Poep en gras eten

[Koekeroe]

Als wij met onze hond Tompey buiten lopen (aangelijnd), gaat gelijk de snuit over de grond, op zoek naar lekkere geuren. Bij die lekkere geuren hoort ook poep, zoals van andere honden. Die eet ze weleens. Als we op het strand lopen (Tompey loopt dan uiteraard los), komen we regelmatig paardenvijgen tegen. Als we er niet snel genoeg bij zijn, is Tompey dat wel. Het kan ook gebeuren dat ze er op het strand zelf naar toe loopt en dan buiten ons bereik is. Roepen, corrigeren, fluiten vanaf een afstand heeft geen zin, want ze is dan erg geconcentreerd bezig met de vijgen op te eten. Als we ernaar toe lopen en we zijn bijna bij haar, rent ze weg met de poep in haar bek. Ze weet uiteraard dus dat ze stout is, maar dat houdt haar toch niet tegen...
Ik lees hier en daar dat het niet zo erg is, als de paardenvijgen maar vers zijn. Maar dat zie je helaas niet altijd van een afstand. Is er dan ook gevaar als ze het opeten en je weet niet of het vers is?

Ook eet ze vaak graspollen die los zitten met een kluit aarde. Dat doet ze ook bijna alleen als ze los loopt. Heel soms als ze aangelijnd is en ik kijk even niet naar haar, is er ook een kans dat ze het snel oppakt. Is dit nou erg, of moet ik meer denken: gras met aarde eten is goed voor de maag? Het lijkt mij dat een kluit aarde eten als hond zijnde ook een toename in het gewicht is.

Wie heeft de juiste antwoorden op deze "problemen"?

[alm@]

Wat is het juiste antwoord? Denk dat iedereen daar een andere mening over heeft. Hier eten ze ook verse paardenpoep (oud laten ze liggen) en de oudste hond gaat er eerst uitgebreid in rollen. Een paar happen vind ik geen probleem, als ik doorlopen zeg lopen ze weer mee. Een zeldzame keer heeft er een, een hap hondenpoep genomen, die hond zal wel iets heel lekkers gegeten hebben. Ook daar maak ik voor een enkele keer geen probleem van al hoef ik die dag geen kusjes meer Gras eten doen ze hier ook en dat is heel normaal. Kluiten aarde eten ze dan weer niet maar daar komt een hond niet van aan in gewicht want dat poepen ze weer uit.
Als je vindt dat je hond wel erg veel naar binnen werkt buiten zou ik er iets aan gaan doen. Een keer een paar happen vind ik vrij normaal honds gedrag. Misschien heb je iets aan deze link:
https://www.dierapotheker.nl/dierentips ... 0en%20zand.

[ranetje]

Ik heb aan het verhaal en de link van alm@ niets toe te voegen.
Ben het helemaal eens

[Koekeroe]

Bedankt voor de uitleg en link.
Ik zal proberen om mij er niet meer druk over te maken en mij niet meer bemoeien met het poep eten. Mocht ze het toch té vaak doen, is de ontlasting laten nakijken de beste optie. En dan maar hopen dat er niets bijzonders uit voort komt...

[~Suzanne~]

Paardevijgen eten kan wel echt heel schadelijk zijn als het paard net is ontwormd... bij bepaalde hondenrassen (en kruisingen daarvan) kan dat gewoon letterlijk dodelijk zijn ;'-(

Daar zou ik dus mee aan de slag met afleren... of aangelijnd houden.

Suzanne

[Sassy]

Paardevijgen eten kan wel echt heel schadelijk zijn als het paard net is ontwormd... bij bepaalde hondenrassen (en kruisingen daarvan) kan dat gewoon letterlijk dodelijk zijn ;'-(

Daar zou ik dus mee aan de slag met afleren... of aangelijnd houden.

Suzanne

Dat is zo bij een hond met een MDR1 defect, komt met name bij Shelties soms voor.
Niet bij elk ras, mijn eerste border collies heb ik daar nog DNA op laten testen, daarna niet meer, omdat het voor een bc een redelijk zinloze test is.
Het ontwormingsmiddel wat jij bedoelt is ivermectine.

Mijn honden eten ook wel eens wat gras, dat vind ik geen punt.
Maar het is nu ook weer niet zo dat ze vanalles mogen opeten van straat.

Ik had vroeger een paard wat gek was op pepermuntjes, leuk, totdat ze werkelijk op straat onderweg een kauwgum van het asfalt stond te krabben met haar tanden

Sinds die tijd kijk ik liever even mee of er iets naar binnengewerkt word door een van de viervoeters.

[~Suzanne~]

Hm... die lijst is iets uitgebreider dan alleen "shelties" hoor (helaas)....
zie onderstaande lijst (en natuurlijk kruisingen waar deze genoemde rassen inzitten). Met een onherleidbare bastaard weet je dus niet wat erin zit.....

We kunnen de MDR1 mutatie zien bij:

Collie, Schotse herder
Shetland Sheepdog (Sheltie)
Border Collie
Australian Shepherd
Australian Cattledog
Old English Sheepdog (Bobtail)
Duitse Herders
Zwitserse Witte Herder
Langharige Whippet
Silken Windhounds
kruisingen met “collie-bloed”.

[Branka]

Sassy schrijft ook niet alleen Shelties, maar met name Shelties. Dat is een enorm verschil en daarmee zegt ze dus dat andere rassen het genetisch defect ook kunnen hebben maar dat het dus vooral vaak bij Shelties voor komt.

Toen ik jaren geleden mijn KK1 cursus deed ging de kennis nog niet verder dan dat het vooral rassen met het blue merle gen waren. Die kennis is ondertussen verder en er is bekend dat dit een MDR1 defect is.

Iedereen moet zelf weten wat ze wel of niet goed vinden bij hun hond. Persoonlijk ben ik het met Sassy eens dat honden niet alles dat ze op straat vinden hoeven op te vreten. Wij hadden Jari die van alles en nog wat wilde opvreten en dan loop je het risico dat er ook wel eens iets bij zit dat niet goed is voor een hond. En dan heb ik het niet eens over mest van net ontwormde paarden. Jari had dus heel goed het commando "los!" aangeleerd. Eingelijk zo goed dat hij nauwelijks nog iets apporteerd, maar alles ter plekke liet vallen

Door het pepermuntje bedenk ik mij dat ik een paard heb die totaal geen prijs stelt op pepermuntjes. Was ik wel gewend om als snoepje te geven aan mijn bijrijdpaard, maar mijn eigen paard nam het beleefd aan en tufte het vervolgens uit. Later nam hij het gewoon niet meer van mij aan en toen een stalgenoot die het niet geloofde hem alsnog een pepermuntje gaf naam hij het beleefd aan. Stalgenoot keek mij heel triomfantelijk aan tot ik wees op het pepermuntje dat tussen de voorbenen van mijn paard lag