Beide honden zijn best netjes en blijven regulier in het bos vrijwel altid op het pad. Soms een meter of 2 ervandaan om wat te ruiken. Rowan wil nog wel 's een meter of 10 erin lopen om zich te ontlasten. Ik vind 't best
Maar, bij speuren is het de bedoeling dat hij de Verloren Gewaande Persoon ook vindt, als die verder het bos (van het pad af) is.
We hebben nu les 2 gehad en ik heb de stellige indruk dat hij heel goed snapt wat er van 'm verwacht wordt. Hij lijkt ook te "verwijzen" en mij aan te duiden waar de persoon zit maar aarzelt om van het pad af te gaan en ernaartoe te lopen.
Een volgende les wil ik voorstellen dat de sporenloper de afstand van het pad af gaat opbouwen. Dat lijkt me een prima manier om Rowan "uit te leggen" dat hij dus echt van het pad af mag.
Zelf ga ik af en toe in het bos ook maar 's een kort stukje afsnijden, door het struikgewas dus.
Ik heb het nooit echt verboden, dus het is geen verboden gebied voor beide honden maar ze vertoonden de neiging in het verleden niet om (ver) van het pad af te gaan. Aangemoedigd hebt ik het niet. Tristan is het enigszins gewend, als ik met een voerdummie met 'm oefen af en toe. Voor hem is dan weer de uitdaging dat ik goed moet opletten dat hij zich niet kan bezeren aan zijn voetje.
Overigens loopt Tristan niet door prikstruiken. Echt Niet. Rowan niet zo graag. Dat is op zich niet zo erg, maar ik zou het dus wel fijn vinden als hij leert dat het okay is om al speurend echt tot het eindpunt zijn neus te gebruiken.
Zijn er mensen die nog briljante ideeen hebben om Rowan te "leren" dat hij van het pad af mag.. ein bij speuren zelfs "moet"?
Natuurlijk hoeft het allemaal niet op stel en sprong
en gaan we dat gewoon opbouwen.Tips welkom.
(ik clickertrain nogal 's dingen, maar ik zie even niet hoe ik dit gedrag kan clickeren... wanneer click je dan? Waar is de beloning?)
Suzanne
