uit onzekerheid. Mijn aanpak is ongeveer dezelfde, alleen vraag ik zijn aandacht en daarvoor beloon ik hem. Ik wil oogcontact, focus op mij, dus niet dat ik hem een koekje voorhoud terwijl hij nog steeds naar de andere hond kijkt. Ik beloonde hem dus voor aandacht bij mij houden, en ik verkleinde langzaam de afstand tot de andere hond. Als hij toch uitviel negeerde ik dat, en zodra hij weer aandacht voor mij had beloonde ik dat weer.

Overigens loop ik ook regelmatig een stukje om of loop ik terug op een smal pad als ik twijfel of het goed zal gaan. Ik probeer negatieve ervaringen zoveel mogelijk te voorkomen. Niet krampachtig hoor, dat is ook niet goed. Als het een keer misgaat is dat ook geen wereldramp, dan hou ik hem gewoon goed vast en is het even niet anders. Maar liever niet. Ik bedoel dan dus dat je het uitvallen vermijdt, niet het volledige contact. Ik zal dus bijvoorbeeld de straat oversteken als er een 'vervelende' hond op dezelfde stoep aankomt, omdat één meter afstand te krap is voor Dexter. Aan de overkant van de straat vindt hij het nog wel moeilijk, maar gaat 'ie niet door het lint. Ik zoek de grens op zodat hij kan leren, maar probeer er niet overheen te gaan.

Dat heeft nu, na ongeveer een half jaar trainen, opgeleverd dat Dexter meestal zelf al (oog)contact met mij zoekt als hij een hond ziet die hij spannend vindt. Hij kan spanning ook veel sneller loslaten, eerst liep hij soms nog een kwartier helemaal zenuwachtig rond na een aanvaring en nu is hij binnen een minuut alweer hersteld. Hij reageert ook op minder honden, en zijn uitvallen worden minder heftig.

Misschien doe ik 't ook wel niet optimaal hoor, en kan het allemaal veel sneller. Maar deze aanpak werkt voor mij. Mijn hondentrainster bijvoorbeeld kon Dexter actief corrigeren in zijn gedrag en dan stopte hij ook. Mij lukt dat niet, niet op die manier. Ik heb die ervaring niet. Dus ik hou het maar bij de methode die wél werkt, al duurt dat wellicht langer.

[Miranda]

Mijn hondentrainster bijvoorbeeld kon Dexter actief corrigeren in zijn gedrag en dan stopte hij ook. Mij lukt dat niet, niet op die manier. Ik heb die ervaring niet. Dus ik hou het maar bij de methode die wél werkt, al duurt dat wellicht langer.

Het gaat niet alleen om ervaring. Al moet je een correctie op zo'n moment wel vlekkeloos timen, inderdaad.
Maar wat ook heel erg belangrijk is dat de methode die je kiest past bij jou als persoon. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Kies de manier die bij jou past, want dan sta je er achter, en dat voelt een hond haarfijn aan. Een correctie die maar half gemeend is komt niet over. Een correctie die vanuit je tenen komt wel.

[Nikkielvis]

Danibanani kan Dexter los bij jou?

Het is zo wat niet gaat gaat niet maar dat is wel nog mijn uitgangspunt/hoop.
Hij speelt enorm graag maar vreemde honden is hij heel onzeker naar.
Nu heb ik hem pas een kleine 6 weken. En is hij nu 7 maanden ongeveer en hoop gewoon dat hij uiteindelijk er wel mee om kan gaan op zijn manier. Een hond die hij niet prettig vind gewoon negeren en aar mij toe komen bijvoorbeeld. Dat doet mijn andere hond Marco.

Miranda daar sla je de spijker op zijn kop. Dat is inderdaad heel belangrijk dat het persoonlijk ook bij je past.
Anders kun je het nooit jou eigen maken en blijf je een soort van stntelen.

[DaniBanani]

Dexter kan soms los. Hij is erg impulsief en wil overal snuffelen en kijken, hij is geen hond die rustig achter je aan wandelt. Ik laat hem dus niet los langs drukke verkeerswegen of op plekken met weinig overzicht. We hebben hem nu bijna 3 jaar, en nu kan ik aan zijn houding, blik, en stand van z'n oren zien dat hij iets van plan is én hij luistert dan ook als ik hem roep. Beide hebben best lang geduurd. Op het strand kan hij bijvoorbeeld altijd los, daar gedraagt hij zich ook beter met andere honden want allemaal los en veel ruimte. Maar in het losloopparkje vlak bij huis mag hij alleen los op het middenveldje, niet op de paden die alleen door wat struikgewas van de weg gescheiden zijn. En dan nog sta ik als een havik om me heen te loeren wat er aan komt lopen om te voorkomen dat Dexter op de hondagressieve honden die daar ook wel eens lopen kan afstormen.

Ik moet wel altijd opletten, het is geen kwestie van losgooien en relaxed slenteren. Al jaagt hij gelukkig niet, dan was het nog lastiger geweest.

Het gaat niet alleen om ervaring. Al moet je een correctie op zo'n moment wel vlekkeloos timen, inderdaad.
Maar wat ook heel erg belangrijk is dat de methode die je kiest past bij jou als persoon. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Kies de manier die bij jou past, want dan sta je er achter, en dat voelt een hond haarfijn aan. Een correctie die maar half gemeend is komt niet over. Een correctie die vanuit je tenen komt wel.

Ja, dat is zeker waar. Ik ben daar ook niet heel goed in. Hij vrat bijvoorbeeld ook steeds dingen die ik tijdens het koken per ongeluk op de grond liet vallen, en mijn oplossing was hem uit de keuken houden want corrigeren had weinig impact. Tót hij een keer op een rauwe aardappel wilde duiken en ik hem woedend opzij duwde en toebrulde dat hij goddomme moest kappen met dat gevreet. Uit schrik dat hij die giftige aardappel dus naar binnen zou werken. Sindsdien blijft hij keurig zitten als er iets valt. Ik vind dat wel irritant hoor, dat ik zo'n welgemeende correctie dus blijkbaar pas kan toepassen als er ook echt iets aan de hand is.

[Miranda]

Ik vind dat wel irritant hoor, dat ik zo'n welgemeende correctie dus blijkbaar pas kan toepassen als er ook echt iets aan de hand is.

Ik vind het weer irritant dat ik de grootst mogelijke moeite heb om bloemetjes in mijn stem te leggen als ik pisnijdig ben op Cayuga
Maar hém boos toebrullen werkt averechts, daar is het een te fijnbesnaard zieltje voor.
Hij doet al of hij op dagelijkse basis in elkaar getrapt wordt als ik een "Hey!" naar Skadi roep

[Nikkielvis]

Jantje gaat met kleine stapjes vooruit. Hij wordt niet meer heel wild als ie een vreemde hond ziet maar hij vind het ook zeker nog niet leuk. Maar we doen het lekker met baby stapjes. Alles op zijn tijd.

Ik waardeer heel erg jullie ervaringen en gedachten. Fijn dat er meegedacht wordt. In huis is ie al helemaal op zijn gemak. Dat is wel fijn en uit naar buiten vind ie wel heel leuk maar vind het ook wel spannend.

[Fotogravinnetje]

Misschien moet je het 'leuk gaan vinden' loslaten. Het is al een enorme vooruitgang als hij andere honden leert negeren in plaats van te gaan joelen

[Nikkielvis]

Misschien moet je het 'leuk gaan vinden' loslaten. Het is al een enorme vooruitgang als hij andere honden leert negeren in plaats van te gaan joelen

Daar heb je gelijk in. Dat is alleen weer mijn probleem dat is voor mij nog moeilijk. Probeer het wel en ben ook zeker er mee bezig. Maar soms wil je het ook gewoon te goed doen natuurlijk.

[ranetje]

Mijn stukje gaat voornamelijk over een hond die geplaatst wordt in een vreemde situatie en al heel veel extra's te beleven krijgt.
Ik heb dan stellig de indruk dat er nog onvoldoende vertrouwen, duidelijkheid en zekerheid is.
Iets leren gaat gemakkelijker als je de focus daar eerst legt. Natuurlijk is het niet de bedoeling om de hond wereldvreemd te laten zijn. Mij valt het vaak op, dat mensen in eerste instantie teveel willen en als je pech hebt daarna het leuk en voldoende bezig zijn met de hond wel voor gezien houden.

Ranetje, hij leert ervan dat hij een betrouwbare baas heeft, die hem niet in de problemen brengt. Vaak wordt aan dat stukje onvoldoende of te kort aandacht gegeven. Het huisgebeuren en de personen leren kennen vergt soms best veel van een huisdier en door enthousiasme e.d. kan dat soms ondergesneeuwd raken. Ook zijn de verwachtingen van baasjes niet altijd in overeenstemming met wat een hond al aankan.
overvragen is evenals ondervragen niet goed. Maar de basis moet toch zijn dat de hond jou als een fijn baasje gaat zien, die hij vertrouwd en waar hij graag wat voor doet.

Daarom schreef ik ook dat het een prima start is, maar dat het daar niet bij moet blijven

[ranetje]

Jantje gaat met kleine stapjes vooruit. Hij wordt niet meer heel wild als ie een vreemde hond ziet maar hij vind het ook zeker nog niet leuk. Maar we doen het lekker met baby stapjes. Alles op zijn tijd.

Ik waardeer heel erg jullie ervaringen en gedachten. Fijn dat er meegedacht wordt. In huis is ie al helemaal op zijn gemak. Dat is wel fijn en uit naar buiten vind ie wel heel leuk maar vind het ook wel spannend.

Prima

En inderdaad, hij hoeft honden niet per se leuk te vinden.
Als hij gewoon langs kan lopen zonder uit zijn plaat te gaan en zich veilig voelt is dat een enorme winst.

[gyanty]

Vluchtig gelezen, maar mis in het stuk dat het op zich normaal gedrag is voor honden van die leeftijd. Tweede angstfase. Dingen die daarvoor doornormaal waren kunnen ineens weer zo eng zijn. Een periode waar je doorheen moet en waarin ik vooral zou investeren in de goede contacten die hij al heeft. Waar dit uitgebreid kan worden is mooi, maar denk dat je meer zekerheid haalt uit de bekende situatie uit te buiten.

[Hanneke2]

Een hond die na de eerste kennismaking met de meeste honden gezellig kan doen en ook duidelijk plezier heeft in die sociale contacten zou ik niet weghouden bij andere honden. Die hond moet gewoon leren inschatten welke vreemde honden leuk zijn en welke niet, en dat leert hij alleen door ervaring.

Ik zou dus zoveel mogelijk gaan wandelen met (liefst een vaste groep) vriendelijke stabiele honden die bij ontmoetingen met vreemde honden het goeie voorbeeld geven. Dat werkt, en zo krijg je uiteindelijk zelf ook een stabiele vriendelijke hond.

Ik denk trouwens - heb het volgens mij al vaker gezegd - dat die buitenlanders of andere honden die voornamelijk in een vaste groep (asiel-)honden hebben geleefd simpelweg een enorm ontwikkeld roedelgevoel hebben. Bekende honden zijn prima, vreemde honden zijn per definitie een bedreiging. En dat knopje moet om, helemaal als het gaat om een in beginsel hondsociale hond die dikke lol kan hebben met hondenvriendjes. Een 100-procent-baasgerichte herder die nul interesse heeft in andere honden is een ander verhaal. Maar ik ben er van overtuigd dat je juist wat onzekere honden die wel willen maar niet durven en daarom hysterisch gaan lopen doen, alsmaar in contact moet blijven brengen met leuke vreemde honden. Uiteindelijk valt het kwartje.

Ik zeg niet dat je angst voor vreemde honden er bij elke hond op die manier helemaal uit krijgt, mijn Lilo gaat nog steeds gillen als er een vreemde grote zwarte hond aan komt. Maar in het begin gilde ze zelfs bij vreemde lieve kleine hondjes. En uiteindelijk heeft ze toch mooi een hele rits aan hondenvrienden en gaat vaak opgewekt kwispelend op vreemde honden af die in haar straatje passen (lees knappe grote reuen, pupjes en alles wat kleiner is dan zij zelf, en border collies. ).

[Nikkielvis]

Bedankt voor jullie reactie. Ik begrijp wat je bedoelt Hanneke en daar gaan we ook zeker naartoe. Maar in het begin werdt hij zo hysteries dat er geen land mee te bezeilen was. Vandaar dat ik eerst even helemaal terug ga naar baas is veilig en die weet wat te doen en dan langzaam uitbouw naar wandelen waar ook vreemde honden lopen. Hij is al veel sneller weer bij met zijn hoofdje dan een tijd terug.

Maar super alle mensen die meedenken daar heb ik echt wat aan.

Gyanty ik ga inderdaad naar alle honden waar hij wel graag mee speelt en ga van de week naar het bos met wat honden vriendjes waar hij al wel leuk mee speelt en die heel sociaal zijn naar andere honden. Die honden op een rustige manier benaderen.

[Hanneke2]

Bedankt voor jullie reactie. Ik begrijp wat je bedoelt Hanneke en daar gaan we ook zeker naartoe. Maar in het begin werdt hij zo hysteries dat er geen land mee te bezeilen was. Vandaar dat ik eerst even helemaal terug ga naar baas is veilig en die weet wat te doen en dan langzaam uitbouw naar wandelen waar ook vreemde honden lopen. Hij is al veel sneller weer bij met zijn hoofdje dan een tijd terug.

Maar super alle mensen die meedenken daar heb ik echt wat aan.

Gyanty ik ga inderdaad naar alle honden waar hij wel graag mee speelt en ga van de week naar het bos met wat honden vriendjes waar hij al wel leuk mee speelt en die heel sociaal zijn naar andere honden. Die honden op een rustige manier benaderen.

Je doet het goed hoor, maar ik zou me niet al te druk maken om dat hysterische gedoe. Ik had dan wel de mazzel dat mijn andere hond rustig bleef, maar Lilo stond in het begin echt te krijsen achter mijn benen dat we allemaal vermoord zouden worden door die enge vreemde hond en dan maakte ik gewoon een praatje met die baas, aaide die hond, alle honden even een koekje (Lilo bliefde dat in het begin natuurlijk niet, die stond immers te krijsen), en dan liepen we weer verder. En zoetjesaan ging dat alsmaar beter.

[Nikkielvis]

Bedankt voor jullie reactie. Ik begrijp wat je bedoelt Hanneke en daar gaan we ook zeker naartoe. Maar in het begin werdt hij zo hysteries dat er geen land mee te bezeilen was. Vandaar dat ik eerst even helemaal terug ga naar baas is veilig en die weet wat te doen en dan langzaam uitbouw naar wandelen waar ook vreemde honden lopen. Hij is al veel sneller weer bij met zijn hoofdje dan een tijd terug.

Maar super alle mensen die meedenken daar heb ik echt wat aan.

Gyanty ik ga inderdaad naar alle honden waar hij wel graag mee speelt en ga van de week naar het bos met wat honden vriendjes waar hij al wel leuk mee speelt en die heel sociaal zijn naar andere honden. Die honden op een rustige manier benaderen.

Je doet het goed hoor, maar ik zou me niet al te druk maken om dat hysterische gedoe. Ik had dan wel de mazzel dat mijn andere hond rustig bleef, maar Lilo stond in het begin echt te krijsen achter mijn benen dat we allemaal vermoord zouden worden door die enge vreemde hond en dan maakte ik gewoon een praatje met die baas, aaide die hond, alle honden even een koekje (Lilo bliefde dat in het begin natuurlijk niet, die stond immers te krijsen), en dan liepen we weer verder. En zoetjesaan ging dat alsmaar beter.

Dat doet Jantje dus ook inderdaad zowel achter me staan, tussen mijn benen maar wil ook uitvallen naar de andere hond en ben tot nog toe geen hond tegen gekomen die ook maar iets deed dan alleen blijven zitten en kijken wat is jou probleem nou. Maar ben super blij met de feedback daar kan ik echt wat mee.

[Izzie_Anneke]

De aanleiding en het gedrag is anders (Izzie vertrouwde mensen voor geen meter, honden dan weer wel) maar de situatie vind ik wel erg op elkaar lijken. Buiten het oefenen op die specifieke situaties, en hem extra begeleiden als je weet dat het spannend voor hem is, zou ik me dus ook vooral richten op het elkaar leren kennen, het geven van vertrouwen en brengen van rust.

Jantje leert in die voor hem zo stressvolle situaties niet alleen dan dat jij de baas bent en het voor hem oplost. Dat leert hij in de andere 90% van de tijd misschien nog wel meer. Ik zeg niet dat je met hem die spannende toestanden maar moet vermijden maar denk wel dat hij zijn zelfvertrouwen opbouwt in de tijd dat je ontspannen met hem bezig bent.