Ik heb weer even een vraag over onze Golden Retriever pup. Hij is inmiddels 5 maanden en op veel vlakken gaat het heel erg goed. Hij is super lief, nagenoeg volledig zindelijk en hij kan inmiddels iets makkelijker zijn rust vinden (voor de mensen die mijn vorige topic nog kunnen herinneren
. Ook trainen we veel met hem dus we zijn trots op wat hij allemaal al kan! We komen echter maar niet verder met het alleen zijn trainen. Voordat we hem kregen hebben we ons hierin verdiept om te bepalen hoe we dit het beste konden doen (zodat hij uiteindelijk 4 uurtjes o.i.d. alleen kan zijn). We zagen twee stromingen. Mensen die zeiden 'gewoon vanaf jongs af aan al alleen laten en gewoon laten blaffen/joelen, ze wennen er vanzelf aan'. En mensen die zeiden 'heel rustig opbouwen met steeds een paar minuten en eerst de bench een veilige plek laten worden, anders krijgen ze verlatingsangst en paniek'.
Wij kozen voor de tweede optie, omdat we de mogelijkheid hadden om de tijd te nemen (we kunnen thuiswerken) en we wilden voorkomen dat hij verlatingsangst zou krijgen. We hebben veel tijd gestoken in benchtraining. Eerst viel hij alleen in slaap als we ernaast zaten, daarna in het zicht, daarna als we ergens anders in de kamer zaten, vervolgens als we ergens in huis waren en inmiddels kunnen we hem prima in de bench doen en weggaan. Hij gaat dan vrijwel direct slapen.
Hij wordt echter altijd na ongeveer een uur wakker en gaat dan blaffen. Als we thuis zijn wachten we tot hij stil is en laten we hem er daarna uit. Omdat hij natuurlijk niet in de bench hoeft te zitten als hij weer uitgeslapen is en wij thuis zijn. Maar we kunnen dus niet langer dan een uur weg, omdat hij dan keihard gaat zitten blaffen. We zijn nu een keer maximaal 2 uur weggeweest waarvan hij dan 1 uur heeft geslapen en 1 uur heeft geblaft.
We zouden hem nu alsnog 'gewoon' kunnen laten blaffen en toch steeds iets langer wegblijven in de hoop dat hij er uiteindelijk aan went (zoals veel mensen zeggen), maar ik voel me daarbij wel erg bezwaard richting de buren die dan een uur of langer in het (keiharde) geblaf zitten.
Alles wat ik op internet lees helpt me helaas niet verder... Bijvoorbeeld 'begin met 5 minuten'. 5 minuten gaat prima, want hij gaat vrijwel direct slapen als wij weg zijn. Het kantelpunt komt echt pas na een uur, als hij heeft geslapen en het tijd vindt om eruit te gaan. Ook lees ik veel dat mensen hun hond een Kong geven. Dat hebben wij ook geprobeerd, maar werkt bij ons eigenlijk averechts. In plaats van dat hij direct gaat slapen gaat hij met zijn Kong aan de slag en gaat hij daarna blaffen, in plaats van dat hij lekker gaat slapen. Je zou hem eigenlijk ná dat uur slapen een Kong willen geven zodat hij het niet erg vindt om erin te blijven, maarja, dat gaat natuurlijk niet als je weg bent...
Alleen loslaten buiten de bench gaat helaas nog niet. Hij is volop tanden aan het wisselen en knaagt echt alles kapot in de woonkamer als hij de kans krijgt.
Ik hoop dat hier iemand tips heeft? Hoe kunnen we hem leren langer dan een uur alleen te zijn? Toch laten blaffen en steeds iets langer wegblijven?
Ik ben overigens ook steeds bang dat we 'te laat' zijn, als ik op internet lees dat een pup van 5 maanden al 5 uur alleen kan zijn. En als mensen zeggen dat ze hun hond meteen alleen hebben gelaten en het moeilijker wordt hoe ouder hij wordt. Ik hoop natuurlijk dat het nog niet te laat is en we geen enorme steken hebben laten vallen.
Hoor het graag!
