Als je naar je hond(en) kijkt: waar ben jij dan trots op?

[Jackira]

Op Shira omdat ze zo goed los kan lopen, zo sterk en elegant en mooi is, goed met andere honden omgaat maar toch heel netjes haar grenzen aangeeft. En dat ze met zo'n kop van "ooooh mag niet he" naar mij komt als Jack iets doet wat niet gewenst is. Ik vind dat zo slim.

Op Jack omdat hij zo vriendelijk is. Naar alles en iedereen. Dat hij voor een husky nog goed los kan lopen, ondanks alle hartverzakkingen die mij dat kost. Dat hij zo op mij gericht is en gek op apporteren. En dat net zo goed doet als rassen die graag apporteren.

Op Laila omdat ze zo lief is, zo aanhankelijk. En dat ze 11 prachtige honden op de wereld heeft gezet en in slechte omstandigheden supergoed groot heeft gebracht. Zo knap.

[malinois]

Dat ze samen zo goed door een deur kunnen. Nooit durven dromen maar zo geweldig samen.

[maart]

Runar, gewoon om hij is wie hij is... altijd en overal zijn eigen gewone zelve. Zo ontzettend stabiel in zijn hoofd

Piiri die tijdens het trailrunnen alles en iedereen negeert.

[Machie]

Dat ze beste vrienden van elkaar zijn. Ik kan ze zonder zorgen alle 4 los laten in huis.

Verder ben ik met Csiva enorm trots op wat we bereikt hebben de afgelopen jaren. Zowel in en rond huis als op de agilityvelden. Van een hond die alles en iedereen op wedstrijden uitschold naar een hond die niet onverdienstelijk in de 3e graad loopt.

[Fotogravinnetje]

Hoe goed ze over het algemeen luisteren en lekker bij me in de buurt blijven scharrelen terwijl ik foto's aan het maken ben. Hoe Elco gegroeid is in zekerheid tegenover Gait. Hoe Gait zich voor 100% inzet als hij een opdracht voor je uitvoert. Dat ze zo goed samen thuis kunnen blijven. Hun leergierigheid. Dat Elco steeds vaker bij mij steun zoekt als we andere honden tegenkomen

[Ptje]

Op Ras dat ie gewoon past als een handschoen, makkelijk, lief, gewoon een braverik.
Op Ziggy omdat hij een karaktertje heeft, er zit echt een kop op.
Reteslim en weet daar ook gebruik (misbruik) van de maken.
Hij is mijn eigen opruimhulphondje.

[Luna87]

Dat ze samen zo goed door een deur kunnen. Nooit durven dromen maar zo geweldig samen.

Hier ook. Ik vond het best spannend een tweede hond in huis te halen nadat Luna 8 jaar de enige hond in huis was. Nu had ik niet heel veel problemen verwacht, maar dat ze Vito zó makkelijk zou accepteren had ik inderdaad alleen maar kunnen dromen.
Het maakt me ook trots dat Luna zo lief is. Dat is natuurlijk een groot deel karakter, maar God wat is ze toch makkelijk. En wat is dat fijn nu we Vito hebben die niet altijd zo makkelijk is met andere honden en graag achter konijnen en dergelijke aan gaat. Ik kan al mijn aandacht op Vito richten als het nodig is, Luna zet toch geen stap verkeerd

Op Vito ben ik nog niet echt trots haha Hij is lief hoor, naar ons, naar de katten, naar andere mensen en kinderen, naar sommige honden, maar soms is het ook gewoon een lul
Oh wacht, ik weet wel iets! Toen we hem net hadden moesten we hem voor het eten geven echt opsluiten in de bench, want hij blafte als een idioot en deed lelijk naar Luna of de katten als ze te dicht in de buurt kwamen. Toen de bench de deur uit ging was ik maar wat blij met het traphekje in de woonkamer, maar toch moest er iemand bij blijven om te zorgen dat hij in zijn mand bleef wachten. Dat is helemaal over, het traphekje kan gewoon open blijven, hij gaat netjes in zijn mand zitten wachten of er nu een kat voorbij loopt of niet en na het eten blijft hij ook braaf op afstand wachten tot Luna klaar is en hij haar bak uit kan likken.

[lapinkoira]

Ik kwam net tijdens het wandelen een hondje tegen dat ons aangelijnd tegemoet kwam. Fynn ging er wat sluipend op af om haar te bekijken. Hondje begint uit te vallen en fynn kijkt weg van haar en vervolgt zijn weg met een bocht om haar heen om mij te volgen verder.
Geweldig trots was ik op hem!! Hij valt zelf erg uit naar andere honden en eerder zou dit echt onmogelijk geweest zijn maar langzaam komen er meer momentjes zoals dit. Ik ben enorm trots op hem dat hij steeds betere keuzes kan maken.

[mijke]

Ik ben in het algemeen wel trots op hoe goed ik haar heb opgevoed. In het park werd ik ook ineens 'de vrouw die maar een keer hoeft te roepen' genoemd. En laatst in de Etos 'hey dat is die hond die altijd zo goed luistert' en dat ze ons een mooi team vond samen. Dat vnid ik een mooie bevestiging van al het werk dat we er samen in de eerste twee jaar hebben in gestopt. Oor heeft best wel wat dingetjes, gebruiksaanwijzingen waar je op moet letten in contact met andere honden of loslopen, maar doordat ik goed oplet en zij goed luistert kost het toch helemaal geen moeite om alles in goede banen te leiden en kan ik heerlijk ontspannen met haar wandelen. Ik ben extra trots op Oor op momenten dat ik haar weet terug te roepen uit situaties waar ze eigenlijk precies het tegenovergestelde zou willen doen; een broedende eend opjagen of zich met een opstootje bemoeien etc.

Ook vind ik het superknap van Oor hoeveel zelfbeheersing ze soms heeft, zeker als het aankomt op voedsel. We hebben dat vroeger eindeloos veel geoefend zodat ze niet het kattenvoer zou opeten als ik even niet keek en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik kan nu echt van alles laten liggen zonder dat ze het pakt. Vanmorgen was ik vergeten het bakje kattenvoer terug in de kast te zetten nadat Samson had gegeten en hoewel Oor er wel naast was gaan liggen en me met grote ogen aankeek zovan 'ik schooi niet maar laat me alsjeblieft die bak leegvreten' had ze het met geen pootje aangeraakt. Als beloning kreeg ze natuurlijk wel een brokje, waar ze dan zielsgelukkig mee is

Ohja, er is ook een enorme malamute in het park die best leuk is maar zich tegen sommige hondjes ineens wat zakkerig gedraagt. Vrijwel alle honden zijn behoorlijk onder de indruk van dat dier en durven zich er niet mee te bemoeien. Maar Oor heeft daar geen last van en weet hem dan altijd heel netjes en afgepast te vertellen dat het geen ok gedrag is. En die malamute voegt zich naadloos naar haar correctie. Dat vind ik stiekem ook best stoer van Oor! Ondanks het feit dat ze normaal gesproken zelf ook wel van een pesterijtje houdt


Oh en haar snelheid! Dat is natuurlijk op geen enkele manier mijn verdienste of iets waar ze moeite voor heeft hoeven doen maar ik vind het toch wel erg knap dat ze met die korte pootjes zo razend snel kan rennen. We noemen haar ook wel 'ons kanonskogel' of 'het snelste hondje van groningen'.

[stoffeltje]

Dat het nu al bijna twee jaar ondanks alle negatieve kritiek (het is wachten op ellende, een jonge stafford reu en een oude kruising westie) zo enorm goed gaat tussen mijn twee jongens. Geen spoor van agressiviteit...zelfs niet als Max plagend naar de punt oren van Rakker hapt, en Rakker luidkeels te kennen geeft dat het jonge blaag vooral niet moet denken dat ie grappig is..Rakker mag rustig een brokje meepikken als Max aan het eten is en vice versa, hij mag in Max zijn bench slapen, hij mag bij Max op het kussen liggen en de royaalste plek claimen. Max vertoond trouwens naar geen enkele hond agressief gedrag, honden interesseren hem niet zo blijkbaar. Ook katten passeert hij zonder ze een blik waardig te keuren...
De meest brave Stafford ever

[Jules01]

Hun interactie met ons kind, weinig voor hoeven doen maar ze hebben zo'n fijne dynamiek met onze dreumes dat ik mezelf elke dag gelukkig prijs met tolerante honden.
En Joia omdat ze gewoon tussen de kippen kan scharrelen en dat ik daar geen omkijken naar heb.
Archie dat hij best veel commando's snapt en erg aan mij hangt maar ook de baas onwijs liefheeft.

[Miezemuis]

Ik denk niet dat ik echt ergens trots op ben. Dat klinkt heel sneu maar ik bedoel meer dat ik vaak trots ben als zaken tegen verwachting in lukken. Maar bij de honden heb ik weinig verwachting. Ze zijn wie ze zijn. Ik ben super blij met ze. Alle drie de honden zijn in de basis gewoon al prima honden. Je kan er niet zoveel aan verpesten. Ik ben blij dat ze sociaal zijn en dat ze het goéd met elkaar kunnen vinden. Dat ze sociaal en tolerant zijn naar de kinderen. Maar dat waren ze al toen ze hier kwamen.En eigenlijk is niets wat ik ooit af wilde leren ooit gelukt...dus....

[Hilde]

Oh, hij is zonder overdrijven fantastisch. Elmo is slim, grappig, braaf, lief, zachtaardig, geduldig en zo sociaal. Hij vindt alles in orde en zo niet dan komt hij dat keurig aangeven. Zaterdag was ik op bezoek bij Tara en toen was hij na een tijdje wel echt moe. Hij zou dan heel irritant kunnen gaan doen, maar hij kwam gewoon op schoot hangen. Echt een moeders-kind is hij wel

[dagmar88]

Dat mijn kersverse roedeltje zo lekker werkt.
Had ik met een jonge husky en dwergkees pup niet direct verwacht, maar ze zijn de dikste vrienden.
Ze beuken, bijten, springen zonder elkaar zeer te doen, spelen samen met speelgoed, liggen gebroederlijk op hetzelfde botje te kauwen.
Sjaak loopt over hem heen, zit op z'n kop, steekt z'n kopje compleet in z'n bek, hangt in z'n strot, sopt z'n oren uit.
Napie helpt met zindelijkheid, zodra die z'n poot buiten optilt moet sjaak tegelijk piesen.
Suikerzoet, helemaal lijp van elkaar
Buiten komt Napie meteen lompe honden blokken om z'n maatje te beschermen.
Het liefste is wanneer Napie 's avonds op de bank ligt en het ukje lekker in die dikke vacht kruipt om te gaan slapen.
Sjaak is best wel stout, grenzeloos en druk, maar wordt keurig gepast gecorrigeerd. Naap kan dat veel duidelijker dan ik.
Tibbe vindt het ook allemaal gezellig, maar die is natuurlijk een stuk ouder en rustiger.

[Gimmick]

Dat Gentle tevreden is met wat ik ook doe.
2 weken minder dan ligt ze net zo lief lekker op de bank maar een flinke wandeling vind ze ook super.
Het feit dat ze nu los kan lopen terwijl ze de eerste 1,5 jaar nooit van de lijn is geweest. En een fors jachtinstinct heeft.

Dat Taxi zo baas gericht is, maar niet slaafs.
Hij ultiem sociaal is en zich aanpast aan waar ik m maar mee heen neem.
Hij zo goed luistert en wil samen werken met me.

[gonnie]

Dat ze zo goed met mijn kleindochters zijn, daardoor vallen de irritante eigenschappen in het niet. Haha.

[Lucia]

Trots op hoe ze uitgegroeid zijn in alle jaren bij ons.

Milo het broodfokhondje dat bang was voor alles ende eerste 8 maand niet eens buiten de deur wilde plassen.
Nu is hij onze lieve oude man, bijna 13, kan overal mee heen, terrasjes etc.
Eigenlijk nooit bang sinds hij een jaar was ofzo, goed alleen zijn, etc.

Peer, de zwerver van de straat, begon al te gillen als hij dacht dat je op een staarthaar ging zitten, buiten heel zelfstandig, etc.
Naar een hondje dat lekker mee gaat, op z'n tijd leuk contact maakt, geniet van meegaan naar bijvoorbeeld terrasjes etc. En ook qua verzorging mag ik alles, vol vertrouwen inmiddels.

[Sandra&co]

Dat ze allebei zijn geworden zoals ik ze inschatte als pup. Izzy is gewoon een lieve zachte ziel die alles voor me wil doen, Sofi is de energiebuil die alles mét me doet. Sofi is dus m'n rechterhand geworden en Izzy is onze knuffel

[DeDiana]

Haha, ik weet niet waar ik moet beginnen, ik ben de hele dag om allerlei grote en kleine dingen trots op mijn honden En vaak niet eens om iets wat we samen hebben bereikt of om dingen die mijn verdienste zijn, maar gewoon omdat ik dan trots ben op wie ze zijn

Op Mila ben ik vooral trots omdat ze altijd zo haar best voor me doet, ze aan een half woord of niet eens een woord genoeg heeft en altijd precies snapt wat ik bedoel en dat dan ook met alle liefde doet; dat ze zo invoelend, slim, veelzijdig en helder van geest is.
Op Amy en Amoz ben ik sowieso trots dat ze zich zo goed hebben aangepast aan het leven hier en daarin nu probleemloos functioneren. Verder is Amy zo pienter, sterk, snel en vindingrijk, dat geeft me ook altijd een trots gevoel. Ook dat ze altijd zo lief en vrolijk is en alles puur en eerlijk is aan haar.
Op Amoz ben ik heel trots omdat hij zo veel angsten heeft overwonnen en zo'n stabiele factor is in de roedel. Zijn sterke karakter gecombineerd met zijn gevoeligheid en trouw maken me elke dag weer heel trots op hem.
En Taartje, die is zo lief en positief, ze laat zich nooit uit het veld slaan, is een enorme doorzetter en maakt me altijd weer aan het lachen; dan ben ik ook heel trots op haar.

[Belle]

Wij hebben niet vaak bezoek, en de honden zijn hier best verwend. De bank is meer van hen dan van ons en ze krijgen altijd hapjes als wij eten. Waar ik heel blij mee ben is dat ze zich moeiteloos aanpassen als we wel een keer bezoek hebben. Maakt niet uit of het een persoon is, of een huis vol. Ze gaan niet bij het bezoek om hapjes bietsen, ze zeuren (na een eerste begroeting) niet om aandacht, maar zoeken een plekje op de grond en gaan gewoon lekker liggen.
Iets anders wat me ook best verbaast, is dat ze nooit eten pakken. Ik kan gerust mijn bord laten staan en even weglopen, want ze komen er niet aan. Dat heb ik niet aangeleerd, maar dat doen ze uit zichzelf niet. (In het park is het wat anders, als daar iets eetbaars is achtergelaten door mensen, zullen ze er niet voorbij lopen).

[Floortje]

Hun gedrag naar kinderen, zo ontzettend braaf.
En hoe lief ze ook zijn, ik ben me er bewust van dat het dieren blijven.
Fribbel was de enige hond die ik ooit heb meegemaakt die echt 10.000% betrouwbaar was met kinderen. Waar hij naar vreemde volwassenen nog wel eens argwanend kon zijn, zo gied was hij met kinderen. Het leek wel of hij in een soort trance raakte bij kinderen, hij veranderde dan echt in een speelgoedbeest.

[duitse herder]

Dat ze zich zo makkelijk aanpast. Ze gaat tegenwoordig vaak mee en vindt alles wel best. Ze is een allemansvriend maar weet ook prima in te schatten als mensen vervelend doen. Ze loopt braaf aan de riem mee, is vrolijk en vooral zo speels. Ze dartelt soms rond en ze rolt heerlijk door het gras.
Daarbij vindt ze werken voor de baas zo leuk! Verschillende sporten gedaan, ze doet het allemaal prima. Ze is geen hoogvlieger maar een leuke allrounder. Ze is rustig in huis maar kan ook heel actief zijn.

Eigenlijk ben ik vooral trots dat ze ondanks haar slechte loopje ze nog zo een plezier in het leven heeft. Waar ik begin dit jaar blij was als ze fysiek in november het NK hoopers zou halen, begin ik steeds meer aan volgend jaar te denken. Dat ze fysiek nu dus zo goed gaat dat we er hopelijk nog een jaar aan vast kunnen plakken

[Caro.]

Ik ben trots op Jessie omdat ze na 3.5 maand bij ons zichzelf al zo ontzettend goed aangepast heeft

Super sociaal naar iedere andere hond, als ze afgesnauwd wordt dan vervolgd ze gewoon weer haar weg, als er gespeeld kan
worden dan doet ze als eerste mee.
Ze houdt me feilloos in de gaten en als ik doorloop rent ze meteen weer mee.

We hebben nog 100 dingen om aan te werken, maar de basis is al stevig, haar karakter is zachtaardig (compleet dol gek, maar
wel zachtaardig) en het sociale gedrag naar andere honden is zo fijn!

[Lunatic]

Dat ze echt gek zijn op elkaar, dat ze buiten alles, mens en hond negeren, ze hebben genoeg aan elkaar. Dat ze super braaf zijn en zo goed luisteren, daar hoef ik me nooit druk om te maken. Hun werkpassie, hoe vrolijk, blij, aanhankelijk, lief en maf ze zijn, altijd in voor leuke dingen
Zo kan ik nog wel even door gaan denk ik

[Tineke]

Hun onvoorwaardelijke liefde voor ons, elkaar en de kleinkinderen. We zijn pas verhuisd en verschillende mensen hebben al aangegeven dat ze ons met de honden echt een team vinden. En dat komt omdat zij echte teamspeler zijn. En hun eerlijkheid, nooit hebben zij hun kracht misbruikt om een zwakker roedel lid een lesje te leren, al dan niet spelenderwijs. Dat Sien en Micron in hun laatste dagen nog net zo behandeld werden als ware ze nog volkomen gezond. Zo lief en zacht, dat kan me dan echt ontroeren. Dat zo'n 50 kilo hond zo voorzichtig kan zijn als het erop aan komt met alles wat kleiner en zwakker is. Het is uiteraard een raseigenschap en Rio en Orson hadden het ook maar ook de dames stellen daarin ook niet teleur.

[lucie]

in zijn algemeenheid dat het me lukt om een roedel van 4 redelijk in het gareel te houden. In het openbaar zijn ze altijd rustig, braaf en onwijs goed opgevoed . Nu baar ik al aardig opzien door met 4 honden te wandelen, maar als dat dan nog allemaal keurig bij me loopt zonder te blaffen, trekken of gedoe, krijg ik daar regelmatig commentaar op en ben ik heel trots. Ook dat ik een boswandeling kan maken door wildrijk gebied en ze, zij het met de nodige inspanning, bij me blijven.

Van de week nam ik weer eens een onbekend pad, dat eindigde in de bushbush. Het werd een lange klauterpartij op een steile helling over omgevallen bomen, overgroeid met braambossen, brandnetels en varens. Vaak was het ieder voor zich, zij konden me niet overal volgen en ik hen niet. Hoe trots was ik dat we desondanks als een eenheid door dat bos ploeterden en vooral op 15 jarige Lizzy die 2 1/2 uur lang heeft laten zien waartoe ze nog in staat is . Nog nooit heb ik ook maar één cursus of training gevolgd, en dat het dan toch lukt om zo'n eenheid te vormen, ja dan ben ik gigantisch trots

[Terry]

Ik ben apetrots op Loesje omdat ze zo mooi los kan volgen en op de hoek van de straat gaat zitten uit zichzelf. In een jaar tijd heeft ze zoveel geleerd, zit op fluit, vooruit sturen, links en rechts dirigeren, liggen uit het zicht, komen op fluit en nog zowat kunstjes.
Ze is zo leergierig, heerlijk.

[Kayltje]

Ik ben zo trots op Maddie dat ze eindelijk soms los kan lopen. Na dik 3 jaar oefenen kan ze op mijn fluitje terugkomen
Verder is ze na die 3 jaar ook eindelijk zindelijk.

Fitz is gewoon mijn trots.
Hij kan helemaal niets bijzonders, hij is gewoon een brave stabiele knul

Imp is een slimmerd en leert van de andere twee. Ze kijkt af wat ik bij Fitz en Maddie beloon, en dat doet ze na. Zo kan ze al hele stukken volgen, keurig kop naar mij gericht en maar mee lopen. Van Fitz afgekeken. Ook kan ze nu de muizensprong, die heeft ze van Maddie geleerd. En zo nog veel meer kleine dingetjes.
Ik hoef alleen maar te bevestigen. Geniale manier van opvoeden

[DesireeB]

Droef, dat hij zo vreselijk makkelijk in omgang is met eigenlijk iedereen. Hij is vreselijk lomp en onbenullig, maar 9 van de 10 x wordt ik 's ochtends wakker en ligt hij op mijn hoofdkussen om mijn hoofd heen gevouwen terwijl hij daarbij dus iedereen heeft laten slapen en wel voorzichtig tussen ons door gekropen is, en dan wordt ik wakker en moet ik eerst een dikke kus van Droef(oké, niet echt trots maar vooral heel schattig en lief en dat maakt me ook wel weer trots). Droef heeft een tijd van slopen in huis gehad en dit gaan nu al een flinke tijd goed.

Izzy, die was vreselijk hysterisch naar vreemde mannen en sommige vrouwen toe. Zowel binnen als buiten. Inmiddels gaat het binnen wel aardig al kiest ze nog steeds zelf wel wie ze wel en niet moet en dit laat ze ook duidelijk merken. Maar buiten is ze echt heel erg omgeslagen, 9 van de 10 mensen zijn gewoon leuk en als ze de kans krijgt kruipt ze gewoon op schoot(lullig is dan wel dat ze er ook echt altijd wel mee weg komt).

Voor de rest de omgang tussen Droef en Izzy in huis. Ondanks dat Izzy het vreselijk vond dat Droef hier kwam wonen en ik haar echt heel erg goed duidelijk heb moeten maken dat ze er maar het beste van moest maken zijn ze vreselijk lief en leuk samen. Ik noem ze vaak broer en zus en dat zijn het ook echt wel in omgang. Het eene moment liggen ze heerlijk tegen elkaar te slapen en het andere moment slaan ze elkaar de hersens bewijze van spreke in, maar er is nooit gedoe onderling. Ook met de katten in huis niet terwijl ze elkaar echt wel geregeld lopen te klieren en op te jagen, twee tellen later ligt het allemaal weer bij elkaar te slapen.

Meer dan dit heb ik niet nodig, gewoon gezelligheid in huis

[Maeve]

Nilo omdat hij zo sociaal en stabiel is, en nog fit voor z'n leeftijd Laatst is hij weer een dag mee geweest naar show en hij had reuze lol in de ring, maar ook daar omheen. Patsende puber reuen gunt hij geen blik waardig en verder vindt hij iedereen lief Hij heeft wel z'n dingetjes hoor, want er kan ook té veel enthousiasme in een hond zitten Maar toch denk ik dat de Toller van tegenwoordig wel wat meer van die onverschrokkenheid zou mogen hebben.

Bizzy eigenlijk deels hetzelfde, het is wel een echte Nilo-dochter Net nog tijdens een wandeling was een Rottweiler puber haar omver aan het beuken, en zonder over zich heen te laten lopen weet ze hem dan toch op een eigenlijk heel lieve manier op z'n plek te zetten. Verder is ze echt idioot gehoorzaam. Zodra ik de B van Bizzy heb uitgesproken staat ze al bij me

En Segno om haar enorm trouwe, gehoorzame karakter Die is echt plichtsgetrouw, een hond waar je op kan rekenen. Daardoor is ze ook heel fijn te trainen. Elke keer weer verbaast ze me met hoe snel en makkelijk ze leert. Ik hoef haar maar te vertellen wat ik van haar verwacht en ze doet het