Overeenkomsten in opvoeding en omgang?

[Jacksel]

Ik vroeg me iets af... Aangezien ik behoorlijk wat ervaring (ik kan niet veel zeggen, ben ik ten eerste te jong voor, bovendien, je kan nooit alles gezien hebben) heb met paarden en het aan en afleren van dingen (leuk hoor, paard wat dwars door je heen loopt, of een die begint te steigeren) vroeg ik me af of dat een voordeel kan zijn bij het opvoeden van een hond? De mensen die allebei hebben: gebruiken jullie ongeveer dezelfde technieken voor paard en hond en ook qua dominantie enzo?

Heb namelijk heel eenvoudige regels bij paarden: wat ik zeg telt, als je protesteert met goede reden is het ok (daar denk ik dus wel over na), als je protesteert zonder goede reden kan je op je flikker krijgen, eerst met stem, daarna harder (maar is bijna nooit nodig gelukkig)...
Als ze iets goeds doen altijd belonen, bij iets 'normalers' even een goedzo/braaf met de stem, bij iets bijzonders/nieuws met een grote knuf of wat lekkers... (en natuurlijk tussendoor gewoon sowieso lekker veel knuffen, maar goed )

Is dit nou zo'n stomme redenering dat dit ook gewoon op honden zou moeten gaan werken, of zit ik daar wel redelijk in de goede richting mee?

[speurneus carola]

in grote richtlijnen werkt het wel zo'n beetje zo, vindt ik dan, ook ik kom uit de paarden, ben beroepsruiter geweest en africhten van jonge paarden vanaf veulen tot jaarlingen die nog nooit een mens gezien hadden.

was toen mijn beroep en nu werk ik met honden. van allebei mijn hobby;s mijn beroep kunnen maken.

er zijn ook andere methodes, wees je daarvan bewust en de methode die jij aangaf werkt niet bij elk paard en ook niet bij elke hond.

[Jacksel]

lol, natuurlijk zijn er verchillende methodes enzo, ik weet er ook wel meer en het is zelfs per keer dat ik met de paarden bezig ben verschillend hoe ik ze benader, de een benader je vanuit een veel dominantere positie dan de ander en daarmee verschilt de omgang (overigens gaat die benadering totaal niet bewust, maar is het gewoon een natuurlijke interactie, waarbij het enige waar ik op let is dat ik de dominante van de 2 blijf, oftewel dat het paard me respecteert en luistert)...

Ik hoop maar dat die paardenervaring me gaat helpen met mn toekomstige hond

[speurneus carola]

en wat natuurlijk bij elk dier helpt consequent zijn, niet de ene keer toelaten en de ander keer niet dat begrijp niemand, ook mensen niet.

[laeken]

Mijn theorie is dat je niet zoveel na moet denken vantevoren Als je de hond hebt en een beetje inzicht dan komt het vanzelf goed. Een pup en dominantieregels staan nl totaal niet met elkaar in verband in mijn ogen.
Je leert je pup gewoon wat trucjes met een beloning, speelt veel met de pup, laat hem vanalles meemaken en sleept hem overal mee naartoe (uiteraard kort en zorg dat de pup niet oververmoeid raakt) Jij doet in die periode alsof alles doodnormaal is en als je een goede pup hebt en een goede band met dat hondje gaat alles als vanzelf.

Negeer wat je niet tof vindt of loop weg, dat is genoeg straf en dan wordt alles vanzelf duidelijk. De pup hobbelt achter je aan en je bevestigd weer eens dat jij degene bent die alles bepaald. De makkelijkste en liefste honden zijn de honden die alles als gewoon en vanzelfsprekend hebben aangeleerd. De pup komt in jouw leven en als je alles doet wat je normaal ook doet past het diertje zich helemaal aan en wordt vanzelf de hond die helemaal bij je past.

Ga je constant met trucjes en regels te werk dan ga je vaak de fout in. Overal ontstaan beladen situaties omdat je ingewikkelde theorien op je hondje toepast, het wordt apart en complex wat weer makkelijk tot problemen leidt. Gewoon je leven leiden binnen de grenzen van wat een hondje aan kan en daar past het hondje na een poosje vanzelf in aan.

[Jacksel]

Dat is bij mij juist het leuke, ik kan niet volgens regeltjes werken, daar word ik zelf knettergek van, alles gaat bij mij op gevoel... Maarja, mijn gevoel is dus ontwikkeld met paarden en niet met honden, dus is het wel handig als ik weet dat ik ook bij honden op dezelfde manier kan werken Maar bij katten werkt op mn gevoel werken ook, dus ik ga er bijna vanuit dat het goed komt...

pffffffff moet je je nou eens voorstellen dat het toch niet doorgaat :N:

[Jacksel]

Heb namelijk heel eenvoudige regels bij paarden: wat ik zeg telt, als je protesteert met goede reden is het ok (daar denk ik dus wel over na), als je protesteert zonder goede reden kan je op je flikker krijgen, eerst met stem, daarna harder (maar is bijna nooit nodig gelukkig)...

Ik hoop van harte dat je dit niet als eerste stelregel hanteert bij de paarden. Zo blijft er weinig van het dier over.
Een goed paard doet wat je vraagt omdat je bewezen hebt dat hij je blind kan vertrouwen, niet omdat je het er toch wel doorheen beukt. Daar krijg je afgestompte manegeknollen van.

Straf is bij paarden buitengewoon onzinnig. Buiten het afleren van wangedrag dat om veiligheidsredenen onacceptabel is (en dan nog zul je er vaak een ergere variant voor terugkrijgen) bereik je er helemaal niets mee.

Ik ben meestal behoorlijk tolerant, maar dingen als over me heen lopen (link omdat we ook vaak aan de hand door het bos heen lopen) of andere omgangsvormen waarbij meneer lomp doet (ex jacht- en manegepaard) zoals pletten enzo krijgt ie eerst een keer waarschuwend zn naam, dan een scchreeuw ('eej') en als ie dan dus niet luistert moet je harder ingrijpen, want hij moet luisteren...
Enne geloof mij, bij hem kom je met 'blind beuken' nergens, doet ie idd geen barst voor je. Met op zn tijd even corrigeren en hem erop wijzen dat ie wel moet luisteren is het een superbraaf paard, wat zelfs heel erg naar me toe trekt... Bovendien, we zijn het vaker wel dan niet eens hoor en wel eens is lekker knuffen. Ik beloon een heel stuk liever dan dat ik straf, maar soms kan het niet anders... (overigens is gewoon zwaaien met een touw in zn richting, zonder te raken ook al een effectieve 'straf' bij het meelopen, als ie weer eens vergeet dat ie achter hoort te blijven in plaats van in mn nek, die ik liever gebruik dan dan de drastischere maatregelen...) Ik heb echt geen lol in het straffen van dieren, word zelfs vaak te lief genoemd