Morris was de laatste. Dus geen keus. Eigenlijk was er vlak voor mij ook iemand geweest die hem wou hebben, maar daar had de fokster toch niet een heel goed gevoel bij. Ze hebben hem dus afgezegd.
Toen ik ging kijken was er een kamer vol met van die waggelende beertjes die op me afstormden, geweldig

maar Morris sprong er al meteen uit voor me. Voordat ik dus wist dat hij ook de overgebleven pup was. Hij deed zo zijn best om bij me te komen, maar als kleinste van het nest moest hij nogal zijn best doen om tussen die bulldozers van broers en zussen door te komen

Het was van beide kanten wel liefde op het eerste gezicht. Ik was heel blij dat de pup die me meteen opviel het overblijvertje bleek te zijn. Snap nog niet dat niemand hem had gekozen!
Bij Ayla was het heel vaag welke pups nu wel en niet besproken waren. Heel veel keus had ik daar dus eigenlijk ook niet. Ik moest wel een pup gaan kiezen, maar had als tiende keus of zo. Met elf pups schiet dat niet erg op natuurlijk

Er zaten echt superleuke pups in dat nest, sommige sprongen er echt uit, anderen heb ik nauwelijks wakker gezien. Er waren een reu en teef die mijn voorkeur hadden, maar die waren sowieso al besproken (en ik wou ook voor een teefje gaan, dus hoefde ook niet nu dan te gaan twijfelen of ik er toch een reu bij zou nemen). Ik heb toen gezegd dat ik toch echt wilde weten welke teefjes al gekozen waren. Dat kon nog wisselen, maar dan had ik toch iets meer zekerheid. Vond het niet leuk om te moeten kiezen uit de rest van de teefjes zonder dat ik wist wie er eigenlijk nog beschikbaar waren.
Ayla en zusje die heel erg op haar leek bleken nog echt niet gekozen. Ik trok al iets meer naar Ayla en toen is Morris ook nog meegeweest om de pups te ontmoeten. Die vond Ayla ook het allerleukste, dus eigenlijk heeft hij mede gekozen.