Jachtpassie bij staande honden?

[omasjanie]

Jachthonden, ik ben het op forums nog niet zo tegen gekomen als in deze discussie, en ..... geniet en leer er van.
Ik heb bij google al eerder gezocht maar kan geen algemeen jachthonden forum vinden. Heb er over gedacht op mijn site een Drenten forum te beginnen maar het lid zijn van een Drenten email groep waar zo'n 80 deelnemers zijn en er 5 reageren maakt dat ik vrees dat er weer heel veel meelezers komen waar ik dus geen zin in heb.
Weet iemand een leuk forum ????

[willemien]

Helaas heb ik ook niets anders gevonden; het nieuwe forum van de weimaranervereniging krijgt veel nieuwe aanmeldingen maar ook daar wil er maar geen discussie of uitwisseling op gang komen . Op zich best raar als je beseft hoeveel jachthonden er zijn...

Op de cursussen waar ik gezeten heb voordat we jachttraining gingen doen, was er eigenlijk ook geen specifieke kennis van jachthonden. Daar volgde Siemen dus ook ZO keurig dat ze zich niets konden voorstellen bij mijn verhalen van hoe hij je door het veld kan trekken. Gelukkig kwam ik daarna dus alsnog bij de jachttraining terecht waar ik op de eerste dag alle honden zag sleuren aan hun bazen .

De enige sites met algemene info die ik ken zijn die van de KNJV (www.knjv.nl) en de KNJV utrecht (http://www.jachthonden-knjvgewestutrecht.nl) maar daar is dus geen forum ofzo.

[marian*]

Heb er over gedacht op mijn site een Drenten forum te beginnen maar het lid zijn van een Drenten email groep waar zo'n 80 deelnemers zijn en er 5 reageren maakt dat ik vrees dat er weer heel veel meelezers komen waar ik dus geen zin in heb.
Weet iemand een leuk forum ????

Jammer is dat he?
We hebben het geprobeerd ,maar helaas Zelfs de moderator doet daar niks
Een ander forum zou ik ook niet weten.

[willemien]

Ik durf hier al bijna niets meer te schrijven omdat er zo weinig gereageerd wordt; ik schrijf al zo veel en dan vraag ik me natuurlijk wel af of dat soms andere mensen afschrikt ofzo...

Maar ja; als niemand anders meedoet is het ook zonde om allerlei voor de hand liggende tips maar te laten omdat niemand anders ze opschrijft.

Dus toch nog over dat balletje gooien omasjanie; Siemen was als jonge hond echt niet geinteresseerd in ballen. En al helemaal niet in apporteren; hij beet ze wel kapot als hij de kans kreeg. Op de jachttraining hebben ze als eerste gezegd dat we hem geen ballen meer mochten geven omdat hij het blijkbaar lekker vond om daar al kauwend mee rond te lopen (je zag zijn kakan op en neer veren) en daar krijgen ze een harde beet van waardoor ze het wild kapobijten. Maar dat geld dus alleen als je ooit met wild wilt werken.

Het was dus in ieder geval niet zo dat Siemen een geboren apporteer hond was. Wat jij beschrijft; dat het na twee keer al op is, hadden wij ook. De trainer vond dat geen probleem maar hij drukte het ons op het hart om het vooral niet tegen te maken; na een goed apport gewoon stoppen. W hebben ons heel lang ingehouden en inderdaad maar heel kort de dummy aangeboden tijdens een wandeling. Nu is hij inmiddels zo verzot op het zoeken enzo dat hij hem dus ook netjes terug brengt maar dat heeft dus ook moeten groeien. Hij brengt nog steeds liever spannend wild dan een saaie dummy. Ik laat hem nog steeds niet vier keer achter elkaar dezelfde oefening doen hoor. Liever vaker op een dag een keer dan veel keer achter elkaar.

We zijn nu nog steeds aan het werken aan dat apporteren; hij heeft de neiging om de dummy te snel los te laten; dus niet in je hand geven maar voor je voeten uitspugen. Maar ook dat is geleidelijk met veel variatie wel te oefenen. Hij mag ook tussendoor in de tuin iets vastpakken en dan moet hij er een stukje mee in zijn bek lopen voordat we het weer aanpakken (lopen we dus achteruit of naast hem). Op de ouderwetse manier van trainen waren ze waarschijnlijk allang een keer met een paar man op hem gedoken om de dummy in zijn bek te proppen en zijn dek dicht te knijpen. Ik vind dat geen fijne methode en je kan er een hond ook voorgoed angstig mee maken.

[Moon]

Omasjanie; apporteren aanleren gaat ook heel goed met de clicker (weet niet of je daarmee werkt?). Je draait dan ahw. de hele oefening om. Je laat de hond voor je zitten. Je begint met bijv. de dummy voor zijn neus te houden, snuffelt hij; click en brokje. Na een paar maal wacht je met de click; hij krijgt dan zoiets van "kom op met die click" en duwt tegen de dummy, yes! click en brokje.Zo ga je steeds kleine stapjes verder; dummy even vasthouden, dummy op de grond en vastpakken (de hond gaat dan automatisch weer voor je zitten omdat dat de uitgangspositie was). Dan even lopen samen met de dummy in zijn mond. Dan dummy een meter weggooien,enz. enz. Dit doe je natuurlijk niet in een keer, je houdt altijd op met trainen voordat de hond er genoeg van heeft. Dante is gek op de clicker. Ik leer hem ook een heleboel onzin kunstjes gewoon voor de fun. Om gezellig samen bezig te zijn en de band te versterken.
Ben hem nu aan het leren "zingen" op commando, hij kan namelijk prachtig huilen Het heeft nog een praktisch nu ook omdat hij voor de speurcursus moet op commando moet leren blaffen om aan te geven als hij gevonden heeft wat hij zoekt. In plaats daarvan leer ik hem "zingen". Ik merk bij mijzelf dat ik bij het trainen van kunstjes veel onstpannener bezig ben, daar tussen door train ik dan de noodzakelijker"kunstjes", hierdoor voorkom ik dat ik te veel druk leg op Dante. Hij is daar nl. heel gevoelig voor. Had dat eerst niet in de gaten, hij ging dan klieren op de cursus; draaide steeds van mij weg, ging op zijn rug liggen rollen, enz. Mijn trainer (ook gedragstherapeut) wees mij er op dat ws. de druk te hoog was. Inderdaad bleek dat zo te zijn, was een eye-opener voor mij. Wanneer ik een stapje terug deed of iets heel anders was het zo over.
Je schreef trouwens dat je geen cursus meer deed. Ik wil je niet betuttelen of zo maar toch zou ik je aanraden om dat weer op te pakken. Wel zoeken dan naar een cursus die je bevalt natuurlijk. Zelf kun je heel ver komen met trainen maar je krijgt geen feedback en dat vind ik juist heel belangrijk. Het belangrijkste van cursussen vind ik dat jij leert om je hond te trainen. Op dat uurtje in de week hoor je dan of jij het goed doet en krijg je tips om dat te verbeteren. Tevens goede oefening om je hond zijn aandacht te krijgen/houden met mensen en honden om hem heen. Ook vond ik het fijn om een soort leidraad te hebben wat ik moest trainen; je krijgt immers een soort huiswerk mee.
Ik heb steeds cursus gelopen met Dante (tot nu toe) en hij heeft al een heel stapeltje certificaten. Ik denk ook dat het wel een must is met zo'n soort hond, in ieder geval wordt het wel vaak aangeraden.
Op het ogenblik doe ik geen gehoorzaamheid meer, alleen speuren. Met gehoorzaamheid ben ik gestopt omdat er op het trainingsveld een aantal dingen zijn gebeurt waardoor Dante er niet graag meer heen ging. Er was totaal geen enthousiasme meer te zien bij hem en tja, het moet wel leuk blijven natuurlijk! Misschien dat ik het volgend jaar weer eens probeer. En verder Omasjanie; probeer wel gewoon van je hond te genieten en te kijken naar alle leuke en gekke dingen die hij doet (zeker op zijn leeftijd). Ik weet dat het moeilijk is; ik kwam 1.5 jaar geleden ook geregeld gedeprimeerd of wanhopig thuis na een wandeling, kon er soms niet van slapen 's nachts als hij weer achter auto's aan was gegaan (als ik het heel voorzichtig weer probeerde of aan de lange lijn). Het hielp dan om dingen met hem te gaan doen die wel goed gingen zodat ik weer trots op hem kon zijn. Die "vlegel periode" heeft ook zoveel leuke, grappige kanten om van te genieten!
Over een jachthondenforum; er is een mailinglist van yahoo over jacht/apporteersport; http://groups.yahoo.com/group/JachttrainingNL/
Deze is niet zo actief en gaat voornamelijk over jacht en jachttraining. Maar misschien heb je er wat aan? Je kunt het allicht proberen.
Succes bij Klaas Wijnberg en schrijf je problemen gerust van je af, misschien lucht dat alleen al op

Gr. Marijke

[Moon]

Willemien; over jachtinstinct weet ik niets meer te vertellen hoor, komen we niet uit geloof ik. En als Dante een andere baas had gehad, tja wat moet ik daarop zeggen of liever wat wil je dat ik daarop zeg? Hoe kan ik daar nou iets zinnigs over vertellen? Wil je dat ik toegeef dat ik het verkeerd heb aangepakt; nou misschien wel maar ik weet het doodeenvoudig niet!!
(had ik het wel geweten had ik het natuurlijk anders gedaan)

Het is in ieder geval een feit dat in verschillende beschrijvingen van de Bracco te lezen is dat "hij af en toe zijn neus achterna gaat en dat ze ietwat eigenzinnig van karakter zijn". Daarbij komt dan zijn gevoelige aard waardoor hij niet tegen druk of een harde aanpak kan, maar dat geldt vlgs mij voor alle staande jachthonden in meer of mindere mate.
Ik vertelde al dat Dante's beste vriend een Viszla is; zijn vrouwtje is mijn "hondenvriendin" en we praten heel wat af over de hondjes. Haar en mijn aanpak zijn haast hetzelfde en we hebben dezelfde cursussen gevolgd. Haar hond gaat niet zijn neus achterna en de mijne wel. We lijken ook qua karakter op elkaar dus zij is niet 'dominanter' dan ik ben of zoiets.
Maar goed ik ga me nu zitten verdedigen en dat wil ik eigenlijk helemaal niet; ben een beetje kwijt waar deze discussie nu helemaal over gaat.

Marijke

[willemien]

Laat inderdaad maar zitten Marijke; ik wil je helemaal niet het gevoel geven dat ik jou ergens van beschuldig of dat je je voor mij moet verantwoorden. Ik heb dat ook geprobeerd te schrijven maar blijkbaar heb ik het niet goed genoeg geformuleerd.

Het was alleen maar naar jou gericht omdat je het onderwerp hebt geopend; het was nog leuker geweest als er meer mensen met de discussie mee gedaan hadden. Ik wilde gewoon weten wat iedereen nou onder jachtpassie verstaat omdat misschien blijkt dat men bepaalde dingen aanneemt als een onverandertbaar gegeven (want het is instinct) die helemaal niet bij dat instinct horen maar die onder aangeleerd gedrag vallen. Dan heb je dus een opening om te kijken wat je kan veranderen. Maar dan moet je het eerst met elkaar eens worden of het te veranderen is; leek mij leerzaam om dat van anderen te horen. Dan zou je tips kunnen uitwisselen hoe iedereen met zijn hond bepaalde oplossingen gevonden heeft. Maar als je niet gelooft dat iets veranderd kan worden dan zijn die tips ook zinloos.

Dus ik vroeg of je je kan voorstellen dat Dante zich bij een andere baas met meer jachtervaring anders zou hebben ontwikkeld om te zien of je nog wel gelooft dat jij of iemand anders zijn gedrag kan veranderen. Het was zeker niet bedoeld als kritiek op je manier van doen; ik vind je beschrijving van de trainingen die je met hem doet hartstikke leuk klinken.

Ik hoop dat ik het nou zo heb uitgelegd dat je in ieder geval begrijpt dat ik wel een goede bedoeling heb. Als je de discussie zinloos vind of te pietluttig over de formulering van een begrip, dan hoef je er verder niet op in te gaan. Misschien leest iemand anders de komende tijd nog wel dit bericht die wel zin heeft om er op in te gaan.

[marian*]

Jachtpassie.......als dat betekent dat een hond tierelier wordt als ie een konijn ziet dan heeft Bente vanmiddag weer eens bewezen jachtpassie te hebben
Na een wandelingetje in het park hier in de wijk liep ik aangelijnd met ze naar de auto toe. Dat ging natuurlijk prima omdat ze bek af waren van het rennen wat ze daar gedaan hadden.
Tot.....twee konijnen zo brutaal waren om niet al te ver voor ons van de ene struik naar de andere te willen oversteken! Bente he-le-maal tierelier , jodelen alsof ze vermoord werd , en Max die gezellig een beetje mee ging lopen doen!
Wat vonden ze het erg dat ze vast zaten!

[omasjanie]

Eindelijk computertijd en Willemien ik wilde best reageren maar weet gewoon te weinig over diverse jachthonden, van wat je allemaal schrijft leer ik veel dus blijf maar doorgaan wat mij betreft. Ik denk wel dat jachtpassie er in zit, bij de een meer dan bij de ander afhankelijk van de fokker en ik denk ook dat als je vanaf het begin meer weet dat je het beter kan sturen. Wat jij schrijft over zacht in de bek, Tara zou dat van nature hebben maar ze sloopt al behalve de zwarte kong. Toen ze voor het eerst een dood dier ophaalde had ik het kunnen aanpakken, deed dat niet omdat ik het vreselijk vies vond en er van schrok dus ...... met veel moeite heeft ze het laten vallen en heb ik haar aan de riem gedaan tot we een stuk verder waren. Bij volgende keren is het soms gelukt het los te laten maar soms ging ze er ook vandoor en lag een eind verder op de botjes te knagen, als ik in de buurt kwam rende ze weer een eind verder en hetzelfde verhaal dus........ ik ben zelf niet goed omgegaan met haar jachtpassie, omdat het een hondje is wat best snel leert had ik haar dus ook kunnen leren de buit altijd af te geven. Had ik haar ook ander speelgoed aan kunnen bieden niet veel knaag en sloop dingen.
Maar ja ........ ik ben geen jager, wil gewoon een leuke sportieve hond en wie weet pak ik ook ooit vogels en zo aan wat ik me nu nog niet kan voorstellen maar een half jaar geleden kon ik me ook niet voorstellen dat ik botten zomaar aan zou pakken en nu doe ik het wel als ze naar binnen wil maar het bot in de tuin moet laten ) Ik ben blij dat ik in de "puppy fluisteraar" las dat een hond na 3 jaar pas min of meer is wat hij gaat worden dat geeft ruimte.
Ik werd trouwens vanavond weer de straat door gesleurt volgens mij een katten spoor, kan me niet voorstellen dat hier een haas of konijn is langs gekomen, ze was zo bezig met het spoor dat ze een hond die ons inhaalde niet had opgemerkt en zich te pletter schrok toen die aan haar begon te snuffelen terwijl voor onze vakantie elke hond een speelmaatje was en al van verre opgemerkt werd. Voor mij dus wel een bevestiging als je het kan voorkomen dat een hond zelf aan de haal gaat en succes heeft met jagen/slopen enz.
Dit voor nu even laat op de avond.

[Sylvia]

Staande honden zijn geschikt voor het opsporen en aanwijzen van wild dmv het voorstaan; ook daar krijgen ze aangeleerd dat ze het wild wel mogen aanwijzen maar dat ze moeten blijven stilstaan tot de jager het wild daarna heeft neergeknald (dit wordt uiteraard gesimuleerd op een training). Dus niets zelf vangen of opjagen!

Hier zie ik dat je het nog niet helemaal begrijpt. Een staande hond moet het daarna wel degelijk uitstoten, hoe wil anders een jager het afschieten?
Dat doet die in de lucht, als de hond heeft uitgestoten moet deze gaan zitten tot de jager heeft geschoten. Daarna apporteren.

Het instinct zit er in mijn ogen dus in of ze goed kunnen ruiken en of ze automatisch weten hoe ze moeten zoeken (slagen maken), niet zozeer of ze het wild achterna rennen. Eingelijk is dat gewoon ongetraind (egoistisch) gedrag.

Ongetraind egoistisch gedrag wil ik het niet noemen, in de meeste gevallen als een staande hond na het mooie revieren tot voorstaan komt blijft hij staan tot je erbij komt om "samen" het wild uit te stoten.

[willemien]

Staande honden zijn geschikt voor het opsporen en aanwijzen van wild dmv het voorstaan; ook daar krijgen ze aangeleerd dat ze het wild wel mogen aanwijzen maar dat ze moeten blijven stilstaan tot de jager het wild daarna heeft neergeknald (dit wordt uiteraard gesimuleerd op een training). Dus niets zelf vangen of opjagen!

Hier zie ik dat je het nog niet helemaal begrijpt. Een staande hond moet het daarna wel degelijk uitstoten, hoe wil anders een jager het afschieten?
Uitstoten mag toch pas op commando; niet op eigen initiatief? Hij mag dus niet zelf opjagen; alleen als hij toestemming krijgt en dan nog bij voorkeur zo dat een jager niet in de hond maar in het wild schiet. Je weet er zelf ongetwijfeld meer van dan ik dus als je wilt vertellen hoe dat gaan dan hoor ik het graag. Ik krijg bij de weimvereniging maar geen duidelijk antwoord waar ik een keertje kan kennismaken met veldwerk dus ik heb al aan de fokker van de Bracco's gevraagd of ik een keertje mee mag dit najaar.
Dat doet die in de lucht, als de hond heeft uitgestoten moet deze gaan zitten tot de jager heeft geschoten. Daarna apporteren. In de lucht werkt toch alleen bij vogels; hoe gaat dat met ander wild? Stopt de hond met opjagen op een commando of begrijpt hij dat hij het wild niet eindeloos mag najagen?

Het instinct zit er in mijn ogen dus in of ze goed kunnen ruiken en of ze automatisch weten hoe ze moeten zoeken (slagen maken), niet zozeer of ze het wild achterna rennen. Eingelijk is dat gewoon ongetraind (egoistisch) gedrag.

Ongetraind egoistisch gedrag wil ik het niet noemen, in de meeste gevallen als een staande hond na het mooie revieren tot voorstaan komt blijft hij staan tot je erbij komt om "samen" het wild uit te stoten. Die opmerking begrijp ik geloof ik niet zo: als een hond er uit zichzelf op uit gaat dan is dat toch niet het gedrag dat je tijdens veldwerk wilt? Dan is dat dus toch ongetraind gedrag (en ik noem het egoistisch omdat het de hond direct bevrediging geeft)?

[omasjanie]

Moon bedankt voor je lange verhaal en je mag best betuttelen hoor daar kan ik wel tegen, ik werk niet met de clicker heb het tot nu ook niet nodig gehad omdat Tara alles doet voor een brok en dan af en toe een lekkere beloning er tussen ( een frolic in 3 stukjes) en het apporteren kan ze heel goed, zelfs als ze het slordig af geeft zeg ik netjes en pakt ze hem nog een keer om keurig in m'n hand te geven maar dat binnen of in de tuin, niet met veel afleiding dan is alles leuker dan ik of de bal. Het gaat dus om aandacht en daar hoop ik bij Klaas Wijnberg een stuk verder mee te komen. Als het daarna nog niet lukt aandacht vast te houden is het misschien wel een goed idee toch weer een hondenschool te zoeken.
Ze heeft denk ik gemerkt dat ik over haar klaag, net terug van wandelen liep ze toch keurig naast, toen ik iemand met een hond aan zag komen een beloning voor m'n neus gehouden... ze keek even naar de hond maar gelijk weer naar mij en bleef mooi mee lopen. Ze was we bekaf van rennen. M'n kleindochter heeft wel de oplossing voor het trekken aan de riem, eerst thuis moe maken.
Wat je verteld over te veel druk is bij Tara ook wel duidelijk, ze doet dan helemaal niets meer dus een goed idee van je om wat grappige dingen tussendoor te trainen

[Sylvia]

Staande honden zijn geschikt voor het opsporen en aanwijzen van wild dmv het voorstaan; ook daar krijgen ze aangeleerd dat ze het wild wel mogen aanwijzen maar dat ze moeten blijven stilstaan tot de jager het wild daarna heeft neergeknald (dit wordt uiteraard gesimuleerd op een training). Dus niets zelf vangen of opjagen!

Hier zie ik dat je het nog niet helemaal begrijpt. Een staande hond moet het daarna wel degelijk uitstoten, hoe wil anders een jager het afschieten?
Uitstoten mag toch pas op commando; niet op eigen initiatief? Hij mag dus niet zelf opjagen; alleen als hij toestemming krijgt en dan nog bij voorkeur zo dat een jager niet in de hond maar in het wild schiet. Je weet er zelf ongetwijfeld meer van dan ik dus als je wilt vertellen hoe dat gaan dan hoor ik het graag. Ik krijg bij de weimvereniging maar geen duidelijk antwoord waar ik een keertje kan kennismaken met veldwerk dus ik heb al aan de fokker van de Bracco's gevraagd of ik een keertje mee mag dit najaar.

Je eigen woorden zijn zoals hier boven vetgedrukt.
En als het goed is schiet je ook de hond niet. Je vraagt de hond om uit te stoten, 9 van de 10 keer is een hond al steady en zal blijven staan en kijken naar de vogel en heeft de jager de tijd om af te schieten. De hond komt immers niet van zijn plaats af. Dit wordt nog beter aangeleerd door de hond direct te laten zitten na het uitstoten. De meeste honden (jonge honden uitgezonderd) wachten op bevel om uit te stoten, jonge honden kunnen nog weleens wat te snel inspringen.

Dat doet die in de lucht, als de hond heeft uitgestoten moet deze gaan zitten tot de jager heeft geschoten. Daarna apporteren. In de lucht werkt toch alleen bij vogels; hoe gaat dat met ander wild? Stopt de hond met opjagen op een commando of begrijpt hij dat hij het wild niet eindeloos mag najagen?

Zoals hierboven al geschreven, de meesten weten het al, dat is een soort van een klik, weten wat er gebeuren gaat daarna.
Er wordt in het veldwerk alleen gejaagd op vogels, het betreft hier alleen de Fazanten, Patrijzen en andere hoendersoorten. Ik kan het je nog sterker vertellen in Frankrijk mag er alleen maar voorgestaan worden op Patrijs. Het andere wild (Konijn, haas etc) moet je dus afleren om daar niet achteraan te jakkeren. Vogels jagen ze meestal vanuit hun zelf al niet na.

Het instinct zit er in mijn ogen dus in of ze goed kunnen ruiken en of ze automatisch weten hoe ze moeten zoeken (slagen maken), niet zozeer of ze het wild achterna rennen. Eingelijk is dat gewoon ongetraind (egoistisch) gedrag.

Ongetraind egoistisch gedrag wil ik het niet noemen, in de meeste gevallen als een staande hond na het mooie revieren tot voorstaan komt blijft hij staan tot je erbij komt om "samen" het wild uit te stoten. Die opmerking begrijp ik geloof ik niet zo: als een hond er uit zichzelf op uit gaat dan is dat toch niet het gedrag dat je tijdens veldwerk wilt? Dan is dat dus toch ongetraind gedrag (en ik noem het egoistisch omdat het de hond direct bevrediging geeft)?

[/quote]
Hoezo ongetraind gedrag? Als mijn hond in een veld loopt waar ik hem / haar vrij laat lopen en deze begint te revieren en komt tot voorstaan vind ik alleen maar een moment om te belonen. Hij / zij begrijpt zijn / haar vak. Het ligt alleen aan JOU wat je ermee doet. Als jij constant je hond drukt met wat deze mag doen zal deze zich in 9 van de 10 gevallen niet ontwikkelen tot de beste veldwerkhond. De hond meot namelijk zo veel mogelijk vrijgelaten worden.

[willemien]

Het ging er om dat honden die geen jachttraining doen, plotseling van de baas weglopen en zelf wild gaan opjagen. Ik had het dus niet over prachtig revieren en voorstaan maar gewoon in het bos verdwijnen en later (grinnikend) weer terugkomen als de baas al een uur heeft staan roepen en fluiten. Natuurlijk wil je een hond tot op zekere hoogte vrijlaten als je daar veldwerk mee gaat doen, maar waar ik het over heb was dus over ongetrainde honden waar ook geen jachtplannen mee zijn.

Als een baas zegt dat de hond "zijn instinct achterna gaat" en niet meer luistert, is het mijn veronderstelling dat een hond niet zomaar zijn instinct achterna gaat maar dat hij gewoon een geur vangt (dat is nog instinct) en daar zelf gedrag bij bedenkt; nl achternalopen en blijkbaar opjagen of achtervolgen. Dat opjagen zit dus niet in het instinct maar de hond is er niet voor gecorrigeerd, de ervaring beloont zichzelf en het wordt steeds hardnekkiger gedrag. En de baas maar denken dat het erbij hoort (en ik hoor ze zo vaak in het bos zeggen dat ze zeker niet met de hond op training gaan want dan wordt het vast erger). Terwijl diezelfde hond dus volgens jouw beschrijving op veldwerktraining prima kan leren om geen hazen achterna te gaan en blijkbaar kan hij ook prima wachten met het uitstoten van een vogel. Om het verhaal niet al te ingewikkeld te maken heb ik het uitstoten achterwegen gelaten; ik wist dat ze dat doen maar ik ken er geen details van en ik vond het niet relevant om mijn stelling te ondersteunen (het ontkracht de stelling ook niet).

Ik wist niet dat veldwerk alleen op vogels ging; weer wat geleerd.

[Moon]

Willemien, even een vraag; hoe heb jij je hond gecorrigeerd toen hij er als oudere pup voor het eerst vandoor ging achter wild aan?

[willemien]

Ik denk dat ik daar geen antwoord op kan geven omdat hij als jonge hond gewoon altijd geleerd heeft/gewend was om in de buurt te blijven. Bovendien heeft zijn jachtinstinct zich echt langzaam ontwikkeld. Ik heb hem natuurlijk wel geursporen zien volgen maar de band met ons was gewoon veel sterker; hij bleef nergens voor hangen, ook niet als hij lekker met andere honden aan het spelen was terwijl wij opstapten.

Pas toen hij rond de 10 maanden ofzo was, begon hij meer interesse te krijgen in levende konijnen. Er zitten hier in de buurt gelukkig nog heel veel en als jonge hond was hij vooral verzot op de keutels; ik heb wel eens een konijn vlak bij hem in de braamstruiken zien zitten maar daar had hij geen oog voor. Op een gegeven moment had hij van de een op de andere dag door dat er konijnen aan de rand van het veld te zien waren en toen rende hij er keihard op af. Dat was voor zijn doen erg ver en dus draaide hij meteen daarna weer om en kwam heel blij weer terug. Dat is een keer gebeurt met mijn man en een keertje met mij de volgende dag en vanaf dat moment houd ik hem op dat stuk aan de riem (is een terrein met wilde grazers en honden mogen daar niet los. Bijna iedereen doet dat wel maar zodra Siemen de dieren daar te dicht benadert houdt het voor mij op; hij loopt dus nu altijd aan de lijn door dat gebied heen). Deze reactie op de konijnen was volgens mij een soort ontwakend instinct want we waren al een tijdje bezig om de jachttraining maar dat had geen invloed; het was volgens mij gewoon de leeftijd. Bij sommige honden moet dat jachtinstinct zich echt ontwikkelen. Een andere weimaraner op de training was er veel sneller bij: die kwam wel al heel jong met dode dieren aanzetten. Maar haar baas geeft zelf puppytrainingen op een hondenschool en ze heeft zelfs een beagle die in de buurt blijft dus die hond is ook nooit gaan stropen. Wel heeft haar hond een keer een paar vogeltjes uit een nestje teruggebracht toen ze de wei in gestuurd werd om de dummy te apporteren. Maar die hond dacht dus dat dat de opdracht was dus dat is eigenlijk hartstikke lief gedrag (leg dat maar aan die vogeltjes uit maar ja).

Nu loop ik daar nog wel eens in de buurt met Siemen los buiten de omheining van die grazers; vooral op een heel groot veld train ik graag met de dummy. Ook daar zitten konijnen langs de rand maar hij gaat er dus niet heen als we genoeg afstand houden. Wel ruikt hij aan alle konijnenholen die in dat veld zitten. Hij is daar op een paadje in het bos een keer achter een konijn aangerend. Ik dacht dat die konijnen hard genoeg rennen dus ik liet hem iets verder rennen en toen floot ik; hij kwam meteen weer vrolijk terug. Later greep hij ergens anders in het bos wel een konijn dat zo stom was om te blijven zitten tot we dichtbij waren (ik zag hem pas op het laatst) en dat konijn liet hij dus gelukkig los waarna het wegrende. Ook toen kon ik Siemen terug roepen; het konijn verdween gelukkig gauw in de braamstruiken. Ik ben dus blij dat ik de kennis die ik op de jachttraining vergaard heb nu kan toepassen; het is helemaal niet zo raar om hem terug te roepen en hij kan het dankzij de training dus ook.

Hier zie je trouwens een foto van de eerst training dat Siemen aan een konijn mocht ruiken voordat hij het moest ophalen; hij wilde het beest meteen grijpen (konijn heeft een sok om zijn middel zodat de honden hem makkelijker vastpakken). Tijdens de training is hij dus echt vreselijk fel op wild want dan weet hij dat hij er wat mee mag.

[willemien]

Heb je trouwens gezien dat de braccowandeling misschien in Reeuwijk gehouden wordt met gratis kennismaking met jachttraining erbij? Ben je dan op vakantie? Is wel een mooie kans om eens te kijken hoe Dante het vind...

[de drentjes]

Ik denk dat ik daar geen antwoord op kan geven omdat hij als jonge hond gewoon altijd geleerd heeft/gewend was om in de buurt te blijven. Bovendien heeft zijn jachtinstinct zich echt langzaam ontwikkeld. Ik heb hem natuurlijk wel geursporen zien volgen maar de band met ons was gewoon veel sterker; hij bleef nergens voor hangen, ook niet als hij lekker met andere honden aan het spelen was terwijl wij opstapten.

Zou het niet per hond verschillen?
Sally was en is precies zo als jij beschrijft en ik kan haar gewoon terugroepen maar in de meeste gevallen kijkt ze naar mij en probeert ze het niet eens.

Missy is een heel ander verhaal. Op de bekende plaatsen heb ik haar nu aardig onder controle (daar gebeurt ook niet zo veel) en als ik ergens ben waar het echt niet mag gebeuren lijn ik haar van te voren aan maar soms ineens krijgt ze het weer en op dat moment ben ik al te laat. Ze krijgt dan, zo noem ik het, gewoon een waas voor ogen. Die zijn dan als ze weer terug komt, heel vreemd zwart en je dringt absoluut niet tot haar door; ze reageert dan zelfs niet op een stukje kaas en als je haar dan niet snel genoeg aanlijnt is ze meteen weer weg. Pas na een paar minuten kijkt ze dan weer normaal en kan je haar gewoon weer loslaten.

Het wordt wel minder maar ik zou dat er graag uit willen krijgen en om haar nu constant aangelijnd te houden vind ik ook geen optie, hoewel ze er zo natuurlijk wel iedere keer voor beloond wordt.

Dus suggestie zijn wat mij betreft ook meer dan welkom.

Wil

[Moon]

Wil (drentjes); heel herkenbaar; die zwarte ogen en de adrenaline die door zijn lijf giert. Ook hier is het minder geworden; toen hij een maand of 9 was kreeg hij die "waas" al van geurspoortjes, nu is daar echt wild voor nodig. Ook blijft hij nu veel dichter in de buurt en komt sneller terug. Ik heb niet meer de illusie dat ik het helemaal onder controle krijg en ik moet zeggen die acceptatie geeft mij rust en minder frustratie. Ik heb een boek; "apporteren is samenspel" en daarin wordt uit de doeken gedaan hoe je een hond "haasrein" kunt maken. Je moet dan een plek weten waar zeker hazen zitten, daar moet je dagelijks naar toe (zijn minstens een paar weken voor nodig) dan moet het gras zo kort zijn dat je de haas al eerder ziet dan de hond (rekening houden met de wind ivm geur) dan komt het er op neer dat je de hond leert om steeds als hij de haas ziet/ruikt dat hij dan gaat zitten.Tja, zo'n veld heb ik gewoon hier niet in de buurt!

Willemien; tijdens de Bracco-bijeenkomst zijn we op vakantie. Ik heb al eens zo'n jachtdag meegemaakt en vond dat niet zo'n succes. Dante was toen een maand of vijf. Ons werd geleerd dat we de hond zijn bek openmoesten doen, de dummy erin proppen en de bek dicht moesten houden. Nou sorry, dat was nou niet bepaald mijn methode, heb dat dan ook niet gedaan. Hopelijk hebben ze nu een modernere trainer!
Ik denk dat Dante zijn ei genoeg kwijt kan met het speuren en "jagen" achter ballen e.d. Zoals hier in de buurt met jachttraining wordt omgegaan (aan oren trekken en slaan met het houtje van de dummy op de neus) daar wil ik niets mee te maken hebben. Dus geen optie voor mij.

Marijke

[de drentjes]

Hoi,

Ja ik heb dat boek wel eens gezien op internet maar ik ben er nooit toe gekomen om het aan te schaffen. Ook omdat ik niet wist of het wat was. Maar misschien toch wel ineteressant om eens te lezen.

Hier zijn wel van die velden in de polder maar de honden mogen daar niet los en ze lopen tegenwoordig nogal te controleren of je toevallig niet net je hond los laat. Hele discussies heb ik al met die lui gehad maar daar zal ik jullie niet mee lastigvallen.

Ik ga het boek nu in ieder geval kopen. steek er toch altijd weer wat van op.

Wil

[Pascal]

Prachtig al die verhalen over jachthonden
Hier zijn ze meteen weg als ze iets zien of ruiken. Dan rennen ze met de snuit over de grond heen en weer en met een ronddraaiende staart. Maar zo krijg je ze mooi moe

[puk]

nou ik vind dat birka echt jachtpassie heeft.
denk dat het voor de hond misschien wel prettiger was als het wat minder was.
soms kijken mensen mij vreemd aan waarom ik met 2 riemen loop te wandelen als er geen honden te zien zijn

[jores]

ach ja die denken dan vast en zeker dat je jezelf aan het uitlaten bent

[Pascal]

soms kijken mensen mij vreemd aan waarom ik met 2 riemen loop te wandelen als er geen honden te zien zijn

Maar dat heb ik ook hoor

[puk]

soms kijken mensen mij vreemd aan waarom ik met 2 riemen loop te wandelen als er geen honden te zien zijn

Maar dat heb ik ook hoor

vreemd?, maar dacht ik het niet!

[Sylvia]

soms kijken mensen mij vreemd aan waarom ik met 2 riemen loop te wandelen als er geen honden te zien zijn

Maar dat heb ik ook hoor

Heb jij honden dan?

[Pascal]

soms kijken mensen mij vreemd aan waarom ik met 2 riemen loop te wandelen als er geen honden te zien zijn

Maar dat heb ik ook hoor

Heb jij honden dan?

Wist je dat niet dan? :N:
Volgens mij wordt je vergeetachtig, ach, is de leeftijd