Sinds een paar dagen woont Bono van 3 jaar bij ons, een Mechelse herder (voor zover ons verteld is) reu en hij is intact. (zijn paspoort en verdere gegevens worden aankomend weekend langsgebracht bij een bezoek)
Bono is mijn derde hond dus een stukje ervaring is er al wel. Ik heb (nog) geen specifieke hulpvraag al zijn er wel een paar dingetjes die opvallen bij hem maar ik zal bij het begin beginnen om een totaalbeeld te kunnen geven.
De laatste eigenaar van Bono was een ex-militair met PTSD en deze meneer wilde hem graag trainen als hulphond, dit is niet naar wens verlopen en in overleg is er afstand van hem gedaan en is Bono via opvang bij mij geplaatst, dit allemaal in Nederland, Bono is als het goed is in een Nederlandse kennel geboren.
Dit is alles wat wij tot nog toe van zijn geschiedenis weten.
Wat ik nu al wel weet is het volgende:
Bono is een lieve jongen die heel graag wil, hij kent de basis commando's zoals: zit, down en blijf bijvoorbeeld.
Ook is hij heel geduldig als je eten of water voor hem pakt, hij wacht netjes tot je toestemming hebt gegeven om te eten/drinken. Voeren uit de hand vind hij ook helemaal leuk, hij heeft geen baknijd of zo.
Zitten terwijl je de riem aanklikt is ook geen probleem, hetzelfde als zitten terwijl we het huis weer betreden.
Mijn kat (die als kitten met mijn vorige hond opgegroeid is) en hij kunnen het nog niet helemaal met elkaar vinden, Minoes is nu veel boven en we wachten eigenlijk af totdat ze langzamerhand weer beneden komt om te kijken.
Bono heeft al een aardige lel van haar te pakken omdat hij niet terug te roepen was toen ze in de kamer was, iets dergelijks speelt zich ook buiten op straat af, hierover vertel ik zo meer.
Buiten: Bono loopt in principe netjes mee aan de lijn als er weinig prikkels zijn en is dan goed te corrigeren. Komen we een andere hond tegen dan trekt hij mijn arm uit de kom, hij is dan volkomen gefixeerd en reageert dan niet op mijn stem of op een voertje. Hij is niet agressief, hij wil graag snuffelen/spelen en dat zou hij mogen als hij mij niet omver trekt.
Nu is het natuurlijk zo dat hij net herplaatst is, hij kent mij nog niet goed en hij kent zijn omgeving nog niet goed wat voor mij een reden is om elke wandeling hetzelfde stukje te wandelen om hem zo vertrouwd te maken met de buurt en uiteindelijk het rondje steeds een stukje groter te maken.
Tijdens het wandelen oefen ik al een beetje met 'naast' 'hier' en 'kijk' ook hierbij probeer ik hem niet te overprikkelen.
We zijn al eenmaal op het strand geweest met zijn bal en dat was een groot succes, als hij de bal bij zich heeft negeert hij alles en iedereen en apporteren is een fantastisch leuk spelletje. De bal gaat nu overdag ook mee naar buiten, dan loopt hij veel relaxter mee en na de wandeling mag hij achter het huis even los om een uurtje met de bal te spelen, kan hij toch nog zijn energie kwijt.
12 Januari gaan we starten met een privé cursus, mede door de maatregelen die van kracht zijn maar eigenlijk ook wel handig zodat we kunnen kijken wat Bono precies nodig heeft en wat ik eventueel nodig heb om hem goed te kunnen begeleiden.
Mijn vorige honden waren straat-schoffies en ik merk dat een herder toch van een heel andere orde is. Hier wil ik wel mee aan de slag, zodra de maatregelen het weer toelaten wil ik lekker met hem naar de hondenschool en met hem aan het werk.
Mijn kinderen zijn een jongen van 17 en een meisje van bijna 13, zij hebben iets minder overwicht en Bono probeert hen uit op een manier die hij niet bij mij doet, dat probeer ik natuurlijk goed te begeleiden en aan hen uit te leggen dat zij moeten laten zien dat zij de baas zijn en niet Bono.
Voorbeelden kan ik desgevraagd geven.
Bono slaapt 's nachts in de bench en als ik er heel eventjes uit moet voor een boodschap of een douche dan ligt hij ook in de bench. Dit doet hij heel goed, hij piept eerst een beetje maar gaat dan liggen met zijn piep-kip en relaxt op zich snel.
's avonds merk ik wel dat hij wat gestrest is, dan kan hij zijn draai niet vinden in de bench (dan heeft hij eerst de hele avond aan mijn voeten gelegen) hij piept dan en pakt zijn lies vast met zijn tanden, dit gaat een minuut of 3 door en slaakt hij een diepe zucht en strekt zich uit. Ik dacht eerst aan iets medisch maar er is niets te zien en al zijn gedrag bij elkaar in dat moment doet me denken dat het wat stress is en dat hij dat zo uit?
Nu is mijn idee om tot de cursus start door te gaan zoals ik nu doe, niet teveel nieuwe prikkels geven en focussen op wat hij nu al kan, stoïcijns doorgaan met voertjes als we honden passeren zodat hij uiteindelijk leert mij niet uit mijn fatsoen te trekken en hopen dat hij dan op mij gaat reageren.
Het zou fijn zijn als hij dan door krijgt dat hij wél kan gaan snuffelen/begroeten. Hij kan dit prima, los met de bal kan hij dit ook.
Ik zou graag wat feedback willen, zijn er zaken waar ik niet aan gedacht heb? Wat is jullie ervaring met herplaatsers, herkennen jullie dit? Ik ben me er van bewust dat dit veel geduld en energie gaat vergen en vooral ook tijd, mijn doel is een gelukkige hond en een maatje voor het leven, ik denk ook dat dit prima gaat lukken, dit lukte met Benjie en Spikey natuurlijk ook.
Hier nog even twee foto's:
En bedankt natuurlijk voor het meedenken.
Je bent een leuke baas, nu al. 
