Grommen naar de baas

[Demi]

Sinds een week hebben we er een Rottweilerteefje bij van ong een jaar oud. Tussen de honden onderling gaat het tot nu toe erg goed.
We merken wel aan de nieuwe hond, Calsey, dat ze af en toe behoorlijk bang voor ons is. Als we "nee"zeggen als ze iets niet mag, kruipt ze weg met haar staart tussen haar benen.
Gisteren zat ik op de rand van mn bed en toen kwam Calsey op de grond naast me liggen en ging slapen. Michael kwam naast mij zitten en haalde haar aan, waarop Calsey 2 keer duidelijk gromde en daarna hapte naar Michael! Het ging allemaal erg snel, ik had het nog niet eens in de gaten..
Ze schrok er zelf ook van, kroop meteen weg. Maar goed dit gedrag willen we dus niet hebben!
Hoe kunnen we het beste handelen als ze weer zoiets doet, of als ze alleen al gromt? Ik heb dit nog niet errder gehad met een hond, dus weet ook niet goed wat ik hier aan moet doen.

[Joy C]

Sinds een week hebben we er een Rottweilerteefje bij van ong een jaar oud. Tussen de honden onderling gaat het tot nu toe erg goed.
We merken wel aan de nieuwe hond, Calsey, dat ze af en toe behoorlijk bang voor ons is. Als we "nee"zeggen als ze iets niet mag, kruipt ze weg met haar staart tussen haar benen.
Gisteren zat ik op de rand van mn bed en toen kwam Calsey op de grond naast me liggen en ging slapen. Michael kwam naast mij zitten en haalde haar aan, waarop Calsey 2 keer duidelijk gromde en daarna hapte naar Michael! Het ging allemaal erg snel, ik had het nog niet eens in de gaten..
Ze schrok er zelf ook van, kroop meteen weg. Maar goed dit gedrag willen we dus niet hebben!
Hoe kunnen we het beste handelen als ze weer zoiets doet, of als ze alleen al gromt? Ik heb dit nog niet errder gehad met een hond, dus weet ook niet goed wat ik hier aan moet doen.

Oei! Ik zou heel even wachten met gelijk actie ondernemen! Ze heeft overduidelijk angst, want ze dreigt met happen en duikt vervolgens zelf weg. Weet je iets meer over haar verleden?

[Eline*]

Begin je maar eens aan te leren niet zomaar aan de hond te komen.
Wil je haar aanhalen, roep je haar en vermijdt daar in eerste instantie dominante gebaren/handelingen bij. Dus niet over haar heenbuigen, niet recht aankijken, geen geaai over de kop..maar contact maken vanuit een lage houding, niet rechtuit oogcontact maken, ruimte voor haar overlaten weg te kunnen en aaien onder de kin en op de borst.
Je gaat dus in eerste instantie haar behoeden om de fout in de gaan en je vermijdt situatie's waarmee je haar nerveus maakt.
Ben je een aantal weken verder en is het vertrouwen daar ga je langzaamaan steeds meer je normaal gedragen ten opzichte van haar, maar hou daarbij dus goed de signalen die ze geeft in de gaten. Ook dit grommen zie je aankomen..de houding van de hond verandert en ze zal je aankijken..allemaal dingen waar jij op moet anticiperen en niet moet afwachten of ze echt gaat grommen. Zie je dat ze fixeert op je of gespannen raakt bevries je en je kijkt weg. Dat hou je even vol en dan ga je noncelant wat anders doen.
Gromt ze doe je niks. Je bevriest dan dus ook..je haalt niet je hand weg, je doet echt helemaal niks! Geen winstervaring voor haar en geen extra bevestiging van dat je inderdaad een eng wezen bent wat boos wordt. Idem als ze hapt..eigen stomme schuld, niet reageren. Een hond die hapt uit angst bijt niet door, die snapt, waarschuwt. Als jij bevriest, doet zij hetzelfde en ze zal dan vluchten.

Dit hele epistel gaat er vanuit dat het angst is...laag grommen is alleen nou niet bepaald iets wat een bange hond doet. Ik vraag me dus af of er enkel en alleen angst in het spel is. Op zich doet het niks af aan mijn voorgaande verhaal, maar hou de ontwikkeling van haar gedrag goed in de gaten. Neemt het toe of zie je toch wat anders in haar houding dan angst moet je hulp zoeken.
Eerlijk gezegd verwacht ik dat als je haar negeert dat ze met een week of wat bijtrekt en je misschien niet veel meer van het happerige of grommende gedrag zal merken. Ik hoop het maar.

[Joy C]

Begin je maar eens aan te leren niet zomaar aan de hond te komen.
Wil je haar aanhalen, roep je haar en vermijdt daar in eerste instantie dominante gebaren/handelingen bij. Dus niet over haar heenbuigen, niet recht aankijken, geen geaai over de kop..maar contact maken vanuit een lage houding, niet rechtuit oogcontact maken, ruimte voor haar overlaten weg te kunnen en aaien onder de kin en op de borst.
Je gaat dus in eerste instantie haar behoeden om de fout in de gaan en je vermijdt situatie's waarmee je haar nerveus maakt.
Ben je een aantal weken verder en is het vertrouwen daar ga je langzaamaan steeds meer je normaal gedragen ten opzichte van haar, maar hou daarbij dus goed de signalen die ze geeft in de gaten. Ook dit grommen zie je aankomen..de houding van de hond verandert en ze zal je aankijken..allemaal dingen waar jij op moet anticiperen en niet moet afwachten of ze echt gaat grommen. Zie je dat ze fixeert op je of gespannen raakt bevries je en je kijkt weg. Dat hou je even vol en dan ga je noncelant wat anders doen.
Gromt ze doe je niks. Je bevriest dan dus ook..je haalt niet je hand weg, je doet echt helemaal niks! Geen winstervaring voor haar en geen extra bevestiging van dat je inderdaad een eng wezen bent wat boos wordt. Idem als ze hapt..eigen stomme schuld, niet reageren. Een hond die hapt uit angst bijt niet door, die snapt, waarschuwt. Als jij bevriest, doet zij hetzelfde en ze zal dan vluchten.

Dit hele epistel gaat er vanuit dat het angst is...laag grommen is alleen nou niet bepaald iets wat een bange hond doet. Ik vraag me dus af of er enkel en alleen angst in het spel is. Op zich doet het niks af aan mijn voorgaande verhaal, maar hou de ontwikkeling van haar gedrag goed in de gaten. Neemt het toe of zie je toch wat anders in haar houding dan angst moet je hulp zoeken.
Eerlijk gezegd verwacht ik dat als je haar negeert dat ze met een week of wat bijtrekt en je misschien niet veel meer van het happerige of grommende gedrag zal merken. Ik hoop het maar.

Eline verwoordt het beter!

[Mama Sanneke]

Begin je maar eens aan te leren niet zomaar aan de hond te komen.
Wil je haar aanhalen, roep je haar en vermijdt daar in eerste instantie dominante gebaren/handelingen bij. Dus niet over haar heenbuigen, niet recht aankijken, geen geaai over de kop..maar contact maken vanuit een lage houding, niet rechtuit oogcontact maken, ruimte voor haar overlaten weg te kunnen en aaien onder de kin en op de borst.
Je gaat dus in eerste instantie haar behoeden om de fout in de gaan en je vermijdt situatie's waarmee je haar nerveus maakt.
Ben je een aantal weken verder en is het vertrouwen daar ga je langzaamaan steeds meer je normaal gedragen ten opzichte van haar, maar hou daarbij dus goed de signalen die ze geeft in de gaten. Ook dit grommen zie je aankomen..de houding van de hond verandert en ze zal je aankijken..allemaal dingen waar jij op moet anticiperen en niet moet afwachten of ze echt gaat grommen. Zie je dat ze fixeert op je of gespannen raakt bevries je en je kijkt weg. Dat hou je even vol en dan ga je noncelant wat anders doen.
Gromt ze doe je niks. Je bevriest dan dus ook..je haalt niet je hand weg, je doet echt helemaal niks! Geen winstervaring voor haar en geen extra bevestiging van dat je inderdaad een eng wezen bent wat boos wordt. Idem als ze hapt..eigen stomme schuld, niet reageren. Een hond die hapt uit angst bijt niet door, die snapt, waarschuwt. Als jij bevriest, doet zij hetzelfde en ze zal dan vluchten.

Dit hele epistel gaat er vanuit dat het angst is...laag grommen is alleen nou niet bepaald iets wat een bange hond doet. Ik vraag me dus af of er enkel en alleen angst in het spel is. Op zich doet het niks af aan mijn voorgaande verhaal, maar hou de ontwikkeling van haar gedrag goed in de gaten. Neemt het toe of zie je toch wat anders in haar houding dan angst moet je hulp zoeken.
Eerlijk gezegd verwacht ik dat als je haar negeert dat ze met een week of wat bijtrekt en je misschien niet veel meer van het happerige of grommende gedrag zal merken. Ik hoop het maar.

Lijkt me uitstekend advies !!
Langzaam vertrouwen winnen.
Sanneke

[laeken]

Een rotweiler is een hond die niet 123 te herplaatsen is. Daar staan ze om bekend. Zeer trouw en baasgericht.
Mijn visie hierop is dat de hond waarchijnlijk een eerdere baas heeft gehad die heel anders reageerde op haar. Misschien wist ze exact wat ze doen moest en kreeg ze anders een lel of een brul. Nu is ze onzeker want jullie regels en ook jullie zelf zijn nieuw voor haar.
Ook de andere honden zijn nieuw, ze heeft haar rol en plek in de roedel nog helemaal niet gevonden.

Ik kan me goed voorstellen dat je haar wat tijd moet geven, vertrouwen moet groeien en misschien sliep ze wel en is ze wel eens geschopt per ongeluk in haar slaap als iemand over haar struikelde. Of ze dacht dat je andere teef boven haar stond en omdat ze lag kan ze geen kant meer op. Bij nader inzien kwam ze er dan zelf ook achter wat er gebeurd was.

Kijk de komende tijd eens goed hoe gespannen ze is in jullie huishouden. Hoe erg is ze gefixeert op jullie teef, hoe makkelijk is ze te porren zich eens lekker te laten gaan, hoe snel schrikt ze van andere mensen en jullie als je harde onverwachte dingen doet? Maak een soort analyse van oorzaak gevolg relaties in haar gedrag en dan pas weet je hoe het aan te pakken.

Straf haar nooit als ze hapt en direct zeer onderdanig wegkruipt, dan versterk je haar vermoeden dat jullie eng en misschien wel onbetrouwbaar zijn. Ze denkt zie je wel, ze zijn agressief. Mij klinkt het als een onzekere hond die helemaal nog niet weet wat haar rol in jullie gezin is Geef haar maar een rol, speel met haar en geef haar wat zelfvertrouwen.

[Eline*]

Straf haar nooit als ze hapt en direct zeer onderdanig wegkruipt, dan versterk je haar vermoeden dat jullie eng en misschien wel onbetrouwbaar zijn. Ze denkt zie je wel, ze zijn agressief. .

Klopt helemaal, maar zeker zo belangrijk is wel dat ze ook geen winstervaring haalt met happen of grommen. Zowel straffen bij happen als zelf 10 meter achteruit springen bij happen geeft kans op toename van haar gedrag. Voorkomen is het enige juiste wat te doen en mocht ze onverhoopt toch een keer happen, prent jezelf in je hoofd dat je dan echt bevriest. (er vanuitgaande dat we te maken hebben met angst!!)

[Demi]

Het was de 1e keer dat ze dit deed, ik heb niet eerder dit gedrag gezien bij haar. Ze is een onzekere hond, zoekt echt bevestiging bij Cujo de andere teef, maar ook bij ons. Overal waar ik heen loop, loopt ze me achterna. Zoekt steeds op haar manier bevestiging. We hebben haar ook niet gestraft voor het grommen en happen, omdat ik dacht dat ze het deed uit angst (het meteen onder het bed kruipen daarna)
We vermoeden dat ze echt met een hele harde hand en dan bedoel ik met slaan en schoppen, is "opgevoed". Als ik een bal weg scop voor Cujo, kruipt ze helemaal in elkaar. Dus dat doe ik maar even niet. Als we een onverwachtse beweging maken met onze handen, kruipt ze ook inelkaar. Stem verheffen is ze ook bang voor.
Verder heeft ze waarschijnlijk niks geleerd bij haar vorige baas, ze kan nog niet eens zitten en wist niet wat grasveld was, ze rende ervoor weg, ze wilde er niet op. Dat gaat nu allemaal beter, ze loopt buiten de andere honden achterna en als ik alleen met haar loop, is ze erg gericht op mij.
Helaas weten we niks van haar verleden af, ze is uit de Maas gevist en er is tot nu toe geen eigenaar bekend. In het asiel dachten ze dat ze op een boot gewoond had.

Eline en Marc, bedankt voor de tips, ik ga zeker op die manier mee verder en ik denk dat Calsey en ik (en Michael natuurlijk ) er wel uit gaan komen.

[Joy C]

Succes! Het zal vast goedkomen!

[Demi]

Succes! Het zal vast goedkomen!

Dank je en we gaan er gewoon van uit dat het goed komt!
We wisten van te voren dat een "herplaats" Rottweiler nou niet de makkelijkste is om te nemen.
En we willen haar echt een kans geven en die krijgt ze dan ook!

[Eline*]

Het komt vast goed!! Veel geduld en goed je ogen openhouden!

[Demi]

Het komt vast goed!! Veel geduld en goed je ogen openhouden!

Ga ik zeker doen

[Daisy@]

Denk dat het met jullie handelen wel goed gaat komen met die meid.
Hoop dat je er een prachthond aan krijgt, heb je al, maar een die je volledig vertrouwt.