Spaans, eh...Romeens lef.

[kooi]

Joena wil nogal graag op de bank maar dat mag ze hier niet. Dat is haar vanaf dag 1 duidelijk gemaakt door een kort: eraf en haar eraf duwen.

Nu vindt ze het leuk om als ik even de kamer uit ben, gauw op mijn stoel te gaan liggen. Op het moment dat ik haar eraf wilde sturen, trok ze haar lip naar me op. Evengoed heb ik haar opgepakt en eraf gezet.
Maar even later vroeg ik me af of dat de juiste aanpak was. Wat is dit lip optrekken? Angst? Waarom gaat ze er dan liggen vraag je je af als ze weet dat het niet mag? En als het angst is, kan haar dan niet beter eraf zien te krijgen door haar eraf te lokken met iets lekkers?

Zeker is, dat het me verbaast dat een schijnbaar zo zacht en timide hondje dat zo blij op mij reageert, toch haar lip naar me op gaat trekken. Evenzo vind ik het verbazend dat ze, terwijl ze zo graag vriendjes wil worden met de katten en een heilig ontzag heeft voor een klauwen, nu toch naar hen begint t grommen als ze een knaagbotje heeft. Blaffen en grommen naar een 'enge meneer' die hier de afwasmachine komt maken, terwijl ze eerst helemaal niet reageerde.

Interessante ontwikkelingen die ik graag in goede banen wil leiden. Tips zijn welkom...
Komt nu, na drie weken haar ware karakter naar boven?

[-tycho]

Het een sluit het ander niet uit natuurlijk, een angstige onzekere hond kan ook best op momenten zeggen wat ze er van vindt. Nee is nee in dit geval en dus gewoon duidelijk van de stoel zetten.

[Lizzie.]

Je weet pas wat echte karakter is na +/- 3 maanden, ik zou heel laconiek zwijgend haar er af duwen, geen strijd er van maken.

[Gollum]

Ik zie het ook aan mijn logé, de eerste twee weken was het een schatje en in week drie kwamen de praatjes

Ik zou gewoon doorzetten, eraf is eraf. Desnoods kiep je de stoel om als je niet fysiek wil dwingen.

[-tycho]

Na nee komt ook altijd wat je wel wil, dus wel even de plek aangeven waar je wil dat ze wel gaat liggen.
Lokken zou ik niet doen maar een brokje uit je zak halen en op de plek gooien waar je wel wil dat ze gaat liggen kan wel.

[Brindlecardi]

Zacht en timide hoeft niet uit te sluiten dat een hond zijn eten verdedigd of een stoel claimt. Hier gaan hond en kat ook even apart als er botjes of eten in het spel is.
Ik zou kijken of je dat ook kan doen. Mbt de stoel is het denk ik wel een goede aanpak maar blijf wel trainen ook op het commando.

[S@ndr@]

Ik ben niet zo van het eraf duwen, zou de plantenspuit pakken of zo, ..... dat lichamelijk aanpakken kan onnodig, tot ongewenste situaties lijden voor de hond......

[Caro.]

Ik zou ook proberen het fysieke te vermijden, want als na het grommen het bijten komt, dan zit je.
Dus ik zou het zeker in eerste instantie met een duidelijke stem en zéér duidelijke blik en vingerwijzing proberen recht te zetten: dus met stem,
blik en vinger wijzend naar de grond haar eraf doen dwingen.
Dat ze naar de katten gromt als ze wat lekkers heeft, tja, dat is toch wel vrij normaal. Ik zou erop letten dat de katten in zo'n geval niet
bij haar kunnen komen. Zolang je denkt dat het bij grommen blijft, oké, maar de volgende stap is een uithaal (ook heel normaal) en ik probeer
dat zelf altijd wel te vermijden tussen hond en kat.

[Belle]

Waarom vraag of zeg je haar niet gewoon om op de grond te gaan? Hier mogen ze wel op de bank, maar soms kan het even niet (visite) en dan gaan ze er gewoon af als ik het vraag. Het is zo aangeleerd, maar kijk wel uit dat je niet te uitbundig beloont als ze eraf gaan, want voor je het weet wordt het een leuk spelletje: op de bank om er vervolgens af te moeten en een beloning te krijgen
Daarnaast zou ik de plek waar je wel wilt dat ze ligt leuk maken door daar vaak te belonen.

[kooi]

Ze trok haar lip al op toen ik van twee meter afstand 'eraf' riep. En toen zat de voetenbank er ook nog tussen.

[Belle]

Ze trok haar lip al op toen ik van twee meter afstand 'eraf' riep. En toen zat de voetenbank er ook nog tussen.

Dan denk ik toch dat het eraf duwen (bij eerdere keren) bedreigend voor haar was. Ik zou kijken of je het op een andere manier kunt aanleren.

[kooi]

Ze trok haar lip al op toen ik van twee meter afstand 'eraf' riep. En toen zat de voetenbank er ook nog tussen.

Dan denk ik toch dat het eraf duwen (bij eerdere keren) bedreigend voor haar was. Ik zou kijken of je het op een andere manier kunt aanleren.

Dat denk ik ook...

[Caro.]

Ze trok haar lip al op toen ik van twee meter afstand 'eraf' riep. En toen zat de voetenbank er ook nog tussen.

Dan is het consequent volhouden met hele duidelijke lichaamstaal dat ze eraf moet.
Eenmaal eraf is het 'knappe meid' en belonen. Ze moet het allemaal nog leren, dus duidelijkheid, consequentheid en de lichamelijke
aanpak zou ik echt achterwege laten. Dat kan je doen met een pup met het volste vertrouwen in je, maar niet in dit stadium met deze
hond, denk ik tenminste

[kooi]

Geen no nonsense aanpak dus?
Blijven wachten tot ze er uit zichzelf af gaat en dan belonen?
We gaan het proberen.

En het enorme grommen naar de vreemde grote meneer in de kamer?
Negeren? Afleiden? als hij niet dichterbij komt zal zij waarschijnlijk ook niet zomaar aanvallen denk ik...

Het is wel even iets anders dan met de berners merk ik. Die hebben nooit hun voertjes verdedigd tegen de katten. Of hun lip naar mij opgetrokken. Maar goed, dat is het ergste niet. Laatste puntje van aandacht van dit moment is haar angst buiten. Vooral voor grote honden, dan probeert ze met mij in haar kielzog op de loop te gaan. Loslaten zit er voorlopig dus nog niet in. Wel merk ik dat ze minder uit het contact met mij gaat, dat is de kleine winst.

We hebben de tijd aan onze kant!

[*Wolf*]

Het hondje zit duidelijk graag hoog. Ik zou haar een eigen stoeltje of bankje geven. Ik heb hier ook zo'n hond die graag hoog zit. Een tijdje mocht ie niet op de bank, nou dat was een drama, hij had geen rust. Jouw hond geeft duidelijk aan dat ze graag op de stoel zit, mag niet, maar ze wil het wel en ze weet nu wat ze mist als ze laag ligt. Zo zou ik het doen, eigen stoeltje en rust in de tent. Geen gedreig, geen gedoe om de juiste aanpak, hond in eigen stoeltje dus tevreden, klaar

Edit: of anders de kans niet geven door alufolie op stoel of bank te leggen, tijdelijk. Doe je dat niet, dan nodig je haar als het ware uit toch erop te gaan als je even niet oplet. En zo blijf je in een vicieuze cirkel hangen. Nergens voor nodig.

[-tycho]

Geen no nonsense aanpak dus?
Blijven wachten tot ze er uit zichzelf af gaat en dan belonen?
We gaan het proberen.

En het enorme grommen naar de vreemde grote meneer in de kamer?
Negeren? Afleiden? als hij niet dichterbij komt zal zij waarschijnlijk ook niet zomaar aanvallen denk ik...

Het is wel even iets anders dan met de berners merk ik. Die hebben nooit hun voertjes verdedigd tegen de katten. Of hun lip naar mij opgetrokken. Maar goed, dat is het ergste niet. Laatste puntje van aandacht van dit moment is haar angst buiten. Vooral voor grote honden, dan probeert ze met mij in haar kielzog op de loop te gaan. Loslaten zit er voorlopig dus nog niet in. Wel merk ik dat ze minder uit het contact met mij gaat, dat is de kleine winst.

We hebben de tijd aan onze kant!

Plaats aanleren dus.

Van de stoel af kan beter niet met roepen (zeker niet bozig). Neutraal 'er af' of 'laag' vragen, duwen wekt meestal terug duwen op maar de stoel rustig kiepen kan, als je denkt dat het kan het nekvel pakken en er af begeleiden gewoon rustig. Ook een sliplijntje gebruiken kan, rustig over het hoofd 'er af' vragen en druk erop zodat ze rustig van de stoel kan.

Grote meneer in huis , of aan de riem houden of plaats sturen, liefst een plek dat jij tussen de visite en de hond blijft.

Grote honden buiten niet te dicht naderen desnoods oversteken, een halti kan helpen om haar hoofd bij je knie te houden, wil ze er vandoor dan zet ze zelf druk op de halti waardoor haar hoofd weer jouw kant op draait.

Niet op de stoel kan je ook proberen te voorkomen, leg er een plastic tas bv als er niemand zit.

[DeDiana]

Ze is minder timide nu, wat meer gewend en dat kan wel verklaren waarom ze nu dit gedrag laat zien. Ze durft wat meer.
Wat betreft het liggen in jouw stoel: je schrijft dat ze weet dat dit niet mag, maar dat is misschien toch nog niet helemaal duidelijk. Zei je met een boze stem dat ze van de stoel af moest toen je weer binnenkwam of was je lichaamstaal misschien dreigend? Ze klinkt als een onzeker hondje, dus ik denk dat je haar reactie ook in die richting moet zoeken (niet begrijpen waarom je boos reageert of wat je precies van haar wil). In dat geval zou ik gaan oefenen op het commando 'eraf' met voertjes als beloning. Tot ze dat perfect beheerst, voorkomen dat ze in die stoel kan gaan liggen of haar gewoon bij je roepen als ze er wel in is gaan liggen. En het commando 'nee' aanleren, zodat ze ook snapt wat dat inhoudt en je met een rustige 'nee' kunt voorkomen dat ze in de stoel stapt, dus zonder iets van boosheid in stem of houding.
Het grommen naar de kat als ze een botje heeft, vind ik eigenlijk normaal gedrag. Dus ik zou ervoor zorgen dat de kat haar niet kan storen als ze iets te eten of te kluiven heeft.
De reactie op de man zal wellicht ook onzekerheid zijn. Je kunt haar bij binnenkomst even aanlijnen en heel veel belonen voor elke seconde dat ze stil en rustig is. Desnoods strooi je in het begin wat voertjes op de grond om haar focus even van die man af te krijgen. Of je legt haar even op een eigen plekje (bench, achter een traphekje, o.i.d.) tot de persoon rustig zit en dan laat je haar erbij.

[-tycho]

Het klinkt inderdaad allemaal als een wat onzeker hondje dat van jou graag wat sturing krijgt, ze moet niet het idee krijgen dat ze het zelf moet oplossen door dan maar de boze hond uit te hangen.

[Caro.]

Geen no nonsense aanpak dus?
Blijven wachten tot ze er uit zichzelf af gaat en dan belonen?
We gaan het proberen.

En het enorme grommen naar de vreemde grote meneer in de kamer?
Negeren? Afleiden? als hij niet dichterbij komt zal zij waarschijnlijk ook niet zomaar aanvallen denk ik...

Het is wel even iets anders dan met de berners merk ik. Die hebben nooit hun voertjes verdedigd tegen de katten. Of hun lip naar mij opgetrokken. Maar goed, dat is het ergste niet. Laatste puntje van aandacht van dit moment is haar angst buiten. Vooral voor grote honden, dan probeert ze met mij in haar kielzog op de loop te gaan. Loslaten zit er voorlopig dus nog niet in. Wel merk ik dat ze minder uit het contact met mij gaat, dat is de kleine winst.

We hebben de tijd aan onze kant!

Nee, niet wachten Jij zegt wat ze moet doen en dat moet gebeuren en dát moet je duidelijk maken met je stem en je houding.
Dus niet wat zeggen en maar hopen dat ze eraf gaat, nee ze gáát eraf en dat moet je uitstralen. Niet boos, maar gewoon erg duidelijk.
Ze moet leren wat wel en niet mag, ze moet leren dat ze naar je moet luisteren, ik ben het volkomen met Tycho eens: jij moet haar sturing geven.

Ik denk ook dat het uit onzekerheid voortkomt en wellicht wat angst zelfs. Dus dan is het aan jou om haar duidelijke regels te geven.

Ik doe het met een pup die op de bank is bv zo (en ik denk dat je haar als een pup alles moet aanleren):

Je gaat ernaast staan:
'Joena eraf' met neutrale stem, ondertussen sta ik ernaast en wijs met mijn vinger naar de grond
Doet ze het niet, dan is het nogmaals 'Joena, eraf' met een duidelijke, nog steeds neutrale stem en duidelijk handgebaar naar de grond.

Ze gaat eraf of zal naar jou kijken, bij het laatste heb je in ieder geval de aandacht en dan zeg je nogmaals (desnoods hurkend bij de hond om
niet te dreigend over te komen) 'Joena eraf' en nogmaals wijzend.
Gromt ze ipv naar je te kijken dan niet hurken, maar voet bij stuk houden totdat ze eraf gaat.

Herhalen dus, niet boos, niet lief, gewoon neutraal een commando geven.
Dit doe je totdat ze eraf gaat en jouw houding straalt vanaf het eerste commando uit dat ze er dus ook af gaat, geen twijfel over mogelijk.
Op het moment dat ze eraf gaat is het aai over d'r bolletje 'braaf, goed zo!' en dan kan je haar de plek wijzen waar ze wel mag liggen met
een 'plaats' en 'braafff'.

Zo zou ik het aanpakken bij zo'n hondje. Ik denk dat ze het gewoonweg moet leren en sturing nodig heeft.


Edit/aanvulling: grommen naar grote meneer = de leiding nemen. Joena bij je roepen, desnoods aanlijnen als ze niet luistert en bij je houden.

[DeDiana]

Ik ben het ermee eens dat het bij een onzekere hond belangrijk is om sturing te geven en duidelijk te zijn, maar ik denk dat bovenstaande aanpak voor menig onzeker of angstig hondje véél te veel druk is.
Ik zou gewoon het commando 'eraf' aanleren zoals bij een pup, dus met een brokje in je hand een rustig gebaar maken vanaf haar neus naar de grond (of met clicker als je die gebruikt). Zodra ze snapt wat je wilt het brokje niet meer in de hand, daarna het verbale commando eraan koppelen, blijven belonen tot het helemaal duidelijk is en dan interval belonen. En het commando dus pas echt gaan 'gebruiken' als ze het volledig beheerst.

[-tycho]

Ik ben het ermee eens dat het bij een onzekere hond belangrijk is om sturing te geven en duidelijk te zijn, maar ik denk dat bovenstaande aanpak voor menig onzeker of angstig hondje véél te veel druk is.
Ik zou gewoon het commando 'eraf' aanleren zoals bij een pup, dus met een brokje in je hand een rustig gebaar maken vanaf haar neus naar de grond (of met clicker als je die gebruikt). Zodra ze snapt wat je wilt het brokje niet meer in de hand, daarna het verbale commando eraan koppelen, blijven belonen tot het helemaal duidelijk is en dan interval belonen. En het commando dus pas echt gaan 'gebruiken' als ze het volledig beheerst.

Misschien heb je gelijk hoor, met een onzekere hond moet je vermijden er druk op te zetten maar die lip omhoog bij de vraag van je stoel te gaan zegt mij dat ze ook een andere kant heeft.

Daar is een sliplijn omdoen (wat niet meer is dan wat je bij de voordeur ook doet) en er af dirigeren echt niet heftig als je dat als neutrale handeling doet. Ipv wandelen wandel je nu alleen van stoel naar 'plaats'

edit , jij reageert op caro die inderdaad vaker en fermer een commando herhaalt , dan begrijp ik wel wat je bedoeld.

[-tycho]

best wel tricky dominante trekjes in een onzekere hond.

[billy]

Jeetje het 'kind' is er net en begint net een beetje te wennen, rust en vertrouwen meer niet en verder eens met Diana

[-tycho]

Geen no nonsense aanpak dus?
Blijven wachten tot ze er uit zichzelf af gaat en dan belonen?
We gaan het proberen.

En het enorme grommen naar de vreemde grote meneer in de kamer?
Negeren? Afleiden? als hij niet dichterbij komt zal zij waarschijnlijk ook niet zomaar aanvallen denk ik...

Het is wel even iets anders dan met de berners merk ik. Die hebben nooit hun voertjes verdedigd tegen de katten. Of hun lip naar mij opgetrokken. Maar goed, dat is het ergste niet. Laatste puntje van aandacht van dit moment is haar angst buiten. Vooral voor grote honden, dan probeert ze met mij in haar kielzog op de loop te gaan. Loslaten zit er voorlopig dus nog niet in. Wel merk ik dat ze minder uit het contact met mij gaat, dat is de kleine winst.

We hebben de tijd aan onze kant!

Jeetje het 'kind' is er net en begint net een beetje te wennen, rust en vertrouwen meer niet en verder eens met Diana

En de hond laten oefenen op zelfverdediging?

[billy]

Geen no nonsense aanpak dus?
Blijven wachten tot ze er uit zichzelf af gaat en dan belonen?
We gaan het proberen.

En het enorme grommen naar de vreemde grote meneer in de kamer?
Negeren? Afleiden? als hij niet dichterbij komt zal zij waarschijnlijk ook niet zomaar aanvallen denk ik...

Het is wel even iets anders dan met de berners merk ik. Die hebben nooit hun voertjes verdedigd tegen de katten. Of hun lip naar mij opgetrokken. Maar goed, dat is het ergste niet. Laatste puntje van aandacht van dit moment is haar angst buiten. Vooral voor grote honden, dan probeert ze met mij in haar kielzog op de loop te gaan. Loslaten zit er voorlopig dus nog niet in. Wel merk ik dat ze minder uit het contact met mij gaat, dat is de kleine winst.

We hebben de tijd aan onze kant!

Jeetje het 'kind' is er net en begint net een beetje te wennen, rust en vertrouwen meer niet en verder eens met Diana

En de hond laten oefenen op zelfverdediging?

Welnee, je legt wat op die stoel als je niet wil dat ze erop gaat, voor de rest zou ik er geen gedoe van maken, lekker samen dingen ondernemen.

[Caro.]

Ik ben het ermee eens dat het bij een onzekere hond belangrijk is om sturing te geven en duidelijk te zijn, maar ik denk dat bovenstaande aanpak voor menig onzeker of angstig hondje véél te veel druk is.
Ik zou gewoon het commando 'eraf' aanleren zoals bij een pup, dus met een brokje in je hand een rustig gebaar maken vanaf haar neus naar de grond (of met clicker als je die gebruikt). Zodra ze snapt wat je wilt het brokje niet meer in de hand, daarna het verbale commando eraan koppelen, blijven belonen tot het helemaal duidelijk is en dan interval belonen. En het commando dus pas echt gaan 'gebruiken' als ze het volledig beheerst.

Ik denk als je dat op een kalme rustige manier doet, helemaal niet zoveel druk is hoor, alleen duidelijkheid.
Wat ze nu doet is haar er fysiek afhalen, toen is de hond gaan grommen, dus stap terug, maar wel met duidelijkheid.

Maar als de hond inderdaad echt angstig is of erg onzeker, dan vind ik jouw aanpak ook helemaal prima

[Nakisha]

Misschien ben ik de rare hier, maar ik zou juist de aanpak gewoon rustig maar duidelijk doorzetten.
Toen ik Branco net kreeg durfde hij ook wel lip op te trekken en te grommen bij correctie. Maar aangezien mijn correcties duidelijk en pijnloos waren, interesseerde dat mij geen biet. Jammer dan. Dan grom en dreig je maar. Ik doe je niks en ik duld geen onzin, ik ben duidelijk.

Het was echt ZO over. Hij moest even weten wat hij aan me had, en de duidelijke regels hielpen erbij. Ik deed hem absoluut geen pijn of kwaad. Ik was gewoon duidelijk en rechtlijnig in mijn gedrag. Bij ex, die véél meer twijfelde en stiekem ook wat onder de indruk was van het gedreig, bleef het gedrag veel langer en vervelender in stand. Pas toen hij eindelijk zijn eigenwijzigheid opgaf en gewoon ook één lijn trok, verdween het probleem.

Ik zou haar wel degelijk dus gewoon vriendelijk maar duidelijk eraf blijven tillen, als tillen mogelijk is. Zelf schreeuwde en snauwde ik totaal niet, dus ''eraf'' word kalm maar duidelijk gezegd, gevolgd door de zachte maar duidelijke correctie; het van de meubels aftillen van de hond. Duwen zou ik niet voor kiezen trouwens, je weet nooit of een hond onhandig terecht komt.

[kooi]

Dat zijn een heleboel verschillende adviezen. Bedankt.

Ze heeft niet naar mij gegromd, ze trok haar lip op. En niet omdat ik haar aanraakte of erg dichtbij was, er zat nog twee meter en een voetenbank tussen. Ik gaf rustig het commando eraf met een gebaar erbij naar de grond wat ik eerder ook gebruikte, en toen begon het lippen al. Echt helemaal naar achter getrokken in een grijns. Ik heb haar er even goed afgezet, door haar eraf te tillen en met herhaling van het commando eraf!

Ik laat dit even op me inwerken. Kan natuurlijk zijn dat ze het associeert met een harde aanpak eerder in haar leven en de stoel sluit haar in, dus er is geen vluchtweg. Ik probeer nu maar te voorkomen dat ze deze stoel weer pakt.

Ze heeft nog geen plaats. Er staat dat mandje en er staat een bench met een geopend deur. Maar zij kiest voor haar veiligheid het plekje tegen de salontafel. Haar op een plek dwingen werkt averechts, daar wordt ze erg bang van. Ik strooi soms de kruimels van het lekkerste hondensnoepje in de bench in de hoop dat ze daar in gaat leren gaan. En het mandje zoekt ze regelmatig op, maar juist alleen als ze zich wel redelijk veilig voelt.

Bij het grommen bij de erg drukke en grote klusmeneer leidde ik haar af. Gewoon door haar te roepen en vrolijk te praten.
Ik ben een beetje onzeker omdat ik bang ben dat als ik het verkeerd doe, haar welzijn in het gedrang komt.

Het kan zijn dat er een pittig karaktertje achter schuil gaat, maar het was wel een heel bang hondje dat hier kwam...

@ Nakisha: waar kwam Branco vandaan?

[Fotogravinnetje]

Mijn ervaring: hoe meer tand je ziet, hoe onzekerder de hond. Zou inderdaad blijven werken aan vertrouwen en duidelijkheid bieden en zeker geen strijd om de stoel aan gaan. Wat moet, dat moet, maar wat niet echt nodig is, zou ik voorlopig even laten gaan. Niet vragen om eraf te gaan en dat niet doorzetten, maar voorlopig zorgen dat je haar er niet af hoeft te sturen

[kathy]

Ze doet me zo aan onze Roemeense Faya denken, zo bang en onzeker. Alleen hebben wij 4 honden en dat maakt een groot verschil, denk ik. Bij Faya leren we haar alles zonder druk. Dus ergens op liggen waar dit niet mag, iets leuks gaan doen zodat ze van de stoel afkomt en naar je toekomt en het moment dat ze op de stoel wil gaan liggen is het : nee!. Jubelen en juichen als dat dan niet gebeurt, koekjes en de goede ligplek aanprijzen. Maar dat is dus wat al gezegd is, eigenlijk.