Achterpoot op mijn voet.

[Trina]

Zoals sommige van jullie weten, hebben wij sinds kort een herplaatster.
Het is een hond die vroeger mishandeld is.

Als ik hem roep, komt hij meteen en tilt dan ook meteen zijn voorpoot op (pootje geven) dit kan hem aangeleerd zijn.
Vaak draait hij zich dan om en zet zijn achterpoot op mijn voet.
Laatst had ik bezoek van iemand die al jarenlang honden heeft en ook bij haar zette hij zijn achterpoot op haar voet.
Zij pakt de poot en zette hem op de grond en zei daar bij:" Nee joh geen dominant gedrag".
Zelf vind ik dat deze hond alleen maar onderdanig gedrag naar mensen vertoont.
Vanavond kwam er een buurmeisje langs die hij nog niet had gezien, dus ik zei stralend: " Ga eens kijken wie daar is" Nou hij kroop bijna op zijn knieen naar haar toe. Bij ons doet hij dit ook zo nu en dan als we zijn naam te hard schreeuwen. Wij weten dit en houden hier rekening mee, maar dit meisje had nog niks gezegd.

Ik vind Puck onderdanig naar mensen, maar dat is hij beslist niet naar andere honden. Oberon heeft zijn plaats als hogere allang verworven, want Puck laat hem in alles voorgaan, maar zodra Oberon toch weer even dominant gedrag naar hem vertoont, door de poot op hem te leggen, gromt Puck zachtjes en houdt Oberon op.


Maar die poot, wat is dat nou, wat bedoelt hij daarmee?

[Janet]

Wat ik me afvraag is of de hond daadwerkelijk onderdanig is of alleen maar dit gedrag vertoont om agressie (mishandeling) af te zwakken. Zoals je zelf al aangeeft is Puck onderdanig naar mensen (althans, hij vertoont kalmerende signalen) en niet altijd naar honden. Dominantie c.q. zelfverzekerdheid is iets dynamisch, waardoor er niet altijd een peil op te trekken is. Ik weet niet hoe lang je de hond nu hebt, maar het is mogelijk dat hij nu z'n draai aan het vnden is, waardoor z'n ware aard naar boven komt. Goed opletten, lijkt me en probeer uit te vissen in hoeverre het "echte" angst is en in hoeverre "aangeleerd gedrag".

Poot op een voet zetten kán (hoeft niet) een teken zijn van "ik vind dat jij hier moet blijven, dus blokkeer ik je". Het kán (hoeft niet) een vorm van lichamelijk (sociaal) contact zoeken zijn. Het kán (hoeft niet) gewone lompheid in combinatie met aangeleerd gedrag zijn (immers: negatieve aandacht is ook aandacht).

[Wendy!]

Sja, lastig. Aaron heeft ook zoiets. Keert je vaak zijn kont toe om geknuffeld te worden. Ook gaat hij graag op je schoot zitten. Bij elke andere hond zou ik dit inderdaad als domineren beschouwen. Maar bij Aaron lukt dat me met de beste wil van de wereld niet. Ik denk dat het iets is dat bij zijn vorige baasjes veel beloond werd. En dat hij het wel fijn vind om op zijn kont gekriebeld te worden. Normaal gesproken zou het dus dominerend gedrag zijn, maar bij Aaron?????

Dus ja...hoe dat met Puck zit, laat zich raden. Sowieso eerst afwachten hoe hij zich ontwikkeld. Hou in ieder geval in je achterhoofd dat het dominerend zou kunnen zijn. En wees door zijn onderdanige gedrag niet blind voor andere overheersende trekjes. Anders heb je te laat in de gaten dat hij niet zo onzeker is als je dacht en dat kost je een hoop werk om het weer goed te krijgen.

[Trina]

Ja, ik begrijp het.
Zo had ik het nog niet gezien, dat hij inderdaad met zijn houding kan proberen om mishandeling af te zwakken en dat dat niks met onderdanigheid te maken kan hebben.

Als ik zijn riem om wil doen, gaat hij het liefst helemaal met zijn kop naar de grond en daardoor krijg ik de riem niet om. ik vraag hem dan vriendelijk om te gaan zitten, wat hij meteen ook doet en doe de riem met de grootste zachtheid om, zodat hij niet teleurgesteld wordt in mijn handeling.

Als hij op de grond ligt en ik wil hem knuffelen, gaat hij meteen op zijn rug liggen.

In het begin liep hij constant achter me aan, maar dat heb ik een beetje genegeerd. Nu merk ik dat hij steeds vaker Oberon opzoekt, die, omdat die mijn ritueel van de dag kent, rustig in de tuin ligt of loopt tot de volgende uitlaat.

Ik hoop dat ik het een beetje goed doe, want dit is toch wel heel iets anders dan een hond van pup af aan in huis hebben.
Hoewel Puck tot nu toe een modelhond is. (soms heb ik in een boze bui iemand hier op het forum wel eens aangeraden om de ideale hond die ze zochten bij Bart Smit te kopen,) :p: maar dit is echt zo'n hond. luistert perfect, poept niet in de tuin, blaft maar een enkele keer, enz. enz.
Terwijl hij best in de tuin mag poepen en ook wel mag blaffen. hij mag hier gewoon hond zijn, maar ja een modelhondje is toch wel erg fijn. hihi

[Trina]

Nee dominant gedraagt hij zich totaal niet.
Het lijkt trouwens voor een ander alsof hij wil gaan piesen, misschien heeft ze dat in eerste instantie gedacht.
Kijk, als je met je benen over elkaar zit, dan hangt je voet nogal hoog en als er dan een hond voor je staat die zijn poot optilt en op je voet zet.
Nu ik er zo over nadenk, is dat het vast geweest.

Maar zijn gedrag lijkt wel heel erg op wat Janet zegt, om aggressie af te zwakken.
Aan de riem trekt hij, dus ik was vanmiddag met hem aan het oefenen, maar hij durfde in het begin niet vlak naast me te lopen, keek dan zo schuin opzij alsof hij een pak slaag verwachtte.
Maar zoals ik al zei, het is een modelhondje. Na de wandeling liep hij keurig naast me. Hij snapt heel snel wat je bedoelt.
Maar hopen dat hij mij gaat vertrouwen, maar ach die angst is er al zo ingesleten. Toen het gebeurd is was hij nog een pup.
Onvoorstelbaar waar mensen toe in staat zijn.

[Falco]

Hier wordt de grote lompe achtepoot dus echt alleen maar gebruikt als emotionele steun. En de achterpoot blijft op zijn kussen als we even naar binnen lopen. Dan is op dat moment zijn eigenste kussen zijn steun. Veronderstel dat het kussen wegloopt voordat het vrouwtje terug is. Of de voorpoot even op je tenen zetten he leuk ga je al zitten dan kan ik er ook wel bij. Dus in jou geval is het vast ook een vorm van aandacht, ( ben een leek dus kan het mis hebben) Hier heb je wel gelijk een blauwe teen als je niet uitkijkt