Hierin zou glasvezel en ijzer verwerkt zitten. Dit leidt tot ernstige slijtage van zijn tanden en wordt dringend af geraden.
Dus, ik naar huis met 6 'hondvriendelijke' tennisballen..... (a € 2,- per 6)
Ik had nog 3 'oude' tennisballen en samen met die andere 6 zijn ze nu allemaal op
Amu maakt gehakt van die ballen! 
Maar goed, ik heb mij de opmerking over glasvezel en ijzer aangetrokken (ik wil mijn makker geen last bezorgen maar ook geen plezier ontnemen) en ben op dit forum en elders op het internet gaan zoeken naar 'harde' bewijzen voor deze bewering. Die heb ik dus niet kunnen vinden......
Alleen aannames en overleveringen voeden dit sprookje.
Ik heb hierom contact opgenomen met een van de grootste tennisbalfabrikanten van de wereld; Dunlop Slazenger.
Een meneer van de produkt afdeling heeft mij het volgende verteld;
- Er zit GEEN ijzer in een tennisbal verwerkt!
- Er zit GEEN glasvezel in het vilt!
- Er zitten GEEN toxische kleurstoffen in het vilt!
Het vilt om een (Dunlop) tennisbal is gemaakt van Nieuw Zeelandse Schapenwol.
Wel is door hem benadrukt dat hij over de samenstelling van het rubber geen mededelingen kon doen. Dat kon ik mij voorstellen. Maar ijzer zit er absoluut niet in.
Gebitsslijtage van een hond door tennisballen is hoofdzakelijk te wijten aan het achtergebleven zand in het vilt. Dit is net schuurpapier.....
Overigens is deze slijtage ook nog eens afhankelijk van het onderhoud door de eigenaar, de hond zelf en de middelen (kauwstaven e.d.) die de hond krijgt als gebitsverzorging.
Als laatste:
Iedere hond is verschillend m.b.t. slijtage van het gebit en is, net als bij mensen, niet op voorhand te voorkomen. Het gebeurt gewoon. Het hoort erbij.
"Voorkomen is toch beter dan genezen?" Klopt als een bus, maar....
Ik ben nu voldoende overtuigd om Amu weer met 'echte' tennisballen te vermaken! Voor kauwen heeft hij tijdens het spelen toch geen tijd
'en vieze/zanderige' tennisballen komen het huis niet in
Ze spelen beiden wel met andere ballen, die 'gladder' zijn.