Het HondenForum

Ik doe regelmatig oefeningetjes met Jack, gewoon zit en af en blijf enzo. Jack vindt het geweldig en heeft in de loop der tijd toch aardig wat bijgeleerd. Maar elke keer als ik hem iets *nieuws* wil leren (zoals vandaag omdat het van dat pokkeweer was en we heel snel terug waren uit het park ), dan is het probleem niet dat hij niet *wil*, maar dat hij te graag wil.

Sinds vandaag heeft hij dus enige notie van 'PLAATS' en van 'ZOEK KINDJE'. Het eerste betekent dat je als een wezenloos naar je kleed rent, als een gek op zoek gaat naar het frolicje en dan weer als een speer terug komt rennen om te kijken of er meer frolicjes komen. Het tweede betekent de huiskamer in racen, over de bank heen springen omdat het kind de vorige keer achter de bank zat, vervolgens met een noodvaart de kamer rond spurten en het kind uiteindelijk met een schelle kef in de armen springen en half molesteren op zoek naar het frolicje.

Het is hartstikke leuk hoor, zo'n enthousiaste hond, en ik vind het al reuze knap dat hij een commando als 'blijf' (waarbij je de adrenaline door dat lijffie ziet jagen en hij *toch* netjes blijft zitten) onder de knie heeft gekregen. Maar dat enthousiasme is ergens ook lastig. Na vijf minuutjes moeten we echt stoppen, want Jack raakt helemaal door het dolle heen. Hoe krijg ik hem iets rustiger tijdens dat 'trainen' ? (zonder de frolicjes te schrappen, want zonder frolic is hij weer helemaal niet geinteresseerd in stomme commando's )

Hanneke

Ik denk dat elke hond en ook ras anders is, ik geef ze met leren maar af en toe een snoepje zodat ze het niet als vanzelfsprekend zien dus 1 keer wel een snoepje de volgende 3 keer niets en dan weer wel zodat hij/zij toch gefocused blijft om te oefenen, je ziet vanzelf wanneer de lol erafgaat voor ze, maar niet elke keer een snoepje geven lijkt me gewoon het best, dat is mijn ervaring dan hoor.

Angel-eyes schreef:Ik denk dat elke hond en ook ras anders is, ik geef ze met leren maar af en toe een snoepje zodat ze het niet als vanzelfsprekend zien dus 1 keer wel een snoepje de volgende 3 keer niets en dan weer wel zodat hij/zij toch gefocused blijft om te oefenen, je ziet vanzelf wanneer de lol erafgaat voor ze, maar niet elke keer een snoepje geven lijkt me gewoon het best, dat is mijn ervaring dan hoor.

Tsja, da's dus het probleem. Geen frolicjes is geen aandacht. Als hij eenmaal een commando kent kan ik wel een beloning overslaan, maar bij het leren gaat het bij Jack echt om de heb. Komt er niet meteen een frolicje, dan gaat hij gewoon al zijn kunstjes vertonen (tot en met 'Spring de baas om haar nek', wat ik hem echt nooit geleerd heb ), en pas als hij dat frolicje binnen heeft gaat hij weer netjes afwachten wat de volgende 'opdracht' is. Komt het frolicje na lang proberen echt niet, dan kapt Jack ermee en gaat hij diep beledigd op zijn bed liggen.

Hanneke

hahahahahaha wat komt dat toch bekend voor

Ik heb Ramses het comando rustig geleerd eigenlijk van pup af aan. Door totaal geen aandacht te geven (draaide me gewoon om als hij stond te springen en liet hem begaan) werd hij rustig en beloonde ik hem. Nu gaat het goed met hem maar ik moet niet gek tegen hem gaan doen want dan is hij helemaal door het dolle heen en knetter gek hihi

anubis schreef:hahahahahaha wat komt dat toch bekend voor

Ik heb Ramses het comando rustig geleerd eigenlijk van pup af aan. Door totaal geen aandacht te geven (draaide me gewoon om als hij stond te springen en liet hem begaan) werd hij rustig en beloonde ik hem. Nu gaat het goed met hem maar ik moet niet gek tegen hem gaan doen want dan is hij helemaal door het dolle heen en knetter gek hihi

Ha, jij begrijpt het.

En het is echt helemaal flippen he? Buiten met spelen doet hij het ook wel eens, als ik het balletje achter mijn rug hou voordat ik het weggooi. Als ik dan met een zwoele stem begin van 'waar is 'tie nou?' voor ik het weggooi, zie je die oogjes helemaal groot worden van de spanning en als ik dan niet gauw gooi heb ik een hond om mijn nek die helemaal gek is geworden. Dat balletje doet er dan niet eens meer toe, dan moet er gelebberd en genibbeld worden en loeihard in mijn oren worden geblaft.

Maar zo in het dagelijks leven is Jack toch best een redelijk kalme hond, alleen zodra hij doorheeft dat we 'kunstjes' gaan leren... pffft.

Hanneke

Marouck doet dat dus ook, ik moet heel snel het lekkers afbouwen anders draait ze gewoon door. Ik werk dus al vrij snel enigszins op "plicht" met haar, zeker als ze doorheeft wat de bedoeling is.
Plicht klinkt dan zwaarder als het is hoor, maar ik eis dat ze de oefening goed afrond anders is het helaas pindakaas

werkt niet met een podenco :p: :p: :p:

anubis schreef:werkt niet met een podenco :p: :p: :p:

Hahaha....nee, dat denk ik ook niet. Gelukkig maar voor mij dat Marouck een herdertje is, anders werd ik helemaal gek vrees ik

anubis schreef:werkt niet met een podenco :p: :p: :p:

Wat je zegt. :p:

Jack doet echt niks om mij een plezier te doen of gewoon uit 'gehoorzaamheid'. Hij doet iets *of* omdat er wellicht een frolicje aan vast zit, *of* omdat hij bang is dat ik boos wordt (geen poep eten bijvoorbeeld). Ik heb van alles gelezen over 'will to please', maar Jack heeft dat gewoon niet.

Hanneke

nou die will to please is er wel hoor ... ergens hihi maar voorals eerst zijn het gewoon hele zelfstandige honden dus die will to please is toch weer net iets anders. O ja je kunt ze prachtig leren volgen en weet ik wat maar als ze er eens geen zin in hebben dan is die will to please ff een will to please themselves geworden hihi
Tja podencos (en aanverwante rassen) hebben een speciaal slag eigenaars nodig ... soort bedienden zijn we duh hihi meeste zeggen ook dat de hond hun bezit haha nou ja zo erg is het natuurlijk ook wel niet maar het zijn gewoon echte karaktertjes

Inge schreef:

anubis schreef:werkt niet met een podenco :p: :p: :p:

Hahaha....nee, dat denk ik ook niet. Gelukkig maar voor mij dat Marouck een herdertje is, anders werd ik helemaal gek vrees ik

:p: Zo zou ik weer helemaal gek worden van een herder. Jack heeft een stel Mechelse vriendinnen, en ik vraag me alsmaar af of die nou achter zo'n frisbee of balletje aangaan omdat de baas het wil of omdat ze het zelf leuk vinden. Dan liever zo'n duidelijke hond die met een verveelde smoel het balletje nakijkt als hij het zat is.

Lekker als je het ras gevonden hebt wat precies bij je past he? Ik kan me echt best de lol voorstellen die mensen hebben aan een herder of border collie e.d., en er zijn mensen die staan te zuchten en te steunen als ze mij met Jack bezig zien, maar ik vind het weer lekker om zo'n hond met een scheutje kat erin te hebben.

Hanneke

anubis schreef:nou die will to please is er wel hoor ... ergens hihi maar voorals eerst zijn het gewoon hele zelfstandige honden dus die will to please is toch weer net iets anders. O ja je kunt ze prachtig leren volgen en weet ik wat maar als ze er eens geen zin in hebben dan is die will to please ff een will to please themselves geworden hihi
Tja podencos (en aanverwante rassen) hebben een speciaal slag eigenaars nodig ... soort bedienden zijn we duh hihi meeste zeggen ook dat de hond hun bezit haha nou ja zo erg is het natuurlijk ook wel niet maar het zijn gewoon echte karaktertjes

Ik vond het bij nader inzien ook heel gunstig dat ik een hoop kattenervaring had voordat ik Jack kreeg.
Ik denk dat podenco's & co zeker een speciaal slag eigenaars nodig hebben. Mijn ex is stapeldol op Jack, maar hij had alleen ervaring met een redelijk gehoorzame Airdale, en Jack is volgens hem geen normale hond. Sommige bazen van Jacks hondenvriendjes kunnen ook helemaal gefrustreerd gaan roepen dat ik hem harder moet aanpakken, maar dat is in mijn ogen juist de uitdaging met dit soort hond. Je moet met een zachte hand die hond zover krijgen dat hij dingen voor je doet omdat hij het *zelf* wil. En da's precies hoe je een kat 'opvoedt'.

Hanneke

Daar kan ik inmiddels over meepraten met Nina zo'n kleine vijf maanden in opvang! We noemen haar altijd Lady. Ze heeft iets heel nuffigs; wanneer ze haar bak eten krijgt heb je de neiging er vork en mes bij te leveren. En ja, ze lijkt afstandelijk maar is dat totaal niet. Ze heeft alleen haar heel eigen manier van affectie tonen.
Trainen met haar is net zo'n feest als jij met Jack beschrijft, Hanneke! Die puntsnuit en lange poten vliegen voortdurend over me heen in overenthousiasme om het lekkers, of het balletje, te krijgen.
Ik vind het een absoluut geweldig beest! Ze is altijd heel bescheiden hier in de roedel om enthousiasme te tonen voor iets. Ze staat ook laagst in rang. Maar gisteren kwam Kees thuis van 10 dagen vakantie en ik heb haar gewoon zien vliegen van vreugde! Daar schieten dan de tranen van in je ogen bij een hond die zo geweldig bang binnenkwam.
Wat een leuk, apart slag honden die Podenco's!

Hanneke2 schreef:
:p: Zo zou ik weer helemaal gek worden van een herder. Jack heeft een stel Mechelse vriendinnen, en ik vraag me alsmaar af of die nou achter zo'n frisbee of balletje aangaan omdat de baas het wil of omdat ze het zelf leuk vinden. Dan liever zo'n duidelijke hond die met een verveelde smoel het balletje nakijkt als hij het zat is.

Lekker als je het ras gevonden hebt wat precies bij je past he? Ik kan me echt best de lol voorstellen die mensen hebben aan een herder of border collie e.d., en er zijn mensen die staan te zuchten en te steunen als ze mij met Jack bezig zien, maar ik vind het weer lekker om zo'n hond met een scheutje kat erin te hebben.

Hanneke

Het is inderdaad lekker om een hond te hebben die gewoon bij jou past. Zo zijn mijn beide honden heel verschillend qua rastypische eigenschappen, maar ze hebben ook een paar overeenkomsten die gewoon bij mij passen. Zoals het eigenwijze en het feit dat als je een keer je ongeduld verliest, dat niet zoveel kwaad kan.

Hier zijn ze ook wel eens helemaal dol als ze weer mogen. Ik probeer dit zo veel mogelijk te negeren. Debiel doen= niks lekkers Ik laat ze dan eerst even wat oefeningen doen waar ze wat rustiger van worden, bijvoorbeeld blijven ofzo. En zelf moet je ook heel rustig blijven, dat scheelt ook erg veel. Dus als hij druk gaat doen stop je even, koekje weg, je gaat opnieuw klaarstaan en probeert het nog een keer.
En wat je zegt met plaats, probeer het eens zonder dat koekje daarneer te leggen maar bijvoorbeeld met de clicker. Daar liggen is click en dan mag hij het koekje komen halen. Dan 2 sec. ,dan 10 sec enz. Gewoon rustig opbouwen. Zo heb ik het benno uiteindelijk ook aan zijn verstand kunnen brengen

Ik heb solar getraint met de clicker en dan ook met intervalbeloning, zo leert ze dat het leuk is om bij MIJ te komen en niet bij de frolic of andere hapjes te komen en het blijft zo een verassing of ze wat lekkers krijgt of niet. Ook solar is soms zo overenthousiast en dan negeer ik haar gewoon, is ze weer rustig dan gaan we verder met trainen. dat hebben ze zo door . ook belangrijk is stoppen op het hoogtepunt,doen ze iets helemaal perfect of voor het moment perfect uiteraard ( het kunnen van de hond en omgevingsfactoren meegenomen ) dan beloon je ze uitbundig en dan stop je zo blijft eht ook leuk voor de volgende keer voor de hond en dan ook voor jou

Nieve is ook zo'n trut die bijna je handen op eet als ze zelf denkt dat ze een oefening goed genoeg gedaan heeft. Zij slaat ook regelmatig door bij het halen van een frolicje.

Ik ben met haar nu zover dat ze slechts af en toe beloond wordt voor een oefening. Daar laat ik dan absoluut geen ritme in zitten. Dus soms beloon ik gelijk de eerste oefening soms de 5e en soms de 3e etc..etc.. Dat werkt redelijk, ze is nu een stuk rustiger.

Oh en troost je met de gedachte dat ook een GJD een grote 'will to please themself' heeft. Nieve moet het nut ervan in zien, anders is de motivatie ook weg. Na 3 keer dezelfde oefening kan ik het ook schudden...ze gaat me aan staan kijken net alsof ze wil zeggen, "joh dat heb ik nu al 3 keer gedaan, nu weet je toch wel dat ik het kan."

Goh lijkt mijn Donna wel

Die was ook hyper actief als pup zijnde. Ik heb haar zeer gericht getraind in zelfbeheersing, dat is waar het om gaat.
Zit oefening: Comando 'zit' en dan rustig om je hond heen lopen, hij moet blijven zitten (dit ook tijdens een wandeling doen)
Af oefening: voor de ultieme innerlijke rust, niet te lang laten liggen dan raakt ie al gestresst, maar wel regelmatig op terug komen en opbouwen. Als hij langer 'af' kan kun je proberen over hem heen te stappen, hij moet dan weer blijven liggen.

Door concentratie (disipline) oefeningen te doen wordt hij geestelijk moe en dat helpt ook enorm.

Verder in huis weinig aandacht geven, hoe minder aandacht des te rustiger worden ze. Dat kun je later (maanden later) wel weer opvoeren. Een bench is ook aan te bevelen, dan wordt hij afgezonderd en leert ie dat hij ondergeschikt is. Het moet wel een fijne plaats voor hem zijn, dus nooit voor straf in de bench!

Maar ook spelen met je hond, alleen wanneer JIJ dat wil en stoppen wanneer JIJ dat wil. Dan leert hij heel duidelijk en op een natuurlijke manier dat JIJ de baas bent en de dienst uit maakt.

Ik moet Donna op een hele stevige fysieke manier straffen als ze te druk is (en bijvoorbeeld de visite omver springt) omdat anders haar drukke gedrag sterker is dan mijn straf, die merkt ze dan niet eens. Ik moet haar dan heel duidelijk overvallen, dan komt het meteen door en stopt ze haar drukke gedrag, perfect!! Nu snuffelt ze alleen nog aan de visite

Wat het belangrijkste is, is dat je goed op je hond moet letten, hoe reageerd hij op een correctie? Merkt ie het niet, dan corrigeer je nog duidelijker. Iedere correctie die niet overkomt werkt als een beloning en zal het gedrag bevorderen!

Ik hoop dat je er wat aan hebt