Wil de hond schreef:Nee, het is geen straffen, maar straffen is toch ook niet gelijk aan korrigeren?
straf1 (de ~ (v.), ~fen)
1 maatregel of behandeling ter vergelding van een misdaad, overtreding, verzuim => afstraffing, bestraffing
2 iets onaangenaams => kwelling
cor·rec·tie (de ~ (v.), ~s)
1 het verbeteren van fouten in drukproeven, schoolwerk enz.
2 verbetering van een fout
3 correctiewerk
Nee, wij gebruiken de woorden veelal verkeerd. We straffen veeeeel meer dan dat we corrigeren.
Jij hebt het over dat corrigeren het geven van een onaangename prikkel is..Nee, dat is dus straf. Corrigeren gaat over het resultaat...als je iets corrigeert betekent het dat je iets verbetert. In die zin corrigeer je dus met een halti, omdat je het resultaat verbetert, maar aangezien wij oeverloos geruk aan een slipketting ook nog steeds corrigeren noemen inplaats van straffen en pijnigen van honden noem ik het werken met een halti of gentle leader liever begeleiden, omdat je bij fout gebruik dus ook niet corrigeert.
Ik begrijp best wat de bedoeling is, maar heb hier toch ook wel wat vraagtekentjes bij. Zolang als de hond nog niet voldoende het gewenste gedrag ingetraind heeft kom je voor het probleem te staan dat je er mee de straat op moet, in gewone dagelijkse omstandigheden die je niet beheerst en niet op het beheersingsniveau van je hond af kunt stemmen. M.a.w., de hond gaat de fout in. Goed, misschien wel makkelijker in bedwang te houden door de halti, maar je bent op zulke momenten in mijn ogen dus wel degelijk korrigerend bezig, of in elk geval doe je daar pogingen toe.
Nooit in die mate dat je je hond moet laten stikken, moet rukken of echt flink pijn moet doen. Je kan een hond aan een halti meenemen.,..letterlijk.
Het gaat er niet om of het leuk of gemakkelijk is, het gaat erom of iets als straf wordt ervaren ja of nee. Ik kan je vertellen dat als jij je ogen gebruikt en observeert, je aan de houding van de hond kan aflezen dat de halti niet als straf wordt ervaren. Hooguit zie je enige onzekerheid omdat er getornd wordt aan een gewoonte.Een hond die uitvalt aan een halti kan overigens gewoon uitvallen hoor. Dat gebeurt er niks.
Net zo goed overigens wordt een slipketting zelden als straf ervaren, omdat veelal de hond er alleen maar meer van opgejut wordt. Slipkettingen zijn toch wel erg vaak bekrachtigers in dit soort situatie's.
Je kan hem ook aanleren dat uitvallen=pijnprikkel. Niet uitvallen is géén pijnprikkel, en dus, andere honden is niet gelijk aan pijnprikkel.
Mijn punt hier is dat het niet zo hoeft te zijn als jij stelt, nl. dat een hond door korrekties leert dat een andere hond=pijnprikkel. Normaal gesproken is het zo dat een hond een verband legt tussen zijn eigen gedrag in relatie tot een andere hond en de korrektie. Een wezenlijk verschil met datgene wat jij ziet als dat wat de hond leert van korrekties.
Dit alles natuurlijk wel op voorwaarde dat er op een goede manier om wordt geaan met het hulpmiddel en dat er juist ingespeeld wordt op het gedrag en de situatie.
Jij kan nooit van te voren bedenken welke link een hond legt..te veel prikkels waar de hond aan kan linken. Daarbij is de aandacht van de hond op het moment van het toedienen van de pijnprikkel volledig bij de andere hond. Waar anders dan bij die andere hond verwacht jij dan dat de hond de link legt? Een hond kan niet reflecteren. Die kan niet denken.. Gos, ik ging gook wel erg uit mijn dak zeg!!
Die schrikt zich kapot en loopt de volgende keer gedrukt langs die andere hond als je hard genoeg hebt gecorrigeerd. Als je dat beloond bouw je weer wat vertrouwen op en kan je hopen dat de hond het dus niet meer doet. maar als je dit ritueel keer op keer dag in dag uit moet herhalen doe je iets chronisch verkeerd..en jij weet net zo goed als ik dat half nederland dit soort dingen chronisch verkeerd doet.
Verder ...een flink uitvallende hond met zijn adrenaline door het plafond..die valt amper te corrigeren, of je moet wel zo snoeihard rukken..Mij lukt het niet bij mijn eigen hond Laika. Ik kom niet door en aangezien zij een angstbasis heeft doe ik het dus ook niet meer. Maar zoals je snapt..ooit inderdaad wel een keer geprobeerd.
Je hebt gelijk hierin, goed korrigeren, gekombineerd met goed belonen is een kunst die veel mensen zich niet zomaar eventjes eigen maken.
Maar om te stellen dat 99 van de 100 gevallen ontaarden in een partijtje rukken en opfokken zonder enig positief nut gaat mij te ver.
Mij niet. De slipketting is het meest ondoordachte martelwerktuig wat wordt gebruikt door hondenbezitters. Al die leken die in de winkel een band kopen kopen een slipketting en lopen met een blauw aangelopen fikkie over straat. Wil je die mensen laten corrigeren?
Het is toch ook zo dat je beter bij de basis kunt beginnen, je niet als eerste te gaan richten op een bepaald symptoom? Uitvallen naar andere honden is een aanwijzing dat er meer mis zit. Zoals daar zijn, gebrek aan basiskennis, veel te laat bewust worden hiervan, foutieve begeleiding van de hond door zijn omgeving, etc.
Hoeveel mensen denken niet dat zij korrigeren zonder dat hun hond het hiermee eens is?
Dit wil in mijn ogen zeggen dat je niet kunt stellen dat de korrektie het probleem is, maar de onkunde van de eigenaar in deze.
Je kunt dan kiezen voor het door de eigenaar aanleren van een effektieve manier om deze tekortkoming recht te trekken. Door te leren korrigeren en belonen op een korrekte manier, wetend hoe in te spelen op gedrag en situaties.
Of door te leren op een andere manier het ongewenste gedrag om te zetten in gewenst gedrag. Iets wat ook zijn haken en ogen heeft. Niet iedereen is zomaar in staat om op een uitsluitend vriendelijke manier uitvallen weg te trainen. Die techniek moet je ook leren, en goed beheersen.
Ik vind in veel gevallen korrigeren ook vriendelijk, omdat je duidelijk bent, en eerlijk. Goed gedrag wordt beloond, en "fout" gedrag wordt duidelijk gekorrigeerd.
En dan nog, de meeste honden zijn vrij eenvoudig te korrigeren hoor, het zijn uitzonderingen die niet heel snel hun gedrag positief bijstellen onder invloed van korrektie en beloning.
Ik wil niet vervelend doen, maar hoeveel honden die echt uit hun tent gingen over 50 meter bij het zien van een andere hond heb jij getraind? Dat lukt Jan met de pet echt niet zo even die te corrigeren als er om de hoek dan ineens een hedder komt zeilen op 20 meter afstand. Die honden gaan door hun plafond. Die zijn niet bereikbaar, ook niet voor pijnprikkels. Die jut je helemaal door hun dak heen met straffen.
Die moet je wel op afstand gaan trainen van die andere hond om uberhaupt iets te kunnen leren omdat de hond dan nog bereikbaar is..
Tuurlijk moet je een eigenaar bijsturen. Tuurlijk begint het ergens ver terug daar waarvoor het fout ging..Maar en?
Het eerste wat mensen doen als er iets niet goed gaat is corrigeren. Echt als allereerste..! Pas als ze daaarmee echt op een dood spoor zitten omdat ze zelf tanden in hun mouw hebben of de straat niet met goed fatsoen meer opkunnen gaan mensen kijken naar andere hulpmiddelen. Vaak is de hond dan al een eind op weg verknalt en kost het tijd, veel tijd dat alsnog recht te trekken. Het meest primitieve van mensen is weten wat we niet willen en daar letten we op..het is veel zinniger te kijken waar je heen wil met je hond en dat gedrag te trainen. Zoals ik altijd maar weer roep..een hond met aandacht voor de baas geeft geen problemen!
En ter afsluiting, ik zie niet veel in een hond die naar me toekomt en me aankijkt, in afwachting van een beloning, als er een andere hond in beeld komt. Een kwestie van persoonlijke smaak neem ik aan.
Met honden als Laika kan je niet anders. laika gaat zitten aan de kant van de weg als ze een hond ziet en zoekt oogcontact. Die wil vluchten, zo ver mogelijk weg de bosjes in en als dat niet kan uitvallen. Dan ben ik retetrots als ze me aankijkt met het vertrouwen dat ik haar help het goed te doen. Dan lul je niet meer over "ik heb liever niet" Wil..ik heb liever niet dat ze uitvalt!
Als laatste wil ik sowieso even kwijt er het merendeel van de uitvallende honden onzeker is..corrigeren is dan uberhaupt geen optie in mijn ogen.
Zo, klaar!
